Κατά Ιωάννην 3 Επιστολή προς Ιωάννην Δήμαρχον Θεσσαλονικέων
Γράφει ο Γιάννης Δελόγλου
j.deloglou@elliniki-gnomi.eu
Θεσσαλονίκη. Και πάλι καλημέρα κύριε Δήμαρχε. Είχαμε καιρό να τα πούμε. Άντε εγώ ξεχάστηκα, εσύ δεν θα έπρεπε να κάνεις κάτι ως αφορμή για να τα πούμε; Να τα πούμε είναι ένας λόγος αφού εγώ μιλάω (γράφω) και εσύ δεν ακούς (διαβάζεις). Γιατί, αν για όσα είπαμε, κάτι θα είχε γίνει. Μα ναι ξέχασα, έχουν γίνει πολλά. Τί έγινε; Από το κακό στο χειρότερο.
Κάνοντας μερικές βόλτες, αγαπητέ μου Δήμαρχε, και τί δεν είδαν τα μάτια μου. Και τί δεν άκουσα. Άκου, λέει, ο δήμος να πληρώνει γυναίκες για να σκουπίζουν τα πεζοδρόμια !.. Σε ποια χώρα τής Ευρωπαϊκής Ένωσης συμβαίνει αυτό; Εσύ, αγαπητέ μου Δήμαρχε, δεν είσαι σαν τον προηγούμενο. Με παππού καπνέμπορο στο Αμβούργο και άλλους δεσμούς με τη Γερμανία, θα είδες ασφαλώς ότι εκεί καθαρίζονται τα πεζοδρόμια από τους ενοίκους των σπιτιών και ότι η κάθε οικογένεια έχει με τη σειρά της την υπευθυνότητα της καθαριότητας. Είτε αυτή έχει να κάνει με σκουπίδια, είτε με πάγους, είτε με χιόνια. Αν είναι δυνατόν να καθαρίζονται αυτά από υπαλλήλους του δήμου. Θα πουν κάποιοι ότι είναι θέσεις εργασίας. Θα πρέπει να ξέρουν, αυτοί οι κάποιοι, ότι δημιουργούνται θέσεις παραγωγικής εργασίας από αρμόδιες υπηρεσίες·τού κράτους ή από επιχειρηματίες και όχι θέσεις εργασίας που πληρώνονται με κάθε είδους δάνεια. Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για … χαβιάρι όταν μας λείπει το ψωμί.
Είδα ακόμη, κύριε Δήμαρχε, ΕΝΑ απορριμματοφόρο του δήμου με δυο υπαλλήλους να δίνουν τα σκουπίδια σε … άλλους δύο να τα ρίχνουν στο απορριμματοφόρο, τέσσερις γυναίκες να σκουπίζουν τα υπόλοιπα σκουπίδια τής Χ λαϊκής και τον οδηγό του αυτοκινήτου. Εννιά υπαλλήλους σε ένα απορριμματοφόρο !!! Μήπως μπορεί να μου πει κάποιος ότι αν ήταν σε ιδιωτική επιχείρηση θα γινόταν αυτή η πληθώρα προσωπικού ή αν υπάρχει άλλη χώρα με τέτοια ανοχή από μέρους των Αρχών; Και γιατί τα σκουπίδια των μικροπωλητών (διάφορα είδη μαναβικής, άδεια τελάρα φρούτων, συσκευασίες ψαριών κ.α.) να τα σκουπίζουν δημοτικοί υπάλληλοι και να μην καθαρίζει το μέρος του (όπως γίνεται παντού) ο κάθε μικροπωλητής; Όταν γίνεται κάτι που θεωρούν στραβό φταίει η Ε.Ε. και ειδικά η Γερμανία. Σε αυτή την περίπτωση, που περιγράφω, γιατί δεν παίρνουν διδάγματα από τις χώρες της Ε.Ε και προπαντός από τη Γερμανία; Μιλούν όλοι για σπάταλο κράτος. Ποιοί το έκαναν σπάταλο;
