Μιλά σήμερα στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ο ελληνικής καταγωγής ευρωβουλευτής κ. Χατζημαρκάκης.

 Συνέντευξη στον Αποστόλη Ζώη.

 

«Πιστεύω πως η Ελλάδα χρειάζεται ουσιαστική αποκέντρωση και μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων. Το μοντέλο ενός κέντρου που ελέγχει τα πάντα και κινείται με ρυθμούς χελώνας δεν αποδίδει. Δεν γνωρίζει τις ανάγκες της Περιφέρειας, τις προτεραιότητες. Λυπάμαι που το λέω αλλά το να χάνει η Ελλάδα 6,5 δις ευρώ από το ΕΣΠΑ για να μεταφερθούν στο επόμενο πρόγραμμα είναι δραματικό αυτή την ώρα. Οι Περιφέρειες και γενικά η Αυτοδιοίκηση στην Ευρώπη έχουν απευθείας διασύνδεση με τις Βρυξέλλες, θέτουν προτεραιότητες, υλοποιούν καινοτόμα προγράμματα, προσαρμοσμένα στις πραγματικές τους ανάγκες. Σε σχέση με την ευρωζώνη και τη φυγή της Ελλάδας, νομίζω πως η συζήτηση δεν οδηγεί πουθενά. Η σύγχρονη πραγματικότητα είναι εξαιρετικά πολύπλοκη. Φαντάζομαι πως δεν υπάρχει κάποιος που μπορεί να περιγράψει ακριβώς όλες τις συνέπειες μιας τέτοιας απόφασης, αλλά κυρίως τους τρόπους αντιμετώπισης των συνεπειών αυτών». Αυτά τονίζει σήμερα στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ, ο ελληνικής καταγωγής κ. Γιώργος Χατζημαρκάκης παραχωρώντας συνέντευξη.

 

 

 

Πού οδηγείται η ελληνική οικονομία; Τι είναι αυτό που χρειάζεται; Έχει μέλλον μια πολιτική μόνιμης περικοπής μισθών και συντάξεων;

 

 

 

Πουθενά στον κόσμο ένα μόνιμο σύστημα περικοπών δεν οδήγησε στην ανάπτυξη. Δεν υπάρχει ούτε ένα επιτυχημένο παράδειγμα. Όταν έχει τσακιστεί η σπονδυλική στήλη της ελληνικής οικονομίας που στηρίζεται στους μικρο-μεσαίους είναι προφανές πως το μέλλον είναι δυσοίωνο. Συνεπώς ο δρόμος που ακολουθείται είναι αδιέξοδος και η ελληνική οικονομία απαιτεί άμεσα μια ισχυρή στήριξη. Το κρίσιμο στοιχείο είναι η στήριξη της παραγωγικότητας στην Ελλάδα. Από τον πρωτογενή τομέα, τη μεταποίηση μέχρι τον τουρισμό και γενικά την παροχή υπηρεσιών, χρειάζονται στοχευμένα μέτρα. Αυτό απαιτεί τέσσερις προϋποθέσεις: Κεφάλαια, οργανωμένο σχέδιο, καινοτομία και αλλαγές από την Ευρώπη που θα στηρίξουν αυτό που ονομάζω “τοπικό οικονομικό κύκλο”, δηλαδή μια πολιτική που θα ανατρέψει την επιθετική εξαγωγική πολιτική των ισχυρών βορείων χωρών, προστατεύοντας τα τοπικά προϊόντα. Ολόκληρος ο ευρωπαϊκός νότος οδηγείται σε αδιέξοδο εξαιτίας αυτής της πολιτικής. Για παράδειγμα δεν μπορεί η Βόρεια Ελλάδα να καταναλώνει γερμανικό χυμό μήλου επειδή είναι φθηνότερος όταν έχει μια παραγωγή που χάνεται. Δεν μιλώ για επιδοτήσεις, ούτε για κατάργηση της ελεύθερης διακίνησης προϊόντων. Ουσιαστικά πρόκειται για αντιμετώπιση του ανεξέλεγκτου ανταγωνισμού. Για να γίνει αυτό χρειάζεται μια νέα ευρωπαϊκή προσέγγιση που θα στηρίζεται στη λογική ότι πάμε σε ένα νέο ιστορικό συμβιβασμό στην Ευρώπη που αποτελεί όρο επιβίωσης για τη σημερινή Ε.Ε.    

