Elliniki Gnomi | Deutsche Welle

Με ή χωρίς Ντάισελμπλουμ στο «τιμόνι» του Γιούρογκρουπ, η πολιτική της Ολλανδίας στο ελληνικό ζήτημα δεν πρόκειται να αλλάξει, εκτιμούν οι γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα.Πολλοί οι νικητές των ολλανδικών εκλογών: ο φιλελεύθερος Μαρκ Ρούτε που μάλλον παραμένει πρωθυπουργός, οι χριστιανοδημοκράτες που γίνονται περιζήτητος κυβερνητικός εταίρος, η Πράσινη Αριστερά που τετραπλασιάζει τη δύναμή της, οι φιλελεύθεροι «Δημοκράτες 66» που αναδύονται...

Χιλιάδες μετανάστες από ασιατικές χώρες καταφθάνουν τελευταία στην Πορτογαλία για να συνδράμουν ως φθηνά εργατικά χέρια την αγροτική παραγωγή. Συχνά προωθούνται από διακινητές και ζουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες.Ο Μαχέντρα Σαπκότα συγκαταλέγεται στους λίγους τυχερούς που θεωρούνται ότι τα έχουν καταφέρει. Δεν εργάζεται πλέον στις απέραντες φυτείες, αλλά σε ένα μικρό μαγαζάκι του Σάο Τεοτόνιο, στις ακτές του Ατλαντικού,...

Ένας χρόνος πέρασε από τότε που η γερμανίδα καγκελάριος και ο τότε τούρκος πρωθυπουργός κατέληξαν σε συμφωνία για το προσφυγικό ζήτημα. Έκτοτε όμως έχουν αλλάξει πολλά στις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας.Η συμφωνία που επετεύχθη στις 18 Μαρτίου του 2016 στις Βρυξέλλες έμοιαζε σχεδόν ιδανική. Μετά από μακρόχρονες διαδικασίες και με πολύ κόπο η γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ έμοιαζε να είχε φτάσει...

Απαντήσεις από τις ελληνικές αρχές στην υπόθεση του δέματος με τα εκρηκτικά που έλαβε χθες το γερμανικό υπ. Οικονομικών ζητά τώρα το γερμανικό υπ. Εσωτερικών. Σιγή ιχθύος τηρεί για τις έρευνες η αστυνομία Βερολίνου.Στην υπόθεση του πακέτου με εκρηκτικά από την Ελλάδα που εντοπίστηκε χθες στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικών στο Βερολίνο, το γερμανικό υπουργείο Εσωτερικών ζητά από τις ελληνικές...

«Η ποίηση της βενετσιάνικης τέχνης» είναι ο τίτλος της έκθεσης που παρουσιάζεται μέχρι τις 21 Μαΐου στο μουσείο Kunsthalle του Αμβούργου. Αριστουργήματα του 16ου αιώνα με επίκεντρο τον Μπορντόνε.Όλα ξεκίνησαν με μια ανακάλυψη. Όταν η συντηρήτρια έργων τέχνης του Μουσείου Kunsthalle στο Αμβούργο ασχολούνταν με τον πίνακα του Βενετσιάνου ζωγράφου Πάρις Μπορντόνε (1500-1571) "Η Βησθαβεέ στο λουτρό", η...

Ο Ντ.Τραμπ δεν θέλει να χτίσει μόνο πραγματικά τείχη. Προωθεί και την οικονομική απομόνωση των ΗΠΑ, στην οποία θα αντιταχθεί η Α. Μέρκελ στη συνάντηση τους την Παρασκευή μιας και πλήττει και τη γερμανική οικονομία.Ένας από τους χειρότερους φόβους των οικονομολόγων είναι το ξεκίνημα ενός εμπορικού πολέμου από τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει τίποτα συγκεκριμένο στο...

Η Άγκυρα εξακολουθεί να κρατά υψηλούς τόνους απέναντι στην Ολλανδία. Ταυτίζει πολιτικά τους Φιλελεύθερους με τους δεξιούς λαϊκιστές, ενώ απειλεί και με καταγγελία της συμφωνίας για το προσφυγικό με την ΕΕ.Η επόμενη ημέρα των ολλανδικών εκλογών βρίσκει την Τουρκία και πάλι απέναντι στην Ολλανδία με ισοπεδωτικές δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου που σε δημόσια ομιλία του σήμερα...

Μαγική συνταγή, ολική καταστροφή ή απλώς μία πρακτική που ήδη εφαρμόζεται, χωρίς κανείς να πολυενοχλείται; Η πρόταση για μία Ευρώπη «πολλών ταχυτήτων» διχάζει και προκαλεί ανησυχία.Όμως οι ισχυροί της ΕΕ δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες: Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία δηλώνουν στις Βερσαλίες ότι αυτό το μέλλον βλέπουν για την «Ευρώπη των 27» μετά την αποχώρηση της Βρετανίας. Πολλοί...

Μολονότι απώλεσε μεγάλο αριθμό των εδρών του, ο Μαρκ Ρούτε θεωρείται ο αδιαμφισβήτητος νικητής των ολλανδικών εκλογών αφού κατάφερε να ανακόψει την ανοδική πορεία των ακροδεξιών. Ποιο το μήνυμα για την υπόλοιπη Ευρώπη;Οι Φιλελεύθεροι (VVD) του νυν και πιθανότατα μελλοντικού πρωθυπουργού συγκέντρωσαν τελικώς 21,3% και 33 έδρες, το κόμμα του Βίλντερς 13,1% και 20 έδρες (+5 από το 2012),...

Με ανακούφιση έγινε δεκτό στη Γερμανία από τον πολιτικό κόσμο αλλά και τα ΜΜΕ το αποτέλεσμα των ολλανδικών εκλογών με τη νίκη του φιλελεύθερου πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε έναντι του λαϊκιστή Γκερτ Βίλντερς.Η καγκελάριος Α. Μέρκελ επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον νικητή των εκλογών. Σε twitter ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Ζάιμπερτ μεταφέρει μήνυμα της καγκελαρίου στο οποίο τονίζει: «Χαίρομαι για τη...

Συναγερμός σήμανε νωρίτερα σήμερα το πρωί στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικών όταν εντοπίστηκε ένα ύποπτο πακέτο το οποίο περιείχε τελικά μείγμα εκρηκτικών. Παραλήπτης, σύμφωνα με την Bild, ο ίδιος ο Β. Σόιμπλε.Ένα ύποπτο δέμα το οποίο όπως έδειξε ο μετέπειτα έλεγχος περιείχε ένα επικίνδυνο μείγμα εκρηκτικών υλών και φέρεται να είχε ως παραλήπτη τον γερμανό υπουργό Οικονομικών Σόιμπλε εντοπίστηκε το πρωί στο ταχυδρομείο του υπουργείου Οικονομικών στο Βερολίνο. Συγκριμένα, το πακέτο περιείχε ένα μείγμα εκρηκτικών το οποίο χρησιμοποιείται συχνά στην παρασκευή πυροτεχνημάτων. Σύμφωνα με την αστυνομία του Βερολίνου που συντονίζει τις σχετικές έρευνες, το άνοιγμα του πακέτου θα μπορούσε να προκαλέσει «πολύ σοβαρό τραυματισμό». Το πακέτο υπέπεσε στην αντίληψη των αστυνομικών στις 10 σήμερα το πρωί και αμέσως δόθηκε εντολή στους υπαλλήλους του ταχυδρομείου του υπουργείου καθώς και των γύρω γραφείων να απομακρυνθούν και να εκκενώσουν το κτίριο. Παραλήπτης ο Β. Σόιμπλε; Τόσο η Bild όσο και η Berliner Zeitung υποστηρίζουν ότι παραλήπτης του ύποπτου πακέτου ήταν ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Στο σχετικό της ρεπορτάζ η Bild κάνει μάλιστα λόγο για «απόπειρα επίθεσης εναντίον του Β. Σόιμπλε». Η αστυνομία δεν έχει επιβεβαιώσει μέχρι στιγμής τις εν λόγω πληροφορίες ενώ το ίδιο το υπουργείο δεν θέλησε να τις σχολιάσει. Το σημερινό συμβάν ξυπνά μνήμες από παρόμοιο περιστατικό που σημειώθηκε πριν από έξι περίπου χρόνια. Συγκεκριμένα, το Νοέμβριο του 2010 είχε εντοπιστεί στην καγκελαρία δέμα με εκρηκτική ύλη το οποίο είχε ως παραλήπτη την καγκελάριο Α. Μέρκελ και εμφάνιζε ως αποστολέα το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών. Κώστας Συμεωνίδης

Πλήξη και απόγνωση κυριαρχούν στην καθημερινότητα των προσφύγων στη Μόρια της Λέσβου. Σχεδόν εναν χρόνο από την υπογραφή της ευρωτουρκικής προσφυγικής συμφωνίας οι πρόσφυγες δεν έχουν προοπτική.Ο ήχος από τις γεννήτριες πετρελαίου συνοδεύει όποιους περνούν την κεντρική πύλη του καταυλισμού στη Μόρια. Στα πέντε μικρά κυλικεία άνδρες σε πολύχρωμες πτυσσόμενες καρέκλες πίνουν καφέ. Για τραπέζι έχουν καρούλια καλωδίων της ΔΕΗ. Από τη στέγη κρέμονται πολύπριζα για τη φόρτιση κινητών τηλεφώνων. Πολλοί από τους 2.200 πρόσφυγες και μετανάστες του καταυλισμού, που περιβάλλεται ακόμα από χοντρό συρματόπλεγμα, μοιάζουν σαν να βρίσκονται σε λήθαργο . Ο Αχιλλέας Τζέμος, συντονιστής της προσφυγικής βοήθειας στη Λέσβο από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, λέει ότι οι περισσότεροι εδώ στη Μόρια δεν ελπίζουν πλέον: «Η Μόρια είναι για πολλούς πρόσφυγες ο τελικός προορισμός ενός μεγάλου ταξιδιού, κατά το οποίο ήταν εκτεθειμένοι στη βία, ακόμα και την σεξουαλική κακοποίηση. Φθάνουν εδώ σε άσχημη κατάσταση και αναγκάζονται να ζουν εδώ ο ένας πάνω στον άλλο. Εμείς τους παρέχουμε τα απολύτως βασικά ως προς την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ψυχολογική υποστήριξη. Προσπαθούμε να ελαφρύνουμε λίγο το βάρος που επωμίζονται». Απέχουν από το ιδανικό οι συνθήκες διαβίωσης Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα βοηθούν, όπως και άλλες οργανώσεις στα νησιά με κέντρα υποδοχής προσφύγων, με γιατρούς και ψυχολόγους. Ο Ρόλαντ Σένμπαουερ από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) εκτιμά ότι η περίθαλψη προσφύγων και μεταναστών έχει πλέον βελτιωθεί, αλλά απέχει ακόμα από το ιδανικό: «Από τον Ιούλιο μεταφέρθηκαν 10.000 αιτούντες άσυλο στην ηπειρωτική Ελλάδα, όπου η στέγαση είναι καλύτερη. Η διαδικασία εξέτασης ασύλου είναι ταχύτερη, μιας και εκεί υπάρχει περισσότερο προσωπικό. Αυτό όμως δεν αλλάζει το γεγονός ότι και εκεί οι πρόσφυγες πρέπει και πάλι να περιμένουν: μέρες, εβδομάδες και μήνες». Για εκατοντάδες πρόσφυγες στη Μόρια το σημαντικότερο γεγονός της ημέρας είναι όταν πηγαίνουν στο πλησιέστερο Lidl περνώντας μέσα από τους ελαιώνες. Παρόμοια είναι η κατάσταση και σε άλλα νησιά. Η απόγνωση ωθεί ορισμένους πρόσφυγες να προσπαθήσουν το αδύνατο, που είναι να φθάσουν στην ηπειρωτική χώρα. Στις αρχές Μαρτίου ένας 24χρονος Σύριος κρύφτηκε σε βαλίτσα και προσπάθησε να φθάσει στην Αθήνα με συμπατριώτες που μεταφέρονταν εκεί νόμιμα. Οι αρχές όμως τον εντόπισαν. Τις τελευταίες μέρες οι έλεγχοι των αρχών έχουν ενταθεί στα πλοία που αναχωρούν από το λιμάνι της Μυτιλήνης. Αστυνομία αλλά και στρατός ελέγχουν κάθε φορτηγό πριν μπει στο πλοίο. 9.000 πρόσφυγες βρίσκονται σήμερα στα ελληνικά νησιά, ένας αριθμός που ενδέχεται να αυξηθεί την άνοιξη. Οι περίπου 40.000 στην ηπειρωτική Ελλάδα ζουν, εν μέρει, σε καλύτερες συνθήκες. Κανείς τους όμως δεν έχει πραγματική προοπτική. Μίχαελ Λέμαν (ARD) / Στέφανος Γεωργακόπουλος

