Μόναχο: Γράφει η Ρένα Τσόγκα.

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας στις 8 Μαρτίου , το Λύκειο των Ελληνίδων Μονάχου και ο Κρητικός Σύλλογος Μονάχου οργάνωσαν κοινή εκδήλωση αφιερωμένη στη ζωή και την θαυμαστή δράση της ιδρύτριας του Λυκείου Ελληνίδων Καλλιρρόης Σιγανού-Παρρέν, κρητικής καταγωγής, η οποία υπήρξε πρωτοπόρος του φεμινιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Η Παρρέν είναι αυτή που κατάφερε ως η πρώτη γυναίκα δημοσιογράφος να χαράξει νέους δρόμους και τρόπους για το γυναικείο φύλο. Έχοντας ως μέσο την τολμηρή της πένα, αγωνίστηκε μέσα από τις στήλες της «Εφημερίδος των Kυριών» για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των γυναικών στη μόρφωση, στην εργασία, στη ζωή!

Όταν το έτος 1911 μετέφερε τον θεσμό του Λυκείου Ελληνίδων (Lyceum Clubs) στην Ελλάδα, είχε ένα ξεκάθαρο όραμα: την ενσάρκωση μιας καινούργιας Ελληνίδας, μορφωμένης, γεμάτης αυτοπεποίθηση, και επαγγελματικά καταρτισμένης.feminismos
Η εκδήλωση, η οποία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 8 Μαρτίου 2016, ώρα 19:00,στο Πολιτιστικό Κέντρο «Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος» των Αγίων Πάντων Μονάχου, ξεκίνησε με χαιρετισμούς της προέδρου του Λυκείου Ελληνίδων στο Μόναχο κ. Ελένης Βούλγαρη-Ποππ και του προέδρου του Συλλόγου Κρητών κ. Μανώλη Κουγιουμουτζή. Στη συνέχεια, πήρε το λόγο η επίσης κρητικής καταγωγής κ. Μαρία Βαγιωνάκη, φιλόλογος με μεταπτυχιακές σπουδές στην Παιδαγωγική της Ισότητας των Φύλων και αναφέρθηκε όχι μόνο στη ζωή και στη δράση της Καλιρρόης Παρρέν, αλλά και εν γένει στη θέση της γυναίκας στην κοινωνία κατά το παρελθόν.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μια αναδρομή στη δράση του σωματείου στη Γερμανία και φυσικά έγινε ειδική αναφορά στην ίδρυση του τμήματος του Μονάχου από την πρώτη πρόεδρο του Λυκείου των Ελληνίδων στο Μόναχο, κ. Κατερίνα Φθενάκη. Στο τέλος της βραδιάς δόθηκε μια μικρή δεξίωση, την οποία επιμελήθηκε το κρητικό εστιατόριο «Πολιτεία».

 

 

Βιογραφικά στοιχεία της Καλλιρρόης Παρρέν

 

