Μιλά σήμερα στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ο συγγραφέας Δημήτρης Κυριακόπουλος με αφορμή το βιβλίο του «Ξαναφτιάχνοντας μια γειτονιά».
Συνέντευξη στον Αποστόλη Ζώη.
Το «Ξαναφτιάχνοντας μια γειτονιά» (Το παράδειγμα του Πρωτέα), του συγγραφέα Δημήτρη Κυριακόπουλου είναι μια αληθινή ιστορία γραμμένη σε πραγματικό χρόνο από το Δημήτρη που στα 24 του αποφάσισε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα και τα κατάφερε… “Αν δεν φοβάσαι, αν έχεις αλήθεια μέσα σου, όραμα και ιδανικά, δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς τίποτα να χάσεις.” Αυτό το βιβλίο θα σε πείσει ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε…. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος.
Ο Δημήτρης Κυριακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το Μάιο του 1986. Μεγάλωσε στο Νέο Κόσμο, όπου και τελείωσε το 6ο Λύκειο Αθηνών. Από το 2004 έως το 2008 σπούδαζε στο Τ.Ε.Φ.Α.Α. του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου στη Κομοτηνή, από το 2008 έως το 2010 έκανε Μεταπτυχιακές Σπουδές στην Αθλητική Διοίκηση στην Αθήνα, το 2010 σε ηλικία 24 ετών επανίδρυσε τον Α.Ο. ΠΡΩΤΕΥΣ που μέχρι και σήμερα είναι Πρόεδρος του Δ.Σ. και ο νεότερος πρόεδρος αθλητικού σωματείου. Από το 2011 έως το 2013 παρακολούθησε Μεταπτυχιακές Σπουδές στον αθλητισμό στο Δημοκρίτειο και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Έχει εργαστεί στην Κ.Α.Ε. Ολυμπιακός από το 2008 ως το 2012, σήμερα είναι υπεύθυνος Marketing της Ελληνικής Ομοσπονδίας Πετοσφαίρισης. Έχει κατακτήσει ένα Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Μπάσκετ (2004 Πανιώνιος), έχει τιμηθεί με το Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων (2008), έχει κερδίσει διεθνείς διακρίσεις φωτογραφίας και το 2012 παρέλαβε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας το Βραβείο Νησίδες Ποιότητας ως Πρόεδρος του Α.Ο.ΠΡΩΤΕΥΣ. Μιλάει Αγγλικά και Ιταλικά, και το Ξαναφτιάχνοντας μια γειτονιά είναι το πρώτο του βιβλίο. Σήμερα ο συγγραφέας μιλάει στην ΕΡΕΥΝΑ.
–«Αν εγώ φτιάξω τη γειτονιά μου, εσύ φτιάξεις τη γειτονιά σου, ο άλλος φτιάξει τη γειτονιά του, θα έχουμε φτιάξει μια πόλη. Και αν φτιαχτούν όλες οι πόλεις, θα έχει φτιαχτεί η χώρα.» Πόσο αναγκαία είναι αυτή η φράση σήμερα στη χώρα μας, όπου περνά δύσκολες ώρες;
«Έχουν περάσει ακριβώς δύο χρόνια από τότε που σε μία συνέντευξη στα Νέα στον κ. Θεοδωράκη ανέφερα αυτή τη σκέψη μου, ο καιρός πέρασε αλλά η αποδοχή αυτής της φράσης από τον κόσμο δείχνει ότι σήμερα είναι ακόμα πιο επίκαιρη από τότε. Τι είναι η χώρα; Είναι ένα ενιαίο και αδιαίρετο σύνολο που μπορεί να εξελιχθεί αυτόματα και συντονισμένα; Υπάρχει κάποια κεντρική εξουσία που έχει τη δύναμη με το πάτημα ενός κουμπιού να αλλάξει τα πάντα; Σίγουρα όχι, τι είμαστε λοιπόν; Αν κόψουμε τη χώρα σε μεγάλα κομμάτια – περιφέρειες και αυτές σε μικρότερα – νομούς και αυτές σε ακόμα μικρότερα – πόλεις και σε ακόμα πιο μικρά – γειτονιές ή χωριά δεν αποτελούν το μικρότερο κύτταρο της κοινωνίας εκτός οικίας; Σε αυτή τη διαπίστωση κρύβεται και η λύση, αφού δεν υπάρχει μια κεντρική εξουσία που μπορεί να αλλάξει αυτόματα τα πάντα (ευτυχώς κατά τη γνώμη μου) τότε η μόνη λύση είναι η συντονισμένη και ταυτόχρονη βελτίωση των τοπικών κοινωνιών μέσα από την ενεργό συμμετοχή των πολιτών».