 

 

 

Ανάπτυξη ακούμε συνέχεια και ανάπτυξη δεν βλέπουμε… Τι φταίει; Υπάρχει, κατά τη γνώμη σας, πραγματική βούληση από την Τρόικα να προχωρήσουν αναπτυξιακές διαδικασίες με ταχείς ρυθμούς;

 

 

 

Η Τρόικα στην Ελλάδα εφαρμόζει τυφλά ένα πρόγραμμα, άσχετα από τις συνέπειες του. Είναι μια εμμονική συμπεριφορά που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Προσπαθούν να εφαρμόσουν μια αποτυχημένη συνταγή, ανεξάρτητα από τις συνέπειες. Πρέπει να πούμε βέβαια πως έχει αποφασιστεί η δημιουργία ενός Ταμείου Ανάπτυξης το οποίο δεν έχει προχωρήσει και πιστεύω πως σε αυτό έχει ευθύνη η Τρόικα όσο και η Task Force που δεν έχουν βοηθήσει. Σε άλλες χώρες το ρόλο αυτό έχει μια αναπτυξιακή τράπεζα που στηρίζει την επιχειρηματικότητα. Στην Ισπανία έχει προχωρήσει μια τέτοια συνεργασία. Για την Ελλάδα υπάρχουν τεράστιες καθυστερήσεις στο θέμα αυτό. Προσωπικά πρότεινα να ξεκινήσει το Ταμείο και να χρηματοδοτηθεί από τις οφειλές του κατοχικού δανείου. Οφείλει να το κάνει η Γερμανία αλλά πρέπει να ζητηθεί και επίσημα σε κορυφαίο κυβερνητικό επίπεδο.

 

 

 

Ποιες κατά τη γνώμη σας μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να προχωρήσουν άμεσα στη χώρα, για να μην χάσει το τρένο της ευρωζώνης; Ποια είναι η δική σας άποψη για μια Ελλάδα εκτός ευρωζώνης; Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις;

 

Πιστεύω πως η Ελλάδα χρειάζεται ουσιαστική αποκέντρωση και μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων. Το μοντέλο ενός κέντρου που ελέγχει τα πάντα και κινείται με ρυθμούς χελώνας δεν αποδίδει. Δεν γνωρίζει τις ανάγκες της Περιφέρειας, τις προτεραιότητες. Λυπάμαι που το λέω αλλά το να χάνει η Ελλάδα 6,5 δις ευρώ από το ΕΣΠΑ για να μεταφερθούν στο επόμενο πρόγραμμα είναι δραματικό αυτή την ώρα. Οι Περιφέρειες και γενικά η Αυτοδιοίκηση στην Ευρώπη έχουν απευθείας διασύνδεση με τις Βρυξέλλες, θέτουν προτεραιότητες, υλοποιούν καινοτόμα προγράμματα, προσαρμοσμένα στις πραγματικές τους ανάγκες.

 

Σε σχέση με την ευρωζώνη και τη φυγή της Ελλάδας, νομίζω πως η συζήτηση δεν οδηγεί πουθενά. Η σύγχρονη πραγματικότητα είναι εξαιρετικά πολύπλοκη. Φαντάζομαι πως δεν υπάρχει κάποιος που μπορεί να περιγράψει ακριβώς όλες τις συνέπειες μιας τέτοιας απόφασης, αλλά κυρίως τους τρόπους αντιμετώπισης των συνεπειών αυτών. Αλλά πέρα από την πραγματικότητα αυτή υπάρχει και κάτι άλλο. Η Ελλάδα είναι θεμέλιος λίθος του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Ο ιστορικός, πολιτιστικός, πνευματικός ακόμα και γεωγραφικός σύνδεσμος με την Ευρώπη, δεν αλλάζει. Η πορεία της Ευρώπης όμως πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να επιστρέψει στις αρχές και τις αξίες στις οποίες οικοδομήθηκε. Είναι όρος επιβίωσης. 

 

 

 

Ποιοι επιθυμούν και ποιοι όχι το λεγόμενο “κούρεμα;”

 

 

 

Η περιγραφόμενη από τον διεθνή τύπο σύγκρουση μεταξύ Δ.Ν.Τ. και Ευρώπης, αποτελεί την τελευταία κίνηση του ΔΝΤ να επιβεβαιώσει τις ευθύνες της Γερμανίας και της Ευρώπης στην αποτυχημένη συνταγή του προγράμματος για την Ελλάδα. Προηγήθηκε το λάθος του πολλαπλασιαστή και οι έμμεσες διαρροές για ένα αναγκαίο νέο κούρεμα. Η αλήθεια είναι πως το κερασάκι στην τούρτα μιας αποτυχημένης συνταγής μπήκε πολύ αργά. Αιτία ήταν οι γερμανικές εκλογές οι οποίες κράτησαν σε στασιμότητα κάθε ουσιαστική πολιτική ενέργεια για περίπου ένα έτος, για να μην επηρεαστεί το εκλογικό σώμα της Γερμανίας. 

 

Την ίδια ώρα όμως, η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε οριακό σημείο, βιώνοντας μια πρωτοφανή για τα παγκόσμια δεδομένα οικονομική ύφεση. Τόσο η χρονική διάρκειά της όσο και το κοινωνικό κόστος που συνεπάγεται δεν έχουν προηγούμενο σε ανεπτυγμένη χώρα. Είναι σαφές λοιπόν πως το ΔΝΤ επιδιώκει να προχωρήσει ένα νέο κούρεμα. Γενικά η πίεση από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού υπάρχει και είναι ξεκάθαρη. Εντός της Ευρώπης όμως, η Γερμανία αποκλείει το ενδεχόμενο κουρέματος, θέλοντας να αποφύγει τις αντιδράσεις στο εσωτερικό της. Κατά τη γνώμη μου συνεχίζει μια αδιέξοδη τακτική που επιτείνει το πρόβλημα χωρίς να δίνει λύσεις.  

