Γράφει ο Γιάννης Δελόγλου. Συμπληρώνεται φέτος ένας χρόνος από τα εγκαίνια λειτουργίας τού πολυόροφου κτηρίου «Το Αρχοντάρι» από τους άγιους Αρχιερείς Βέροιας Ναούσης και Καμπανίας Παντελεήμονος Καισαριανής-Βύρωνος και Υμηττού Δανιήλ, Προικονήσου Ιωσήφ και Ζιχνών και Νευροκοπίου Ιρεοθέου. Ιστορική χρονιά ήταν η περυσινή για την ιερά Μονή Παναγία Σουμελά στο Βέρμιο. Είχαν συμπληρωθεί 60 χρόνια από τα εγκαίνια τής θεμελίωσης τού ιστορικού ναού το Δεκαπενταύγουστο του 1951 από τον γιατρό Φίλωνα Κτενίδη.
Ολόκληρη η οικοδομή πολυτελούς κατασκευής με πλήρη εξοπλισμό έγινε δαπάνοις των αδελφών Δημητρίου και Ιακώβου Μελισσανίδη στη μνήμη τού αείμνηστου πατέρα τους Ζώρα (Γεωργίου) Μελισσανίδη.
Με απόφαση τού διοικητικού Συμβουλίου τού Προσκυνήματος ανακηρύχθηκαν σε ευεργέτες και τους ανενεμήθη ο χρυσός σταυρός τής Σουμελιώτισσας, για την μεγάλη τους προσφορά στην Παναγία Σουμελά και στον Ελληνισμό ευρύτερα.
Ακολουθεί η ομιλία του Προέδρου τού Διοικητικού Συμβουλίου Γεωργίου Τανιμανίδη:
«Σεβασμιώτατε Μητροττολίτα Βέροιας,
Ναούσης και Κομπανίας,
Άγιοι Αρχιερείς,
Τίμιο Πρεσβυτέριο,
Υψηλοί προσκεκλημένοι μας,
ευλαβείς προσκυνητές,Αγαπητοί μας Δημήτριε και Ιάκωβε Μελισσανίδη,
Δεκαπενταύγουστος 2011 και εδώ στα υψώματα του φιλόξενου Βερμίου συνεχίζεται η παράδοση, όπου Πόντιοι και Φιλοπόντιοι εορτάζουμε την Κοίμηση της Θεοτόκου, αναβιώνοντας παράλληλα ήθη, έθιμα και παραδόσεις του μαρτυρικού και αλησμόνητου Πόντου, διατηρώντας την ιστορική μνήμη, ενισχύοντας έτσι την Ελληνορθόδοξη ταυτότητα του Ποντιακού Ελληνισμού, αδιάσπαστου μέρους του έθνους μας.
Ποντιακού Ελληνισμού, που με την τρισχιλιόχρονη παρουσία ενός ατόφιου Ελληνικού πολιτισμού, συνεχίζει με πίστη και ελπίδα προς το αύριο, σε πείσμα των καιρών σέ μιά πολύ δύσκολη εποχή για την πατρίδα μας και τον κόσμο διατηρώντας αρχές και αξίες πάνω και πέρα από οικονομικά μεγέθη και συγκυρίες των αγορών.
Σήμερα έχουμε τη μεγάλη χαρά και τιμή να πούμε στους Πανέλληνες ότι οι αρχές, οι αξίες αυτού του Ποντιακού Ελληνισμού και οι παραδόσεις του επιβεβαιώνονται στην πράξη, μιας και οι αδελφοί Δημήτριος και Ιάκωβος Μελισσανίδης οι γιοι του αξέχαστου Ζώρα Μελισσανίδη με τις ευλογίες της εκκλησίας και τις ευχές όλων μας θα εγκαινιάσουν το υπέροχο και σπουδαίο κτίριο και κτίσμα ψυχής που ανήγειραν εξολοκλήρου με δικές τους δαπάνες.
Αφιερώνουν το κτίριο αυτό στην κυρά του Πόντου και σε ότι ως ιστορία και ως πολιτισμός καταγράφηκε και καταγράφεται για δεκαέξι αιώνες γύρω από τη Σεπτή και θαυματουργή εικόνα της Σουμελιώτισσας.
Η πράξη αυτή στη μνήμη των γονιών Ζώρα και Βέρας Μελισσανίδη, έρχεται ως συνέχεια της κατάθεσης ψυχής, που χρόνια τώρα οι αδελφοί Δημήτριος και Ιάκωβος Μελισσανίδης έχουν κάνει για το συντελούμενο έργο της Σουμελιώτισσας συνεχίζοντας την παράδοση που ο αείμνηστος Ζώρας Μελισσανίδης φλογερός πόντιος και καλός πατριώτης εδημιούργησε και με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο ενστάλαξε στην καρδιά των παιδιών του.
