Βελουχιώτης ο σταρ της Ρούμελης
Βιβλιοπαρουσίαση: Γιάννης Δελόγλου
j.deloglou@elliniki-gnomi.eu
Θεσσαλονίκη. Με αυτό το αξιόλογο βιβλίο ο συγγραφέας Γιώργος Ξανθόπουλος θερμαίνει και πάλι την ατμόσφαιρα βάζοντας διλήμματα σε αρκετούς ακόμα αμφισβητίες για το τί πραγματικά έγινε τον καιρό της Εθνικής Αντίστασης εναντίον των Γερμανών, Ιταλών και Βουλγάρων στα δύσκολα χρόνια της τριπλής κατοχής. Πόσα ακόμα άγνωστα στοιχεία της πρόσφατης ιστορίας μας και των αγωνιστών, που δόξασαν την Ελλάδα και λάμπρυναν την ιστορία της θα μάθουμε από ερευνητές της πνευματικής μας πηγής, που ρίχνουν φως δυνατό σε σκοτεινά σημεία κάποιων ανεξιχνίαστων γεγονότων.
Δεξαμενή αλήθειας για τα δραματικά συμβάντα στα Πιέρια, για την ηρωική αντίσταση των δέκα ενόπλων αγωνιστών τού Κούκου Πιερίας, λυσσώδεις επιθέσεις Ελασιτών, που ήθελαν με κάθε μορφή βίας να τους ακολουθήσει ο σκληροτράχηλος Ακρίτας του Πόντου Κισάμπατζακ. Και είναι οι ζωηρές μαρτυρίες εκείνων των Ελασιτών που είχαν ίχνος αξιοπρέπειας και παραδέχτηκαν την εγκληματική τακτική τού ΕΛΑΣ, να στρατολογήσει με βία όσους δεν ακολουθούσαν τη δόλια στρατηγική τους. Και είναι οι ζωντανές μαρτυρίες των ομήρων που βίωσαν την άπατρη σκληρότητα των δορυφόρων της Σλαβικής λαίλαπας, αλλά στάθηκαν όρθιοι στην τιμημένη τους καταγωγή.
Εύστοχα ο συγγραφέας Γιώργος Ξανθόπουλος επισημάνει: «Ως αμυνόμενοι λοιπόν οι Κουκιώτες στους ’σκοπούντες επέκτασιν Σλαβισμού’, είναι αυτοί που δικαιούνται τον τίτλο τού Αντιστασιακού και όλοι όσοι αγωνίστηκαν στο πλευρό τους για τον ίδιο σκοπό». Τί πιο ξεκάθαρο από την μαρτυρία «ζητήσανε να παραδοθούν μαζί με τον οπλισμό τους. Ο Κισάμπατζακ παρότι κρατούν τη γυναίκα του και τα δυο του κορίτσια αρνήται!» Εκεί, από τους Ελασίτες, κρατούνται αιχμάλωτα τα αγαπημένα πρόσωπα τού μεγαλόψυχου καπετάνιου Κισάμπατζακ, εκεί εκτελείται η γυναίκα του αν και βρίσκεται κοντά της ο Εαμίτης βαφτισιμιός της Ηρακλής Ιωαννίδης και ο Ελασίτης Καπετάν Κικίτσας (Σαράντης Πρωτόπαπας), τη γυναίκα και τα παιδιά τού οποίου φιλοξένησε στο σπίτι του στον Κούκο και προστάτεψε ο λεοντόκαρδος Κισάμπατζάκ! Δεν γνώριζαν άραγε τις δηλώσεις του Βούλγαρου Γκότσεφ: «Τί ζητάνε τα σκυλιά οι πρόσφυγες στη Μακεδονία μας; Δεν μπορούν να μας την πάρουν. Να φύγουν και να πάνε στην Τραπεζούντα, γιατί