Σύμφωνα με τη νέα εβδομαδιαία δημοσκόπηση τoυ Ινστιτούτου Forsa για λογαριασμό των Stern/RTL, η διαφορά ανάμεσα στα δύο μεγάλα γερμανικά κόμματα ενόψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου παραμένει οριακή. Τρίτο το AfD.Η νέα δημοσκόπηση καταδεικνύει ότι τα δυο μεγάλα κόμματα, η ένωση των χριστιανικών κομμάτων CDU/CSU της Άγκελα Μέρκελ και των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) του Μάρτιν Σουλτς, διατηρούν και αυτή την εβδομάδα αμετάβλητα τα υψηλά ποσοστά τους. Η χριστιανική ένωση συγκεντρώνει για δεύτερη συνεχή εβδομάδα 33% στην πρόθεση ψήφου και εξακολουθεί να προηγείται με μια ποσοστιαία μονάδα των συγκυβερνώντων Σοσιαλδημοκρατών που λαμβάνουν 32%. Με βραχεία κεφαλή η Α. Μέρκελ Μια μονάδα χάνουν οι Πράσινοι (Grüne), που υποχωρούν στο 7%, ενώ μια μονάδα σε σύγκριση με την περασμένη εβδομάδα κερδίζουν οι εθνολαϊκιστές της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD), που συγκεντρώνουν 9%. Στο 7% παραμένει η Αριστερά (Die Linke) ενώ οριακά πάνω από το εκλογικό όριο βρίσκονται οι Φιλελεύθεροι με 6%. Λοιπά κόμματα συγκεντρώνουν 6% ενώ το ποσοστό των αναποφάσιστων διαμορφώνεται στο υψηλό 24%. Στην απευθείας σύγκριση των δυο βασικών υποψηφίων για την καγκελαρία η Άγκελα Μέρκελ κερδίζει μια ποσοστιαία μονάδα και προηγείται πλέον με τρεις μονάδες του βασικού αντιπάλου της Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος διατηρεί τα ποσοστά του. Στο θεωρητικό ερώτημα περί απευθείας εκλογής καγκελαρίου η πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών λαμβάνει 39% ενώ ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 36%. Κανέναν από τους δυο απάντησε το 25% των ερωτηθέντων. Της κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης της 24ης Σεπτεμβρίου όμως προηγούνται οι μείζονος πολιτικής σημασίας περιφερειακές εκλογές στο πολυπληθέστερο κρατίδιο της Γερμανίας, στη Βόρεια Ρηνανία Βεστφαλία στις 14 Μαΐου, που θεωρούνται πάντα πρόκριμα για τις ομοσπονδιακές εκλογές. Απειλείται ο κυβερνητικός συνασπισμός στο NRW Στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία (NRW), που αριθμεί περί τα 18 εκατομμύρια πολίτες, το SPD προηγείται στην τελευταία δημοσκόπηση του Forsa με διαφορά 14 μονάδων της CDU, λαμβάνοντας 40% έναντι 26% που συγκεντρώνουν οι Χριστιανοδημοκράτες. Τρίτη δύναμη οι Φιλελεύθεροι με 11% ενώ ακολουθούν οι Πράσινοι που σε σχέση με τις εκλογές του 2012 χάνουν το μισό της εκλογικής τους δύναμης υποχωρώντας στο 6%. 5% καταλαμβάνει η Αριστερά ενώ 7% το AfD που θα εκπροσωπούνταν έτσι για πρώτη φορά στην τοπική Βουλή του Ντίσελντορφ. Σε περίπτωση που τα ποσοστά αυτά επιβεβαιωθούν στην κάλπη, ο νυν κυβερνητικός συνασπισμός Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί αφού λόγω της κατακόρυφης πτώσης των τελευταίων, τα δυο κόμματα δεν θα διέθεταν την απαιτούμενη πλειοψηφία. Πιθανότερο μετεκλογικό σενάριο θα ήταν μια συγκυβέρνηση του SPD με τους Φιλελεύθερους. Αξίζει να σημειωθεί ότι εάν οι πολίτες μπορούσαν να εκλέξουν απευθείας τον τοπικό πρωθυπουργό, το 55% θα ψήφιζε την νυν σοσιαλδημοκράτισσα πρωθυπουργό Χανελόρε Κραφτ ενώ μόλις το 23% τον βασικό αντίπαλό της, υποψήφιο της CDU Άρμιν Λάσετ. Ακόμη και από τους οπαδούς της CDU, οι περισσότεροι, το 45%, προτιμούν την Χ. Κραφτ από τον υποψήφιο του κόμματός τους, τον οποίο θα επέλεγε μόλις το 39%. Κώστας Συμεωνίδης

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα ασφαλιστικού φορέα, το 50% των εργαζομένων στη Γερμανία υποφέρουν από εργασιακό άγχος. Η λύση του προβλήματος μπορεί να βρίσκεται στη μείωση των ωρών εργασίας, απαντούν σκανδιναβικές έρευνες.Η εταιρεία του Μαντς Μπλύχερ αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Ο Δανός είναι ιδιοκτήτης της μικρής εταιρείας μεταφράσεων Translated By Us που εδρεύει στην Κοπεγχάγη. Οι υπάλληλοί του εργάζονται μόλις 6 ώρες, εντούτοις πληρώνονται για ένα κανονικό 8ωρο. Οι δυο ώρες που «κόπηκαν» δεν λείπουν στην επιχείρησή του, όπως είπε προς τη Deutsche Welle. Αντιθέτως. Το συμπυκνωμένο ωράριο εργασίας επιτρέπει στην start-up επιχείρηση να επικεντρωθεί στα δέοντα και να γίνει έτσι πιο παραγωγική. Κάθε πρωί πραγματοποιείται meeting κατά το οποίο ορίζονται οι στόχοι της ημέρας. «Αυτό λειτουργεί θετικά, διότι όλοι οι εργαζόμενοι γνωρίζουν τι περιμένουμε από αυτούς», εξηγεί ο Μπλύχερ. «Κάνεις τη δουλειά σου, είσαι ευχαριστημένος και μπορείς να πας σπίτι σου και να ασχοληθείς με ό,τι αγαπάς». Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα ασφαλιστικού φορέα, το 50% σχεδόν των εργαζομένων στη Γερμανία υποφέρουν από εργασιακό άγχος. Αυτό εκδηλώνεται με πονοκεφάλους, αϋπνίες και συναισθηματική εξάντληση και ενίοτε με κατάθλιψη και burnout. H Translated By Us δεν είναι πρωτοπόρα του 6ωρου. Στη Σουηδία το μοντέλο αυτό εφαρμόζεται από επιχειρήσεις εδώ και χρόνια. Πολλές μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις το έχουν δοκιμάσει. Η Τογιότα, για παράδειγμα, μείωσε τις βάρδιες σε εργοστάσιο του Γκέτεμποργκ πριν από 10 χρόνια και έκτοτε τα κέρδη της έχουν αυξηθεί. Το σουηδικό πείραμα Στην ίδια πόλη της Σουηδίας τελείωσε πρόσφατα ένα διετές πείραμα που πραγματοποιήθηκε σε οίκο ευγηρίας. Το ωράριο των 68 εργαζομένων του νοσηλευτικού προσωπικού μειώθηκε από τις 8 στις 6 ώρες ενώ οι αποδοχές τους διατηρήθηκαν αμετάβλητες. Το πείραμα εκτόξευσε καταρχήν τα κόστη κατά 1,3 εκατομμύρια ευρώ, διότι ο δήμος αναγκάστηκε να προσλάβει άλλα 17 άτομα. Τα ποσά που εξοικονομήθηκαν από τα επιδόματα ανεργίας που καταβάλλονταν παλαιότερα στους 17 καθώς και από τα φορολογικά έσοδα που προέκυψαν από τις προσλήψεις τους, περιόρισαν σε σημαντικό βαθμό τις απώλειες, εντούτοις δεν κατάφεραν να τις εξισορροπήσουν. Το πείραμα όμως μπορεί παρόλα αυτά να θεωρηθεί επιτυχημένο αφού οι υπάλληλοι έδειχναν πιο ικανοποιημένοι αλλά και υγιείς ενώ φρόντιζαν καλύτερα και τους ασθενείς. Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι απλό: θέλει κανείς πιο ευτυχείς και παραγωγικούς υπαλλήλους ή προτιμά να εξοικονομήσει κόστος; Μπορεί το 6ωρο να αλλάξει την εργασιακή κουλτούρα μιας ολόκληρης χώρας; Πόσο βιώσιμα είναι τα ευέλικτα μοντέλα; Όχι, απαντά ο Βέρνερ Άιχορστ από το Ινστιτούτο για το Μέλλον της Εργασίας στη Βόννη. «Δεν πρόκειται για πανάκεια και για μια γενική αρχή που μπορεί να υλοποιηθεί άμεσα. Η δουλειά που γίνεται σήμερα υπό όρους ανταγωνισμού σε 8 ώρες δεν μπορεί να γίνει έτσι απλά σε 6», όπως λέει. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι συνέπειες ενδεχόμενης γενικής επιβολής 6ωρου θα ήταν ολέθριες για μια οικονομία. Διότι αίφνης θα χρειάζονταν περισσότεροι άνθρωποι για να φέρουν σε πέρας την ίδια δουλειά. Αυτό θα ανέβαζε το κόστος εργασίας και θα οδηγούσε πιθανότατα σε ελλείψεις προσωπικού διότι δεν υπάρχουν φυσικά ανεξάντλητες πηγές, όπως λέει. «Εγώ θα έβαζα ένα τεράστιο ερωτηματικό σε όλα αυτά». Το ίδιο έκανε εντέλει και το Γκέτεμποργκ, βάζοντας στο συρτάρι το πρότζεκτ, για οικονομικούς λόγους. Γενικότερα όμως σε πολλές επιχειρήσεις αρχίζουν να κερδίζουν όλο και μεγαλύτερο έδαφος οι ευέλικτες μορφές εργασίας. Τουλάχιστον στη Γερμανία, όπως λέει ο ειδικός, το κλασσικό 8ωρο πνέει τα λοίσθια. Πολλές επιχειρήσεις προσφέρουν ευέλικτα ωράρια και επιτρέπουν στους υπαλλήλους να εργάζονται και από το σπίτι. Όσον αφορά το 6ωρο είναι γεγονός ότι επιχειρήσεις όπως η Translated By Us προωθούν μοντέλα ελκυστικών και ευέλικτων ωραρίων φυσικά όχι μόνον επειδή νοιάζονται για την ψυχική υγεία των εργαζομένων τους. Με τον τρόπο αυτό επιχειρούν να προσελκύσουν νέους και ταλαντούχους ανθρώπους που θα τους βοηθήσουν να εξελίξουν την επιχείρησή τους και εντέλει να αυξήσουν την κερδοφορία. Η Τογιότα στο Γκέτεμποργκ διατήρησε εντέλει το 6ωρο επειδή έτσι είχε μεγαλύτερο κέρδος. Τα ευέλικτα εργασιακά μοντέλα λοιπόν πρέπει να είναι και επιχειρηματικά βιώσιμα. Τα επιτυχημένα αυτά παραδείγματα όμως ίσως δώσουν κάποια στιγμή το έναυσμα για μια γενικότερη και ουσιαστική συζήτηση για το μέλλον της εργασίας. Μάλτε Ρόβερ-Κάλμαν / Κώστας Συμεωνίδης

