Γράφει ο Δημήτρης Μιχαηλίδης

Ο ξενώνας «ΠΙΘΑΡΙΑ» στην Πελασγία Φθιώτιδας είναι πνιγμένος μέσα στα ελαιόδεντρα, δίπλα στο εκκλησάκι της Παναγιάς, με ψυχή αγρότισσας. Η κυρία Χρυσούλα επέλεξε να παραμείνει στην Πελασγία, ως αγρότισσα. Είναι παντρεμένη με τον αρτοποιό Νίκο Κόμνο και έχουν μια κόρη στο Γυμνάσιο. Ασχολήθηκε από νωρίς με το χωριό της, ως Δημοτική Σύμβουλος Πελασγίας, ως υπεύθυνη του Λαογραφικού Μουσείου Πελασγίας, ως μέλος του Πολιτιστικού Συλλόγου Πελασγίας, ως υπεύθυνη στο ΚΑΠΗ Πελασγίας, στον Σύλλογο Γονέων Σχολείου Πελασγίας και σε ότι είχε μέσα του την «Πελασγία».

Η επίσκεψη στα ΠΙΘΑΡΙΑ είναι μια αναζωογόνηση στα αγροτικά επαγγέλματα, τις αξίες και τον αγροτικό τρόπο ζωής, που δυστυχώς σήμερα όλο και περισσότερο αισθανόμαστε να «βιάζεται» από πολυπράγμονες αστούς, λόγω ανυπαρξίας ενιαίου σοβαρού αγροτοσυνδικαλιστικού «μη κρατικοδίαιτου» κινήματος.

Η κα. Χ. Χαλκιά έχει βιώσει όλα τα απαράδεκτα προβλήματα του αυθεντικού αγροτουρισμού, σε ένα ανίκανο κράτος, το οποίο 20 χρόνια μετά τις πρώτες χρηματοδοτήσεις στον αγροτουρισμό, μέχρι σήμερα δεν έχει ακόμα διαμορφώσει το πλαίσιο για να μπορούν οι αγρότες να αναπτύξουν και αυτήν τους την δυνατότητα. Σήμερα τον αγροτουρισμό λυμαίνονται κάθε μορφής συνταξιούχοι του δημοσίου και των ΔΕΚΟ, αλλά και επιχειρηματίες, οι οποίοι λόγω της ανυπαρξίας θεσμικού πλαισίου, υφαρπάζουν «την κρέμα της κρέμας» των αγροτικών επαγγελμάτων.

Η κα Χρυσούλα, παρά το ότι η απόφαση χρηματοδότησής της, στο ΠΕΠ Στερεάς Ελλάδας 2000-2006 για προϋπολογισμό 380.166 €, αναφέρει ολογράφως και ευκρινώς, ότι «χρηματοδοτείται η γεωργός Χ. Χαλκιά», εξαναγκάσθηκε να συμβιβασθεί με τον ΟΑΕΕ, και ακόμα παρά το Μητρώο (Μη) Αγροτών, δεν έχει ξεκαθαρίσει από τους αστούς γραφειοκράτες, ότι ήταν, είναι & θέλει να μείνει αγρότισσα.

Και βέβαια ακολουθούν όλα τα προβλήματα, ενός ανίκανου να καθορίσει σαφούς κανόνες λειτουργίας κράτους, όσον αφορά την παρασκευή γλυκών, όπως έκανε τόσα χρόνια στο σπίτι της και πρόσφερε στους φιλοξενούμενους της, δεν μπορεί να κάνει το ψωμί της στις εγκαταστάσεις, δεν μπορεί να κάνει το δικό της λάδι, δεν μπορεί να προσφέρει στους φιλοξενούμενούς της ούτε τις υπέροχες ελιές της, που βρίσκονται στα ελαιόδεντρα μπροστά από τον ξενώνα της.

Η κα Χρυσούλα δεν έχει το «θεσμικό πλαίσιο» για να μπορεί να συντροφευθεί στις αγροτικές της εργασίας από τους φιλοξενούμενούς της, δεν μπορεί να τους μάθει να κάνουν πίττες και άλλα φαγητά, δεν μπορεί να τους μάθει τους χορούς με τους οποίους μεγάλωσε, διότι στην «αστικών προτύπων γραφειοκρατία», μια συντεχνία, που μετέχει πιθανώς στα πολιτικά παιχνίδια εξουσίας, «εξασφαλίζεται» με ειδικές άδειες.

Και η παραδοσιακή ελληνική αγροτική φιλοξενία δεν βρίσκει διέξοδο σε ένα αφυδατωμένο κανονισμό λειτουργίας «ενοικιαζόμενων δωματίων», αφού αγροτουρισμός δεν είναι ενοικιαζόμενα δωμάτια, ούτε ξενοδοχεία, ούτε Τουρισμός Υπαίθρου, ούτε Οικοτουρισμός, ούτε Τουρισμός Φύσης, ούτε Ορεινός Τουρισμός, ούτε άλλα είδη ειδικού τουρισμού. ΑΓΡΟΤΟΥΡΙΣΜΟΣ είναι τουριστικές υπηρεσίες που προσφέρονται από αγρότες, στις εγκαταστάσεις τους, όπου απασχολούνται και έχουν τα εισοδήματά τους από αυτές τις αγροτικές εργασίες (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, δασοπονία), με τον δικό τους (υγιεινό) τρόπο ζωής.

Στα ΠΙΘΑΡΙΑ, που είναι στην άκρη της Πελασγίας, με θέα τη θάλασσα, τον κάμπο και το λόφο του Κάστρου, μπορείς να απολαύσεις τον καφέ σου στην αυλή, στην βεράντα ή κοντά στο τζάκι. Μπορείς να γευτείς ντόπιες παραδοσιακές συνταγές: κόκορα κρασάτο, αρνάκι φρικασέ, κυνήγια της περιοχής, χειροποίητες πίττες κλπ. 6976978922.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