αλλιώς θα τους πετσοκόψουμε». Δεν ήξεραν ότι: «Στις 25.11.1940 ο Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Στάλιν παρότρυνε τον Βασιλιά Μπόρις και την φασιστική κυβέρνηση τής Βουλγαρίας με πρωθυπουργό, τότε, τον Φιλώφ, να καταλάβουν την Ανατολική Μακεδονία και τη Δυτική Θράκη;». Όλα ήταν γνωστά, όλα ήταν φανερά αλλά οι εθνοπροδότες ήξεραν καλά τον ρόλο τους μέσα από τις σταλινικές θεωρίες. Γιατί, λοιπόν, δεν άκουσαν τους αγνούς Παφραλήδες πατριώτες Κισάμπατζακ και Μιχάλαγα που αγωνιζόταν εναντίον τής τέταρτης κατοχικής δύναμης και ακολουθήσαν τη λασπολογία των Εαμοελασιτών που δεν μπορούσαν να λυγίσουν τον Κισάμπατζακ και τους δέκα (10) άνδρες του στο πεδίο τής μάχης; Γράφει ο συγγραφέας Γιώργος Ξανθόπουλος: «Έψαξα όλη την αριστερή ιστοριογραφία και δεν βρήκα ούτε μια επίθεση των δημοκρατικών και πατριωτικών δυνάμεων εναντίον των Ελασιτών. Πάντα και παντού αυτοί επιτίθενται. Δεν υπάρχει προηγούμενο στην παγκόσμια ιστορία. Είναι θέμα κοινωνιολογικής, ψυχαναλυτικής και ψυχιατρικής έρευνας!».Μήπως στην ίδια κατηγορία δεν είναι οι κάθε είδους ενορχηστρωμένες συκοφαντίες που σε πολλά σημεία αυτοδιαψεύδονται αφού η δίψα τους για τη διάλυση τής Μακεδονίας σήμαινε γι’ αυτούς θάνατος σε όσους την υπερασπίζονται; Και η ομολογία ακόμα και αυτού τού Κικίτσα γιατί έγραφε ψέματα «άλλα τους έλεγα και άλλα έγραφαν …», δεν φανερώνει την μεγάλη απάτη; Ο συγγραφέας θέτει πολλά ερώτημα από τα ντοκουμέντα που σχολαστικά ο ίδιος ερεύνησε. Τον τρώει, όμως, η απορία και η αγωνία να μάθει γιατί ποτέ τους οι Ελασίτες δεν επιτέθηκαν στους Γερμανούς και γιατί οι Ελασίτες άφησαν να υποχωρήσουν οι Γερμανοί από την Ελλάδα με πορεία εκδρομής σε καιρό ειρήνης.
Ο σκληροτράχηλος Παφρραλης Κυριά
κος Παπαδόπουλος (Κισάμπατζακ), αναλαμβάνει καθήκοντα ανωτάτου διοικητού τού Ελληνικού Εθνικού Στρατού στη Θεσσαλονίκη στις 31 Αυγούστου τού 1944 για την υπεράσπισή της από την τέταρτη κατοχική δύναμη (ΕΑΜ – ΕΛΑΣ). Τον αντικαθιστά ο Στρατηγός Χρυσοχόου και αποχωρεί με τους επιτελείς του στο Κιλκίς όπου πήρε μέρος στη μεγάλη μάχη εναντίον των Βουλγάρων και των Ελασιτών.
Ο Κισάμπατζακ πολέμησε τους Τούρκους και υπερασπίστηκε τον Ποντιακό Ελληνισμό στην Τουρκία, υπερασπίστηκε τη Δημοκρατία και την εδαφική ακεραιότητα τής Ελλάδος.
