Συνέντευξη με την συγγραφέα  κ. Στράνη- Ποτς στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη.

Η ιστορία μιας γάτας σε ένα ψαροχώρι .Μέσα από το φακό της γραφής καταγράφεται η ηθογραφία της Κέρκυρας  μέσα από τις ιδιαιτερότητες   των κατοίκων. Η μυρωδιά της θάλασσας το χρώμα του γαλάζιου και ο αγώνας των ανθρώπων για επιβίωση. Με την πένα της κ. Μαρίας Στράνη-Ποτς.

Η Μαρία Στράνη – Ποτς γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Αποφοίτησε από τη Σχολή Σλαβικών και Ανατολικοευρωπαϊκών σπουδών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Από το 1969 ταξίδεψε πολύ με το σύζυγό της, ο οποίος εργαζόταν για το Βρετανικό Συμβούλιο. Έζησε στην Αιθιοπία, στην Κένυα, στην Αγγλία, στην Ελλάδα, στην Τσεχοσλοβακία, στη Σουηδία και στην Αυστραλία, όπου πέρασε εφτά χρόνια με έδρα το Σίδνεϊ. Η Μαρία Στράνη-Ποτς ζει σήμερα μεταξύ Κέρκυρας και Λονδίνου. Η έκδοση του βιβλίου της «Η γάτα του Πορτοβέκιο», εκδόσεις Κέδρος και η όμορφη γράφή της έκαναν επιτακτική την ανάγκη να συνομιλήσουμε μαζί της.

Ερ: Πορτοβέκιο , ένα πολύβουο γραφικό ψαροχώρι της Κέρκυρας. Ο τόπος και το νησί αποτέλεσε την αφετηρία για να ξεκινήσετε τη συγγραφή του βιβλίου;

Απ: Ίσως ναι αλλά όχι απολύτως. Το ψαροχώρι και η Κέρκυρα ήταν τα εργαλεία που χρησιμοποίησα για να εκφρασθώ. Αν δεν είχα βασίσει το βιβλίο  σε αυτό το μέρος ίσως να είχα βασίσει την ιστορία μου κάπου αλλού. Για μένα έχουν πιο σημασία οι ιδέες μου και ο τρόπος που θα χρησιμοποιήσω να γράψω μια ιστορία. Θέλω να γράφω ιστορίες που να κάνουν τον αναγνώστη να θέλει να γυρίσει τη σελίδα. Μου αρέσει πολύ ο διακριτικός φιλόσοφος παραμυθάς. Η  Κέρκυρα που είναι και η πατρίδα μου  κατά την γνώμη μου ήταν ένα θαυμάσιο εργαλείο.

Ερ: Ο λαός μας λέει ότι κάθε κάτοικος έχει μια ιστορία να αφηγηθεί και συχνά οι ζωές μας διασταυρώνονται. Ποια είναι η γνώμη σας;

Απ: Συμφωνώ απόλυτα. Και πάντα προσπαθώ να ενθαρρύνω τους γύρω μου να γράφουν. Επιμένω ότι πρέπει όλοι να γράφουμε το ημερολόγιό μας καθημερινά. Δυστυχώς οι εκδοτικοί οίκοι έχουν δική τους ατζέντα που ίσως δεν βοηθά πολύ την ανάγκη να γράφουμε όλοι και να διαβάζουμε πλατιά. Τώρα μαζί με τον άνδρα μου Jim Potts, συγγραφέα και ποιητή  και  την Louisa Adjoa Parker, Αγγλίδα ποιήτρια ετοιμάζουμε να εκδώσουμε στην Αγγλία μία πρωτοποριακή ανθολογία  με ιστορίες, ποιήματα και μαυρόασπρες φωτογραφίες, με αποκλειστική συμμετοχή απλών ανθρώπων που ζούνε στο Dorset, στην κομητεία που ζούμε και οι τρείς. Θα ήθελα πολύ να κάνω το ίδιο και στην Ελλάδα, π.χ μία ανθολογία της Ηπείρου, των Ιονίων Νήσων κλπ. Άγνωστοι συγγραφείς, και ποιητές που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να διαβασθούν. Ελπίζω κάποιος εκδοτικός οίκος να τα διαβάσει αυτά και να μας ζητήσει να το κάνουμε.

Ερ: Το μυθιστόρημα είναι μια ηθογραφία της κοινωνίας της Κέρκυρας. Πού αρχίζει η φαντασία;

Απ: Η Γάτα είναι ένα μυθιστόρημα, ένα παραμύθι, τίποτε άλλο. Η φαντασία είναι το πιο σημαντικό στοιχείο του βιβλίου. Και η φυσικά η φαντασία μας πάντα έχει τις ρίζες της σε ότι ξέρουμε.

