Της Αλεξάνδρας Ηλιοπούλου,
iliop@otenet.gr.

Ευρισκόμενη αυτό τον καιρό στη Γερμανία και κινούμενη και σε παραπλήσιες χώρες, συναστρέφομαι και συζητώ με πολλούς Έλληνες που βρίσκονται, άλλοι από πολλά χρόνια και άλλοι νεοφερμένοι. Παρακολουθούν την ειδησεογραφία που έχει σχέση με την Ελλάδα και ανησυχούν, στενοχωριούνται και αγωνιούν για τα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν στην Πατρίδα μας. Είναι αναμφίβολα εντονότερη η επίδραση που ασκείται στην ψυχή κάποιου που ακούει μια κακή είδηση για την πατρίδα του κι αυτός είναι μακριά της και διαφορετική σε κάποιον που έστω και αν τη βιώνει μέσα στη χώρα του. Τα αισθήματά τους: Φόβος για το μέλλον της, για πιθανές δραματικές συνέπειες, αγανάκτηση για τους υπαιτίους. Και αναζήτηση ελπίδας αν η προσπάθεια της κυβερνήσεως μπορεί να είναι στη σωστή κατεύθυνση, με μελλοντικά θετικά αποτελέσματα. Αλλιώς φοβούνται οικονομική εξαθλίωση εκτός από τις ασθενέστερες τάξεις, αργότερα και της μεσαίας. Ακούνε πολλά αλλά μόνον λόγια από όλες τις πολιτικές παρατάξεις. Από πουθενά δεν γίνεται έργο. Από πουθενά στην πράξη δεν φαίνεται αχτίδα φωτός. Από πουθενά δεν προβλέπεται είσπραξη χρημάτων, (εκτός από μεθοδευόμενες φορολογίες του φτωχού πολίτη), πραγματοποίηση επενδύσεων, (εκτός από πανηγυρικές εξαγγελίες που ξεχνιόνται σε λίγους μήνες) παρά μόνον καθημερινές απεργίες, με τάση “τύπου χωρών παραλίων νοτίου Μεσογείου Θαλάσσης και Βορείου Αφρικής”. Και καθημερινά αποκαλύψεις: Αύξησης κρατικών δαπανών για ημετέρους, ασυνεννοησίας μεταξύ και μελών κυβερνήσεως και κομμάτων αντιπολιτεύσεως, λες και όλοι τους δεν είναι Έλληνες, μεγάλων φοροφυγάδων (που δεν εισπράττονται οι επιβεβαιωνόμενοι φόροι), διαφθοράς χωρίς όρια, Γραφειοκρατίας χωρίς ενόχληση. Βαριά αιωρούμενες απειλές της Τρόικας ότι μέχρι το 2015 πρέπει να έχουμε καταβάλλει 50 δισεκατομμύρια Ευρώ, για μείωση του χρέους μας των 350 δισεκατομμυρίων, πέραν του νέου δανείου μας των 110 δις για τα ελλείμματά μας αλλιώς…. Κι αναρωτιούνται οι Έλληνες της διπλανής ξενιτιάς, « τί κάνουν οι δικοί μας εκεί πέρα, πού θα βρεθούν αυτά τα λεφτά; Ποιό θα είναι το αύριο της Μάννας Ελλάδας; Και το οδυνηρότερο: ” Τί τραγικό μπορεί να συμβεί με αυτή την κατάσταση με τους γύρω και με τους μέσα»;

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