Τραντέλληνας σε ολόκληρη τη ζωή του. Τραυματίστηκε στο πόδι, έχασε τρία αδέρφια και το θείο του. Ήρθε στην Ελλάδα. Η ιστορία τον κάλεσε να υπερασπιστεί τη Δημοκρατία, την Ελευθερία και την ακεραιότητα της Ελληνικής γης. η οποία κινδύνεψε προσωρινά από τους Γερμανούς και Ιταλούς, αλλά οριστικά και αμετάκλητα από τους Βουλγάρους και τους Ελασίτες που δρούσαν σε απόλυτη συμφωνία. Οι μεν πρώτοι εποφθαλμιούσαν την Ελληνική Μακεδονία και οι δεύτεροι ανερυθρίαστα παραχωρούσαν. Και ο Κισάμπατζακ. Ο μεγάλος αυτός Πόντιος τραντέλληνας έδωσε το παρών και υπερασπίστηκε τη Μακεδονία με το αίμα τού παιδιού του, της γυναίκας του και του ιδίου. Στη μάχη του Κιλκίς τραυματίστηκε βαριά. Ζήτησε από τον υπαρχηγό του Μανασή να του αφαιρέσει τη ζωή με μια πιστολιά. Ο Μανασής δεν το μπόρεσε. Το έκανε ο ίδιος, δίνοντας τέλος στη ζωή του, διατηρώντας με τη στάση του αυτή αιώνια την υπερηφάνειά του και την απαράμιλλη λεβεντιά του.
Μετά από πέντε χρόνια με το νόμο 971/1949 ο Ελληνικός Εθνικός Στρατός του οποίου ηγείτο ο Κισάμπατζακ, αναγνωρίστηκε ως Αντιστασιακή Οργάνωση.
Ακολουθούν μαρτυρίες Ελασιτών που χαρακτηρίζουν τον Κισάμπατζακ μεγάλο ανθρωπιστή. Δεν σκότωσε κανέναν αιχμάλωτο, δεν έκαψε κανένα σπίτι!..
Άρης Βελουχιώτης ο σταρ της Ρούμελης
Ο ιστοριοδίφης ερευνητής-συγγραφέας Γιώργος Ξανθόπουλος γράφει: «Ο Βελουχιώτης δεν έχει προϊστορία πολεμικής αρετής, όπως είχε ο Κισάμπατζακ από το Αντάρτικο τού Πόντου. Η προϊστορία του έχει σχέση με τις αστυνομικές και διαστικές υπηρεσίες, όπως μας πληροφορεί ο Γ.Γ. του ΚΚΕ Γιάννης Ιωαννίδης στο βιβλίο του «Αναμνήσεις». Από τις «Αναμνήσεις» του Γ. Ιωαννίδη ερχόμαστε στις αποκαλύψεις τού Γ. Ξ. που γράφει για 15 ποινικές καταδίκες, για κλοπές, για πλαστογραφία, για ψευδορκία, για παράβαση του Ν. 4229 τού ιδιώνυμου για παραχάραξη κινητών ενσήμων και απόδραση φυλακισμένου. Η απουσία γυναικός στη ζωή του αφήνει πολλά ερωτηματικά ανδρισμού αλλά γίνεται λόγος περί «ανδρισμού» του μέσα από προσωπικές βιαιοπραγίες. Αναφέρονται δολοφονίες ανθρώπων που έδωσαν αγώνες για το ΚΚΕ αλλά όταν θέλησαν να ζήσουν κοντά στις οικογένειές τους εκτελέστηκαν ως προδότες. Γίνεται λόγος ότι στη δολοφονική του ατζέντα δεν υπάρχουν Γερμανοί παρά τη δήλωσή του ότι ανεβαίνει στο βουνό (22.05.1942) για να χτυπήσει τους Γερμανούς. Οι αναφορές, όμως, του Παπά-Ανυπόμονου ρίχνουν πολύ φως στη μυστηριώδη ζωή τού Άρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα) που λέει: «Τους άδικους φόνους που αναφέρω στης γραμμές που προηγήθηκαν τους καταλογίζω σε σένα Αρχηγέ μου! Και το αίμα αυτών των ανθρώπων που άδικα χάσατε εσύ και οι άνθρωποί σου είναι που έγινε ποτάμι και σε έπνιξε στη Μεσούντα». Τελικά ποιοί ήταν αυτοί που ανατίναξαν τη γέφυρα Γοργοποτάμου; Τι ρόλο έπαιξε η δωδεκαμελής ομάδα Άγγλων σαμποτέρ, μεταξύ των οποίων και ένας Έλληνας, που ήλθαν από το Κάιρο και τί οι άνδρες του Ζέρβα και Βελουχιώτη; Στο τέλος της αφήγησης αντιστασιακών τής ανατίναξης τής γέφυρας υπάρχει το ερώτημα: «Θετική ή αρνητική η συμμετοχή του Βελουχιώτη στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου; Θετική λένε οι ιστοριογράφοι της Αριστεράς – Αρνητική, λέει η αλήθεια από μόνη της. Εθνοπροδοτική λέει η ιστορία!».
