Γράφει η Θωμαϊς Παριανού.

Την Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011, ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός πραγματοποίησε συγκέντρωση σε μία ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα στο Ξενοδοχείο ‘ΚΑΡΑΒΕΛ’, για τα 15 χρόνια από την τραγική εκείνη νύχτα των Ιμίων. Μίλησαν οι εξής εκλεκτοί ομιλητές Γεώργιος Γεωργίου, Χρήστος Γούδης, μέσα από Βίντεο ο Σάββας Καλεντερίδης και Δήμος Βερύκιος.

Η εκδήλωση έκλεισε με ομιλία του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ. Γιώργου Καρατζαφέρη. Μετά το πέρας των ομιλιών, πραγματοποιήθηκε πορεία μέχρι το μνημείο των 3 πεσόντων στα Ιμια, όπου έγινε κατάθεση στεφάνων και ο κόσμος εναπόθεσε μερικά άνθη, σε ένδειξη τιμής και μνήμης. Το συντονισμό της εκδήλωσης είχε ο Πρόεδρος της ΝΕ.Ο.Σ. , Γιάννης Παναγιωτακόπουλος, ενώ παρευρέθηκαν οι βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ Μάκης Βορίδης, Θάνος Πλεύρης, Κώστας Αηβαλιώτης Άδωνις Γεωργιάδης, Γιάννης Κοραντής, οι παράγοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Μπάμπης Καραθάνος και Δημήτρης Κωνσταντάρας, αξιωματούχοι και μέλη του κόμματος καθώς και πλήθος κόσμου Τιμητικές παρουσίες, οι γονείς του Έκτορα Γιαλοψού και ο αδελφός τού Παναγιώτη Βλαχάκου.

Από τις ομιλίες / καταθέσεις μαρτυριών των ομιλητών ξεχωρίσαμε τα ακόλουθα σημεία και σας τα παραθέτουμε

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (Πρέσβυς ε.τ.)

«Έπρεπε να ανοίξει ένα καινούργιο κεφάλαιο, ώστε η Τουρκία να μπορεί να διεκδικεί οτιδήποτε θεωρούμε ότι είναι Ελληνικό, ξέρουμε ότι είναι Ελληνικό, το υπερασπιζόμαστε ως Ελληνικό Κανένας εξ ημών δεν εγνώριζε τον όρο ‘Γκρίζες Ζώνες’, πριν από τον Δεκέμβριο του 1995, μα κανένας δεν ήξερε ότι υπήρχε τέτοιος όρος στον κόσμο. Δημιουργήθηκε το βράδυ των Ιμίων. Να δούμε πως ξεκίνησε (ιστορικά) το πράγμα :