Το θεατρικό έργο «Τραμπ» του Αμερικανού συγγραφέα και ηθοποιού Μάικ Ντέιζι γράφτηκε το 2016 και παρουσιάστηκε σε πολλές σκηνές των ΗΠΑ με μεγάλη επιτυχία. Πρόσφατα ανέβηκε και από το κρατικό θέατρο του Ντόρτμουντ.Η σκηνή έχει μετατραπεί σε μια προεκλογική συγκέντρωση. Στο μέσον βρίσκονται οι θεατές γύρω από ψηλά τραπεζάκια. Στην αρχή σαν παρατηρητές και αργότερα σαν παθητικοί οπαδοί, σαν οπαδοί του Τραμπ. Στο θεατρικό έργο μοιράζονται δωρεάν χοτ ντογκ και ποπ κορν και επιβεβαιώνονται όλα τα γνωστά στερεότυπα για την Αμερική. Μέσα από το πλήθος εμφανίζεται ένας σωματώδης άνδρας και μια όμορφη γυναίκα. Χαιρετούν τον κόσμο και προσπαθούν να τον παρασύρουν στη δίνη του προεκλογικού πυρετού. Ο Ντόναλντ και η Μελάνια, το δίδυμο του αμερικάνικου εφιάλτη. Στόχος όμως είναι, σύμφωνα με το κείμενο, οι δύο πρωταγωνιστές να αποδομήσουν τον Τραμπ. «Είστε εδώ για να δείτε τα κόκκινα μούτρα του! Είστε εδώ για να δείτε μέσα σε 86 μεστά λεπτά πως θα ξεσκίσουμε τον Ντόναλντ Τραμπ, για δική σας ευχαρίστηση, από τα κατακκόκινα μούτρα του μέχρι τον μπαμπουίνικο πισινό του» δηλώνει ο πρωταγωνιστής. «Ξέρετε, πρέπει μόνο να θέσω εκτός λειτουργίας τα κομμάτια του μυαλού μου που σχετίζονται με την ηθική και μετά… θαυμάζω βαθιά αυτόν τον άνθρωπο» συμπληρώνει. Οι πρωταγωνιστές Αντρέας Μπεκ και Μπετίνα Λίντερ μας πάνε πίσω στα παιδικά χρόνια του Ντόναλντ και της Μελάνια. Τι πήγε λάθος και από πότε; Έφταιξε ο πατέρας του Τραμπ, είχε κακή επιρροή πάνω στον μικρό; Ή μήπως έφταιξε ο μέντορας του, ο δικηγόρος Ρόι Κον, ο οποίος ήταν οπαδός του μακαρθισμού. Πώς έγινε ο Τραμπ παγκόσμιο συνώνυμο της επιτυχίας και με ποιο τίμημα; Δεν φταίει ο Τραμπ αλλά αυτοί που τον ψηφίζουν Το κοινό και οι θεατές θα γίνουν φίλοι και σχεδόν συνένοχοι μέσω της συζήτησης. Η ατμόσφαιρα χαλαρώνει και παράλληλα το σκηνικό αποδομείται κομματάκι – κομματάκι. Ξεγυμνώνεται. Όλα ξεγυμνώνονται, ακόμα και το πρόσωπο των ηθοποιών από το μέικ απ. Όλα εξαφανίζονται σιγά-σιγά. Οι ηθοποιοί προσπαθούν να μεταφέρουν στο κοινό την ανεύθυνη στάση του Τραμπ απέναντι στη δημοκρατία. Μπορεί όμως ένα θεατρικό έργο να αλλάξει κάτι στην πραγματικότητα; «Θα ήταν υπερβολικό να λέγαμε πως το θέατρο μπορεί να επηρεάσει τη δημοκρατία, αλλά η τέχνη και ο πολιτισμός πρέπει να συμβάλλουν με τον τρόπο τους στην αλληλοκατανόηση των λαών και στην ειρήνη. Θέλουμε να παρουσιάσουμε έργα τα οποία να πιάνουν τον παλμό της εποχής και ελπίζουμε πως με το έργο 'Τραμπ' τα καταφέραμε» λέει ο Τζάμακ Χομαγιούν, εκπρόσωπος Τύπου του θεάτρου στο Ντόρτμουντ. Για τον πρωταγωνιστή του έργου Αντρέας Μπεκ το πρόβλημα δεν είναι ο Τραμπ. Αυτός κατά τη γνώμη του είναι ένα εριστικό γεροντάκι που προσβάλλεται εύκολα. Το πρόβλημα είναι οι ψηφοφόροι του. Ο κόσμος που γοητεύεται από αυτά που λέει και τον ψηφίζει. Σέρταν Σάντερσον / Μαρία Ρηγούτσου

Ο κύβος ερρίφθη. Ο νόμος για το Brexit στη Βρετανία ψηφίστηκε. Πονοκεφάλους προκαλούν ωστόσο στην κυβέρνηση τα πιθανά δημοψηφίσματα σε Σκωτία και Βόρεια Ιρλανδία.Επιτυχία αλλά και οργή. Το βρετανικό κοινοβούλιο κατάφερε επιτέλους να επικυρώσει το νόμο για το Brexit. Με τον τρόπο αυτό λύνονται τα χέρια της πρωθυπουργού Τερέζα Μέι για τις σχετικές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ. Εντούτοις δεν φαίνεται πραγματικά ικανοποιημένη. Η πρωθυπουργός της Σκωτίας Νίκολα Στέρτζον ανακοίνωσε τελικά πως θα προχωρήσει σε δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκωτίας από το Ηνωμένο Βασίλειο. Η ανακοίνωση της πρωθυπουργού της Σκωτίας έγινε λίγο πριν ξεκινήσει η διαβούλευση στο κοινοβούλιο για την επικύρωση του νόμου περί Brexit. H δήλωση εκνεύρισε τόσο πολύ τη Βρετανίδα πρωθυπουργό Τερέζα Μέι που αποφάσισε να αναβάλει την ανακοίνωση της ημερομηνίας εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ. Βρετανικά μίντια εκτιμούν ωστόσο πως η ανακοίνωση θα γίνει μέχρι το τέλος Μαρτίου. Η κριτική για το Brexit αυξάνεται πάντως και στη Βόρεια Ιρλανδία, όπου το καθολικό κόμμα Sinn Fein ζήτησε να γίνει δημοψήφισμα για την ένωση με την Ιρλανδία. «Η Μέι οδηγεί τη Βόρεια Ιρλανδία εκτός ΕΕ παρά τη θέληση του λαού» δήλωσε ο πρόεδρος του Sinn Fein Μάικλ Ο΄ Νηλ. Οι Βορειοιρλανδοί όπως και οι Σκωτσέζοι ψήφισαν κατά του Brexit. Λιγότερο και περισσότερο περίπλοκα ζητήματα προς επίλυση Τα πράγματα λοιπόν δεν είναι απλά για τη βρετανική κυβέρνηση και επιπλέον ο χρόνος πιέζει. Η συμφωνία με τις Βρυξέλλες πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι το φθινόπωρο του 2018. Την άνοιξη του 2019 η Βρετανία θα αποχωρήσει επίσημα σύμφωνα με το άρθρο 50 της Συνθήκης της Λισαβόνας. Τους ερχόμενους μήνες αναμένει εργασία μαμούθ τους ειδικούς της ΕΕ και της Βρετανίας. Σύμφωνα με την ειδησεογραφική ιστοσελίδα Politico, 21.000 ευρωπαϊκοί κανόνες θα πρέπει να γίνουν αντικείμενο επεξεργασίας. Στις 500 εργάσιμες ημέρες που απομένουν μέχρι την αποχώρηση της Βρετανίας οι διαπραγματευτικοί εταίροι θα πρέπει να επεξεργάζονται περίπου 40 νόμους την ημέρα. Θα πρέπει να ρυθμιστούν θέματα που είναι πολύ κοινότοπα, όπως για παράδειγμα πόσα μπουκάλια κρασί δικαιούται η Βρετανία από τα αποθέματα της ΕΕ, αλλά και θέματα εξαιρετικά περίπλοκα όπως είναι η παραμονή στη Βρετανία τριών εκατομμυρίων πολιτών με ιθαγένεια χώρας της ΕΕ. Στη Βρετανία για παράδειγμα διαβιούν 135.000 Γερμανοί. Ένα από τα πλέον ακανθώδη θέματα είναι βεβαίως τα χρήματα. Η Βρετανία σύμφωνα με τους ειδικούς ενδεχομένως να κληθεί να καταβάλει μέχρι και 60 δισεκατομμύρια ευρώ. «Είναι σα να πηγαίνεις με 27 φίλους σε μια παμπ και να παραγγέλνεις για όλους μπύρα. Δεν μπορείς να φύγεις ενώ συνεχίζεται το πάρτι. Πρέπει να πληρώσεις αυτά που παρήγγειλες» δήλωσε πρόσφατα με σκωπτικό τρόπο ο εκπρόσωπος της Κομισιόν Μαργαρίτης Σχοινάς. Και η Τερέζα Μέι στο ίδιο ύφος του απάντησε πως στο δημοψήφισμα οι Βρετανοί δεν ψήφισαν να πληρώνουν τεράστια ποσά κάθε χρόνο στην ΕΕ. Γεγονός πάντως είναι πως το επόμενο διάστημα δύσκολες μέρες περιμένουν τόσο την κυβέρνηση της Βρετανίας όσο και τους πολίτες της. DPA / Μαρία Ρηγούτσου

Οι σημερινές εκλογές θα είναι καθοριστικές για το μέλλον της Ολλανδίας και θα στείλουν ένα μήνυμα για την κατεύθυνση της Ευρώπης. Η σκοτεινή απειλή του δεξιού λαϊκιστή Βίλντερς επισκιάζει τη διαδικασία.Στις σημερινές εκλογές η Ολλανδία κρίνει το μέλλον της. Το ζήτημα όμως δεν είναι απλά αν ο ψηφοφόρος θα βάλει ή όχι ένα σταυρό στο όνομα του σημερινού φιλελεύθερου πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε. Η απλή αναλογική διασφαλίζει εναλλακτικές στην Ολλανδία. Υπάρχουν και οι Χριστιανοδημοκράτες, οι Πράσινοι, οι Σοσιαλιστές. Πάνω από όλους ωστόσο κρέμεται η σκοτεινή απειλή του δεξιού λαϊκιστή Χέερτ Βίλντερς. Στην τελευταία φάση του προεκλογικού αγώνα ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν έκανε ένα ανέλπιστο δώρο στον πρωθυπουργό Ρούτε. Προκειμένου να αγρεύσει ψήφους για το δικό του δημοψήφισμα στην Τουρκία υπέθαλψε, μια παράλογη διένεξη με την Ολλανδία που έδωσε με τη σειρά της στον Ρούτε την ευκαιρία να προβληθεί σαν πραγματικός ηγέτης. Ο Ρούτε δεν μπορούσε να μην αντιδράσει ξεκάθαρα στις προκλήσεις της Άγκυρας. Αν δεν έβγαζε κιχ, θα έχανε απλά τις εκλογές. Ο δεξιός λαϊκισμός καραδοκεί και αλλού Ακόμα και ο Βίλντερς απέφυγε το θέμα στην τηλεμαχία με τον Ρούτε, αλλιώς θα έπρεπε να ομολογήσει ότι συμφωνεί με τη σκληρή στάση του Ρούτε. Προηγουμένως βέβαια ο Βίλντερς είχε ρίξει λάδι στη φωτιά μέσω του twitter. Η διένεξη για τις προεκλογικές εμφανίσεις Τούρκων πολιτικών στην Ολλανδία, έγραφε, δείχνει ότι οι Τούρκοι που ζουν εκεί δεν έχουν γίνει πραγματικοί Ολλανδοί. Οι ίδιοι οι Ολλανδοί πολίτες θα αντιδρούσαν παλιότερα με αγανάκτηση στις ακρότητες του Βίλντερς. Εδώ και δεκαπέντε χρόνια όμως έχουν σιγά-σιγά εθιστεί στο δηλητήριο του δεξιού λαϊκισμού, στα κηρύγματα του μίσους και του διχασμού. Γι’ αυτό ακριβώς οι Ολλανδοί αποφασίζουν σήμερα σε ποια χώρα θέλουν πραγματικά να ζήσουν, ποια σχέση θέλουν να έχουν πραγματικά με τους γείτονές τους και την υπόλοιπη Ευρώπη. Θα στείλουν άραγε σήμερα ένα μήνυμα που θα ενδυναμώνει τους δεξιούς λαϊκιστές στην Ευρώπη και μαζί τον κίνδυνο που ενέχει το γλυκό τους δηλητήριο; Θα πέσουν θύματα των απλοϊκών ερωτήσεων, των συναισθηματικών μηνυμάτων και των ταπεινών ενστίκτων; Είναι αυτό το ενδεχόμενο που ξαφνικά κάνει τόσο ενδιαφέρουσες τις εκλογές στη μικρή Ολλανδία. Οι Ολλανδοί ψηφοφόροι είναι οι πρώτοι που θα δώσουν την ετυμηγορία τους αυτή την ευρωπαϊκή εκλογική χρονιά. Ο δεξιός λαϊκισμός όμως καραδοκεί και αλλού. Μπάρμπαρα Βέζελ