Ερ: Ο Τόνυ, η Λουΐζα και η  Ανθούλα .Μία τυπική ελληνική οικογένεια. Θα μπορούσε όμως η ίδια οικογένεια να έχει την ίδια κοινωνική συνοχή με τα σημερινά προβλήματα;

 Απ: Νομίζω ότι ναί.

ΕΡ: Στην ιστορία σας σημαντικό ρόλο έχει η γάτα , η μαμή. Η οποία όχι μόνο είναι αγαπητή αλλά έχει και το ένστικτο να τιμωρεί αυτούς που παραβαίνουν τους ανθρώπινους κανόνες. Είναι αλήθεια ότι οι γάτες πέρα από εφτάψυχες είναι και πολύ έξυπνες;

Απ: Την δημιούργησα με τον ίδιον τρόπο που δημιούργησα τους ήρωες του μυθιστορήματος. Έχει τον σκοπό της στην ιστορία.

Ερ:  Οι ψαράδες τα παιδιά αλλά και όλο το χωριό αγαπά την γάτα. Η σημερινή κοινωνία κατά πόσο είναι ανεκτική στις γάτες και ευρύτερα στα ζώα;

Απ: Δύσκολη ερώτηση. Η αγάπη προς τα ζώα σχετίζεται με την κουλτούρα του καθενός. Έζησα στην Αφρική για χρόνια, καθώς και στην Αυστραλία, έχω γνωρίσει από κοντά την Κινέζικη κουλτούρα. Είμαστε όλοι διαφορετικοί στα αισθήματα μας προς τα ζώα. Ζώα που αγαπάμε στην Ελλάδα, αλλού δεν τα θέλουν και ζώα που λατρεύουν στην Αφρική εμείς ούτε θα τα θέλαμε κοντά μας.

Δεν θέλω να κάνω μάθημα σε κανένα.

Νομίζω ότι ένα από τα καλά της παγκοσμιοποίησης είναι η παγκοσμιοποίησης και της παιδείας, ανθρώπινα δικαιώματα και καλή συμπεριφορά προς τα ζώα θα πρέπει να είναι απαραίτητα στοιχεία στις σχολικές ύλες όλου του κόσμου .

Ερ: Μου άρεσαν οι σκηνές που περιγράφετε για την προετοιμασία του Πάσχα. Αλήθεια το Κερκυραϊκό Πάσχα εξακολουθεί να γοητεύει;

Απ: Όχι καθόλου. Αν είμαι στην Κέρκυρα, των Βαΐων φεύγω από την Κέρκυρα για το σπίτι μου στο Ζαγόρι. Γυρίζω όταν όλα τελειώσουν.

Το Πάσχα στην Κέρκυρα είναι τώρα μια εμπορική παγίδα.

Πρέπει να διαβάσετε το βιβλίο μου ΤΟ ΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΩΡΑΙΑΣ

(2008) για να καταλάβετε τις απόψεις μου και τα αισθήματα μου για το νησί μου.

Ερ: Γράφετε ότι η Κέρκυρα είναι πραγματική και ήταν στο μυαλό σας κάθε μέρα της ζωής σας. Αν δεν υπήρχε η Κέρκυρα θα είχε γραφεί αυτό το μυθιστόρημα;

Απ: Θα υπήρχα εγώ αν  δεν υπήρχε η Κέρκυρα;

Ναι, ο τόπος στο μυθιστόρημα είναι σημαντικός αλλά και ο τόπος φτιάχνει τον συγγραφέα

Ερ: Ποια ήταν η απήχηση που είχε το μυθιστόρημά σας «Η γάτα του Πορτοβέκιο», εκδόσεις Κέδρος , στο αναγνωστικό κοινό του νησιού της Κέρκυρας;

Απ: Δεν ξέρω, γιατί έφυγα για την Αγγλία δύο μέρες πριν το βιβλίο βγει στην αγορά  στα ελληνικά από τον Κέδρο . Το βιβλίο εκδόθηκε στα Αγγλικά  στην Αυστραλία το 2007 και είχε μεγάλη επιτυχία. Οι κριτικές από πανεπιστημιακούς κύκλους, κριτές λογοτεχνίες  μέχρι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης  είναι εντυπωσιακές. Το βιβλίο πουλιέται πολύ καλά στην Αγγλική γλώσσα που ήταν η αρχική του μορφή. Πριν από μερικούς μήνες είδα ότι κάποιος το πουλούσε στο ebay σαν σπάνιο βιβλίο για 178 δολάρια.

Ελπίζω να πουληθεί και στην Ελλάδα και να εκτιμηθεί  όπως εκτιμήθηκε στην Ιαπωνία, Ηνωμ.Πολιτείες, Σουηδία, Αγγλία, Αυστραλία και γενικά από τους αναγνώστες που το διάβασαν στην αρχική του γλώσσα την Αγγλική.

 

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