Συνέντευξη στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη.

Η Κατερίνα Ζαμπέτα είναι η δεύτερη κόρη του μουσικοσυνθέτη Γιώργου Ζαμπέτα. Μέσα από την αφήγησή της για τον πατέρα της πλάθει μια ολόκληρη εποχή του μουσικού πεντάγραμμου. Μνήμες , ενθυμήσεις για ένα εξαίρετο μουσικό που μας άφησε διαχρονικές μελωδίες.

Ερ; Ποια ήταν η αφορμή για να γραφεί το βιβλίο σας « Γιώργος Ζαμπέτας, βαθιά στη θάλασσα θα πέσω…» , εκδόσεις Άγκυρα ;

Απ: Σαν έφυγαν όλοι  οι δικοί μου ένοιωσα ένα τεράστιο κενό. Η μοναξιά έγινε δυσβάστακτη. Άρχισα λοιπόν να βάζω κασέτες ,να τους ακούω να μιλούν να τραγουδούν. Επιθυμούσα να βρισκόμουν κοντά τους, σαν να μην είχαν χαθεί. Μέσα από ένα μεγάλο αρχείο ,από ηχητικό, φωτογραφικό, και τηλεοπτικό υλικό ξαναζούσα μαζί τους .Έτσι φυτεύτηκε στο μυαλό μου η ιδέα να καταγράψω τα βιώματα μου.

 

Ερ: Δεν φοβηθήκατε ότι είναι δύσκολο να περιγράψετε την προσωπικότητα του πατέρα σας;

Απ: Όχι γιατί κατέθεσα την δική μου αλήθεια!

Ερ: Έχουν γραφεί άλλες βιογραφίες για τον Γιώργο Ζαμπέτα;

Απ:  Ναι έχει κυκλοφορήσει η αυτοβιογραφία του , « Βιος και πολιτεία » της Ιωάννας Κλειάσειου.

Ερ: Ποια είναι τα καινούργια στοιχεία που έχετε προσθέσει στο βιβλίο σας όπου περιγράφεται τον πατέρα σας;

Απ: Πιστεύω ότι όλα τα στοιχεία που καταθέτω είναι καινούργια, έχουν την δική τους αλήθεια και είναι άγνωστα στο ευρύτερο κοινό. Τα ταξινομώ σε τρία μέρη : α) στα προσωπικά μου βιώματα ,και πως ο πατέρας μου κατάφερε να προχωρήσει και να δημιουργήσει σε ένα πολύ δύσκολο και ανταγωνιστικό περιβάλλον της εποχής β) την κριτική στάση του πατέρα μου σε όσα στην ελληνική κοινωνία ,που για μένα είναι αλήθειες αναλλοίωτες και διαχρονικές και γ)την γνώμη που είχαν άνθρωποι ξεχωριστοί του χώρου για το φαινόμενο Ζαμπέτας.

Ερ: Ποιος ήταν αλήθεια ως άνθρωπος , αλλά και πατέρας ο Γιώργος Ζαμπέτας;

Απ:   Ήταν  ένας στοργικός πατέρας και βαθύτατα συναισθηματικός.Κύριο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας του ήταν η αυθεντικότητα .Πάνω από όλα ήταν αληθινός ,ένας πιστός υπηρέτης της αλήθειας .Ότι πίστευε και ότι ένοιωθε το έβγαζε προς τα έξω με μια αθυροστομία που προκαλούσε γέλιο και όχι οργή.

Ερ: Ο γιος του κουρέα , ο πατέρας σας, ανέβηκε πολλά σκαλοπάτια και έγινε επιτυχημένος μουσικός. Ποιο ήταν το μυστικό της επιτυχίας του;

 

Απ:  Το έμφυτο ταλέντο του η σκληρή δουλειά ,η πίστη στον εαυτό του και η αγάπη γι’ αυτό που έκανε και για τον κόσμο!

 

Ερ: Μέσα από τις σελίδες του πονήματός σας περιγράφετε πολλούς συνεργάτες του πατέρα σας. Με ποιους από αυτούς εξακολουθείτε να έχετε φιλικές σχέσεις;

Απ:  Με τους περισσότερους που είναι εν ζωή. Ενδεικτικά αναφέρω τους Μάνο Ελευθερίου, Λευτέρη Παπαδόπουλο, Μανώλη Μητσιά , Μίμης  Πλέσσας και την  Ελένη Ροδά.

 

Ερ: Είναι αλήθεια ότι στην Γερμανία είναι ιδιαίτερα γνωστή η μουσική του; Πώς συμβαίνει αυτή η παράξενη σχέση αγάπης;

Απ: Δεν είναι μόνον  στην Γερμανία. Ο  πατέρας μου είχε ιδιαίτερη σχέση αγάπης και σεβασμού με τον Ελληνισμό της διασποράς .Γιατί δεν τους μετέφερε μόνο την μουσική και τα τραγούδια του αλλά και την Ελλάδα!

