Της Αλεξάνδρας Ηλιοπούλου*
iliop@otenet.gr

Πολύς λόγος και κακός, από τα περισσότερα ΜΜΕ, για τη δυσκολία που αντιμετώπισε ο πρωθυπουργός μας κ. Γεώργιος Παπανδρέου στον ανασχηματισμό της κυβερνήσεώς του. Σχολιάστηκε με χλεύη η θορυβώδης δυστοκία και η παρατεταμένη καθυστέρηση στην εξεύρεση (και ανεύρεση) των προσώπων ως νέων υπουργών, η επίμονη άρνηση μερικών μελών της κυβερνήσεως να δεχθούν να παραιτηθούν για να είναι υποψήφιοι ως περιφερειάρχες και δήμαρχοι και η αναγγελία των νέων υπουργών μετά στις δύο τα ξημερώματα, σαν να βρισκόμασταν σε εμπόλεμο κατάσταση. Κι αυτά ενώπιον των δημοσιογράφων. Μια συντελούμενη διαδικασία πολλών ωρών (μήπως εκβιαστικά, δημοκρατικά ή από απροσεξία;). Και μετά μια πικρόχολη ποικιλία απόψεων, κατηγοριών, υποψιών, κατά του νέου κυβερνητικού σχήματος, με μεμψίμοιρες προβλέψεις. Αντιλαμβάνομαι ότι ανατρέφομαι, ως νεοσσός ακόμη, προσπαθώντας να εισέλθω στον περίγυρο της Δημοσιογραφίας, σε ένα περιβάλλον που βλέπει τα γεγονότα στην Ελλάδα και τις συνέπειές τους, όχι μόνον μέσα από τα σύνορα της Πατρίδας μας, αλλά και από τον διαπλανητικό περίγυρο της σκέψης των Ομογενών. Οι οποίοι ζώντας με άλλες νοοτροπίες, μη συμμετέχοντες – ακόμη – με ψήφο στην εκλογή μιας ελληνικής κυβερνήσεως, μη υποφέροντας όσα εμείς, θεωρούν ως δεδομένη την κάθε κυβέρνηση που αναδεικνύουμε στην εξουσία. Και νιώθουν ότι αυτή και μόνη αυτή οφείλουμε να υποστηρίζουμε, να βοηθάμε, να κατευθύνουμε, για να προχωρήσει στο σκοπό και το έργο που έχει αναλάβει. Και καλή – κακή, αυτή είναι. Ακόμη και μπροστά σε μια πραγματικά αθλία οικονομική κατάσταση, εξαιρετικά επικίνδυνη. Ανεξαρτήτως ποιες και πόσες κυβερνήσεις, ίσως μηδέ εξαιρουμένης και της σημερινής, μας έφτασαν εδώ. Για να μην οδηγηθούμε στην οριστική κατάρρευση και αλληλοφαγωμάρα. Την οποία και δεν θα αποφύγουμε, σε ένα, δύο, τρία χρόνια, εάν νομίζουμε ότι με τις απεργίες και τις καταστροφές, τις διαδηλώσεις και τις συνδικαλιστικές κραυγές, κορώνες και αρνήσεις, αντιδικώντας με την κυβέρνηση, θα έχουμε βγει από την κρίση. Από τη λογική και μόνο θα έχουμε βγει. Και από το μέλλον μας. Γιατί μια φοβερή σύγκρουση Λαού-Κυβέρνησης, (όπως η σημερινή) σημαίνει μείωση της Ελλάδος.

* Η Αλεξάνδρα Ηλιοπούλου είναι τεταρτοετής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στην Σχολή «Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Σπουδές» και αρθρογραφεί στο Ομογενειακό Πρακτορείο Ειδήσεων Ελλάδος, σε ΜΜΕ, Εφημερίδες και Ιστοσελίδες.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