Η τοπική κυβέρνηση της Σκωτίας επιδιώκει ένα νέο δημοψήφισμα με στόχο την ανεξαρτητοποίηση από τη Μ. Βρετανία. Ωστόσο, η οικονομία της έχει πληγεί από τις επιπτώσεις της χρηματοοικονομικής κρίσης.Ήδη κατά την προσγείωση μια πτήσης προς τη Σκωτία μπορεί να διακρίνει κανείς τα δυνατά -και αδύνατα- σημεία της τοπικής οικονομίας. Μπροστά από τις βραχώδεις ακτές πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου «ξεπηδούν» μέσα από τη θάλασσα. Από τη δεκαετία του 1970 το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο από τη Βόρεια Θάλασσα συνιστούν σημαντικό οικονομικό παράγοντα στον Βορρά της Μ. Βρετανίας. Τα έσοδα από την εκμετάλλευση των πόρων αυτών αποτέλεσαν βασικό επιχείρημα όσων είχαν ταχθεί υπέρ της ανεξαρτητοποίησης της Σκωτίας ενόψει του σχετικού δημοψηφίσματος το 2014. Ωστόσο, οι Σκωτσέζοι αποφάσισαν σε ποσοστό 55% να παραμείνουν στο Ηνωμένο Βασίλειο, μεταξύ άλλων και εξαιτίας των αμφιβολιών για το μέλλον της τοπικής οικονομίας. Από τότε η τιμή του πετρελαίου έχει μειωθεί περίπου κατά το ήμισυ. Τα έσοδα του προϋπολογισμού από την πετρελαϊκή βιομηχανία περιορίστηκαν κατά δύο τρίτα. Από το πετρέλαιο εξαρτώνται και άλλοι κλάδοι της οικονομίας, όπως ο ξενοδοχειακός τομέας και οι επιχειρήσεις εστίασης. Πάντως, η τοπική κυβέρνηση θέλει να κάνει άλλη μια τολμηρή προσπάθεια. Η τοπική πρωθυπουργός Νίκολα Στέρτζον εξήγγειλε χθες τη διεξαγωγή ενός νέου δημοψηφίσματος με στόχο την ανεξαρτησία της Σκωτίας. Αιτία είναι η διαμάχη με την κεντρική κυβέρνηση του Λονδίνου σχετικά με το Brexit. Το Λονδίνο θέλει να βγει από την ενιαία εσωτερική αγορά της ΕΕ, σε αντίθεση με τη Σκωτία που θέλει να παραμείνει εντός. Μια ανεξαρτητοποίηση προμηνύει σκληρές περικοπές Όμως θα μπορέσει η σκωτσέζικη οικονομία να απορροφήσει τους κραδασμούς της απόσχισης από το Λονδίνο, δεδομένου ότι περίπου τα δύο τρίτα των σκωτσέζικων εξαγωγών διοχετεύονται στο Ηνωμένο Βασίλειο; «Η αφετηρία είναι σίγουρα χειρότερη σε σχέση με το 2014», επισημαίνει ο Γκρέιμ Ρόυ, διευθυντής του διακεκριμένου Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών Fraser of Allander της Γλασκώβης. Επιπλέον, σοβαρή ανησυχία εμπνέει η κατάσταση του χρηματοοικονομικού τομέα στη Σκωτίας, ο οποίος είναι «σκιά του εαυτού του». Η μερικώς κρατικοποιημένη τράπεζα Royal Bank of Scotland αδυνατεί να ανακάμψει επαρκώς, καταγράφοντας απώλειες για ένατη διαδοχική χρονιά. Να σημειωθεί ακόμη ότι ο τομέας της παροχής υπηρεσιών αντιστοιχεί τα δύο τρίτα της οικονομίας. Οι σημαντικότεροι δείκτες της οικονομίας δεν συνηγορούν στην άποψη ότι η Σκωτία θα βρισκόταν σε καλύτερη μοίρα εκτός Ηνωμένου Βασιλείου. Ο τοπικός ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης περιορίστηκε πέρσι στο ένα τρίτο περίπου του αντίστοιχου δείκτη που αφορά ολόκληρη τη χώρα. Και η ανεργία –οριακά κάτω του 5%- υπερβαίνει ελαφρώς την αντίστοιχη σε παμβρετανικό επίπεδο. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, μια ανεξάρτητη Σκωτία θα είχε να αντιμετωπίσει μια τρύπα στον προϋπολογισμό της μεγέθους 18 δις ευρώ, η οποία αντιστοιχεί στο 10% του σκωτσέζικου ΑΕΠ. Ορισμένοι ελπίζουν ότι μια ανεξάρτητη Σκωτία θα μπορούσε να επιτύχει ανάπτυξη και πέρα από τα όρια της πετρελαϊκής βιομηχανίας. Τομείς όπως η έρευνα και η τεχνολογική ανάπτυξη, ο τουρισμός και η βιομηχανία τροφίμων, θεωρούνται αρκετά ελπιδοφόροι. Ο οικονομολόγος Γκρέιμ Ρόυ εκτιμά πάντως ότι σε περίπτωση ανεξαρτητοποίησης η Σκωτία θα κληθεί «να σφίξει το ζωνάρι» κάνοντας σκληρές περικοπές. Ωστόσο, όπως φάνηκε και με την απόφαση των Βρετανών σε ό,τι αφορά το Brexit, έτσι και στην περίπτωση ενός νέου σκωτσέζικου δημοψηφίσματος «η απόφαση θα ληφθεί μάλλον με πολιτικά παρά με οικονομικά κριτήρια», επισημαίνει ο Ρόυ. Κρίστοφ Μέγερ (dpa) / Άρης Καλτιριμτζής

Δεν έχουν χρηματοδότηση, ούτε κοινό. Από το κράτος δεν λαμβάνουν καμία υποστήριξη, το αντίθετο. Η λογοκρισία είναι καθημερινό φαινόμενο για τους περισσότερους τούρκους σκηνοθέτες. Όπως και η αυτολογοκρισία.Αντιμέτωποι με την κρατική καταστολή δεν βρίσκονται μόνο οι τούρκοι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί αντιφρονούντες. Μεγάλες δυσκολίες αντιμετωπίζουν πλέον στην καθημερινότητά τους και οι τούρκοι κινηματογραφιστές. Η αυστηρή αντιτρομοκρατική πολιτική της τουρκικής κυβέρνησης οδηγεί μεταξύ άλλων στη λογοκρισία του καλλιτεχνικού έργου. «Όλοι όσοι εκφράζονται με κριτική σκέψη μπλοκάρονται από την τουρκική κυβέρνηση. Τουρκικά κανάλια και διανομείς ταινιών δεν ενδιαφέρονται πλέον για τον τουρκικό κινηματογράφο. Κι όταν αποφασίζουν να προβάλουν ταινίες τούρκων σκηνοθετών, τότε το κοινό που τις βλέπει είναι περιορισμένο», αναφέρει ο Αντίλ Καγιά, διευθυντής του Φεστιβάλ Γερμανοτουρκικού Κινηματογράφου που ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή στη Νυρεμβέργη. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα των τούρκων σκηνοθετών είναι ότι τα τελευταία χρόνια είναι αποκλεισμένοι από προγράμματα κρατικών επιχορηγήσεων.Σε όλα αυτά προστίθεται η αγωνία και ο φόβος των διώξεων, ιδίως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016. Η τουρκική τέχνη σε κώμα «Σε μια δημοκρατία οι πολίτες στηρίζουν τις ελπίδες τους στην αντιπολίτευση, περιμένουν τις επόμενες εκλογές. Αλλά στην Τουρκία η αντιπολίτευση είναι ανύπαρκτη, γι' αυτό και ανησυχώ», λέει χαρακτηριστικά ο τούρκος σκηνοθέτης Τεφίκ Μπασέρ. Όπως αναφέρει ο 66χρονος σκηνοθέτης, πολλοί συνάδελφοί του στην Τουρκία είναι πλέον άνεργοι. «Όταν ένας πολίτης δεν μπορεί να μιλήσει ελεύθερα στην ίδια του τη χώρα, αυτό ισοδυναμεί με θάνατο», λέει ο Μπασέρ. Παρόμοιες ανησυχίες έχουν όλοι οι τούρκοι σκηνοθέτες που συμμετείχαν στον φεστιβάλ της Νυρεμβέργης, επισημαίνοντας ότι τα τελευταία χρόνια η κατάσταση οδεύει από το κακό στο χειρότερο. «Είμαι 57 ετών και έχω ζήσει ήδη τρία πραξικοπήματα στην Τουρκία», αναφέρει από την πλευρά του ο σεναριογράφος, σκηνοθέτης και ηθοποιός Ερκάν Κεσάλ από την Κωνσταντινούπολη. Για τον ίδιο η σημερινή κατάσταση στην Τουρκία του Ερντογάν δεν είναι κάτι νέο. Όποιος εκφράζεται δημόσια με οποιοδήποτε μέσο διατρέχει κίνδυνο δίωξης. Επομένως η άσκηση πίεσης στους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο στην χώρα, αλλά μάλλον μια τακτική ευρέως διαδεδομένη με βαθιές ρίζες στο παρελθόν. Υπάρχει και η άλλη Τουρκία... «Είναι η πατρίδα μας. Αλλά μέχρι σήμερα δεν ξέρουμε τι θα πει ελευθερία της έκφρασης ή σεβασμός της πολυφωνίας», εκτιμά ο Μπασέρ. «Βρισκόμαστε σε κώμα», λέει εμφατικά, σημειώνοντας ότι υπό τις παρούσες συνθήκες είναι δύσκολο για τους τούρκους σκηνοθέτες να δημιουργήσουν τέχνη άνευ όρων και ορίων. Ωστόσο εκτιμά ότι αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα. Κάνοντας μια αντιπαραβολή με την πλούσια κινηματογραφική παραγωγή χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ, όπου παρά την κρατική λογοκρισία Ούγγροι, Τσέχοι και Ουκρανοί σκηνοθέτες κατάφεραν να φτιάξουν μια δική τους αλληγορική κινηματογραφική γλώσσα, θεωρεί ότι και στην Τουρκία όσοι ασχολούνται με το σινεμά θα πρέπει να σταματήσουν να αυτολογοκρίνονται. Σε καιρούς καταστολής η καλλιτεχνική δημιουργικότητα αυξάνεται, υπενθυμίζει ο Ερκάν Κεσάλ, υπογραμμίζοντας ότι ακόμη και σήμερα μπορεί κανείς να βρει αξιόλογες ανεξάρτητες τουρκικές παραγωγές. Αυτό φάνηκε άλλωστε και από τις ταινίες που προβλήθηκαν στη Νυρεμβέργη, όπου το βάρος έπεσε στην ανάδειξη της «άλλης Τουρκίας», αυτής που μένει μακριά από τις διεθνείς ειδήσεις. Ο Κεσάλ πιστεύει ακράδαντα ότι ο κόσμος αλλάζει μόνο μέσα από αγώνες και αντίσταση. «Και εμείς λοιπόν θα αγωνιστούμε και θα συνδράμουμε την αντίσταση». Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι τόσο ο Μπασέρ όσο και ο Κεσάλ βλέπουν με κριτική ματιά όχι μόνο την Τουρκία αλλά και τη Γερμανία, η οποία, όπως λένε, δεν έδειχνε τον ίδιο ζήλο για τα τεκταινόμενα στην Τουρκία στο παρελθόν. Όλα άλλαξαν με το ξέσπασμα της προσφυγικής κρίσης, όταν πλέον Ευρώπη και Γερμανία άρχισαν να βλέπουν την Τουρκία ως «συνοριοφύλακα» της Ευρώπης. «Χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη της Ευρώπης και της Γερμανίας», σημειώνει ο Κεσάλ αλλά όχι μόνο προς όφελος των συμφερόντων τους αλλά πολύ περισσότερο για να βοηθήσουν πραγματικά την Τουρκία να εμπεδώσει και να εδραιώσει τη δημοκρατική παράδοση. Κάτριν Σίμον, dpa / Δήμητρα Κυρανούδη