– Πόσο εύκολο παράλληλα είναι να γίνει πράξη;
«Πολύ απλά και χωρίς πολλά λόγια, αν οι πολιτικοί σταματούσαν να κάνουν πολιτική και αφοσιώνονταν στο να δημιουργήσουν τις συνθήκες οι πολίτες να δρουν πολιτικά στο σύνολό τους, τότε η χώρα μας θα μπορούσε να βγει από τη σημερινή της κατάσταση. Αν δώσουμε τη δυνατότητα στους πολίτες να πράξουν πολιτικά, αν αναβαθμίσουμε τις τοπικές τους ομάδες σε συμβούλους και ελεγκτές της κεντρικής εξουσίας και τους προσφέρουμε ένα κεντρικό συντονισμό όλα θα αλλάξουν άμεσα και δημοκρατικά».
-Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο πολλές φορές θα σκεφτείς ότι αυτά που περιγράφονται δεν είναι δυνατόν να έχουν συμβεί και όμως είναι… Τι έχετε να πείτε;
«Σίγουρα και δεν είναι δυνατόν να έχουν συμβεί για κάποιον που περιμένει να σχολάσει από τη δουλειά του για να απολαύσει τη ζεστασιά του καναπέ του και την διασκέδαση που του προσφέρει ο τηλεοπτικός δέκτης, για μια παρέα νέων ανθρώπων που έχει αποφασίσει ότι αυτό που ζει δεν της αρέσει και επιλέγει να το αλλάξει από το να κάνει ότι δεν το βλέπει είναι κάτι τελείως φυσιολογικό. Δεν βρήκαμε το φάρμακο μιας σπάνιας ασθένειες, απλά δείξαμε ότι η αδράνεια δεν είναι ανίκητη! Αν διαβάσετε αυτό το βιβλίο θα καταλάβετε ότι δεν κάναμε κάποια μεγάλη επανάσταση, απλά δείξαμε ότι αν ενωμένοι προσπαθήσουμε για κάτι θα καταφέρουμε κάτι πολύ μεγαλύτερο».
-Μια καινοτόμα ιδέα, σκληρή δουλειά, ταπεινή ηγεσία και ένα όραμα είναι αυτά που χρειαζόμαστε σήμερα; Ποια η δική σας άποψη; Και η μιζέρια;
«Καινοτόμα ιδέα, αν θες να ανακαλύψεις το facebook δυστυχώς σε πρόλαβαν. Αν θες να το κάνεις χωρίς κόπο μπορείς να προσπαθήσεις ίσως είσαι ο πρώτος άνθρωπος που θα τα καταφέρει αλλά μάλλον θα αλλάξεις γνώμη ή θα αποτύχεις και είναι κρίμα γιατί η ιδέα σου μπορεί να ήταν καλή! Ταπεινή ηγεσία, μόνος σου θα καταφέρεις αρκετά αλλά η παρέα – ομάδα είναι αυτή που μπορεί να γράψει ιστορία, αν λοιπόν ονειρεύεσαι να γράψετε ιστορία πρέπει να στηρίζεις τους ανθρώπους που σε πιστεύουν και κάθε στιγμή να επιβεβαιώνεις την επιλογή τους να είναι δίπλα σου, τώρα όσο για το όραμα όσο πιο ξεκάθαρο είναι και όσο πιο πολύ πάθος έχεις για αυτό τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η αποδοχή του από τους ανθρώπους. Υπάρχει πιθανότητα η μιζέρια να μπορέσει να σταθεί απέναντι σε αυτό το συνδυασμό; Το θέμα είναι να τον βρούμε και να τον αναδείξουμε».
– Χρειάζεται και λίγη τύχη στη ζωή μας για να πετύχουμε τους στόχους μας;
« Αν υπάρχουν εκατό πόρτες και πίσω από μία υπάρχει κρυμμένη η επιτυχία ο τυχερός την βρίσκει πίσω από την πρώτη που θα ανοίξει, ο αποφασισμένος σπάει και τις εκατό, στην παρέα του Νέου Κόσμου προτιμούμε τη δεύτερη επιλογή. Εσείς;».
– Είναι εύκολο να γκρεμίσουμε στερεότυπα και να διώξουμε γκρίνιες;
«Είναι πάρα πολύ δύσκολο και θέλει πολύ δουλειά, μήπως λοιπόν να αφήναμε την ωραία μας συζήτηση και να πιάναμε δουλειά;».
