Ανοιχτή επιστολή του Δαμιανού Βασιλειάδη προς τον κ. Φώτη Κουβέλη, Πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστεράς

Αξιότιμε κ. πρόεδρε,

Θα ήθελα να σας θέσω τρία ερωτήματα που νομίζω ενδιαφέρουν κάθε αριστερό ή όποιον αυτοαποκαλείται αριστερός γενικότερα προοδευτικός.

Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές στο παρελθόν ήθελα να τα θέσω και πάντοτε το ανέβαλα. Τώρα όμως έφθασε ίσως η ώρα. Και, όπως λέει και ο λαός, κάλιο αργά παρά ποτέ.

Τα ερωτήματα:

1. Εγώ ψήφισα καλώς ή κακώς (δεν το θέτω αυτή τη στιγμή προς συζήτηση) ΣΥΡΙΖΑ. Ξαφνικά μου βγαίνει ένα άλλο σχήμα από τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν ψήφισα.

Η δικαιολογία είναι ότι διαφωνείτε ριζικά με την πολιτική του Συνασπισμού, από τον οποίο εσείς και οι σύντροφοί σας αποχωρήσατε, για να δημιουργήσετε νέο κόμμα.

Ήταν στρατηγικής σημασίας η διαφωνία σας, δηλ. θέμα ιδεολογίας ή θέμα τακτικής; Γιατί αν ήταν θέμα ιδεολογίας, θα έπρεπε να είχατε παραιτηθεί από χρόνια, γιατί δεν πιστεύω να αλλάξατε ιδεολογία ξαφνικά.

Αν ήταν θέμα τακτικής, τουλάχιστον έως τις επόμενες εκλογές, θα έπρεπε και μπορούσατε να παλέψετε τις απόψεις σας στο Συνασπισμό για να γίνει η άποψή σας πλειοψηφικό ρεύμα. Δεν πράξατε ούτε το ένα ούτε το άλλο.

Αναρωτιέμαι, αν η πολιτική έχει καμία σχέση με την ηθική. Αν έχει σχέση, όπως το λέει και ο Γκράμσι και γενικά είναι παραδεκτό, σας ρωτώ: Γιατί δεν παραιτηθήκατε από την βουλευτική σας ιδιότητα εσείς και οι άλλοι βουλευτές σας της Δημοκρατικής Αριστεράς, όπως είχατε υποχρέωση, τη στιγμή που κανένας μας δεν ψήφισε Δημοκρατική Αριστερά, αλλά ΣΥΡΙΖΑ;

Δεν έπρεπε να κάνετε αυτό που έπραξε ο κ. Μανώλης Δρεττάκης, ο οποίος αξιοπρεπέστατα διαφώνησε με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και παραιτήθηκε από βουλευτής και από το κόμμα, στο οποίο είχε ενταχθεί; Γιατί δεν πράξατε κι’ εσείς το ίδιο, όπως θα έπρεπε και θα ήταν σωστό, κατά την άποψή μου; Η όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την πολιτική;

Φυσικά, όπως δικαιούστε, να ζητήσετε την ψήφο του ελληνικού λαού, όταν θα λάμβαναν χώρα οι επόμενες εκλογές και από κει και πέρα με για σας με χαρά σας να αντιπροσωπεύσετε τους ψηφοφόρους σας, εφόσον σας εκλέξουν στη βουλή.

Δεν νομίζετε ότι με αυτή την συμπεριφορά σας εκθέτετε στην ελληνική κοινή γνώμη την Αριστερά, η οποία ούτως ή άλλως στα μάτια της είναι αναξιόπιστη και αναποτελεσματική και επιπλέον δίνεται το δικαίωμα να θεωρούν, καλώς ή κακώς δεν θέλω να το κρίνω, ότι το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι οι καρέκλες και τα αξιώματα;

2. Δημιουργήσατε την Δημοκρατική Αριστερά. Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο; Άραγε για να διαχωρίσετε τη θέση σας από μια άλλη Αριστερά, όπως ο Συνασπισμός, που θεωρείτε ότι είναι αντιδημοκρατικός και κατ’ επέκταση ίσως αυταρχικός ή – σε τελευταία ανάλυση – αντιδραστικός; Ή διαλέξατε τον τίτλο τυχαία;

Μπορείτε να απαντήσετε και σ’ αυτό το ερώτημα;