Δεν έχουν χρηματοδότηση, ούτε κοινό. Από το κράτος δεν λαμβάνουν καμία υποστήριξη, το αντίθετο. Η λογοκρισία είναι καθημερινό φαινόμενο για τους περισσότερους τούρκους σκηνοθέτες. Όπως και η αυτολογοκρισία.Αντιμέτωποι με την κρατική καταστολή δεν βρίσκονται μόνο οι τούρκοι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί αντιφρονούντες. Μεγάλες δυσκολίες αντιμετωπίζουν πλέον στην καθημερινότητά τους και οι τούρκοι κινηματογραφιστές. Η αυστηρή αντιτρομοκρατική πολιτική της τουρκικής κυβέρνησης οδηγεί μεταξύ άλλων στη λογοκρισία του καλλιτεχνικού έργου. «Όλοι όσοι εκφράζονται με κριτική σκέψη μπλοκάρονται από την τουρκική κυβέρνηση. Τουρκικά κανάλια και διανομείς ταινιών δεν ενδιαφέρονται πλέον για τον τουρκικό κινηματογράφο. Κι όταν αποφασίζουν να προβάλουν ταινίες τούρκων σκηνοθετών, τότε το κοινό που τις βλέπει είναι περιορισμένο», αναφέρει ο Αντίλ Καγιά, διευθυντής του Φεστιβάλ Γερμανοτουρκικού Κινηματογράφου που ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή στη Νυρεμβέργη. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα των τούρκων σκηνοθετών είναι ότι τα τελευταία χρόνια είναι αποκλεισμένοι από προγράμματα κρατικών επιχορηγήσεων.Σε όλα αυτά προστίθεται η αγωνία και ο φόβος των διώξεων, ιδίως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016. Η τουρκική τέχνη σε κώμα «Σε μια δημοκρατία οι πολίτες στηρίζουν τις ελπίδες τους στην αντιπολίτευση, περιμένουν τις επόμενες εκλογές. Αλλά στην Τουρκία η αντιπολίτευση είναι ανύπαρκτη, γι' αυτό και ανησυχώ», λέει χαρακτηριστικά ο τούρκος σκηνοθέτης Τεφίκ Μπασέρ. Όπως αναφέρει ο 66χρονος σκηνοθέτης, πολλοί συνάδελφοί του στην Τουρκία είναι πλέον άνεργοι. «Όταν ένας πολίτης δεν μπορεί να μιλήσει ελεύθερα στην ίδια του τη χώρα, αυτό ισοδυναμεί με θάνατο», λέει ο Μπασέρ. Παρόμοιες ανησυχίες έχουν όλοι οι τούρκοι σκηνοθέτες που συμμετείχαν στον φεστιβάλ της Νυρεμβέργης, επισημαίνοντας ότι τα τελευταία χρόνια η κατάσταση οδεύει από το κακό στο χειρότερο. «Είμαι 57 ετών και έχω ζήσει ήδη τρία πραξικοπήματα στην Τουρκία», αναφέρει από την πλευρά του ο σεναριογράφος, σκηνοθέτης και ηθοποιός Ερκάν Κεσάλ από την Κωνσταντινούπολη. Για τον ίδιο η σημερινή κατάσταση στην Τουρκία του Ερντογάν δεν είναι κάτι νέο. Όποιος εκφράζεται δημόσια με οποιοδήποτε μέσο διατρέχει κίνδυνο δίωξης. Επομένως η άσκηση πίεσης στους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο στην χώρα, αλλά μάλλον μια τακτική ευρέως διαδεδομένη με βαθιές ρίζες στο παρελθόν. Υπάρχει και η άλλη Τουρκία... «Είναι η πατρίδα μας. Αλλά μέχρι σήμερα δεν ξέρουμε τι θα πει ελευθερία της έκφρασης ή σεβασμός της πολυφωνίας», εκτιμά ο Μπασέρ. «Βρισκόμαστε σε κώμα», λέει εμφατικά, σημειώνοντας ότι υπό τις παρούσες συνθήκες είναι δύσκολο για τους τούρκους σκηνοθέτες να δημιουργήσουν τέχνη άνευ όρων και ορίων. Ωστόσο εκτιμά ότι αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα. Κάνοντας μια αντιπαραβολή με την πλούσια κινηματογραφική παραγωγή χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ, όπου παρά την κρατική λογοκρισία Ούγγροι, Τσέχοι και Ουκρανοί σκηνοθέτες κατάφεραν να φτιάξουν μια δική τους αλληγορική κινηματογραφική γλώσσα, θεωρεί ότι και στην Τουρκία όσοι ασχολούνται με το σινεμά θα πρέπει να σταματήσουν να αυτολογοκρίνονται. Σε καιρούς καταστολής η καλλιτεχνική δημιουργικότητα αυξάνεται, υπενθυμίζει ο Ερκάν Κεσάλ, υπογραμμίζοντας ότι ακόμη και σήμερα μπορεί κανείς να βρει αξιόλογες ανεξάρτητες τουρκικές παραγωγές. Αυτό φάνηκε άλλωστε και από τις ταινίες που προβλήθηκαν στη Νυρεμβέργη, όπου το βάρος έπεσε στην ανάδειξη της «άλλης Τουρκίας», αυτής που μένει μακριά από τις διεθνείς ειδήσεις. Ο Κεσάλ πιστεύει ακράδαντα ότι ο κόσμος αλλάζει μόνο μέσα από αγώνες και αντίσταση. «Και εμείς λοιπόν θα αγωνιστούμε και θα συνδράμουμε την αντίσταση». Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι τόσο ο Μπασέρ όσο και ο Κεσάλ βλέπουν με κριτική ματιά όχι μόνο την Τουρκία αλλά και τη Γερμανία, η οποία, όπως λένε, δεν έδειχνε τον ίδιο ζήλο για τα τεκταινόμενα στην Τουρκία στο παρελθόν. Όλα άλλαξαν με το ξέσπασμα της προσφυγικής κρίσης, όταν πλέον Ευρώπη και Γερμανία άρχισαν να βλέπουν την Τουρκία ως «συνοριοφύλακα» της Ευρώπης. «Χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη της Ευρώπης και της Γερμανίας», σημειώνει ο Κεσάλ αλλά όχι μόνο προς όφελος των συμφερόντων τους αλλά πολύ περισσότερο για να βοηθήσουν πραγματικά την Τουρκία να εμπεδώσει και να εδραιώσει τη δημοκρατική παράδοση. Κάτριν Σίμον, dpa / Δήμητρα Κυρανούδη

Δεν έχουν χρηματοδότηση, ούτε κοινό. Από το κράτος δεν λαμβάνουν καμία υποστήριξη, το αντίθετο. Η λογοκρισία είναι καθημερινό φαινόμενο για τους περισσότερους τούρκους σκηνοθέτες. Όπως και η αυτολογοκρισία.Αντιμέτωποι με την κρατική καταστολή δεν βρίσκονται μόνο οι τούρκοι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί αντιφρονούντες. Μεγάλες δυσκολίες αντιμετωπίζουν πλέον στην καθημερινότητά τους και οι τούρκοι κινηματογραφιστές. Η αυστηρή αντιτρομοκρατική πολιτική της τουρκικής κυβέρνησης οδηγεί μεταξύ άλλων στη λογοκρισία του καλλιτεχνικού έργου. «Όλοι όσοι εκφράζονται με κριτική σκέψη μπλοκάρονται από την τουρκική κυβέρνηση. Τουρκικά κανάλια και διανομείς ταινιών δεν ενδιαφέρονται πλέον για τον τουρκικό κινηματογράφο. Κι όταν αποφασίζουν να προβάλουν ταινίες τούρκων σκηνοθετών, τότε το κοινό που τις βλέπει είναι περιορισμένο», αναφέρει ο Αντίλ Καγιά, διευθυντής του Φεστιβάλ Γερμανοτουρκικού Κινηματογράφου που ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή στη Νυρεμβέργη. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα των τούρκων σκηνοθετών είναι ότι τα τελευταία χρόνια είναι αποκλεισμένοι από προγράμματα κρατικών επιχορηγήσεων.Σε όλα αυτά προστίθεται η αγωνία και ο φόβος των διώξεων, ιδίως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016. Η τουρκική τέχνη σε κώμα «Σε μια δημοκρατία οι πολίτες στηρίζουν τις ελπίδες τους στην αντιπολίτευση, περιμένουν τις επόμενες εκλογές. Αλλά στην Τουρκία η αντιπολίτευση είναι ανύπαρκτη, γι' αυτό και ανησυχώ», λέει χαρακτηριστικά ο τούρκος σκηνοθέτης Τεφίκ Μπασέρ. Όπως αναφέρει ο 66χρονος σκηνοθέτης, πολλοί συνάδελφοί του στην Τουρκία είναι πλέον άνεργοι. «Όταν ένας πολίτης δεν μπορεί να μιλήσει ελεύθερα στην ίδια του τη χώρα, αυτό ισοδυναμεί με θάνατο», λέει ο Μπασέρ. Παρόμοιες ανησυχίες έχουν όλοι οι τούρκοι σκηνοθέτες που συμμετείχαν στον φεστιβάλ της Νυρεμβέργης, επισημαίνοντας ότι τα τελευταία χρόνια η κατάσταση οδεύει από το κακό στο χειρότερο. «Είμαι 57 ετών και έχω ζήσει ήδη τρία πραξικοπήματα στην Τουρκία», αναφέρει από την πλευρά του ο σεναριογράφος, σκηνοθέτης και ηθοποιός Ερκάν Κεσάλ από την Κωνσταντινούπολη. Για τον ίδιο η σημερινή κατάσταση στην Τουρκία του Ερντογάν δεν είναι κάτι νέο. Όποιος εκφράζεται δημόσια με οποιοδήποτε μέσο διατρέχει κίνδυνο δίωξης. Επομένως η άσκηση πίεσης στους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο στην χώρα, αλλά μάλλον μια τακτική ευρέως διαδεδομένη με βαθιές ρίζες στο παρελθόν. Υπάρχει και η άλλη Τουρκία... «Είναι η πατρίδα μας. Αλλά μέχρι σήμερα δεν ξέρουμε τι θα πει ελευθερία της έκφρασης ή σεβασμός της πολυφωνίας», εκτιμά ο Μπασέρ. «Βρισκόμαστε σε κώμα», λέει εμφατικά, σημειώνοντας ότι υπό τις παρούσες συνθήκες είναι δύσκολο για τους τούρκους σκηνοθέτες να δημιουργήσουν τέχνη άνευ όρων και ορίων. Ωστόσο εκτιμά ότι αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα. Κάνοντας μια αντιπαραβολή με την πλούσια κινηματογραφική παραγωγή χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ, όπου παρά την κρατική λογοκρισία Ούγγροι, Τσέχοι και Ουκρανοί σκηνοθέτες κατάφεραν να φτιάξουν μια δική τους αλληγορική κινηματογραφική γλώσσα, θεωρεί ότι και στην Τουρκία όσοι ασχολούνται με το σινεμά θα πρέπει να σταματήσουν να αυτολογοκρίνονται. Σε καιρούς καταστολής η καλλιτεχνική δημιουργικότητα αυξάνεται, υπενθυμίζει ο Ερκάν Κεσάλ, υπογραμμίζοντας ότι ακόμη και σήμερα μπορεί κανείς να βρει αξιόλογες ανεξάρτητες τουρκικές παραγωγές. Αυτό φάνηκε άλλωστε και από τις ταινίες που προβλήθηκαν στη Νυρεμβέργη, όπου το βάρος έπεσε στην ανάδειξη της «άλλης Τουρκίας», αυτής που μένει μακριά από τις διεθνείς ειδήσεις. Ο Κεσάλ πιστεύει ακράδαντα ότι ο κόσμος αλλάζει μόνο μέσα από αγώνες και αντίσταση. «Και εμείς λοιπόν θα αγωνιστούμε και θα συνδράμουμε την αντίσταση». Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι τόσο ο Μπασέρ όσο και ο Κεσάλ βλέπουν με κριτική ματιά όχι μόνο την Τουρκία αλλά και τη Γερμανία, η οποία, όπως λένε, δεν έδειχνε τον ίδιο ζήλο για τα τεκταινόμενα στην Τουρκία στο παρελθόν. Όλα άλλαξαν με το ξέσπασμα της προσφυγικής κρίσης, όταν πλέον Ευρώπη και Γερμανία άρχισαν να βλέπουν την Τουρκία ως «συνοριοφύλακα» της Ευρώπης. «Χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη της Ευρώπης και της Γερμανίας», σημειώνει ο Κεσάλ αλλά όχι μόνο προς όφελος των συμφερόντων τους αλλά πολύ περισσότερο για να βοηθήσουν πραγματικά την Τουρκία να εμπεδώσει και να εδραιώσει τη δημοκρατική παράδοση. Κάτριν Σίμον, dpa / Δήμητρα Κυρανούδη

