Μερικοί από αυτούς τους ήχους, που παράγουν τα ουράνια σώματα, είναι σαν αυτούς, που παράγουν τα δελφίνια, οι άνεμοι, τα κύματα, τα πουλιά,τα κρυσταλλικά κύμβαλα, κ.ά., ενώ υπάρχει αντιστοιχία των επτά κύριων πλανητών σε σχέση με τους μουσικούς φθόγγους, τις γνωστές μας 7 νότες!
Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα ξένων επιστημονικών περιοδικών, η NASA, μετά από μακροχρόνιες έρευνες και μελέτες, παρουσίασε τους ήχους, που δημιουργούν οι πλανήτες, δικαιώνοντας, μετά από 2.500 χρόνια, τις θεωρίες του Πλάτωνα και του Πυθαγόρα. Οι ήχοι, που παράγουν οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, έγιναν αισθητοί μέσα από τους ανιχνευτές των δύο μη επανδρωμένων διαστημοπλοίων της NASA, Voyager I και II, τα οποία κατέγραψαν τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα στο ”αθόρυβο” κενό του διαστήματος.
Πρόκειται για μια συλλογή των πλανητικών εκπομπών ραδιοφωνικών σημάτων, που κατεγράφησαν και στην συνέχεια μετατράπηκαν σε αρχεία ήχου, για να μελετηθούν από ειδικούς επιστήμονες.
Αυτή είναι η ”Μουσική των ουράνιων σφαιρών”, για την οποία μίλησε ο Πλάτων, 2500 χρόνια πριν η ΝΑΣΑ αποδείξει την ύπαρξη της Μουσικής στο Σύμπαν.
Ο Πλάτων ονόμαζε την μουσική ως την ομορφιά του Σύμπαντος. Ο ίδιος έλεγε, επίσης, ότι «η Μουσική είναι η κίνηση του ήχου για να φθάσει στην ψυχή και να της διδάξει την αρετή» και ότι «η μουσική είναι ένας ηθικός κανόνας. Δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στην σκέψη, απογειώνει την φαντασία, χαρίζει χαρά στη λύπη και ζωή στα πάντα».
Η μουσική ήταν για τον Πυθαγόρα η εικόνα της ουράνιας αρμονίας και, όπως δίδασκε, οι πλανήτες καθώς περιστρέφονται παράγουν διάφορους μουσικούς ήχους, την λεγόμενη «αρμονία των σφαιρών», που δεν μπορούμε να τους ακούσουμε!
Πριν, όμως, από τον Πλάτωνα, ο μέγιστος φιλόσοφος, μαθηματικός, γεωμέτρης και μουσικός, Πυθαγόρας ο Σάμιος, είχε φθάσει σε τέτοιο επίπεδο ευαισθησίας ώστε ν’ ακούει, όπως έλεγε, την συμφωνία του ουρανού, την μουσική των ουράνιων σφαιρών και σχεδόν 600 χρόνια π.Χ. αυτός και οι μαθητές του θεμελίωσαν, από τον Κρότωνα της Ιταλίας, την θεωρία τους για τους αριθμούς:
Οι Πυθαγόρειοι ανακάλυψαν τις αρμονικές σχέσεις των αριθμών στην μουσική και βάσει αυτών ερμήνευσαν τον Σύμπαντα Κόσμο. Η μουσική για τους Πυθαγόρειους ήταν πάνω από όλα μαθηματικά. Η ουσία της ήταν οι αριθμοί και η ομορφιά της ήταν η έκφραση των αρμονικών σχέσεων των αριθμών.
Η μουσική ήταν ακόμα για αυτούς η εικόνα της ουράνιας αρμονίας. Οι αρμονικές σχέσεις των αριθμών μεταφέρονταν στους πλανήτες. Οι πλανήτες καθώς περιστρέφονται – δίδασκε ο Πυθαγόρας – παράγουν διάφορους μουσικούς ήχους, «αρμονία των σφαιρών», που δεν τους ακούμε”:
«Εστίν ουν η ουσία των πραγμάτων αρμονία και αριθμός σφαιρών στρεφομένων»!
Οι ήχοι που παράγουν τα ουράνια σώματα, σχετίζονται απόλυτα με τις 7 γνωστές μας μουσικές νότες!
Αναφορικά με την γεωμετρική και μαθηματική πλευρά του θέματος, μπορούμε να παρατηρήσουμε, ότι υπάρχουν 5 συμμετρικά πολύεδρα. Ο Πλάτων έλεγε, ότι αυτά τα πολύεδρα είναι οι βασικοί δομικοί κρίκοι, τα πλέον σημαντικά δομικά στοιχεία στην δημιουργία του σύμπαντος.
Ο Kepler, που μελέτησε τα έργα των αρχαίων Ελλήνων και ιδιαίτερα του Πλάτωνα, παρατήρησε με τις μετέπειτα έρευνές του, πολλούς αιώνες μετά, ότι οι τροχιές των πλανητών, και φυσικά της Γης, “γράφουν” την περιφέρεια συγκεκριμένων πολυέδρων.
Η τροχιά του πλανήτη Άρη γράφει την περιφέρεια ενός τετράεδρου (Πυρ), η τροχιά του Δία γράφει την περιφέρεια ενός κύβου (γη), η τροχιά της Αφροδίτης γράφει την περιφέρεια ενός οκτάεδρου (Αήρ), ενώ η τροχιά της Γης γράφει την περιφέρεια ενός εικοσάεδρου (Ύδωρ).
Μερικοί από αυτούς τους ήχους, που παράγουν τα ουράνια σώματα, είναι σαν αυτούς, που παράγουν τα δελφίνια, οι άνεμοι, τα κύματα, τα πουλιά, τα Θιβετιανά μουσικά μπολ, τα κρυσταλλικά κύμβαλα, κ.ά.
Τέλος, είναι πολύ σημαντικό να αναφερθεί, ότι οι πλανήτες σχετίζονται απόλυτα με τις 7 γνωστές μας νότες.
Συγκεκριμενα, οι αντιστοιχίες των επτά κύριων πλανητών σε σχέση με τους μουσικούς φθόγγους (νότες), είναι:
1) Ήλιος = Μι, 2) Αφροδίτη = Φα, 3) Ερμής = Σολ, 4) Σελήνη = Λα, 5) Κρόνος = Σι, 6) Άρης = Ρε και 7) Δίας = Ντο