Η Διονυσία-Θεοδώρα Αυγερινοπούλου για την καταδίκη της Ελλάδας για τη στέρηση του δικαιώματος ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού
Αθήνα, 9 Ιουλίου 2010. Με απόφασή του χθες, 08/07/10 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) έκρινε στην υπόθεση «Σιταρόπουλος και άλλοι» (Νο. 4220/07) ότι η Ελλάδα, μη χορηγώντας δικαίωμα ψήφου στους Έλληνες που διαμένουν στο εξωτερικό, παραβίασε το δικαίωμα συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία όπως αυτό προστατεύεται από το άρθρο 3 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και από σειρά άλλων διατάξεων και καταδίκασε την Ελλάδα σε καταβολή αποζημίωσης για ηθική βλάβη των αιτούντων.
Σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου, η οποία υιοθετήθηκε με πλειοψηφία 5 προς 2, το άρθρο 3 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου, για την προάσπιση της δημοκρατίας, θεμελιώνει υποχρέωση του Κράτους με τρόπο που να εξασφαλίζει σε όλους τους πολίτες του την ακώλυτη άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης έκφρασης μέσω της ψήφου τους. Στην περίπτωση της χώρας μας δεν συντρέχουν ανυπέρβλητες δυσκολίες για την οργάνωση της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού, ώστε να δικαιολογείται ο ως τώρα αποκλεισμός της ψήφου, καθώς το εκλογικό δικαίωμα ασκήθηκε ήδη από το Ελληνικό εκλεκτορικό σώμα σε πόλεις του εξωτερικού κατά την διεξαγωγή των Ευρωεκλογών. Κατ’ ανάλογο τρόπο οφείλει η Ελλάδα να οργανώσει και τις εκλογές των Ελλήνων του εξωτερικού για τις εθνικές εκλογές στο μέλλον.
Το ΕΔΔΑ, προκειμένου να θεμελιώσει την παραβίαση της Ελλάδας, επικαλέσθηκε, μεταξύ άλλων, τις σχετικές συνταγματικές διατάξεις που κατοχυρώνουν το δικαίωμα ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού (Σ 1, 51, 108), την πρόταση νόμου της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για την «Άσκηση του Εκλογικού Δικαιώματος κατά τις γενικές βουλευτικές εκλογές για τους Έλληνες εκλογείς που διανέμουν στο εξωτερικό», την Απόφαση Νο 1459 (2005) της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης που επιβάλλει κατάργηση όλων των εμποδίων στην άσκηση του εκλογικού δικαιώματος και τα Κείμενα της Επιτροπής της Βενετίας για την Δημοκρατία μέσω του Δικαίου, καθώς και μια σημαντική συγκριτική μελέτη σε 33 Κράτη Μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, κατά την οποία 26 Κράτη Μέλη προβλέπουν διαδικασίες για την ακώλυτη άσκηση του εκλογικού δικαιώματος και κατά την παραμονή των εκλογέων στο εξωτερικό, 3 Κράτη-Μέλη προβλέπουν διαδικασίες άσκησης του δικαιώματος, αλλά με πρόσθετες προϋποθέσεις, ενώ μόνο 4 Κράτη Μέλη δεν προβλέπουν τέτοια δυνατότητα.
Όπως δήλωσαν και οι Έλληνες υπάλληλοι του Συμβουλίου της Ευρώπης, οι οποίοι δικαιώθηκαν στην αίτησή τους, το 1862 κατά τις εκλογές για την ανάδειξη της Δεύτερης Εθνοσυνέλευσης οι Έλληνες που διέμεναν στο εξωτερικό κατέστη δυνατόν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Σήμερα, με την πρόοδο των τηλεπικοινωνιών και των υπολογιστικών συστημάτων, η δυνατότητα άσκησης του εκλογικού δικαιώματος εξ αποστάσεως έχει καταστεί ιδιαιτέρως εύκολη.
Οι αποφάσεις του ΕΔΔΑ είναι δεσμευτικές για τη χώρα μας και η Ελλάδα θα αναγκαστεί να αποζημιώσει τους αιτούντες, καθώς και αρκετούς άλλους πολίτες οι οποίοι θα θελήσουν να προσφύγουν στο Δικαστήριο. Για να αποφύγει μια σειρά από καταδίκες, αλλά κυρίως για να αποκαταστήσει τις δημοκρατικές διαδικασίες, οφείλει να υιοθετήσει άμεσα εκείνα τα μέτρα που θα διασφαλίσουν την ακώλυτη άσκηση του εκλογικού δικαιώματος από τους Έλληνες του εξωτερικού.