Το 1932, η Τουρκία παραδίδει στην Ιταλία, με ένα πρωτόκολλο παραδόσεως, το συγκρότημα των Δωδεκανήσων και πέριξ του συγκροτήματος των Δωδεκανήσων τις παρακείμενες νησίδες, βραχονησίδες και εξελκώματα. Η Ιταλία τα κράτησε μέχρι το 1947 και μετά την συνθήκη, στις 10 Δεκεμβρίου 1947, αυτά υποχρεώνεται η Ιταλία να τα περάσει εις την Ελλάδα. Και το ίδιο πρωτόκολλο, το οποίο είχε παραλάβει από την Τουρκία, αυτό το ίδιο Πρωτόκολλο μας το δίδει εμάς «Σας παραδίδω κύριοι ότι παρέλαβα από την Τουρκία».Δεν ήξερε η Ιταλία ότι η ανατολίτικη μπαγαποντιά παραμόνευε και πίσω από τα επίσημα πρωτόκολλα και πίσω από τις επίσημες συμφωνίες. Γιατί, μόλις η Ιταλία παραδίδει σε μας, τον Δεκέμβριο του 1947, οι κύριοι εξ ανατολών μας λένε «Ξέρετε δεν συμφωνούμε σε αυτό το πρωτόκολλο. Μας παρέδωσε μεν η Ιταλία, παραδώσαμε τότε στην Ιταλία εμείς, αλλά, ξέρετε, δεν περιγράφονται όλα, δηλ. δεν περιγράφεται όταν λέμε «βραχονησίς 3 τ.μ.», αυτό εννοούσαν οι Τούρκοι πρώτον και δεύτερον «Αυτά που παραδώσαμε στην Ιταλία έπρεπε να έχει κύρωση της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνελεύσεως». Πάμε στους Ιταλούς και τους λέμε «Καλά, τι μας παραδώσατε? Εδώ οι Τούρκοι μας λένε ότι αφενός λείπει η κύρωσις, υπάρχουν περιοχές οι οποίες δεν περιγράφονται, δεν υπάρχει ονοματολογία λένε». Κάνουν δριμύτατη παρατήρηση οι Ιταλοί και αναγκάζεται η Τουρκία να στείλει τηλεγράφημα ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως προς τον Πρόεδρο της Ιταλίας για να του πει ότι «Κοιτάξτε, το μεν ζήτημα της Εθνοσυνελεύσεως, εξουσιοδοτούμε τον Πρέσβη μας να υπογράψει και από εδώ και πέρα το τι παραλάβαμε στο 32 το τι παραδώσαμε εμείς το 47 στους Έλληνες ισχύει, σαν να έχει την υπογραφή, την κύρωση της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνελεύσεως. Ούτω έγιναν τα πράγματα, αλλά βεβαίως το Πρωτόκολλο δεν άλλαξε, δηλ. το περιεχόμενό του δεν άλλαξε και υπήρχαν βραχονησίδες, υπήρχαν ερημονήσια, υπήρχαν εξελκώματα θαλάσσης, τα οποία περιεγράφοντο ως παρακείμενες νησίδες, παρακείμενες βραχονησίδες’. Αυτό εκμεταλλεύτηκε η Τουρκία. Έπρεπε λοιπόν να ανοίξει καινούργιο κεφάλαιο, το οποίο να καθορίζει ότι το Αιγαίο, το οποίο, εν πάση περιπτώσει, ‘όπως καταλαβαίνετε άμα είχαν λυθεί τα θέματα, τα ζητήματα μας τα επέτρεψε το δίκαιο της θαλάσσης να ήτανε σειρά, αν είχαμε κάνει τα 12 μίλια χωρικά ύδατα, το Αιγαίο θα ήτανε μία ξηρά, ένα γήπεδο, όπου θα επετρέπετο η αβλαβής διέλευση. Εμείς βεβαίως δεν το αντιληφθήκαμε, οι κυβερνήσεις αυτές οι οποίες κακή τη μοίρα κυβέρνησαν σε χρόνια πάρα πολύ κρίσιμα για την Ελλάδα, οπισθοχώρησαν, όπως οπισθοχώρησαν το 55 για τα γεγονότα της Κωνσταντινουπόλεως, το 65 με τα γεγονότα της Κύπρου, της Ναπάλμ το 64, τα γεγονότα της Κύπρου στην Κοφινού το 65, το 75 με την επέμβαση του Αττίλα, το 85 προβολή του Τουρκικού κράτους ως νέου κράτους της εις τα κιτάπια, για να πάει στα Ηνωμένα Έθνη το 95, μας έβγαλαν τα Ϊμια. Κάθε 10 χρόνια δηλ. κυβέρνησις, η όποια υπήρχε μία Ελλ.κυβέρνησις αλλά δεν υπήρχε μία Ελλ. Αντιπολίτευσις να τους πει ότι «Κάθε μία δεκαετία δεν μπορείτε να κουτσουρεύετε την Ελλάδα».

ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΛΙΝΤΕΡΙΔΗΣ

Ο Σάββας Καλεντερίδης ήταν προγραμματισμένος ομιλητής, ο οποίος όμως δεν μπόρεσε να παρευρεθεί. Αντί αυτού, παίχθηκε βίντεο συνέντευξής του στο Γιάννη Παναγιωτακόπουλο, την οποίαν και σας παραθέτουμε.

VIDEO ME ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΑΒΒΑ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗ (όπου δίνει μία αποκλειστική πληροφορία).

Όταν έγιναν τα γεγονότα ήμουν εδώ, ήμουνα στην υπηρεσία. Αυτό που έχω να πω είναι ότι οι Τούρκοι εκείνο το βράδυ, πριν τις 12.00 η ώρα, στην Στρατιά Αιγαίου, όπου ήταν συγκεντρωμένοι όλοι οι αξιωματικοί της Στρατιάς Αιγαίου. Στις 12.00, πήραν εντολή οι παντρεμένοι να αποχωρήσουν και να πάνε στα σπίτια τους, πράγμα που σημαίνει ότι είχε ήδη δοθεί, σε πολιτικό επίπεδο είχε γίνει κάποια συμφωνία, και σε επιχειρησιακό επίπεδο, φαίνεται ότι εκείνη την ώρα, 12.00 το βράδυ, υπήρχε αποκλιμάκωση. Αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο για την εξέλιξη της κρίσης εκείνο το βράδυ, γιατί, όπως είναι γνωστό, στην συνέχεια είχαμε την αποβίβαση των βατραχανθρώπων στην μικρή Ιμια, και τις πρωινές ώρες, την πτώση του ελικοπτέρου.

