-“Για να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ, πρεπει να αποφευχθεί η χρεωκοπία της”.
– Το κούρεμα, που θα απαιτήσει η ΕΚΤ από την Τράπεζα της Ελλάδος.
Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.
Η αναμέτρηση μεταξύ της Ελλάδας και της Ευρωζώνης πλησιάζει σε κάποιου είδους τέλος, αναφέρει σε δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα “Financial Times”.
Στο εκτενές άρθρο της έγκριτης βρετανικής οικονομικής εφημερίδας αναφέρεται αρχικά η θέση του (68χρονου Γάλλου καθηγητή της Διεθνούς Οικονομίας) Charles Wyplosz, αναφορικά με το ζήτημα της χώρας μας, ο οποίος, σύμφωνα με το άρθρο “δίνει τις δύο πιθανότητες για να αποφευχθεί η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη”, αναφέροντας, ότι για να γίνει αυτό “χρειάζεται, είτε α) να αποφευχθεί η χρεωκοπία της Ελλάδας, είτε β) να διασφαλιστεί, ότι θα είναι διαχειρίσιμο το bank run, που κατά πάσα πιθανότατα θα ακολουθούσε μια χρεωκοπία”.
Αναχρηματοδότηση του χρέους και άνευ όρων δανεισμός από την ΕΚΤ
Σύμφωνα με το άρθρο, για τον καθηγητή Wyplosz και οι δυο περιπτώσεις χρειάζονται επαρκή χρηματοδότηση από την Ευρωζώνη. Στην πρώτη περίπτωση με την μορφή της αναχρηματοδότησης του χρέους, που λήγει το καλοκαίρι –το οποίο σε μεγάλο βαθμό ανήκει στην ΕΚΤ- και στην δεύτερη με την μορφή ενός άνευ όρων ύστατου δανεισμού των ελληνικών τραπεζών από την ΕΚΤ.
Καθώς η χρεωκοπία του κράτους θα καθιστούσε μεγάλο μέρος των στοιχείων ενεργητικού των τραπεζών μη επιλέξιμα ως ενέχυρα για την χρηματοδότηση από την ΕΚΤ, ο Wyplosz υποστηρίζει, πως η δεύτερη επιλογή ουσιαστικά γυρίζει στην πρώτη, και στην ανάγκη να αποτραπεί η χρεωκοπία.
“Τα πάντα εξαρτώνται από το τι «κούρεμα» θα απαιτήσει η ΕΚΤ να εφαρμόσει η Τράπεζα της Ελλάδος μετά από χρεωκοπία της Ελλάδας”
Όπως αναφέρει στην συνέχεια το δημοσίευμα, “το ποσό της περαιτέρω ρευστότητας, που μπορεί να χορηγηθεί νόμιμα, δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο, αν και ο Eric Dor, ειδικός σε θέματα οικονομικών ερευνών και αναλύσεων, υπολόγισε τα νούμερα για τα ενέχυρα των ελληνικών τραπεζών, που εξαρτώνται από το κράτος. Τα πάντα εξαρτώνται από το τι «κούρεμα» θα απαιτήσει η ΕΚΤ να εφαρμόσει η Τράπεζα της Ελλάδος μετά από χρεωκοπία της Ελλάδας”.
Στο άρθρο επισημαίνονται ακόμη τα εξής:
“Ο μέσος όρος τώρα είναι γύρω στο 40%, που αφήνει περιθώριο για επιπλέον ρευστότητα ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ από την Κεντρική Τράπεζα. Αν η χρεωκοπία οδηγούσε σε επιβολή «κουρέματος» 75%, το νούμερο αυτό θα μειώνονταν στα 10 δισεκατομμύρια ευρώ –ποσό μικρό, αν οι τράπεζες έρθουν αντιμέτωπες με bank run. Στο 90%, το ποσό της ρευστότητας, που θα παρέχονταν, θα ήταν λιγότερο απ’ ότι σήμερα, και οι τράπεζες θα έπρεπε να δώσουν πίσω μέρος του.
Οι τέσσερις επιλογές του κουρέματος
Δεν τελειώνει όμως εδώ η υπόθεση. Πρώτον, η ΕΚΤ θα μπορούσε να επιτρέψει «κούρεμα» μικρότερο του 75%, αν το ελληνικό κράτος εκπληρώσει εν μέρει τις υποχρεώσεις του. Δεύτερον, οι ελληνικές τράπεζες θα μπορούσαν, υποθέτουμε, να τιτλοποιήσουν μέρος των δανείων του ιδιωτικού τομέα και να τα «περάσουν» ως ενέχυρα.
Τρίτον, η επιβολή ελέγχου στην κίνηση κεφαλαίων θα περιόριζε την ανάγκη για ρευστότητα.
Και φυσικά, τέταρτον, οι τράπεζες μπορούν να αναδιαρθρωθούν –σε μεγάλο βάρος των καταθετών- για να μειωθεί η ανάγκη τους για ρευστότητα και να αυξηθεί η επιλεξιμότητά τους για ρευστότητα. Όλες αυτές οι επιλογές θα μπορούσαν να συνδυαστούν.
“Αυτοί, που νομίζουν, πως μια επιστροφή στην δραχμή θα ήταν καλή για την Ελλάδα, θα πρέπει να κοιτάξουν, τι έπαθε η Αργεντινή, όταν εγκατέλειψε την σύνδεση με το δολάριο”
Ομολογουμένως, δεν θα ήταν «όμορφο». Έτσι, πράγματι, κάνει την έξοδο της Ελλάδας να φαίνεται πραγματική πιθανότητα. Αυτό δεν είναι κάτι, που θα πρέπει να καλωσορίζουμε. Αυτοί, που νομίζουν, πως μια επιστροφή στη δραχμή θα ήταν καλή για την Ελλάδα, θα πρέπει να κοιτάξουν, τι συνέβη στην Αργεντινή, όταν εγκατέλειψε την σύνδεση με το δολάριο.
