Αγαπητέ μου και ανεπανάληπτε συμπατριώτη Έλληνα!! Πρόεδρε του αγνού Ελληνισμού και φίλε Νίκο Παναγιωτόπουλε. Συγνώμη και έλειπα για λίγο για αυτό και δεν σου απάντησα γρηγορότερα. Θα ήθελα πολύ να μάθω τα νέα σας. Εμείς εδώ δεν τον αντέξαμε τον καημό και ως φαίνεται πνιγήκαμε από την ευκολία των πραγμάτων και την ανεμελιά. Και έτσι μάλλον τελειώνοντας η γενιά μας αποχαιρέτα την, την … Αλεξάνδρεια. Να σκεφτείς στο Τορόντο με 150 χιλιάδες Ελληνισμό κινδυνεύουν να βρούνε ανθρώπους να μπούνε στο συμβούλιο. Ξεκινήσανε να φτιάξουν ένα κοινοτικό κέντρο και μείνανε στη μέση από χρήματα. Έχουμε και τον δεσπότη και αυτός έχει δικό του κουμάντο. Μάζεψε τα χρήματα τού μετανάστη και τα χρησιμοποιεί λες και είναι προσωπική του επιχείρηση. Τι να σου ειπώ και μέσα και έξω από την Ελλάδα δεν τα πάμε καλά και θα χαθούμε και εμεις και εκείνοι γιατί δεν έχουμε μυαλό για ομόνοια παρά για γκρίνια και για την πάρτη του ο καθένας. Γλυτώσαμε από τον Παπαδόπουλο και τον Ιωαννήδη και πέσαμε στις παραλυσίες των πολιτικών από κόντα τα καραβάνια των … δυστυχισμένων …
Είναι οι καιροί δυσοίωνοι για πολύ κόσμο και όχι μόνο για εμάς.
Φίλε μου σε χαιρετώ και γράψε μου αναλυτικά σαν εύρεις καιρό
Με μεγάλη εκτίμηση
Kώστας Δουρίδας,
Ontario – Canada