Δηλ. πιστεύετε ότι υπήρξε μυστική διπλωματία, μυστική συμφωνία, και όλα τα άλλα πια, όταν έγινε και η πτώση του ελικοπτέρου και ο θάνατος των 3 Ελλήνων αξιωματικών, είχε πια δοθεί, είχε κλείσει η συμφωνία γύρω από αυτό το ζήτημα.

ΚΑΛΕΝΤΕΡ. Αυτό που μπορεί να συμπεράνει κανείς (επειδή δεν υπάρχουν στοιχεία για να το ισχυρισθεί) είναι το εξής: ότι σε πολιτικό επίπεδο, είχε επιτευχθεί συμφωνία και ίσως, είτε κατόπιν συμφωνίας, είτε για να δημιουργηθούν συνθήκες αμοιβαίας υποχώρησης, οι Τούρκοι κατόρθωσαν να αποβιβάσουν στα μικρά Ιμια στρατό και δημιούργησαν τις συνθήκες των ισοδύναμων βημάτων προς τα πίσω, για να πάμε στην status quo ante κατάσταση. Και ενώ, μέχρι τότε, η Ελλάδα, ένας Έλληνας κτηνοτρόφος, ενέμετο την Μεγάλη Ιμια και με ενέργειες, από ότι πληροφορούμαι, Ελλήνων πολιτικών παραγόντων, ο άνθρωπος αυτός υποχρεώθηκε να αποσύρει τα ζώα του από το νησί και ίσως με κάποιο αντάλλαγμα, δεν είμαι σε θέση να το πω, με κάποια ανταλλάγματα? Δεν ξαναπήγε στην Ιμια. Έτσι, η περιοχή της Μικρής και της Μεγάλης Ϊμια μπορούμε να πούμε ότι αυτήν την στιγμή είναι μία νεκρή ζώνη και , εν πάση περιπτώσει, κατά τα φαινόμενα, η χώρα μας δεν ασκεί κυριαρχία πάνω σε αυτά τα νησιά, επαναλαμβάνω, κατά τα φαινόμενα, δεν ασκεί κυριαρχία πάνω στα Ιμια. Αυτό ίσως είναι το τραγικό αποτέλεσμα εκείνου του χειρισμού της κρίσης εκείνο το βράδυ.

Οι Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις δεν ήταν προετοιμασμένες γι’ αυτή την κρίση. Συμμετείχαν επιλεγμένα πρόσωπα από το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό και ίσως κάποιοι από τον Στρατό, επαναλαμβάνω, επιλεγμένα πρόσωπα και επιλεγμένες μονάδες. Το σύνολο των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων ΔΕΝ συμμετείχε σε ένα τέτοιο σχεδιασμό, και γι’ αυτό δικαιούμαστε να λέμε ότι αυτή η κρίση, πιθανόν, σχεδιάστηκε έξω από την Τουρκία και, κατά την ταπεινή μου γνώμη, σχεδιάστηκε στην Ουάσινγκτον, αναζητήθηκαν πρόσωπα και μηχανισμοί στην Τουρκία και στην Ελλάδα για να ενεργήσουν, να συμμετέχουν ενεργά για να έχουμε την κρίση και είχαμε την εξέλιξη της κρίσης που είναι γνωστή σε όλους.

Πιστεύετε υπάρχουν πολιτικές ευθύνες στην διαχείριση της κρίσης από την μεριά της Ελληνικής Κυβέρνησης, και ποιες μπορεί να είναι αυτές?

ΚΑΛΕΝΤ. Κατ’ αρχάς, υπάρχουν ευθύνες στην εμφάνιση και στην κλιμάκωση της κρίσης, όπως επίσης, υπάρχουν ευθύνες και στον χειρισμό, στην διαχείριση της κρίσης. Οι ευθύνες, σε ό,τι αφορά την εμφάνιση και την κλιμάκωση της κρίσης για την χώρα μας πρέπει να αναζητηθούν στους κύκλους του Υπουργείου Αμύνης. Οι ευθύνες στην διαχείριση της κρίσης πρέπει να αναζητηθούν στην Κυβέρνηση και συγκεκριμένα στον ίδιο τον πρωθυπουργό.

Πιστεύετε η θυσία των τριών Ελλήνων αξιωματικών και το ό,τι έγινε στα Ιμια τι σημαίνει σήμερα για μας. Ήταν μία θυσία χωρίς σκοπό, ήταν μία θυσία χωρίς αποτέλεσμα, έχει κάποιο αποτέλεσμα για τις σημερινές εξελίξεις στο Αιγαίο?

