Ανακοίνωση

Στο κείμενο που ακολουθεί παρουσιάζουμε τις απόψεις των γονέων όπως εκφράστηκαν μέσα από  τη  συνέλευση. Για ακόμα μία φορά φαίνεται η αγωνία και αγανάκτηση των γονέων για το εκπαιδευτικό μέλλον των παιδιών τους.

«Ως πρόεδρος των Γονέων και Κηδεμόνων της περιοχής Μπήλεφελντ  Γερμανίας θα θέλαμε να σας μεταφέρουμε την αγωνία και όχι μόνο,  εκατοντάδων Γονέων που ενώ τα παιδιά τους φοιτούν σε κάποια βαθμίδα της Ελληνόγλωσσης  Εκπαίδευσης,  Δημοτικό, Γυμνάσιο ή Λύκειο είδαν να  καταργείται δια νόμου η βαθμίδα του Λυκείου.

Οι άνθρωποι αυτοί άκουσαν μεγαλόστομες εξαγγελίες για προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας στους μαθητές του Γυμνασίου π.χ. γερμανικά που δεν έγιναν ποτέ πράξη, βίωσαν το γεγονός ότι, τα παιδιά τους στην Α Λυκείου να περιμένουν στο Β τετράμηνο ακόμα τα βιβλία του Νέου Λυκείου από την Ελλάδα, και τέλος είδαν τη διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας να συρρικνώνεται σε μία ώρα την εβδομάδα στο Λύκειο λόγω έλλειψης εκπαιδευτικού προσωπικού.

Αυτή η δυσλειτουργία σε συνδυασμό  με την κατάργηση δια νόμου του Λυκείου ξεχειλίζει το ποτήρι της οργής.

Ζητούμε την απόσυρση του Άρθρου περί κατάργησης του Λυκείου και απαιτούμε σεβασμό στο δικαίωμα μας να έχουν τα παιδιά μας πρόσβαση στην Ελληνόγλωσση Εκπαίδευση. Άλλο είναι η  αύξηση της παροχής δίγλωσσης εκπαίδευσης και άλλο η απαξίωση η δική  μας και των παιδιών μας και εξηγώ,  μα είναι δυνατόν να αποφασίζεται  δια νόμου μέχρι ποια βαθμίδα σχολείου θα πάνε τα παιδιά μας;

Τα σχολεία που έχουμε στη Ρηνανία Βεστφαλία είναι σχολεία ποιοτικά που προσφέρουν στα Ελληνόπουλα την γερμανική γλωσσομάθεια που είναι απαραίτητη για τη χώρα υποδοχής π.χ. το ωρολόγιο πρόγραμμα των Γυμνασίων είναι 25% στη γερμανική γλώσσα και ταυτόχρονα διδάσκονται  τα παιδιά μας τη γλώσσα και την ιστορία μας. Θέλουμε να σας υπενθυμίσουμε και είμαστε σίγουροι ότι σας είναι γνωστό ότι, ο αριθμός των συμπατριωτών μας που μετανάστευσαν στη Γερμανία μόνο κατά το έτος 2011 ανέρχεται στις εννέα χιλιάδες (πηγή Destatic). Αρκετοί από αυτούς ήρθαν χωρίς τα παιδιά τους τα οποία θα ακολουθήσουν στη συνέχεια. Δηλαδή ο αριθμός παιδιών που είναι απόλυτα εξαρτημένοι από αυτόν τον τύπο σχολείου αυξάνει διαρκώς Καλούμε Όλους τους Γονείς στη Ρηνανία Βεστφαλία να μην ενεργούν βιαστικά και με το φόβο ότι τα σχολεία θα κλείσουν παίρνουν τα παιδιά τους από το σχολείο. Να θυμούνται ο επιμένων νικά.  Εμείς θα αγωνιστούμε χωρίς να λογαριάσουμε το κόστος να παραμείνουν τα σχολεία μας ανοιχτά».