 

 

 

Η πολιτική της λιτότητας πού οδηγεί την Ευρώπη;

 

Δεν έχει καμία προοπτική. Δεν υπηρετεί καμία κοινή πορεία και χωρίς συμπόρευση των κρατών – μελών η Ευρώπη δεν έχει μέλλον. Είναι μονόδρομος η αλλαγή, όσο κι αν η Γερμανία δείχνει να την αρνείται. Σας φέρνω παράδειγμα την Ελλάδα. Το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί εξαιτίας της αναβλητικότητας των εταίρων να δώσουν μια ρεαλιστική λύση, δεν μπορεί να συνεχιστεί. Είναι καταστροφικό για την ίδια τη Γερμανία και την Ευρώπη. 

 

Αν η Ελλάδα αφεθεί να γίνει ένα παράλυτο μέλος της Ε.Ε. η Ευρώπη δεν θα μπορεί να το κρύψει κάτω από το χαλί ούτε θα είναι διαχειρίσιμο επικοινωνιακά το ζήτημα. Θα αποτελεί συνεχώς και μόνιμα μια ανοιχτή πληγή για την Ευρωζώνη και την Ε.Ε., με συνεχές κόστος όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για το ρόλο της Ευρώπης στο παγκόσμιο σκηνικό. Για την Ελλάδα ο ρόλος στο παγκόσμιο επίπεδο δεν είναι ηγετικός, αλλά για τη Γερμανία και την Ε.Ε. στο σύνολο της είναι.  

 

Είναι απολύτως λανθασμένη η αντίληψη που ακούγεται στη Γερμανία και κάνει λόγο «για έναν ατέρμονο εφιάλτη», που οφείλεται σε ελληνικές αδυναμίες όπως η ασθενής ανάπτυξη, οι ιδιωτικοποιήσεις που δεν προχωρούν και η αδυναμία είσπραξης φόρων. Αποτελούν τη μισή αλήθεια. Η άλλη μισή αποκαλύπτεται από τα στοιχεία της Κομισιόν, τα οποία αποδεικνύουν πως οι Έλληνες αδυνατούν να καταβάλλουν το ΦΠΑ γιατί η πραγματική οικονομία βρίσκεται σε τέλμα. Συνεπώς, τα επιχειρήματα περί αναποτελεσματικότητας των Ελλήνων που καλούνται να εφαρμόσουν ένα αδιέξοδο πρόγραμμα, δεν θα πείθουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τη διεθνή κοινότητα, ούτε μπορούν να αποτελέσουν άλλοθι για την περιθωριοποίηση της Ελλάδας. Αφενός, γιατί δεν αποτυπώνουν την πλήρη εικόνα, αφετέρου γιατί, αν η ευρωζώνη στείλει το μήνυμα πως δεν καταφέρνει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που υπάρχουν στο 2% της ευρωπαϊκής οικονομίας, σε λίγο δεν θα πείθει κανένα για τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει τα ζητήματα που υπάρχουν στις μεγαλύτερες χώρες. Συνεπώς, η συνέχιση της πολιτικής λιτότητας είναι καταστροφική. Η Γερμανία οδεύει σε μια συγκυβέρνηση με τους Σοσιαλδημοκράτες να διακηρύττουν το τέλος της λιτότητας. Εκτιμώ πως οι πολιτικές αποφάσεις που θα ληφθούν κατά τη διαπραγμάτευση με την κα Μέρκελ και πριν τη συγκρότηση της νέας κυβέρνησης, θα είναι εκείνες που θα καθορίσουν τις πολιτικές επιλογές για την Ευρώπη αλλά και την Ελλάδα την επόμενη μέρα. Ευελπιστώ πως κάποιοι δεν θα επιλέξουν την αυτοχειρία.             

 

 

 

Και μια τελευταία ερώτηση… Ποια είναι τα δικά σας μελλοντικά πολιτικά σχέδια;

 

Έχω δηλώσει από τον περασμένο Μάιο πως δεν θα είμαι υποψήφιος στη Γερμανία. Ήταν γνωστή η ρήξη μου με τον κ. Ρέσλερ για το θέμα της Ελλάδας. Δεν με εκπροσωπεί η πολιτική αντίληψη που έχει αρχίσει να διαμορφώνεται στη Γερμανία για την Ευρώπη, δεν είναι ευρωπαϊκή. Ασχολούμαι με τα ευρωπαϊκά θέματα από πολύ νέος και την τελευταία δεκαετία ως μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Είναι η ώρα που πρέπει να δημιουργηθούν καινούργιες κινήσεις. Πιστεύω πολύ στην ενεργοποίηση των πολιτών τόσο στην Ελλάδα όσο και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και ήδη έχω ξεκινήσει μια καλή συνεργασία με συναδέλφους από πολλές χώρες. Θέλω να εκπροσωπήσω την Ελλάδα και πολύ σύντομα θα ανακοινώσω κάποιες αποφάσεις. 

 

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