ΚΑΛΕΝΤ. Κατ’ αρχάς πρέπει να πούμε το εξής. Ότι εάν εξετάσουμε τους συσχετισμούς δυνάμεων γύρω από τα Ιμια, όπως επίσης και τον βαθμό κινητοποίησης και ετοιμότητας των Ενόπλων Δυνάμεων σε Ελλάδα και Τουρκία, θα δούμε ότι η Ελλάδα είχε και το επιχειρησιακό και το τακτικό και το στρατηγικό πλεονέκτημα σε αυτόν τον τομέα. Δηλ. όσον αφορά την συγκέντρωση δυνάμεων και όπλων γύρω από τα Ιμια, είχαμε σαφέστατη υπεροχή και, όσον αφορά την κινητοποίηση όλων των Ενόπλων Δυνάμεων, η Ελλάδα ήτανε σε πολύ προωθημένο στάδιο και η Τουρκία ήταν είτε σε ανετοιμότητα, είτε σε ορισμένες περιπτώσεις και σε μηδενικό σημείο ετοιμότητας

Που σημαίνει ότι, αν η κρίση οδηγείτο σε μία σύγκρουση εκείνο το βράδυ, θα είχε πιθανά αρνητικά αποτελέσματα για την Τουρκία?

ΚΑΛΕΝΤ. Αυτό είναι σίγουρο, όμως εδώ μιλούμε για την πολιτική διαχείριση αυτής της κατάστασης. Όταν σε πιέζει η άλλη πλευρά, ή οι ΗΠΑ να υποχωρήσεις υπό την απειλή πολέμου, τότε μετράς και αξιολογείς την κατάσταση και λες « Είμαι σε μειονεκτική θέση, υποχωρώ. Είμαι σε πλεονεκτική θέση και δεν υποχωρώ». Και σε αυτήν την περίπτωση ποτέ δεν θα υπήρχε καμία πιθανότητα να μετατραπεί η κρίση σε ένοπλη σύγκρουση. Γιατί αυτός που φοβάται, και αυτό είναι μία αρχή που θα πρέπει να την ξέρει ο Ελληνικός λαός, αυτός που φοβάται περισσότερο από τον οποιονδήποτε, μία ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας είναι η ίδια η Τουρκία, γιατί μία ενδεχόμενη ήττα, σε μία Ελληνο – Τουρκική. σύγκρουση που όλοι μας την απευχόμεθα, είναι όμως ένα ζήτημα να εξετάζουμε σε μία ενδεχόμενη Ελληνο -Τουρκική σύγκρουση. Και σε μία λεγόμενη ήττα της Τουρκίας θα διαλυθεί το σύμπαν στην Τουρκία. Οι Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, που έχουν μία πολλή συγκεκριμένη και διακριτική θέση στην Τουρκική κοινωνία, θα υποστούν τεράστιο πλήγμα και αυτό θα οδηγήσει σε εξελίξεις που κανείς δεν είναι σε θέση να μας πει που θα σταματήσουν. Και να πω και κάτι άλλο, ότι την επόμενη μιας τέτοιας σύγκρουσης, η Τουρκία θα έχει διαμελιστεί. Αυτό είναι γνωστό σε όλους και καλύτερα από όλους το γνωρίζουν οι ίδιοι οι Τούρκοι και πολιτικοί και στρατηγοί.

Οι σημερινές κινήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο που βρίσκονται, κατά την γνώμη σας ?

ΚΑΛΕΝΤ. Η άποψή μου είναι η εξής. Οι εξελίξεις στην Ν. Α. Μεσόγειο, στον τομέα της εκμετάλλευσης των υποθαλάσσιων ενεργειακών αποθεμάτων, και αναφέρομαι στα κοιτάσματα φυσικού αερίου που θα εκμεταλλευθούν από κοινού η Κύπρος με το Ισραήλ. Οι εξελίξεις λοιπόν σε αυτόν τον τομέα, ίσως λειτουργήσουν ως καταλύτης και επιταχυντής και στην στασιμότητα που παρακολουθείτε στα ζητήματα του Αιγαίου. Τι εννοώ… Το φυσικό αέριο που θα εξαχθεί από αυτήν την περιοχή έχει τρεις δυνατούς δρόμους για να φθάσει στις ενεργοβόρες αγορές της Κεντρικής Ευρώπης.

