/Μιλάει στην Αντιγόνη Πόμμερ και στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ η συγγραφέας Ορτανσία Πέτρογλου

Η Ορτανσία Πέτρογλου, είναι μια πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας. Το πρώτο της ατομικό βιβλίο «Η Ντομινίκ και το Ανατολικό Δάσος» από τις εκδόσεις 24 γράμματα,  είναι ένα παραμύθι για μικρούς αλλά και για μεγάλους. Με τη ματιά ενός παιδιού, αλλά και ενός ειδικού αφού είναι ψυχολόγος, αγγίζει διάφορα θέματα με ευαισθησία αλλά και με την αθωότητα που διακρίνει αυτές τις τρυφερές ηλικίες.

Κυρία Πέτρογλου, Η Ντομινίκ και το Ανατολικό Δάσος είναι το πρώτο ατομικό σας παραμύθι. Πείτε μου την πηγή της έμπνευσής σας;

Τα πάντα, από μία φράση που άκουσα, διάβασα, η μουσική, τα βλέμματα των ανθρώπων, η σιωπή μέχρι και η μυρωδιά του βρεγμένου εδάφους.

Είσαστε ψυχολόγος στο επάγγελμα, πόσο ρόλο έπαιξε η γνώση σας στην υπόθεση του παραμυθιού;

Όταν ξεκίνησα να γράφω το παραμύθι είχα στο μυαλό μου βασικά πώς θα αποτυπώσω τις περιπέτειες της ηρωίδας μου και φυσικά, το επιμύθιο σε κάθε ιστορία.  Αφού διάβασα το κάθε κεφάλαιο δεύτερη φορά, τότε συνειδητοποίησα ότι κάθε ιστορία ήταν γεμάτη ψυχολογικά νοήματα.  Προφανώς, κάποια πράγματα λειτουργούν μέσα μου πλέον υποσυνείδητα όταν γράφω.  

Πείτε λίγα λόγια για την υπόθεση.

Η Ντομινίκ είναι ένα δεκάχρονο κοριτσάκι που ζει σε ένα αρχοντικό με τους γονείς της, Έβελυν και Στέφαν, την νταντά της, Κριστίν και τον μπάτλερ, Όττο.  Τη ζωή της θα την ζήλευαν πολλά παιδιά, όμως η Ντομινίκ είναι δυστυχισμένη. Οι γονείς της συνεχώς ταξιδεύουν και την αφήνουν να την προσέχει η Κριστίν. Την παραμονή των Χριστουγέννων και ενώ οι γονείς της ετοιμάζονται για το επόμενο ταξίδι τους, η Ντομινίκ το σκάει από το σπίτι αποφασισμένη να ταξιδέψει κι αυτή μόνη της.  Θα γυρίσει πολλά μέρη, θα ζήσει συναρπαστικές περιπέτειες και θα συναντήσει πολλά ενδιαφέροντα πλάσματα όπου θα την κάνουν να ωριμάσει και να καταλάβει την αξία της οικογένειας και την αγάπη των γονιών της. Ο θυμός της σιγά σιγά θα εξατμιστεί και όταν θα επιστρέψει σπίτι της θα την περιμένει μια έκπληξη. Οι γονείς της έχουν αποφασίσει να την πάρουν μαζί στο επόμενο ταξίδι.

Η πρωταγωνίστρια της ιστορίας σας είναι μία ηρωίδα που θα δούμε και σε άλλα παραμύθια;

Η Ντομινίκ και το Ανατολικό Δάσος αποτελεί το πρώτο μέρος της σειράς ιστοριών με ηρωίδα την Ντομινίκ που θα γνωρίζει πολιτισμούς, αξιοθέατα και διαφορετικές κουλτούρες μέσα από τις περιπέτειες της σε διάφορες χώρες.

Ποια είναι τα σχόλια των αναγνωστών σας;

«Ταξίδι ζωής», «Με άγγιξε βαθιά», «Βρήκα πολλά κοινά με την πρωταγωνίστρια», κλπ.  Κάποιοι μάλιστα το συνέκριναν με την «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων» και τον «Γλάρο Ιωνάθαν Λίβινγκστον».

Έχετε συμμετάσχει και σε συλλογικά έργα. Πείτε μας δυο λόγια για τη συμμετοχή σας.

Έχω συμμετάσχει σε τρία συλλογικά βιβλία παραμυθιών.  Στο «Ο Θησαυρός του Αλή Μπαμπά» με το παραμύθι «Ένας επαναστάτης Πρίγκιπας», στο «Η Παραμυθολυμπιάδα των Ζώων» με το παραμύθι «Ο κίτρινος σκοπευτής» και στο  ebook αστυνομικού παραμυθιού «Πιάσε με αν μπορείς» με το παραμύθι «Το Κολιέ του Παπαγάλου» με πρωταγωνιστή τον Θησέα Μυστηριόπουλο που θα τον συναντήσουμε σε δικό του βιβλίο.

Τι σας γοητεύει στο αστυνομικό μυθιστόρημα;

Αυτό που μου αρέσει στο αστυνομικό μυθιστόρημα είναι το πώς ο συγγραφέας υφαίνει την πλοκή, τις λεπτομέρειες και τους χαρακτήρες.

