«Πιστεύω ότι τα όσα διαδραματίζονται στην παρούσα φάση, η τεράστια αυτή απήχηση που έχει ο Μ. Σουλτς, προκαλούν τεράστια έκπληξη και στον ίδιο τον Σουλτς και τον πρώην πρόεδρο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Εκτιμώ ότι αυτό οφείλεται μόνο εν μέρει στον ίδιο τον υποψήφιο. Σχετίζεται περισσότερο με το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο. Γνωρίζουμε ότι μετά από ένα διάστημα υπάρχει μια κόπωση των ψηφοφόρων έναντι ενός καγκελαρίου και αυτό ισχύει και για την καγκελάριο Μέρκελ. Είναι μια περίοδος αλλαγής και ο Μάρτιν Σουλτς είναι ο φέρελπις ο οποίος θα μπορούσε να κάνει πραγματικότητα την αλλαγή αυτή».
Τα δυο ατού του Μ. Σουλτς
Είναι πάντως γεγονός ότι πέρα από τις προτάσεις για την αναθεώρηση της Ατζέντας 2010 και τις προτεινόμενες παρεμβάσεις στο κοινωνικό κράτος, ο υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών δεν έχει ξεδιπλώσει ακόμη την προεκλογική του ατζέντα. Μήπως το προτέρημά του είναι εντέλει το γεγονός ότι δεν εξειδικεύει τις προτάσεις του;
«Αν το σχολίαζα τώρα και με ρωτούσε κάποιος αν θα το σχολίαζα με τον ίδιο τρόπο και παλαιότερα θα του έλεγα όχι. Έχω μείνει έκπληκτος. Αν ανατρέξω λίγο και αναρωτηθώ γιατί ήρθαν έτσι τα πράγματα, τότε καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο βασικός λόγος είναι το ότι οι πολίτες έχουν κουραστεί με την καγκελάριο, σε συνάρτηση με το γεγονός ότι υπάρχει εναλλακτική επιλογή που μπορεί όντως να εκλεγεί. Αυτό οφείλεται ως ένα βαθμό (…) και στον Μάρτιν Σουλτς ως πρόσωπο, και κυρίως σε δυο παράγοντες που δεν ίσχυαν για τον δυνητικό υποψήφιο Γκάμπριελ ή για άλλον: ο Σουλτς δεν αποτελεί μέρος του νυν κυβερνητικού συνασπισμού όπου έχεις πάντα το ίδιο πρόβλημα, να είσαι δηλαδή μέλος του και στον προεκλογικό αγώνα να πρέπει να επιτίθεσαι στην κυβέρνηση στην οποία ανήκεις».
Ο δεύτερος παράγοντας, σύμφωνα με τον Στέφαν Άουστ σχετίζεται με το γεγονός ότι ο υποψήφιος του SPD δεν αποφεύγει συγκεκριμένα θέματα, αλλά αντιθέτως μιλάει ανοιχτά για όλα, προσεγγίζοντας με αυτό τον τρόπο όχι μόνον τους παραδοσιακούς του ψηφοφόρους αλλά και πολίτες από άλλους πολιτικούς χώρους που φλερτάρουν με την ιδέα να τον ψηφίσουν.
Το μεγάλο ερώτημα βέβαια είναι εάν αυτή η σοσιαλδημοκρατική και όχι μόνον ευφορία για τον Μ. Σουλτς κρατήσει μέχρι τις εκλογές της 24ης Σεπτεμβρίου. Μέχρι στιγμής οι δημοσκοπήσεις απαντούν θετικά.
DLF / Κώστας Συμεωνίδης