3. Εκλέξατε στο Συνέδριό σας με τεράστια πλειοψηφία την εθνομηδενίστρια κ. Ρεπούση (θυμάστε το συνωστισμό στη Σμύρνη) υπεύθυνη για τα θέματα παιδείας όλων των βαθμίδων και του πολιτισμού. Αν οι Σκοπιανοί κάποια μέρα καταλάβουν τη Θεσσαλονίκη, (αυτός είναι ο μοναδικός τους στόχος) πάλι για συνωστισμό στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης θα μιλάει η κ. Μαρία Ρεπούση; Κι’ αν οι Τούρκοι καταλάβουν τον Πειραιά, πάλι για συνωστισμό στο λιμάνι του Πειραιά θα μιλάει η κ. Ρεπούση;

Εγώ, ως εκπαιδευτικός, γνωρίζω ότι η παιδεία στόχο έχει να μεταδώσει στις νέες γενιές τον έως τώρα παραχθέντα στην πατρίδα μας πολιτισμό, από την αρχαιότητα έως σήμερα (αρχαίο, βυζαντινό και νεότερο).

Τι πολιτισμό θα διδάξει η κ. Ρεπούση και κατ’ επέκταση το κόμμα σας, όταν ενδεχομένως με τη συνδρομή της σε καίριο πόστο, αποδομείτε την εθνική παιδεία και την ελληνική συνείδηση και ιστορία και διδάσκετε μέσω της κυρίας Ρεπούση ότι οι Έλληνες είναι εθνικιστές και πρέπει να προσαρμόσουν την ιστορία τους και την εθνική τους παράδοση, σύμφωνα με τα κελεύσματα της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης;

4. Τέταρτον απομονώσατε στο συνέδριό σας οποιαδήποτε πατριωτική φωνή, η οποία σας δημιουργεί φαίνεται φαινόμενα αλλεργίας. Δεν υπάρχουν για σας, εκτός από τα οικονομικά, εθνικά θέματα ή δεν σας ενδιαφέρουν;

Νομίζετε ότι δεν υπάρχουν εθνικοί κίνδυνοι που εκπορεύονται από τους γείτονές μας, κυρίως τους Τούρκους και εκείνους που τα ιμπεριαλιστικά κέντρα τους στηρίζουν;

Αυτά είναι τα τρία βασικά ερωτήματα και θα ήθελα κι’ εγώ και πολλοί άλλοι που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ να απαντήσετε, γιατί δεν έχουμε, έστω ως ψηφοφόροι μόνο υποχρεώσεις, δηλαδή μόνο να σας ψηφίζουμε, αλλά και δικαιώματα.

Θα μου πείτε: Τι σας ενδιαφέρει εσάς. Τα θέματα της Αριστεράς και του αριστερού κινήματος με ενδιαφέρουν, γιατί από κει προσδοκούμε κάποια ανάταση και κάποια αλλαγή προς το καλύτερο. Δυστυχώς όπως έχω αναλύσει και στο καινούργιο μου βιβλίο Ο Μαρξ, Ο Λένιν, Ο Γκράμσι και η πολιτισμική ηγεμονία της Αριστεράς, η Αριστερά έχασε την πνευματική και ηθική ηγεμονία (την πολιτιστική ηγεμονία) απέναντι στην ηγεμονία της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποιήσης και της Νέας Τάξης στην οποία ένα μεγάλο κομμάτι της έχει ενσωματωθεί ήδη από καιρό. Εξ’ ου και η αναξιοπιστία και αναποτελεσματικότητά της, τώρα μάλιστα που λόγω της κρίσης θα αποτελούσε μοναδική ευκαιρία.

Τουλάχιστον προσωπικά ασκώ τα δικαιώματά μου, έστω κι’ ως ψηφοφόρος του Σύριζα που υπήρξα, γιατί θέλω και προσπαθώ να είμαι υπεύθυνος πολίτης καθημερινά και όχι κάποιος που άγεται και φέρεται από κάποιους που θέλουν να τον εξουσιάζουν και τον κατευθύνουν, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.

Με εκτίμηση

Δαμιανός Βασιλειάδης
Ένας αμετανόητος ανένταχτος της Αριστεράς

Αθήνα, 31.08.2011

ΥΓ Ήθελα τέλος και παρεμπιπτόντως να ξέρω, αν η ενότητα της Αριστεράς επιτυγχάνεται με την διάσπαση ή πολυδιάσπασή της.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