Με μια σημαντική απόφαση το Δικαστήριο του Λουξεμβούργου έκρινε ότι είναι θεμιτό επιχειρήσεις να απαγορεύουν βάσει εσωτερικού κανονισμού τη μαντήλα σε μουσουλμάνες εργαζόμενες. Κάτι τέτοιο δεν αποτελεί δυσμενή διάκριση.Ο εσωτερικός κανονισμός μιας επιχείρησης, ο οποίος απαγορεύει στους εργαζόμενους να φορούν οποιοδήποτε πολιτικό, θρησκευτικό και φιλοσοφικό σύμβολο δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι επιβάλει δυσμενή διάκριση σε βάρος των εργαζομένων και συνεπώς δεν υπάρχει παραβίαση του Ευρωπαϊκού Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Αυτό αποφάνθηκε σήμερα το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) απαντώντας σε προδικαστικό ερώτημα του Ανώτατου Βελγικού Δικαστηρίου, το οποίο είχε επιληφθεί προσφυγής εργαζόμενης μουσουλμανικού θρησκεύματος. Η εν λόγω εργαζόμενη επί της υποδοχής πελατών απολύθηκε γιατί αρνήθηκε να συμμορφωθεί με τον κανονισμό της επιχείρησης που απαγόρευε τη μουσουλμανική μαντήλα. Ένα θέμα που διχάζει τα κράτη-μέλη της ΕΕ Πρόκειται για μια σημαντική ευρωπαϊκή δικαστική απόφαση η οποία θα αποτελέσει νομολογία πλέον σε όλη την ΕΕ πάνω σε ένα ιδιαίτερα θέμα ευαίσθητο, όπως αυτό της μουσουλμανικής μαντήλας, που απασχολεί έντονα την κοινή γνώμη εδώ και χρόνια σε πολλά κράτη-μέλη. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διαπίστωσε σήμερα ότι η απαγόρευση της χρήσης συμβόλων δεν μπορεί να θεωρηθεί διάκριση γιατί αφορά όλους τους εργαζόμενους ανεξαρτήτως πεποιθήσεων. Ένας τέτοιος κανόνας δεν εισάγει άμεση διάκριση λόγω θρησκείας ή πεποιθήσεων όπως αυτές ορίζονται από το ευρωπαϊκό δίκαιο, αναφέρει ειδικότερα η απόφαση. Επιπλέον το Δικαστήριο επισημαίνει ότι είναι θεμιτό ένας εργοδότης να επιθυμεί να επιδεικνύει μια εικόνα ουδετερότητας έναντι των πελατών του, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, ιδίως όταν τούτο αφορά μόνον τους εργαζομένους που έρχονται σε επαφή με τους πελάτες. Ειδικότερα, η βούληση αυτή συνδέεται με την επιχειρηματική ελευθερία, η οποία αναγνωρίζεται επίσης από τον Χάρτη Θεμελιωδών δικαιωμάτων, επισημαίνει η απόφαση. Νίκος Μπέλλος, Βρυξέλλες

Με μια σημαντική απόφαση το Δικαστήριο του Λουξεμβούργου έκρινε ότι είναι θεμιτό επιχειρήσεις να απαγορεύουν βάσει εσωτερικού κανονισμού τη μαντήλα σε μουσουλμάνες εργαζόμενες. Κάτι τέτοιο δεν αποτελεί δυσμενή διάκριση.Ο εσωτερικός κανονισμός μιας επιχείρησης, ο οποίος απαγορεύει στους εργαζόμενους να φορούν οποιοδήποτε πολιτικό, θρησκευτικό και φιλοσοφικό σύμβολο δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι επιβάλει δυσμενή διάκριση σε βάρος των εργαζομένων και συνεπώς δεν υπάρχει παραβίαση του Ευρωπαϊκού Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Αυτό αποφάνθηκε σήμερα το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) απαντώντας σε προδικαστικό ερώτημα του Ανώτατου Βελγικού Δικαστηρίου, το οποίο είχε επιληφθεί προσφυγής εργαζόμενης μουσουλμανικού θρησκεύματος. Η εν λόγω εργαζόμενη επί της υποδοχής πελατών απολύθηκε γιατί αρνήθηκε να συμμορφωθεί με τον κανονισμό της επιχείρησης που απαγόρευε τη μουσουλμανική μαντήλα. Ένα θέμα που διχάζει τα κράτη-μέλη της ΕΕ Πρόκειται για μια σημαντική ευρωπαϊκή δικαστική απόφαση η οποία θα αποτελέσει νομολογία πλέον σε όλη την ΕΕ πάνω σε ένα ιδιαίτερα θέμα ευαίσθητο, όπως αυτό της μουσουλμανικής μαντήλας, που απασχολεί έντονα την κοινή γνώμη εδώ και χρόνια σε πολλά κράτη-μέλη. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διαπίστωσε σήμερα ότι η απαγόρευση της χρήσης συμβόλων δεν μπορεί να θεωρηθεί διάκριση γιατί αφορά όλους τους εργαζόμενους ανεξαρτήτως πεποιθήσεων. Ένας τέτοιος κανόνας δεν εισάγει άμεση διάκριση λόγω θρησκείας ή πεποιθήσεων όπως αυτές ορίζονται από το ευρωπαϊκό δίκαιο, αναφέρει ειδικότερα η απόφαση. Επιπλέον το Δικαστήριο επισημαίνει ότι είναι θεμιτό ένας εργοδότης να επιθυμεί να επιδεικνύει μια εικόνα ουδετερότητας έναντι των πελατών του, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, ιδίως όταν τούτο αφορά μόνον τους εργαζομένους που έρχονται σε επαφή με τους πελάτες. Ειδικότερα, η βούληση αυτή συνδέεται με την επιχειρηματική ελευθερία, η οποία αναγνωρίζεται επίσης από τον Χάρτη Θεμελιωδών δικαιωμάτων, επισημαίνει η απόφαση. Νίκος Μπέλλος, Βρυξέλλες

Με μια σημαντική απόφαση το Δικαστήριο του Λουξεμβούργου έκρινε ότι είναι θεμιτό επιχειρήσεις να απαγορεύουν βάσει εσωτερικού κανονισμού τη μαντήλα σε μουσουλμάνες εργαζόμενες. Κάτι τέτοιο δεν αποτελεί δυσμενή διάκριση.Ο εσωτερικός κανονισμός μιας επιχείρησης, ο οποίος απαγορεύει στους εργαζόμενους να φορούν οποιοδήποτε πολιτικό, θρησκευτικό και φιλοσοφικό σύμβολο δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι επιβάλει δυσμενή διάκριση σε βάρος των εργαζομένων και συνεπώς δεν υπάρχει παραβίαση του Ευρωπαϊκού Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Αυτό αποφάνθηκε σήμερα το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) απαντώντας σε προδικαστικό ερώτημα του Ανώτατου Βελγικού Δικαστηρίου, το οποίο είχε επιληφθεί προσφυγής εργαζόμενης μουσουλμανικού θρησκεύματος. Η εν λόγω εργαζόμενη επί της υποδοχής πελατών απολύθηκε γιατί αρνήθηκε να συμμορφωθεί με τον κανονισμό της επιχείρησης που απαγόρευε τη μουσουλμανική μαντήλα. Ένα θέμα που διχάζει τα κράτη-μέλη της ΕΕ Πρόκειται για μια σημαντική ευρωπαϊκή δικαστική απόφαση η οποία θα αποτελέσει νομολογία πλέον σε όλη την ΕΕ πάνω σε ένα ιδιαίτερα θέμα ευαίσθητο, όπως αυτό της μουσουλμανικής μαντήλας, που απασχολεί έντονα την κοινή γνώμη εδώ και χρόνια σε πολλά κράτη-μέλη. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διαπίστωσε σήμερα ότι η απαγόρευση της χρήσης συμβόλων δεν μπορεί να θεωρηθεί διάκριση γιατί αφορά όλους τους εργαζόμενους ανεξαρτήτως πεποιθήσεων. Ένας τέτοιος κανόνας δεν εισάγει άμεση διάκριση λόγω θρησκείας ή πεποιθήσεων όπως αυτές ορίζονται από το ευρωπαϊκό δίκαιο, αναφέρει ειδικότερα η απόφαση. Επιπλέον το Δικαστήριο επισημαίνει ότι είναι θεμιτό ένας εργοδότης να επιθυμεί να επιδεικνύει μια εικόνα ουδετερότητας έναντι των πελατών του, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, ιδίως όταν τούτο αφορά μόνον τους εργαζομένους που έρχονται σε επαφή με τους πελάτες. Ειδικότερα, η βούληση αυτή συνδέεται με την επιχειρηματική ελευθερία, η οποία αναγνωρίζεται επίσης από τον Χάρτη Θεμελιωδών δικαιωμάτων, επισημαίνει η απόφαση. Νίκος Μπέλλος, Βρυξέλλες