Ο ένας δρόμος είναι Ισραήλ – Λίβανος – Συρία – Τουρκία – Ευρώπη. Ο δεύτερος δρόμος είναι Ισραήλ – Αίγυπτος – Λιβύη – Τυνησία – Ιταλία – Ευρώπη και ο τρίτος δρόμος είναι υποθαλάσσιος αγωγός από τα κοιτάσματα στην Κύπρο, στην Κρήτη, στον Μοριά, στην ηπειρωτική Ελλάδα και από εκεί στην Ευρώπη. Όπως είναι εύκολο να διαπιστώσουμε, ο πρώτος και ο δευτέρας δρόμος είναι απαγορευτικός, λόγω σοβαρότατων πολιτικών προβλημάτων στην διαδρομή του, προβλήματα που δεν φαίνεται να λυθούν τα επόμενα 50 χρόνια. Άρα, θα μπορούσαμε να λέγαμε ότι ο μόνος δρόμος είναι ο τρίτος δρόμος, δηλ. Κύπρος – Κρήτη – Μοριάς – Ηπειρωτική Ελλάδα – Ευρώπη. Σε περίπτωση, λοιπόν που καταστεί υποχρεωτική η επιλογή αυτού του δρόμου και αφού δεχθούμε ότι γύρω από αυτό το project επικεντρώνεται το ενδιαφέρον τεράστιων δυνάμεων, γεωπολιτικών και γεωοικονομικών δυνάμεων, αυτές οι δυνάμεις, αυτή η εξέλιξη να λειτουργήσει σαν καταλύτης και στο ζήτημα της επίλυσης των θεμάτων του Αιγαίου. (δεν λέω προβλημάτων). Γιατί, για να περάσει ο αγωγός από την περιοχή, μεταξύ Κύπρου και Κρήτης, θα πρέπει υποχρεωτικά να ορισθεί ΑΟΖ [Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη] και μάλιστα χωρίς να παρεμβάλλεται Τουρκική ΑΟΖ, γιατί τότε χρειάζεται και η υπογραφή και η συναίνεση της Τουρκίας. Και, αν θέλετε, εκεί είναι και το μείζον ζήτημα. Θέλω να πιστεύω, δεν πιστεύω ότι τα προβλήματα της Ελλάδας θα μας τα λύσει κάποιος σωτήρας είτε από εδώ, είτε από εξωτερικό. Τα προβλήματα θα λυθούν όταν ο Ελληνικός λαός δείξει τι ακριβώς θέλει, σε σχέση με την επίλυση αυτών των προβλημάτων, όμως είμαστε υποχρεωμένοι να λαμβάνουμε υπόψη και τους εξωγενείς παράγοντες

Να στείλουμε ένα μήνυμα στην Νεολαία, που σήμερα έχει συγκεντρωθεί για να τιμήσει τους 3 ήρωες των Ιμίων.

ΚΑΛΕΝΤ. Το μήνυμά μου είναι το εξής. Όταν εμφανίζεται μία κρίση, υπάρχουν δύο φάσεις Η μία φάση είναι η εμφάνισή της και η κλιμάκωσή της και η άλλη φάση είναι η διαχείρισή της. Στην πρώτη φάση συνήθως χρησιμοποιούνται μηχανισμοί ή και πρόσωπα που τις περισσότερες φορές διαπνέονται από ενθουσιασμό και από αγνά αισθήματα για την πατρίδα. Και, όταν κλιμακώνεται η κρίση, έρχεται το πολιτικό σύστημα (η κυβέρνηση ή οι υπηρεσίες του κράτους) για να την διαχειρισθούν και η χώρα μας δυστυχώς δεν έχει παράδοση στην αποτελεσματική διαχείριση των κρίσεων. Θα έλεγα λοιπόν στην νεολαία να τιμούμε τους ήρωες, να τιμούμε τους ανθρώπους που δίνουν την ζωή τους για την πατρίδα, θύματα ανεπιτυχών χειρισμών, πολλές φορές, των πολιτικών και ταυτόχρονα να έχουμε στο πίσω μέρος της κεφαλής μας το εξής ότι δεν θα πρέπει να γινόμαστε θύματα και εμείς και να γινόμαστε εργαλεία να μας χρησιμοποιούν κάποιοι για να εμφανίζονται και για να κλιμακώνονται τέτοιες κρίσεις στην χώρα μας.

ΛΟΓΟΣ ΔΗΜΟΥ ΒΕΡΥΚΙΟΥ

Μίλησε ως στρατιωτικός συντάκτης, που έζησε από κοντά τα γεγονότα.

