Γράφει ο Νίκος Λυγερός.

Αν ήξερες τι σημαίνει μια μέρα αντίστασης όταν όλα είναι χαμένα μπορεί και να καταλάβαινες για τις 53 ημέρες αντίστασης. Αν ήξερες τι σημαίνουν είκοσι ένα χρόνια πολιορκίας, ενώ δεν υπήρχε μέλλον, μπορεί και να κατανοούσες τα διακόσια σαράντα εννέα χρόνια αντίστασης. Αλλά έχεις μόνο μία ζωή και δεν πολέμησες ποτέ και γι’ αυτό το λόγο έχεις άποψη κιόλας αφού δεν έχεις γνώσεις. Αφού δεν επανήλθες ποτέ πιστεύεις μόνο αυτά που σου είπαν για να δικαιολογήσουν τη δειλία και την έλλειψη νοημοσύνης. Κι όταν σου εξηγούν ότι οι διπλωμάτες τα είχαν καταφέρει, δεν σου λένε για τον εκφυλισμό του ύφους, αφού δεν ήξεραν πια τι αντιπροσώπευαν. Δεν αρκεί ν’ ακούς παθητικά μια μορφή εσωτερικής κατανάλωσης. Μελέτα τη γεωστρατηγική και την τοποστρατηγική ειδικά γι’ αυτήν την περίπτωση. Έτσι θα κατανοήσεις και μια πιο πολύπλοκη επινόηση που εξηγεί την ισχύ της Παλιάς Ελλάδας, ενώ πίστευες ότι είναι μια λεπτομέρεια αφού ξέχασες ότι η Πελοπόννησος είναι νησί αντίστασης, όπως είναι η Κύπρος, η Ρόδος , η Κρήτη κι η Μάλτα. Μάθε λοιπόν για τη διαχρονική στρατηγική για να συντονιστείς και να μην μείνεις πίσω γιατί διαβάζεις μόνο βιβλία ιστορίας που είναι μυθιστορήματα γιατί δεν αρέσουν οι φουστανέλες σε μερικούς και μερικές. Κι αν δεν μπορείς να σηκώσεις ένα σπαθί για την πατρίδα μας επειδή σ’ έπιασε το σύνδρομο της Στοκχόλμης μέσω του ραγιαδισμού να προσέχεις. Το μέταλλο κόβει και το το σώμα που ξεσκίζει όταν σκύβεις τόσο πολύ.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