Συνεχίζεται το χάος στα δυο αεροδρόμια του Βερολίνου, Σένεφελντ και Τέγκελ, με αφορμή τη συνεχιζόμενη απεργία του προσωπικού εδάφους. Αύξηση του ωρομισθίου κατά ένα ευρώ ζητά το συνδικάτο Verdi.Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων που συνεχίζονται για δεύτερη μέρα οδηγούν στην ακύρωση του συνόλου σχεδόν των πτήσεων από και προς τα δυο αεροδρόμια. Την απεργία προκήρυξε το συνδικάτο Verdi με αφορμή μισθολογικές διεκδικήσεις για τους 2.000 περίπου εργαζόμενους. Αν και οι κινητοποιήσεις επρόκειτο να διαρκέσουν αρχικά μέχρι σήμερα το πρωί, παρατάθηκαν τελικώς για άλλες 24 ώρες μέχρι το πρωί της Τετάρτης. Μέχρι το πρωί της Τρίτης είχαν ακυρωθεί 466 πτήσεις από και προς το Τέγκελ καθώς και 195 πτήσεις από και προς το Σένεφελντ, όπως ανακοίνωσε εκπρόσωπος της διαχειρίστριας εταιρίας των αεροδρομίων. Και σήμερα αναμένεται να ματαιωθούν εκατοντάδες πτήσεις ενώ ένα μικρό μέρος τους ενδέχεται να πραγματοποιηθεί από κοντινά αεροδρόμια, όπως της Λειψίας και της Δρέσδης. Κριτική στις απεργίες Πολλοί επιβάτες φαίνεται να δείχνουν κατανόηση για τα αιτήματα των εργαζομένων, αλλά μόνον εν μέρει: «Είναι δικαίωμά τους μέχρι τη στιγμή που προσκρούει στα δικά μας δικαιώματα. Θα πρέπει λοιπόν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί (…). Έκαναν απεργία για ένα συγκεκριμένο διάστημα και αποφάσισαν να την επιμηκύνουν. Οι αεροπορικές εταιρίες όμως δεν ήταν ενήμερες και έτσι οι επιβάτες αρχίζουν να καταφθάνουν στο αεροδρόμιο, νομίζοντας ότι οι απεργίες τελείωσαν». Δριμεία κριτική στις απεργιακές κινητοποιήσεις του προσωπικού εδάφους που έχουν καθηλώσει τα αεροπλάνα στο έδαφος και χιλιάδες επιβάτες στις αίθουσες αναμονής ασκούν οι αεροπορικές εταιρίες, ζητώντας την άμεση παρέμβαση της πολιτικής. Ο σύνδεσμος γερμανικών αεροδρομίων ADV τονίζει ότι η τακτική του συνδικάτου Verdi «ξεπερνά κάθε όριο» αφού έχει ως αποτέλεσμα να «αποκόπτει επί μέρες τη γερμανική πρωτεύουσα από τις εναέριες συγκοινωνίες». Κριτική στη «φτωχή» προσφορά των εργοδοτών Η απεργία γίνεται με αφορμή μισθολογικές διεκδικήσεις του προσωπικού εδάφους. Το Verdi ζητά αύξηση του ωρομισθίου κατά ένα ευρώ στο πλαίσιο μιας ετήσιας συλλογικής συμφωνίας. Από την πλευρά τους οι εργοδότες αντιπροτείνουν μια σταδιακή αύξηση 8% σε ορίζοντα τριετίας για όλες τις μισθολογικές ομάδες. Σύμφωνα με το συνδικάτο, η πρόταση αυτή αντιστοιχεί για έναν απλό εργαζόμενο σε μια αύξηση κατά μόλις 27 σεντ την ώρα. Όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος του Verdi Γενς Γκρέγκερ: «Συνεχίζουμε την απεργία διότι οι εργοδότες δεν κατέθεσαν καλύτερη προσφορά. (…) Κάναμε τους υπολογισμούς μας και (η προσφορά τους) σημαίνει 27 λεπτά του ευρώ ανά ώρα, το οποίο είναι απαράδεκτο για τους συναδέλφους μας». Τα αιτήματα του συνδικάτου αφορούν 2.000 υπαλλήλους του προσωπικού εδάφους. Μεταξύ άλλων είναι επιφορτισμένοι με το check-in, την φόρτωση εμπορευμάτων, αποσκευών και ταχυδρομείου, τον καθαρισμό και ανεφοδιασμό των αεροσκαφών καθώς και το catering. Οι απεργίες των εργαζομένων στα αεροδρόμια του Τέγκελ και του Σένεφελντ ξεκίνησαν την Παρασκευή. Το Σαββατοκύριακο οι εργοδότες δεν κατέθεσαν νέα προσφορά και έτσι το Verdi αποφάσισε τη συνέχιση των κινητοποιήσεων. dpa, rtrd, Κώστας Συμεωνίδης

Συνεχίζεται το χάος στα δυο αεροδρόμια του Βερολίνου, Σένεφελντ και Τέγκελ, με αφορμή την απεργία του προσωπικού εδάφους. Αύξηση του ωρομισθίου κατά ένα ευρώ ζητά το συνδικάτο Verdi.Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων που συνεχίζονται για δεύτερη μέρα οδηγούν στην ακύρωση του συνόλου σχεδόν των πτήσεων από και προς τα δυο αεροδρόμια. Την απεργία προκήρυξε το συνδικάτο Verdi με αφορμή μισθολογικές διεκδικήσεις για τους 2.000 περίπου εργαζόμενους. Αν και οι κινητοποιήσεις επρόκειτο να διαρκέσουν αρχικά μέχρι σήμερα το πρωί, παρατάθηκαν τελικώς για άλλες 24 ώρες μέχρι το πρωί της Τετάρτης. Μέχρι το πρωί της Τρίτης είχαν ακυρωθεί 466 πτήσεις από και προς το Τέγκελ καθώς και 195 πτήσεις από και προς το Σένεφελντ, όπως ανακοίνωσε εκπρόσωπος της διαχειρίστριας εταιρίας των αεροδρομίων. Και σήμερα αναμένεται να ματαιωθούν εκατοντάδες πτήσεις ενώ ένα μικρό μέρος τους ενδέχεται να πραγματοποιηθεί από κοντινά αεροδρόμια, όπως της Λειψίας και της Δρέσδης. Κριτική στις απεργίες Πολλοί επιβάτες φαίνεται να δείχνουν κατανόηση για τα αιτήματα των εργαζομένων, αλλά μόνον εν μέρει: «Είναι δικαίωμά τους μέχρι τη στιγμή που προσκρούει στα δικά μας δικαιώματα. Θα πρέπει λοιπόν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί (…). Έκαναν απεργία για ένα συγκεκριμένο διάστημα και αποφάσισαν να την επιμηκύνουν. Οι αεροπορικές εταιρίες όμως δεν ήταν ενήμερες και έτσι οι επιβάτες αρχίζουν να καταφθάνουν στο αεροδρόμιο, νομίζοντας ότι οι απεργίες τελείωσαν». Δριμεία κριτική στις απεργιακές κινητοποιήσεις του προσωπικού εδάφους που έχουν καθηλώσει τα αεροπλάνα στο έδαφος και χιλιάδες επιβάτες στις αίθουσες αναμονής ασκούν οι αεροπορικές εταιρίες, ζητώντας την άμεση παρέμβαση της πολιτικής. Ο σύνδεσμος γερμανικών αεροδρομίων ADV τονίζει ότι η τακτική του συνδικάτου Verdi «ξεπερνά κάθε όριο» αφού έχει ως αποτέλεσμα να «αποκόπτει επί μέρες τη γερμανική πρωτεύουσα από τις εναέριες συγκοινωνίες». Κριτική στη «φτωχή» προσφορά των εργοδοτών Η απεργία γίνεται με αφορμή μισθολογικές διεκδικήσεις του προσωπικού εδάφους. Το Verdi ζητά αύξηση του ωρομισθίου κατά ένα ευρώ στο πλαίσιο μιας ετήσιας συλλογικής συμφωνίας. Από την πλευρά τους οι εργοδότες αντιπροτείνουν μια σταδιακή αύξηση 8% σε ορίζοντα τριετίας για όλες τις μισθολογικές ομάδες. Σύμφωνα με το συνδικάτο, η πρόταση αυτή αντιστοιχεί για έναν απλό εργαζόμενο σε μια αύξηση κατά μόλις 27 σεντ την ώρα. Όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος του Verdi Γενς Γκρέγκερ: «Συνεχίζουμε την απεργία διότι οι εργοδότες δεν κατέθεσαν καλύτερη προσφορά. (…) Κάναμε τους υπολογισμούς μας και (η προσφορά τους) σημαίνει 27 λεπτά του ευρώ ανά ώρα, το οποίο είναι απαράδεκτο για τους συναδέλφους μας». Τα αιτήματα του συνδικάτου αφορούν 2.000 υπαλλήλους του προσωπικού εδάφους. Μεταξύ άλλων είναι επιφορτισμένοι με το check-in, την φόρτωση εμπορευμάτων, αποσκευών και ταχυδρομείου, τον καθαρισμό και ανεφοδιασμό των αεροσκαφών καθώς και το catering. Οι απεργίες των εργαζομένων στα αεροδρόμια του Τέγκελ και του Σένεφελντ ξεκίνησαν την Παρασκευή. Το Σαββατοκύριακο οι εργοδότες δεν κατέθεσαν νέα προσφορά και έτσι το Verdi αποφάσισε τη συνέχιση των κινητοποιήσεων. dpa, rtrd, Κώστας Συμεωνίδης

Η όξυνση στις ολλανδοτουρκικές σχέσεις προσδίδει ένταση στην τελική ευθεία του ολλανδικού προεκλογικού αγώνα. Από την πολιτική αντιπαράθεση μπορεί να επωφεληθεί τόσο ο πρωθυπουργός Ρούτε όσο και ο ακροδεξιός Βίλντερς.Η πολιτική αντιπαράθεση με την Τουρκία μπορεί να αποδειχθεί προεκλογικό δώρο της τελευταίας στιγμής για τον ολλανδό πρωθυπουργό Μαρκ Ρούτε. Η απαγόρευση προεκλογικών ομιλιών δύο τούρκων υπουργών σε ολλανδικό έδαφος τις προηγούμενες ημέρες ενόψει του τουρκικού δημοψηφίσματος για την αναθεώρηση του Συντάγματος βοήθησε τον Ρούτε να καλλιεργήσει την εικόνα ενός ισχυρού πολιτικού. Αν και επισήμανε ότι η Ολλανδία επιθυμεί την αποκλιμάκωση, κατέστησε παράλληλα σαφές ότι «δεν δεχόμαστε εκβιασμούς» από την τουρκική πλευρά. Λόγια που ενδέχεται να δώσουν περαιτέρω ώθηση στο συντηρητικό φιλελεύθερο Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία (VVD), το οποίο προηγείτο στις τελευταίες δημοσκοπήσεις ενόψει των αυριανών κοινοβουλευτικών εκλογών με 16% -ποσοστό που του έδινε την πρώτη θέση στο εξαιρετικά κατακερματισμένο ολλανδικό πολιτικό τοπίο. «Πόντοι» για τον Ρούτε Ωστόσο, η στάση του απέναντι στην Τουρκία δεν είναι το μοναδικό διαπιστευτήριο για τον Μαρκ Ρούτε. Ο ολλανδός πρωθυπουργός οδήγησε τη χώρα του εκτός οικονομικής κρίσης, η οικονομία κινείται με ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του 2% και η ανεργία κυμαίνεται μόλις στο 5%. Ωστόσο, η δημοτικότητα του Ρούτε είναι εξαιρετικά χαμηλή, γεγονός που αποτελεί τροχοπέδη και για το κόμμα του. Αιτία για την κακή δημόσια εικόνα του είναι οι δεσμεύσεις για κοινωνικές παροχές στη διάρκεια της δεύτερης θητείας του, τις οποίες όμως αθέτησε. Οι περικοπές για την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών τα προηγούμενα χρόνια είχαν επίσης σοβαρό πολιτικό κόστος για τον Ρούτε. Ο βασικός ανταγωνιστής του ολλανδού πρωθυπουργού, ο ακροδεξιός Γκέερτ Βίλντερς, φαίνεται πάντως να έχει χάσει τη δυναμική που είχε το προηγούμενο διάστημα. Στο τέλος του περασμένου μήνα τα ποσοστά δημοτικότητάς του άρχισαν να πέφτουν και το Κόμμα για την Ελευθερία (PVV) υποχώρησε τρεις ποσοστιαίες μονάδες πίσω από το κυβερνών φιλελεύθερο κόμμα του ολλανδού πρωθυπουργού. Η στρατηγική που επέλεξε ο Βίλντερς να μην πραγματοποιεί δημόσιες προεκλογικές εμφανίσεις με το επιχείρημα της προσωπικής του ασφάλειας και ακεραιότητας φαίνεται ότι δεν λειτούργησε υπέρ του. Πάντως έσπευσε να αντλήσει οφέλη από την αντιπαράθεση με την Τουρκία. Με τον Μαρκ Ρούτε να είναι όμως το δρων πρόσωπο σε αυτή την υπόθεση, ο Βίλντερς περιορίστηκε σε ρητορικές επιθέσεις. Η ελπίδα των λαϊκιστών και ο… Ολλανδός Τρυντώ Πάντως, ο διεθνής τύπος χάρισε με πλήθος άρθρων του -για το αμφιλεγόμενο παρελθόν του Βίλντερς, τις ύποπτες πηγές χρηματοδότησής του και τη σταδιακή ριζοσπαστικοποίησή εντός των τελευταίων ετών- μεγάλη δημοσιότητα στον ακροδεξιό πολιτικό, ο οποίος παρουσιάστηκε ως απειλή για την Ευρώπη και μεγάλη ελπίδα για τους ευρωπαίους λαϊκιστές. Ωστόσο, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι 87% των Ολλανδών εναντιώνονται στον Γκέερτ Βίλντερς, γεγονός που καθιστά σαφές ότι η δυναμική του δεν επαρκεί για να γίνει καταλύτης ανατρεπτικών εξελίξεων στην Ευρώπη. Βάσει δημοσκοπήσεων έξι κόμματα μπορούν να ελπίζουν σε διψήφιο ποσοστό ψήφων. Για τον σχηματισμό κυβέρνησης θα χρειαστεί η σύμπραξη τουλάχιστον τεσσάρων από αυτά. Αξιοσημείωτο είναι ότι κανένα κόμμα δεν είναι πρόθυμο να συνασπιστεί με τον Βίλντερς. Ένας πιθανός συνασπισμός είναι η συνεργασία του κεντρώου κόμματος D66, των Χριστιανοδημοκρατών, των Σοσιαλιστών και των Πρασίνων (GroenLinks). Οι τελευταίοι μάλιστα ξεχωρίζουν για τη ραγδαία αύξηση της δημοτικότητάς τους, η οποία πιστώνεται στον επικεφαλής τους Γέσε Κλάβερ, τον νέο πολιτικό αστέρα στην Ολλανδία με ρίζες από το Μαρόκο και την Ινδονησία. Ο Κλάβερ μοιάζει εξαιρετικά με τον Καναδό πρωθυπουργό Τζάστιν Τρυντώ, τάσσεται εμφατικά υπέρ μιας ανοιχτής και φιλόξενης Ολλανδίας, και κατά του Γκέερτ Βίλντερς. Με το μήνυμά του για ειρηνική συμβίωση έχει καταφέρει να κινητοποιήσει κατά κύριο λόγο ψηφοφόρους νεαρής ηλικίας. Μπάρμπαρα Βέζελ / Άρης Καλτιριμτζής