Θα εγκαινιάσουμε ένα κτίριο περίλαμπρο και περίβλεπτο, όμως πέρα από το κτίσμα, ιδιαίτερη σημασία και αξία έχει η πράξη αυτή καθ’ αυτή που φανερώνει το δέσιμο με τις ιστορικές ρίζες, την πίστη σε ότι οι δύο λέξεις Παναγία Σουμελά σημαίνουν και σέ ότι ο τρισχιλιόχρονος πολιτισμός τού Πόντου ως άρωμα φέρνει μέχρι τις μέρες μας.
Εξήντα χρόνια πριν η απεριόριστη αγάπη των προσφύγων Ποντίων στην Παναγία Σουμελά, η αθεράπευτη νοσταλγία της πατρώας γης και η λαχτάρα νά ξαναπροσκυνήσουν την Σεπτή Εικόνα της, οδήγησαν τις σκέψεις και τα βήματα τους με πρωτεργάτες τους κτήτορες να στήσουν το ιερό τούτο Προσκύνημα.
Έτσι μια άλλη ιστορία αρχίζει να γράφεται στον Ελλαδικό χώρο και η Βερμιώτισσα Παναγία Σουμελά γίνεται σ’ αυτά τα χρόνια Πανελλήνιο Προσκύνημα, σημαία και αμφικτιονία τού Ποντιακού Ελληνισμού.
Στην πορεία αυτή πέρα από τη συμβολή και την επιστασία της Εκκλησίας, την βοήθεια τής πολιτείας και την καθημερινή παρουσία και προσφορά των ανώνυμων προσκυνητών, υπήρξαν λίγοι άνθρωποι κοντά στους κτήτορες Φίλωνα Κτενίδη και Παναγιώτη Τανιμανίδη, που με τις προσωπικές τους προσπάθειες σφράγισαν την πορεία του Ιερού Προσκυνήματος.
Στην δεκαετία του ’70 η οικογένεια τού Ζώρα Μελισσανίδη που έχει χάσει πρόωρα τη μητέρα, τη μάνα τη Βέρα, βρίσκεται μέσα από δύσκολη οικογενειακή και οικονομική συγκυρία εδώ στο Βέρμιο και ω του θαύματος, ο Ζώρας Μελισσανίδης σέ απορία όλων κτίζει αθόρυβα το σπίτι του Ζώρα στην μνήμη τής αείμνηστης Βέρας.
Δίνει έτσι το μήνυμα και αρκετοί τον μιμούνται και προχωρούν σε ανάλογες πράξεις και η σπορά του Ζώρα ανθίζει και το Προσκύνημα συμπληρώνεται και διευρύνεται και οι πράξεις αυτές μαζί με τη συνολική πορεία του Ζώρα μένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη του Δημήτρη και του Ιάκωβου.
Στη συνέχεια και πάλι τώρα η σπορά τού Ζώρα και η ρίζα του ανθίζει και δίνει καρπούς «ανθεί και φέρει κι άλλο» φτερουγίζουν ο Ζώρας και η Βέρα γύρω μας χαίρονται και αγάλλονται με την πράξη τού Δημήτρη και του Ιάκωβου όλοι όσοι εργάστηκαν και προσέφεραν στον ιερό τούτο χώρο.
Οι καμπάνες του Βερμίου αγαπητέ μας Δημήτρη και Ιάκωβε Μελισσανίδη στέλνουν το μήνυμα τους σήμερα, στα υψώματα τού όρους Μελά όπου ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης θα ευλογήσει τη γη των προγόνων μας, τη γη τού αλησμόνητου και μυροβόλου Πόντου.
Στέλνουν το μήνυμα ότι είμαστε όλοι εδώ και συνεχίζουμε, εσείς δε, άξιοι υιοί, αξίου πατρός.
Με το έργο σας σηματοδοτείται την πορεία τού Ποντιακού Ελληνισμού ακολουθώντας τα βήματα κάθε Έλληνα ευπατρίδη και ευεργέτη και εξακοντίζετε το μήνυμα σας και προς τους αγέννητους Έλληνες.
Εμείς ως μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του Ιερού Προσκυνήματος καθηκόντως αλλά και με χαρά και τιμή αποφασίσαμε ομόφωνα και ομόθυμα με τις ευλογίες τού Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας και με την εισήγησή του νά σας ανακηρύξουμε ευεργέτες και επίτιμα μέλη του Ιερού Προσκυνήματος απονέμοντας σας τον χρυσούν τής Σουμελιωτίσσης σταυρό.
Άξιοι.»