Βλέπω συνεχώς, εδώ και αρκετές μέρες και νύχτες, να λειτουργούν τα σιντριβάνια σε κάποια πάρκα. Και ενώ δεν υπάρχει άνθρωπος και ενώ δεν υπάρχει κάποιος λόγος αυτά τρέχουν άφθονο νερό που φωτίζεται από ηλεκτρισμό, που πληρώνει ο φορολογούμενος πολίτης. Γιατί λοιπόν, κύριε Δήμαρχε, να υπάρχει αυτή η σπατάλη σε καιρούς μάλιστα αυστηρής λιτότητας; Εκτός και αν τρέχουν αυτά τα σιντριβάνια κάθε μέρα μέχρι να έρθει το Άγιο Πνεύμα, όχι «εν είδει περιστεράς» αλλά πολλών περιστεριών, που θα μας φέρουν τα … ραβασάκια να πληρώσουμε τα λάθη και τις παραλήψεις των άλλων. Μπορεί να μη φταις εσύ Γιάννη Μπουτάρη, όπως πιστεύω ότι κι εγώ δεν φταίω. Άλλοι μας έριξαν από τη Σκύλα στη Χάρυβδη και βγήκαμε ναυαγοί στο νησί της Κίρκης. Τώρα πρέπει να στεγνώσουμε, πρέπει να πληρώσουμε γιατί τα περιστέρια όταν θυμώσουν … ασπρίζουν τα σιδερωμένα κουστούμια.
Διάβαζα, συνονόματε κύριε Δήμαρχε, ότι η Θεσσαλονίκη πήρε το χρίσμα της «Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας» για το 2014 σε διαγωνισμό που έγινε στην Μπράγκα της Πορτογαλίας. Το γεγονός αυτό γιορτάστηκε στο δημαρχιακό Μέγαρο με μία μεγάλων διαστάσεων τούρτα! Αυτό μου θυμίζει κάτι από τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004 που δεν μας έμειναν οι πανηγυρισμοί αλλά πληρώνουμε ακόμα αυτής της ονειροπαρμένης απόφασης. Μου θυμίζει ακόμα την απομόνωση που είχαν οι διάφορες γειτονιές από τους ξένους επισκέπτες, για να μην δουν τους κακόμοιρους κατοίκους της πόλης τού Περικλή. Εμείς το 2014, μετά από δέκα χρόνια σπάταλου κράτους, θα δείξουμε στους ξένους πώς να σκουπίζουν τα πεζοδρόμια, πώς να περνούν με κόκκινο τα φανάρια, πώς να παρκάρουν όπου θέλουν (γουστάρουν) ατιμώρητοι, πώς να πετούν τα χαρτόνια τους τα Super Market στους κάδους απορριμμάτων, ή θα μείνουμε με τη γλύκα της τεράστιας τούρτας της 22 Νοεμβρίου 2011. Πάντως το 2009 η πρώτη «Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας» ήταν το Rotterdam, το 2010 το Τουρίνο και φέτος η Αμβέρσα. Το 2012 θα είναι η Μπράγκα και το 2013 το Μαριμπόρ της Σλοβενίας. Κατά τύχη στις τρεις πρώτες πήγα και μάλιστα αρκετές φορές. Στις άλλες δύο δεν πήγα. Αλλά και εκεί που πήγα η καθαριότητα ήταν όλη τους η αρχοντιά, και για εκεί που δεν πήγα άκουσα ότι: όλα λάμπουν!
Ας κάνουμε κάτι λοιπόν, για να μην χάσουμε το τρένο (που δεν τρέχει με την ταχύτητα της δικής μας αμαξοστοιχίας, στη γνωστή διαδρομή Δράμα-Θεσσαλονίκη). Γιατί, σε κάθε άλλη περίπτωση γίναμε, των Ευρωπαίων περίγελο και των αρχαίων παλιάτσοι. Δεν μας πρέπει.