Για πρώτη φορά ο τούρκος πρόεδρος κατηγόρησε προσωπικά την Άγκελα Μέρκελ για υπόθαλψη τρομοκρατών του PKK. Δεν παρασύρομαι στο παιχνίδι σας, διεμήνυσε μέσω του εκπροσώπου της. Οργή Βερολίνου για την υπόθεση Γιουτζέλ.Κάθε αίσθηση ορίου έχασε και πάλι χθες το βράδυ ο τούρκος πρόεδρος μιλώντας σε συνέντευξή του στο τουρκικό δίκτυο Α Haber που μεταδόθηκε ζωντανά. Αφού προανήγγειλε σοβαρές διπλωματικές κυρώσεις κατά της Ολλανδίας και προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταγγέλλοντας τη στάση της ολλανδικής κυβέρνησης σε βάρος δύο υπουργών της κυβέρνησής του που θέλησαν να κάνουν προεκλογική εκστρατεία στην ευρωπαϊκή χώρα, στο στόχαστρο έβαλε και την ίδια την καγκελάριο Μέρκελ. «Εμφανώς εσφαλμένες» Ο Ταγίπ Ερντογάν την κατηγόρησε ότι στηρίζει την τρομοκρατία. «Αγαπητή κ. Μέρκελ, γιατί κρύβετε τρομοκράτες στη χώρα σας… γιατί δεν κάνετε κάτι;» είπε χαρακτηριστικά. Στη συνέχεια επέρριψε ευθύνες στις γερμανικές αρχές για το ότι δεν αντιδρούν, όπως ισχυρίστηκε, στις πληροφορίες από την Τουρκία για υπόπτους τέλεσης τρομοκρατικών πράξεων και συνέχισε: «Κυρία Μέρκελ, στηρίζετε τρομοκράτες». Ο τούρκος πρόεδρος αναφέρθηκε ονομαστικά στο ΡΚΚ λέγοντας ότι η Γερμανία δεν αντιμετωπίζει με αρκούντως αποφασιστικά την οργάνωση παρά το ότι την έχει απαγορεύσει. Στο Βερολίνο ο κυβερνητικό εκπρόσωπος Στέφεν Ζάιμπερτ χαρακτήρισε τις αιτιάσεις Ερντογάν «εμφανώς εσφαλμένες» και πρόσθεσε ότι «η καγκελάριος δεν έχει την πρόθεση να συμμετάσχει σε αγώνα δρόμου προκλήσεων». Αξίζει να σημειωθεί ότι η Γερμανία έχει απαγορεύσει το PKK από το 1993, ενώ από τις αρχές του μήνα επέκτεινε την απαγόρευση και σε πλακάτ με τη φωτογραφία του αρχηγού του, Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Το Κέντρο Ενημέρωσης των Κούρδων ερμήνευσε τη κίνηση ως απόδειξη ότι, παρά τις τελευταίες εντάσεις, η συνεργασία ανάμεσα στο Βερολίνο και την Άγκυρα παραμένει στενή. Αλλά και ο πρόεδρος του κόμματος των Πρασίνων Τζεμ Έτσντεμιρ αποκάλεσε ύποπτη τη χρονική συγκυρία της νέας απαγόρευσης. Οργή Βερολίνου για την υπόθεση Γιουτζέλ Ο τούρκος πρόεδρος όμως ήταν ασυγκράτητος κατά την χθεσινή τηλεοπτική συνέντευξη. Χαρακτήρισε «πράκτορα και τρομοκράτη» τον Ντενίζ Γιουτζέλ, τον δημοσιογράφο της εφημερίδας Die Welt με την διπλή υπηκοότητα, ο οποίος βρίσκεται επί δύο εβδομάδες προφυλακισμένος με την κατηγορία της συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση και της παράνομης χρήσης προσωπικών δεδομένων. «Η Μέρκελ κινητοποιείται για τον λεγόμενο δημοσιογράφο αλλά τα δικαστήρια θα αποφασίσουν» είπε ο Ερντογάν κατηγορώντας την καγκελάριο ότι παραπέμπει στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης μόνο όταν πρόκειται για περιπτώσεις στη Γερμανία, αλλά από την άλλη πλευρά δεν σέβεται την τουρκική δικαιοσύνη. Η γερμανική κυβέρνηση είναι έντονα δυσαρεστημένη με την υπόθεση Γουτζέλ. Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Μάρτιν Σέφερ υπενθύμισε ότι ο τούρκος πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ υποσχέθηκε στην καγκελάριο ότι ο δημοσιογράφος θα τύχει προξενικής συνδρομής, αλλά «μέχρι χθες το βράδυ δεν μπόρεσε να τον επισκεφθεί κανείς γερμανός προξενικός υπάλληλος, είναι εξοργιστικό». Ο εκπρόσωπος έκανε σαφές ότι η γερμανική κυβέρνηση περιμένει από την τουρκική να τηρήσει την υπόσχεσή της. Παράλληλα ο εκπρόσωπος της καγκελαρίας Στέφεν Ζάιμπερτ ρόσθεσε μάλιστα ότι το θέμα της προξενικής συνδρομής επαναφέρει συνεχώς η γερμανική κυβέρνηση σε συζητήσεις της με την τουρκική πλευρά. Dpa, afp, reuters/Ειρήνη Αναστασοπούλου

Ο γερμανικός Τύπος καταγράφει μία ακόμη καθυστέρηση στη διαδικασία υλοποίησης της σύμβασης για την παραχώρηση 14 ελληνικών περιφερειακών αεροδρομίων. Την ίδια ώρα συνεχίζονται τα καλά νέα για τον ελληνικό τουρισμό.Νέα καθυστέρηση καταγράφεται στη διαδικασία υλοποίησης της σύμβασης για την παραχώρηση 14 ελληνικών περιφερειακών αεροδρομίων, που έχει υπογραφεί ανάμεσα στη γερμανική Fraport και το ελληνικό δημόσιο. Την πληροφορία μεταδίδει σειρά...

Σε αντίθεση με το Άμστερνταμ το Βερολίνο θα εξακολουθεί να επιτρέπει προεκλογικές εκδηλώσεις με τη συμμετοχή τούρκων πολιτικών, ενώ δεν βλέπει τη δυνατότητα για μια κοινή ευρωπαϊκή στάσηΣε αντίθεση με δηλώσεις γερμανών υπουργών που άφηναν ανοιχτό το ενδεχόμενο να απαγορευτούν προεκλογικές εκδηλώσεις τούρκων υπουργών στη Γερμανία, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σχεδόν απέκλεισε αυτή την επιλογή. Στο σημερινό κυβερνητικό μπρίφινγκ ο Στέφεν Ζάιμπερτ διαβεβαίωσε πως το Βερολίνο δεν πρόκειται να απαγορεύσει την παρουσία τούρκων πολιτικών σε προεκλογικές εκδηλώσεις στη Γερμανία υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα μεταφέρονται εσωτουρκικές αντιπαραθέσεις και ότι θα υπάρχει προηγουμένως ενημέρωση για το ποιος σκοπεύει να έρθει στη Γερμανία. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του υπουργείου Εξωτερικών Μάρτιν Σέφερ ήδη έχει σταλεί από την Άγκυρα ένας κατάλογος ονομάτων βουλευτών και υπουργών που θα συμμετέχουν το επόμενο διάστημα σε προεκλογικές εκδηλώσεις για το δημοψήφισμα στην Τουρκία. Σε αυτή τη λίστα δεν συμπεριλαμβάνεται το όνομα του τούρκου προέδρου Ερντογάν. Πάντως, οι εμφανίσεις τούρκων πολιτικών τις τελευταίες ημέρες πληρούν σύμφωνα με το κ. Σέφερ τα κριτήρια που θέτει η γερμανική κυβέρνηση. Όπως διαβεβαίωσε στη συνέχεια, αν και δεν έχει παρθεί ακόμη η οριστική απόφαση, το Βερολίνο δεν έχει σκοπό να απαγορεύσει να στηθούν κάλπες στη Γερμανία για τη συμμετοχή των Τούρκων υπηκόων στο δημοψήφισμα της 16 Απριλίου. Κοινή ευρωπαϊκή στάση απέναντι στην Τουρκία; Σε ό,τι αφορά το αίτημα που διατυπώνεται όλο και πιο έντονα το τελευταίο διάστημα για μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική στο θέμα των τουρκικών προεκλογικών εκδηλώσεων στο εξωτερικό ο εκπρόσωπος του γερμανικού ΥΠΕΞ κρίνει πως για αυτό το θέμα δεν είναι αρμόδιοι ούτε η Κομισιόν και ούτε κάποιος άλλος ευρωπαϊκός θεσμός. Αρμόδια είναι τα κράτη μέλη τα οποία κρίνουν με βάση το σύνταγμα και τους νόμους τους. Αναφερόμενος στην ένταση που επικρατεί στις σχέσεις Άμστερνταμ-Άγκυρας ο Στέφεν Ζάιμπερτ δήλωσε ότι το Βερολίνο δεν πρόκειται να σχολιάσει τις ολλανδικές αποφάσεις για την απαγόρευση εισόδου τούρκων υπουργών. Ενώ χαρακτήρισε «ανάρμοστες» και «υπερβολικές» τουρκικές παρομοιώσεις της Ολλανδίας και του ολλανδικού λαού με τον εθνικοσιαλισμό ο κ. Ζάιμπερτ εξέφρασε την αλληλεγγύη της Γερμανίας. Παραμονή στο Ιντσιρλίκ Σε άλλο σημείο του σημερινού μπρίφινγκ έγινε αναφορά στη γερμανική στρατιωτική παρουσία στην Τουρκία στο πλαίσιο του διεθνούς συνασπισμού για την καταπολέμηση της τρομοκρατικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος. Σύμφωνα με εκπρόσωπο του υπουργείου Άμυνας οι γερμανοί στρατιώτες στην αεροπορική βάση Ινσιρλίκ είναι ασφαλείς. Ναι μεν το υπουργείο έχει εξετάσει την περίπτωση εναλλακτικών λύσεων, για παράδειγμα στην Ιορδανία και στο Κουβέιτ, το Ινσιρλίκ είναι όμως από στρατιωτικής άποψης η καλύτερη βάση. Παναγιώτης Κουπαράνης, Βερολίνο