Με τιμή

Ο Πρόεδρος                                                                                    Ο Γραμματέας

 

Γ. Βόμπρας                                                                                    Ι. Βολιώτης

 

3 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Αγαπητέ Γιώργο, καλησπέρα. Γνωρίζοντας την μεγάλη Ελληνική σου ψυχή, τις πολλές καθημερινές & τεράστιες προσπάθειες που καταβάλεις προσφέροντας στο τεράστιο εθνικό κεφάλαιο του απόδημου Ελληνισμού, συμμερίζομαι την αγωνία σου & τους προβληματισμούς σου. Θεωρώ, ότι με τους άξιους & ικανούς συνεργάτες σου, δεν πρέπει να εγκαταλείψεις κάθε προσπάθεια, μέχρι την τελική δικαίωση. Προφανώς κάποιοι & δυστυχώς διαφεντεύουν τις τύχες της Πατρίδας μας, πέραν της άγνοιας η οποία & τους διακατέχει, είναι πλέον & επικίνδυνοι. Είχα & έχω την τιμή να γνωρίζω & συνάμα να συνεργάζομαι με πολλούς απόδημους πατριώτες ανά τον κόσμο χρόνια τώρα. Το συνεχές ενδιαφέρον, η καθημερινή αγωνία για την συνέχιση & μεταλαμπάδευση της διαιώνισης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, για τα ιδανικά & ιδεώδη της Πατρίδας μας, ανέκαθεν αποτελούσαν & συνεχίζουν να αποτελούν για όλους εσάς ιερό καθήκον.

  2. τα ιδια και χειροτερα ειναι τα πραγματα και εδω στο μοναχο αγαπητε γιωργο εχω τρεια παιδια στο δημοτικο και ζοθμε την ιδια αγωνια.μονο αν αγωνιστοθμε ολοι ενωμενη μπωρει κατι να γινει και οχι να βαζουμε την ουρα κατω απο τα σκελια και να πηγενουμε τα παιδια μας στο γερμανικο σχολειο χωρης αγωνα οπως κανοθν πολλοι εδω γονεις .αγωνας και μονο αγωνας ολοι οι ελληνες μια γρωθια

  3. Αγαπητοί μου! Συμερίζομαι τα αισθηματά σας για το ελλην. σχολείο στη Γερμανία. Δεν καταλαβένω όμως τα περί αγώνων, οργής κ.λ.π. που γράφετε.Γνωρίζετε ότι και στην Ελλάδα υπήρχαν και υπάρχουν ξένοι εργάτες.
    Σύμφωνα με τη δική σας οργή και την προθεσή σας για…
    αγώνες, θα πρέπει και εκείνοι να κατέχονται από ανάλογη οργή και διάθεση για αγώνες. Απ όσα γνωρίζω,οι
    συμπατριώτες μας στην Ελλάδα, τους αρνούνται ακόμα και Τζαμι για να τελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα.
    Γνωριζω επισης τις κραυγες μερικων…Υπερ Ελληνων όταν κάποιο Αλβανάκι ως άριστος μαθητής,τόλμισε σε κάποια παρέλαση να κρατήσει την Ελληνική Σημαία.Θα πρέπει κάποτε να σταματήσει αυτή η βιομηχανία του εθνικισμού. Ασφαλώς γνωρίζετε ότι στην Ν. Υόρκη γίνεται
    κάθε χρόνο παρέλαση απο τους Ομογενείς γι α την 25η
    Μαρτίου.Εμείς δικαίως καμαρώνουμε.Επιτρέπουμε εμεις τέτοιες εκδηλώσεις στους δικούς μας ξένους εργάτες
    τους παίρναμε με τις πέτρες.Γιατί Ας πάψουμε επί τέλους αυτό το κλάμμα και τη μιζέρια τα οποία πάντα
    φταίνε οι ξένοι και όχι εμείς. Έχω ξαναγράψει ότι η μόρφωση είναι μόρφωση ανεξάρτητα σε ποιά γλώσσα γίνεται και η γερμανική είναι πολύ καλύτερη από την
    Ελληνική.Έχω κι εγώ δύο γιοΎς οι οποΊοι ακολοΎθησαν τη γερμανικη εκπαιδευση .Ειναι ΕΛΛΗΝΕΣ περισσότερο από ορισμένους κουραμπιέδες που φωνασκούν μόνο για να μας
    υπενθυμίζουν τη θληβερή υπαρξή τους!
    Λιακέας Παναγιώτης Μπόχουμ Γερμανίας

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