Ο ιστορικός αναλυτής Γιώργος Ξανθόπουλος συνεχίζει με την επικήρυξη του Ναπολέωντα Ζέρβα από τον Άρη Βελουχιώτη και η αποτυχία τού δευτέρου να εξοντώσει τον πρώτο. Ένα ακόμα δείγμα της αντίστασης του Βελουχιώτη, εναντίον ποίων; Αναρωτιέται για τη στάση του Βελουχιώτη στο θέμα της Μακεδονίας. «Υποτίθεται ότι ήταν Έλληνας: Ήταν! Πώς μπορεί να ήταν και να συμφωνεί με τον ακρωτηριασμό τής χώρας του; Γενίτσαρος; Εξώγαμο παιδί της Ελλάδος; Ό,τι και να ήταν, συνείδηση ελληνική δεν είχε. Άκου, μέχρι τον Όλυμπο τα φυσικά σύνορα της Ελλάδος και να σφάξουμε όλους τους Έλληνες αξιωματικούς!». «Κισάμπατζακ: Αν είμαι ζωντανός μπορεί και να με βάλουν φυλακή οι Έλληνες, αλλά δεν με νοιάζει, αρκεί να δω τους Έλληνες αξιωματικούς αρχηγούς του Ελληνικού Στρατού!». Σφάξιμο αίμα για τους Έλληνες αξιωματικούς ο Βελουχιώτης. Ένα δάκρυ αγάπης ο Κισάμπατζακ. Δύο κόσμοι διαφορετικοί. Αυτό ξεχώρισε από τη δράση τους. Για να αναλύσει, όμως, κανείς τη δράση του Βελουχιώτη θα πρέπει να ξεφύγει από τα όρια της λογικής. Όταν οι Έλληνες αντιστασιακοί πολεμούσαν εναντίον των Γερμανών και αυτός εναντίον των Ελλήνων πατριωτών φανερώνει τους σκοπούς που υπηρετούσε και τι περίμενε στο βαθύτερο μέλλον. Και όλα αυτά γιατί θεωρούσε ξενόφερτες τις άλλες αντιστασιακές οργανώσεις.
Ο συγγραφέας κάνει αναφορά για τα γεγονότα και τις σφαγές στην Καλαμάτα, στο Μελιγαλά, στους Γαργαλιάνους. Όλα τα φρικτά γεγονότα μέσα σε λίγες μόνο γραμμές σου δίνουν νωπή εικόνα κανίβαλων που εμφανίστηκαν σε μια Ελλάδα που δεν ήξερε και δεν ήθελε να ξέρει από τέτοια εγκλήματα. Ο Βελουχιώτης παρουσιάζει τον Καποδίστρια καταστροφέα, τον Παύλο Μελά φασίστα, τον Ελευθέριο Βενιζέλο λακέ. Αλλά έρχεται και η δική του ώρα. Από το ΚΚΕ, που θα του έδινε φύλλο πορείας για όποια Λαϊκή Δημοκρατία ήθελε να πάει, και αντί αυτού του ήρθε η πληροφορία τής αποκήρυξής του από το Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, για να φυτέψει, μέσα σε απέραντη απελπισία και μοναξιά, μία σφαίρα στον κρόταφό του και να κερδίσει το φύλλο πορείας για την άλλη ζωή.
Αυτή την πνευματική καλλιέργεια που κυκλοφόρησε από τον Εκδοτικό Οίκο των Αδελφών Κυριακίδη, Τηλ. 2310-208540, www.kyriakidis.gr έχουν την τύχη πλέον να μελετήσουν όσοι πονούν ακόμα γι’ αυτό το ιστορικό κομμάτι της γης που λέγεται ΕΛΛΑΔΑ.