Η Καλλιρρόη Παρρέν, το γένος Σιγανού, ήταν δημοσιογράφος, λογία και μια από τις πρώτες Ελληνίδες φεμινίστριες.
Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο, αλλά εγκαταστάθηκε στην Αθήνα (1867). Αρχικά, φοιτά στο σχολείο Σουρμελή και στην συνέχεια στην Γαλλική σχολή των Καλογραιών στον Πειραιά. Το 1878 παίρνει το πτυχίο της δασκάλας από το Αρσάκειο. Στη συνέχεια, ανέλαβε διευθύντρια του Παρθεναγωγείου της ελληνικής κοινότητας Οδησσού. Μετά από μια διετία επέστρεψε στην Αθήνα και παντρεύτηκε τον Κωνσταντινουπολίτη Ιωάννη Παρρέν, γιο Γάλλου πατέρα και Αγγλίδας μητέρας, ο οποίος ήταν ο ιδρυτής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων.
Έχοντας την υποστήριξη του συζύγου της Ιωάννη Παρρέν, ο οποίος την ενθάρρυνε στους αγώνες της, αποφασίζει να ακολουθήσει το επάγγελμα της δημοσιογραφίας. Έτσι η πρώτη Ελληνίδα φεμινίστρια διεκδικεί και τον τίτλο της πρώτης Ελληνίδας δημοσιογράφου, εκδότριας και διευθύντριας όταν το 1887 άρχισε να εκδίδει την εβδομαδιαία εφημερίδα Εφημερίς των Κυριών, που συντάσσονταν αποκλειστικά από γυναίκες και απευθυνόταν σε γυναίκες, κυρίως της Αθήνας και του Πειραιά. Η εφημερίδα αυτή συνέχισε να εκδίδεται για τριάντα σχεδόν χρόνια μέχρι το 1918, όταν η Καλλιρρόη εξορίστηκε στην Ύδρα για τα πολιτικά της φρονήματα. Στόχος της εφημερίδας ήταν να εισάγει και στην Ελλάδα τους φεμινιστικούς προβληματισμούς, που ήδη απασχολούσαν τις γυναίκες των δυτικοευρωπαϊκών κρατών και να αφυπνίσει τις συνειδήσεις των γυναικών της τότε εποχής.feminismos2
Η Καλλιρρόη Παρρέν αντιπροσώπευσε την Ελλάδα σε διάφορα διεθνή τότε συνέδρια στο Παρίσι (1889, 1891 και 1896), στο πρώτο εκ των οποίων είχε προεδρεύσει ο φιλόσοφος Ζυλ Σιμόν. Το 1893 αντιπροσώπευσε τις Ελληνίδες στο Διεθνές Συνέδριο του Σικάγου και το ίδιο έτος μετά την επιστροφή της ίδρυσε την “Ένωση υπέρ της Χειραφετήσεως των Γυναικών” προς βοήθεια περισσότερο της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης των απόρων γυναικών. Ίδρυσε επίσης πολλά κοινωφελή ιδρύματα και οργανώσεις, όπως τη “Σχολή της Κυριακής, απόρων γυναικών και κορασίδων” (1890), την οποία και έθεσε υπό την προστασία (αιγίδα) και προεδρεία της Βασίλισσας Όλγας, το “Άσυλο Ανιάτων Γυναικών” μαζί με την Ναταλία Σούτσου το (1896), το “Άσυλο της Αγίας Αικατερίνης” και την “Ένωση των Ελληνίδων” υπό την διεύθυνση της Αικατερίνης Λασκαρίδου, και δύο χρόνια μετά τον “Πατριωτικό Σύνδεσμο” (1898). Φυσικά δεν έπαψε και τις κινήσεις υπέρ της παροχής ίσων ευκαιριών συμμετοχής στην εκπαίδευση και την πολιτική ζωή της χώρας, στις γυναίκες. Δυστυχώς όμως , οι προσπάθειες αυτές δεν ευοδώθηκαν από τις κρατούσες τότε κυβερνήσεις.
Επίσης, το πάθος της για την αναγέννηση και διατήρηση των ελληνικών εθίμων και παραδόσεων, την οδήγησε το 1911 να δημιουργήσει το «Λύκειον των Ελληνίδων», το οποίο ξεκίνησε κατά την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων την καταγραφή, διδασκαλία και παρουσίαση παραδοσιακών χορών, ενώ η δράση του είναι γνωστή μέχρι και σήμερα, αριθμώντας σε Ελλάδα και εξωτερικό πολλά μέλη.
Μετά από δικά της διαβήματα η κυβέρνηση Θ. Δηλιγιάννη επέτρεψε τη φοίτηση των γυναικών στο Πανεπιστήμιο και το Πολυτεχνείο, όταν πλέον αυτό είχε γενικευθεί στην Ευρώπη. Επίσης, η Παρρέν ήταν η πρώτη που αναφέρθηκε στην παραχώρηση δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες, ήδη από τη δεκαετία του 1890, το οποίο όμως καμία κυβέρνηση δεν προώθησε, ούτε του Βενιζέλου, ούτε του Παπαναστασίου, μέχρι που κατέληξε να γίνει πραγματικότητα μετά από 70 χρόνια.
Η Καλλιρρόη Παρρέν έγραψε επίσης πολλά άρθρα, δοκίμια, τα μυθιστορήματα και θεατρικά έργα με βασικό θέμα πάντα τη θέση της γυναίκας στα τότε κοινωνικά προβλήματα, όπως: “Ιστορία της γυναικός” (1889), “Η μάγισσα” (1901), “Το νέον συμβόλαιον” (1901), “Η νέα γυναίκα”, “Η Χειραφετημένη” (1915) και “Επιστολές Αθηναίας προς Παρισινή”.
Στις 6 Ιουνίου 1992, πάνω από πενήντα χρόνια μετά το θάνατό της, η Καλλιρρόη Παρρέν τιμήθηκε από την Ελληνική Δημοκρατία με τα αποκαλυπτήρια της προτομής της στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, αριστερά της εισόδου προ των μεγάλων μαυσωλείων.feminismos3
(πηγή: Βικιπαιδεία)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