 

Ερ: Θυμάμαι τον πατέρα σας στο Αιγάλεω αλλά και στο Χαϊδάρι.  Ήταν πολύ αγαπητός και μιλούσε στους ανθρώπους. Πώς είχε αυτό το χάρισμα της αμεσότητας;

 

Απ: Με πολλή υπερηφάνεια σας λέγω ότι ο πατέρας ήταν πηγή αγάπης για το κόσμο και όχι μόνο . Νομίζω ότι ήταν ένας Αριστοφανικός τύπος που θα μείνει στην πολιτιστική ιστορία της χώρας μας.

 

 

Ερ: Μεγάλη ήταν και η αγάπη του για το ποδόσφαιρο. Ποιες ομάδες αλήθεια παρακολουθούσε και αγαπούσε;

Απ:  Την Εθνική Ελλάδας ,το Αιγάλεω, και τον Παναθηναϊκό λόγω Βίκυς Μοσχολιού!

Ερ: Έζησε μια ζωή τραγουδώντας και παίζοντας στα νυκτερινά κέντρα. Πώς άντεξε αυτή την κατάσταση; Δεν απογοητεύτηκε ή κουράστηκε από την νυκτερινή ζωή;

Απ: Αφήνω τον ίδιο να απαντήσει:  «Όλα αυτά τα χρόνια με την νύχτα αγκαζέ τι μπορεί να σου αφήσουν; Πότε χαρές και πότε λύπες. Αν τις μετρήσουμε είναι ενάμισι λύπες και μισή χαρά.

 

 

 

Ερ: Μου αρέσει η διήγηση που κάνετε για τον στιχουργό Βασιλειάδη. Είναι αλήθεια ότι τον αγαπούσε πολύ ο πατέρα σας;

Απ: Όχι απλώς τον αγαπούσε τον θεωρούσε δεύτερο πατέρα του και εμείς τα παιδιά παππού. Ήταν άνθρωπος εξ’ απορρήτων της οικογενείας μας.

 

 

 

 

Ερ: Ο Χατζηδάκης, ο Θεοδωράκης και ο Ξαρχάκος είχαν σε μεγάλη εκτίμηση τον πατέρα σας. Ποια όμως ήταν η γνώμη του για αυτούς του μουσικοσυνθέτες;

 

Απ: Και για τους τρεις  που αναφέρετε η γνώμη του πατέρα μου δεν ήταν απλώς θετική αλλά κάτι παραπάνω. Τον Χατζιδάκι τον αποκαλούσε αυτοκράτορα της μουσικής και ότι « ποτέ κανένας δεν πρόσθεσε τίποτα στην μουσική του έτσι και εγώ μόνο χρώματα έβαλα μόνο χρώματα….». Τον Θεοδωράκη τον αποκαλούσε αρχιστράτηγο, το δε Ξαρχάκο τον αγαπούσε ιδιαίτερα, και με μεγάλη προθυμία  τον βοήθησε στα πρώτα επαγγελματικά του βήματα.

 

 

 

Ερ: Σήμερα, ποια είναι η απήχηση του έργου του Γιώργου Ζαμπέτα στην νέα γενιά;

 

Απ: Από όσο  γνωρίζω η μουσική και τα τραγούδια του πατέρα μου ,έχουν μια ξεχωριστή θέση στις καρδιές των Ελλήνων ,και ιδιαίτερα της νέας γενιάς. Είναι συγκινητικό για μένα σε μαζικές εκδηλώσεις  ο κόσμος να σιγοτραγουδά μαζί με τον τραγουδιστή τα τραγούδια του πατέρα μου . Μου έχουν αναφέρει τραγουδιστές και μουσικοί ότι δεν υπάρχει μουσικό πρόγραμμα χωρίς τραγούδια του Ζαμπέτα.

 

 

 

Ερ: Ποια είναι τα μηνύματα από τους αναγνώστες που διάβασαν το βιβλίο σας;

 

Απ:   Προς το παρόν έχω  θετικά σχόλια.

 

 

Ερ: Τι θα απευθύνατε στους αναγνώστες μας που θα διαβάσουν την συνέντευξή σας;

 

Απ: Εάν αγοράσουν το βιβλίο να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στις αφηγήσεις του πατέρα μου και κυρίως στο κεφάλαιο « περί πολιτικών  και αξιοκρατίας». Κλείνοντας θέλω να ευχαριστήσω εσάς για την τιμή που μου κάνατε και τον κόσμο που θα  αφιερώσει  λίγο από τον χρόνο του για να διαβάσει την συνέντευξη μας.

 

 

 

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