Ευχαριστώ την Νεολαία που με προσκαλέσατε σε αυτή σας την εκδήλωση, γιατί, συνήθως η Νεολαία είναι αυτή, η οποία, όπως λέει ο λαός μας, βράζει το αίμα της και πολλές φορές μένει σε διάφορα στεγανά. Εσείς όμως αποδεικνύετε με την πράξη σας ότι θέλετε να ακούσετε, δεν φοβάστε και την άλλη άποψη. Όχι ότι έχω διαφορετική άποψη με όσα ειπώθηκαν μέχρι τώρα, σε αυτήν την εκδήλωση. Όμως, ως στρατιωτικός συντάκτης, και ως δημοσιογράφος, που εκείνη την περίοδο έζησα, βρέθηκα στο κέντρο των εξελίξεων, θέλω να σας μεταφέρω την άποψή μου. Κρατήστε την, μην την πετάξετε, μην την υιοθετήσετε. Όμως, πιστεύω ότι θα σας βοηθήσει να βάλετε ένα ακόμα κομματάκι στο παζλ της κρίσης των Ιμίων, .ένα παζλ που δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, 15 χρόνια μετά. Έχουν περάσει 15 χρόνια και σαν να μην έχει περάσει ούτε μία ώρα. Ήταν τόσο έντονα εκείνα τα γεγονότα, ήταν τόσο δραματικές εκείνες οι εξελίξεις, που όχι μόνο δεν τις ξεχάσαμε αλλά διαρκώς προβάλλουν μπροστά μας, ως εφιάλτης.

Δυστυχώς, την εξέλιξη της κρίσης των Ιμίων την βίωσα από την πρώτη κιόλας στιγμή. Βρέθηκα στο επίκεντρο του δημοσιογραφικού και του διπλωματικό – στρατιωτικού παρασκηνίου. Βρέθηκα στην καρδιά της επιχειρησιακής προετοιμασίας, έζησα πλείστα όσα τραγελαφικά συνέβησαν εκείνα τα κρίσιμα 24ωρα στην κορυφή, επαναλαμβάνω, στην κορυφή της πολιτικής και στρατιωτικής πυραμίδας. Σοκαρίστηκα, θύμωσα, πόνεσα, ναι, άσπρισαν τα μαλλιά μου γρηγορότερα. Πέντε η ώρα το πρωί, βγαίνοντας έξω από το Υπουργείο Άμυνας, λυσσομανούσε ο αέρας, ήταν κρύα εκείνη η βραδιά, όπως τώρα, έτρεμαν τα πόδια μου, κατάλαβα πόσο αδύναμη είναι η Ελλάδα, και ενώ από την κορυφή της πυραμίδας εισέπραττα μόνο πίκρα και απογοήτευση, εκείνο που εμένα και τους άλλους συναδέλφους μας κράταγε όρθιους εκείνες τις μέρες ήταν τα μηνύματα πατριωτισμού και αυτοθυσίας που λαμβάναμε από την παραμεθόριο και τις μάχιμες μονάδες, ήταν εντελώς διαφορετικό το κλίμα, είναι απίστευτο αυτό. Γι’ αυτήν την προσφορά του αύριο στους στρατιώτες στην κρίση των Ιμίων ελπίζω ότι θα ασχοληθεί ο ιστορικός του μέλλοντος και να είστε σίγουροι ότι θα γραφτούν ένδοξες σελίδες. Να λοιπόν μία πρόταση προς εσάς τους νεολαίους, το Ίδρυμά σας «ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ’» να πάρει μια πρωτοβουλία μέσω του Διαδικτύου να καλέσετε να καταθέσουν τις εμπειρίες τους, να καταγράψετε τα γεγονότα των απλών στρατιωτών, των απλών αξιωματικών εκείνης της περιόδου. Είμαι σίγουρος ότι θα γραφτούν και θα βγουν στον αέρα πράγματα, τα οποία δεν έχουμε ξανακούσει. Μπορείτε και εσείς να συμβάλετε ως ιστορικός του μέλλοντος να καταγράψετε την πραγματική αλήθεια, που ακόμα δεν γνωρίζουμε.