Η υποτίμησή της δεν βελτίωσε το εμπορικό ισοζύγιο (που βασίζονταν κυρίως στην εκρηκτική άνοδο των εμπορευμάτων), αλλά αντιθέτως αναδιένειμε τον πλούτο σε αυτούς, που ήταν περισσότερο πιθανό να τον επενδύσουν, παρά να τον δαπανήσουν. Η αύξηση στις εγχώριες επενδύσεις βοήθησε την ανάπτυξη της Αργεντινής, όμως αυτός είναι ένας τύπος ανάκαμψης, που η ολιγαρχική Ελλάδα χρειάζεται, όσο θα χρειάζονταν άλλον έναν Πελοποννησιακό Πόλεμο”.
“Η ΕΚΤ ποσοτικοποίησε το πόσο καταστροφικό μπορεί να είναι το ρίσκο της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα”
Η “Financial Times” συνεχίζει το δημοσίευμά της, αναφερόμενη και στις επιπτώσεις ενός Grexit, υπογραμμιζοντας:
” Έπειτα, υπάρχει η επίπτωση, που θα είχε το Grexit στην υπόλοιπη Ευρωζώνη, δηλαδή η απόδειξη, ότι το ευρώ δεν είναι «μη αναστρέψιμο». Μια νέα μελέτη της ΕΚΤ ποσοτικοποιεί το πόσο καταστροφικό μπορεί να είναι το ρίσκο της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα.
Το 2012, τα μεγάλα spreads των αποδόσεων για την Ισπανία και την Ιταλία αποδίδονταν σε αυτοεκπληρούμενα runs σε κράτη, που δεν μπορούν να τυπώσουν δικό τους χρήμα για να εξυπηρετήσουν το χρέος τους. Μάλιστα, το ένα τρίτο έως το ήμισι των spreads αντανακλούσαν τον κίνδυνο διάσπασης της Ευρωζώνης, κάτι, που διαφέρει σημαντικά από τον κίνδυνο αναχρηματοδότησης ενός κράτους”.
“Η Ελλάδα, μέχρι τώρα, είναι φερέγγυα, αλλά δεν έχει ρευστότητα. Τα χρέη της έχουν «ξεχειλωθεί» τόσο πολύ, που δεν είναι δυνατό να εξυπηρετηθούν”
Το άρθρο της βρετανικής εφημερίδας συνεχίζει:
“Ως εκ τούτου, έχει δίκιο ο Paul De Grauwe (ο 69χρονος γνωστός καθηγητής πολιτικών και οικονομικών επιστημών στο London School of Economics), που θεωρεί, ότι οι πιστωτές της Ελλάδας φαίνεται να σπρώχνουν επίτηδες την Αθήνα προς την χρεωκοπία. Υποστηρίζει, πως η Ελλάδα, μέχρι τώρα, είναι φερέγγυα, αλλά δεν έχει ρευστότητα. Τα χρέη της έχουν «ξεχειλωθεί» τόσο πολύ, που δεν είναι δυνατό να εξυπηρετηθούν, όμως η χώρα έχει να καταβάλει κάποιες μεγάλες πληρωμές αυτό το καλοκαίρι αλλά και το επόμενο – κυρίως λόγω της ανταλλαγής χρέους, που κράτησε την ΕΚΤ εκτός της αναδιάρθρωσης του 2012.
Η Ευρωζώνη θα πρέπει απλά να ανταλλάξει αυτά τα ομόλογα -τα οποία θα έπρεπε εξ αρχής να είχαν σχεδιαστεί με μεγαλύτερες λήξεις- με ένα δάνειο από τον ESM, που θα ανακούφιζε και την ΕΚΤ”.
“Οι Θεσμοί, που ήταν παλαιότερα γνωστοί ως τρόϊκα, φαίνεται να είναι προσηλωμένοι στα παλιά τους λάθη, σφίγγοντας τόσο πολύ την οικονομία, που το χρέος να γίνεται ολοένα και δυσκολότερο να εξυπηρετηθεί”
Και το αγγλικό δημοσίευμα καταλήγει: “Όμως οι «εταίροι» της Ελλάδας επιμένουν να κατευθύνουν την ελληνική οικονομική πολιτική σε θέματα πέραν αυτών, που σχετίζονται με την ικανότητα της χώρας να αποπληρώσει μελλοντικά τα επίσημα δάνεια. Ακόμα και σε επίπεδο καθαρά δημοσιονομικής βιωσιμότητας, οι Θεσμοί, που ήταν παλαιότερα γνωστοί ως τρόϊκα, φαίνεται να είναι προσηλωμένοι στα παλιά τους λάθη, σφίγγοντας τόσο πολύ την οικονομία, που το χρέος να γίνεται δυσκολότερο –και όχι ευκολότερο- να εξυπηρετηθεί.
Ελληνικά μέσα μεταδίδουν, ότι η πρώην τρόϊκα απαιτεί επιπλέον μέτρα λιτότητας ύψους 3 δισ. ευρώ (σχεδόν 2% του ΑΕΠ) διότι η αποδυνάμωση της οικονομίας έχει εκτροχιάσει τον προηγούμενο στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα. Πότε επιτέλους θα μάθουν”;