Για να δούμε όμως, η κρίση των Ιμίων ήταν κεραυνός εν αιθρία? Φυσικά και όχι. Το είπε ο κύριος Πρέσβης. Θυμάμαι κύριε Πρέσβη ότι πριν τα Ιμια, δεν θα την ξεχάσω ποτέ αυτή την στιγμή, ήταν 2-3 μήνες. [που είδα] τον πτέραρχο, τον Νίκο τον Κουρή που ήταν τότε υφυπουργός Εθνικής Άμυνας να επιστρέφει από τις ΗΠΑ και να είναι σφόδρα ενοχλημένος και ανήσυχος. Με καλεί στο γραφείο του και μου λέει «Δήμο, το χάνουμε το παιχνίδι», «Γιατί πτέραρχε?» του λέω. Ήταν η πρώτη φορά που οι Αμερικάνοι έθεταν επισήμως σε Έλληνα αξιωματούχο την κατάργηση του FIR, δηλ. την κατάργηση των εναέριων συνόρων στο Αιγαίο. Αυτό έγινε πράξη 15 χρόνια μετά, τώρα, με την νέα δομή του ΝΑΤΟ που καταργούνται τα όρια ευθύνης. Τελικώς, υπέκυψαν και τα δύο κόμματα εξουσίας. Η νέα δομή του ΝΑΤΟ εγκρίθηκε. Είναι σαφές, λοιπόν, ότι από το ’95, οι μεγάλοι είχαν μπει στην διαδικασία αλλαγής του status quo στο Αιγαίο. Δεν θα σταθώ σε αυτό, (το) ακούσαμε από τον κύριο Πρέσβη. Το θερμό επεισόδιο στα Ιμια ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα. Το Αιγαίο, από γαλάζιο έγινε γκρίζο, τα Τουρκικά αεροναυτικά μέσα απλώθηκαν σε ολόκληρο το Αιγαίο. Οι ασκήσεις τους ήταν επιθετικές με την επονομασία ‘Ευέλικτη πένσα’ δηλ. έπαιρναν ένα νησί του Αν. Αιγαίου και το κυκλώνουν και το αποκόπτουν από την ηπειρωτική Ελλάδα.

Τώρα πια, τα αεροναυτικά Τουρκικά μέσα φτάνουν μέχρι το Σούνιο. Η διεθνής κοινότητα δηλ. έχει πια εθισθεί ότι το Αιγαίο δεν είναι αποκλειστικά Ελληνικό Αρχιπέλαγος, όταν ακούνε και ξανάκουνε ότι η ‘Γκιλντιρίμ’, η Τουρκική φρεγάδα ή η κορβέτα φθάνει μέχρι το Αιγαίο, ο ξένος, που δεν ενδιαφέρεται για τα εθνικά θέματα της Ελλάδος, εθίζεται. Θα θέλατε πολύ να με ρωτήσετε, το διαισθάνομαι, «Και εσείς οι δημοσιογράφοι τι κάνατε στην κρίση των Ιμίων? Είσαστε άμοιροι ευθυνών?». Σας το λέω ευθέως «Φυσικά και όχι. Η κρίση τυπικά ξεκίνησε με μια διαβαθμισμένη πληροφορία που διέρρευσε σε Ελληνικά ΜΜΕ από συνεργάτες, πρώην Υπουργού Εξωτερικών της ΝΔ. Την σκυτάλη την πήραν Τούρκοι δημοσιογράφοι, που πήγαν και έβαλαν την σημαία στα Ιμια και το θέμα ξέφυγε. Η κρίση κλιμακώθηκε. Και γιατί Βερύκιε, δεν μας λες «Ήταν σωστό η τηλεοπτική μετάδοση του απόπλου του στόλου?». Εξαρτάται, πριν σας πω την άποψή μου, να διευκρινίσω από την αρχή ότι δεν έκανα εγώ την μετάδοση, όμως έτσι όπως εξελίσσονταν τα πράγματα, η μετάδοση του απόπλου δεν βοήθησε, διότι δεν ήταν ενταγμένη σε κάποιο γενικότερο στρατηγικό σχέδιο. Στις ΗΠΑ, στην Βρετανία, παντού πλέον είναι ενταγμένα στις στρατιωτικές επιχειρήσεις τα ΜΜΕ. Στην Ελλάδα δεν υπήρχε και εξακολουθεί να μην υπάρχει καμία πρόβλεψη. Στην Αμερική προηγούνται οι κάμερες των στρατευμάτων, εντάσσονται στις ψυχολογικές επιχειρήσεις. Η μετάδοση του απόπλου του στόλου θα μπορούσε να είχε ευεργετικά αποτελέσματα, ως μέσον αποτροπής, αν η ηγεσία είχε κάποιο ολοκληρωμένο σχέδιο. Δυστυχώς όμως, ΔΕΝ είχε. Σας θυμίζω ότι ο αρχηγός του στόλου έπλεε ανοιχτά της Μυκόνου, όταν οι Τούρκοι κομάντος επέβαιναν στα Ιμια. Δεν πρόκαμε δηλαδή. Το δυστύχημα, όμως, είναι, καλοί μου φίλοι, ότι 15 χρόνια μετά τα Ιμια εξακολουθούμε να μην έχουμε κάποιο σχέδιο συνεργασίας των ΜΜΕ με το Επιτελείο.

Δεν διδαχθήκαμε τίποτα, αυτό είναι το πρόβλημα και οι ευθύνες ήταν πολιτικές ή στρατιωτικές εκείνη την περίοδο, εκείνες τις ώρες. Πρωτίστως ήταν πολιτικές, αλλά υπήρχαν ευθύνες και σε στρατιωτικό επίπεδο. Και δεν πρέπει αυτό να το βάζουμε κάτω από το χαλί. Μην ξεχνάμε ότι οι στρατιωτική ηγεσία ήταν διορισμένη από την τότε κυβέρνηση. Όλοι οι αρχηγοί ήταν απόστρατοι, ήταν μέλη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Είμαι πεπεισμένος ότι υπήρξε ολιγωρία, ατολμία και έλλειψη αντανακλαστικών για την λήψη άμεσων προληπτικών μέτρων. Η στρατιωτική μηχανή δεν αντέδρασε άμεσα και ευέλικτα με αποφασιστικότητα, όπως στη κρίση του ’87. Υπήρξαν δηλ. παρατράγουδα? Δυστυχώς, πολλά παρατράγουδα. Δεν μπορεί για παράδειγμα, ο Δ/ντης Ειδικών Δυνάμεων, να ξεχνάει στο μπαρ του Πενταγώνου τα σχέδια επάνδρωσης των βραχονησίδων, για να τα βρίσκει δημοσιογράφος 48 ώρες μετά. Δηλαδή, αναρωτιέμαι με τρόμο, 48 ώρες δεν υλοποιήθηκαν τα σχέδια? Είναι συγκλονιστικό, 15 χρόνια μετά, ξένη χώρα να αποκαλύπτει ότι οι υπηρεσίες της, δύο 24ωρα πριν την κρίση είχαν μεταφέρει σε Έλληνα αξιωματούχο την πληροφορία για επικείμενη απόβαση των Τούρκων σε Ελληνική βραχονησίδα. Παρασκήνιο που δεν καταγράφεται στο επίσημο αρχείο του φακέλου των Ιμίων, άρα είχαν πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων την σημαντική αυτή πληροφορία? 15 χρόνια, μετά την κρίση των Ιμίων, διορθώθηκαν τα κακώς κείμενα? Να ένα ερώτημα Στον επικοινωνιακό τομέα, σας είπα όχι. Στον επιχειρησιακό τομέα, από ότι ξέρω, έχουν γίνει αρκετά πράγματα, και ειδικά, στον τομέα των Ειδικών Δυνάμεων.

Και πρέπει να είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πάνω στην κρίση οι επιτήδειοι επένδυσαν οικονομικά. Έγιναν αγορές 1 ½ τρις ευρώ, φτιάχτηκαν νέα τζάκια, πλούτισαν 50 περίπου οικογένειες πολιτικών και επιχειρηματιών δηλ. ισχύει αυτό που λέει ο λαός μας «Ο Θάνατός σου, η Ζωή μου». Και καθώς κοιτάζω τους γονείς του Έκτορα, στα μάτια και πριν 20 μέρες στον Πειραιά έρχεται ένας κύριος και μου λέει «Ρε Βερύκιε, θέλω να σου κάνω ένα ερώτημα». Δεν ήξερα ποιος ήταν, μετά έμαθα ότι ήταν ο γιατρός , ο αδελφός του Βλαχάκου. «Πες μου σε παρακαλώ, τι έγινε με το ελικόπτερο. Με αυτόν τον καημό και τον εφιάλτη ζω». Θα σας μιλήσω ειλικρινά. Βάσει του επίσημου πορίσματος, το ελικόπτερο έπεσε και δεν καταρρίφθηκε. Δεν μπορώ προσωπικά να το αμφισβητήσω το πόρισμα, όμως ποιος μπορεί να μας εγγυηθεί ότι στο μέλλον δεν θα αποκαλυφθεί ότι η Τουρκία διέθετε σύστημα ηλεκτρονικών παρεμβολών που να ‘τρέλανε’ ηλεκτρονικά το ελικόπτερο; Γι’αυτό τον λόγο, πιστεύω στο πόρισμα αλλά δεν το θεωρώ ευαγγέλιο.

Να γιατί τα Ιμια δεν έχουν κλείσει, τουλάχιστον δημοσιογραφικά. Ο αγώνας για την αποκάλυψη της αλήθειας συνεχίζεται. Και αυτό θα κάνουμε. Σας ευχαριστώ.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