Αν έπρεπε να γράψετε κάποιο άλλο είδος ποιο θα επιλέγατε και γιατί;

Ως συγγραφέας μου αρέσει να καταπιάνομαι με πολλά είδη και θα ήθελα να γράψω ένα γκόθικ δυστοπικό με πολλά dark στοιχεία μυθιστόρημα για έφηβους ή/και ενήλικες.  Είναι κάτι που με ιντριγκάρει αφού είναι ένας ακόμα τρόπος εκτός από τα παραμύθια για να μπει κανείς βαθιά στα άδυτα της ψυχής του ανθρώπου.

Τι σας ώθησε στη συγγραφή;

Εντελώς απρόσμενα (αν και το απρόσμενο σε αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει) αναδύθηκε από μέσα μου μία ανάγκη εξερεύνησης του εσωτερικού μου κόσμου, των συναισθημάτων και της φαντασίας μου, προφανώς ως απόρροια της ψυχοθεραπευτικής μου πορείας (και ως θεραπεύτρια και ως θεραπευόμενη).  Από εκεί και ύστερα, κάθε ερέθισμα μπορεί να είναι το έναυσμα μίας καινούργιας ιστορίας.

Πείτε μου μόνο μια λέξη για την πρωταγωνίστριά σας.

ΦΩΤΕΙΝΗ

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας Έλληνας/Ελληνίδα συγγραφέας παραμυθιών;

Ποιον να πρωτοδιαλέξω και για αυτό το λόγο θα αναφέρω ενδεικτικά μία Ελληνίδα και έναν Έλληνα.  Έτσι, λοιπόν, θα πω την Άλκη Ζέη και τον Ευγένιο Τριβιζά.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ξένος συγγραφέας παραμυθιών;

Ένας από τους αγαπημένους μου ξένους συγγραφείς παραμυθιών είναι ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.  Και φυσικά ο Ιούλιος Βερν!

Τι είναι για εσάς η συγγραφή;

Ένας τρόπος να ταξιδέψω σε αταξίδευτα μέρη όπου το μυαλό του ανθρώπου αδυνατεί να συλλάβει.  Επίσης, η συγγραφή μου δίνει την δυνατότητα να εξερευνήσω τις πιο δύσκολες αλήθειες.

Γιατί επιλέξατε σαν φόντο του παραμυθιού την βικτωριανή εποχή;

Στα τέλη του 19ου αιώνα, καθώς τότε διαδραματίζεται η ιστορία μας, η ανθρωπότητα εξελίσσεται και δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να ανακαλύψει τις ικανότητες του και τις δυνάμεις του.  Μέσα σε αυτό το πλαίσιο οι γυναίκες αρχίζουν να ξεθαρρεύουν για να διεκδικήσουν τα ατομικά τους δικαιώματα, καθώς μέχρι πρότινος θεωρούνταν άμυαλες, αντικείμενα και κτήματα των ανδρών.

Τι ακολουθεί; Ετοιμάζετε κάτι;

Έχω έτοιμο ένα αστυνομικό παραμύθι και ετοιμάζω τη συνέχεια της Ντομινίκ που από όσο έχω ενημερωθεί, έχει μεγάλη απήχηση.

Προσωπικές ερωτήσεις

  1. Τι θέλατε να γίνετε όταν ήσαστε μικρή;

Πολλά καθώς καταπιανόμουν σχεδόν με τα πάντα.

  • Με μια λέξη, ποια είναι η Ορτανσία Πέτρογλου;

Δεν θα μπορούσα να με προσδιορίσω με μία λέξη γιατί τότε θα με εγκλώβιζα σε στεγανά και καλούπια, κάτι για τα οποία δεν φημίζομαι.

  • Τι μουσική ακούτε;

Σχεδόν τα πάντα εκτός από δημοτική, metal και hard metal.

  • Τι ταινίες σας αρέσουν;

Αυτές που θα με συγκινήσουν, ταρακουνήσουν, αγγίξουν το είναι μου με το μήνυμα τους και θα μιλάω για αρκετό καιρό μετά.

  • Περιγράψτε μια συνηθισμένη μέρα σας.

Η μέρα μου ξεκινάει «άλλη μια μέρα που ξημέρωσε για εμένα» και τελειώνει με έναν απολογισμό αυτής για να καταλήξω «Ξεκουράσου, αύριο πάλι με το καλό».

  • Πιστεύετε στη φιλία;    

Οι φίλοι μας είναι η οικογένεια που επιλέγουμε.

  • Πιστεύετε στον έρωτα;

Ο υγιής έρωτας είναι ζωή.

  • Πείτε μου κάτι ακραίο που έχετε κάνει.

Αν σας πω τα ακραία που έχω κάνει, θα είναι σαν να κομπάζω για αυτά-κάτι που δεν μου αρέσει.

  • Τι σας θυμώνει;

Πολλά πράγματα, ανάμεσα τους είναι η αγένεια, η αδικία και η κοροϊδία.

  1. Το αγαπημένο σας ποτό;

Εκτός από το κόκκινο κρασί, είναι το τσίπουρο.

  1. Η σχέση σας με τα ζώα.

Τα λατρεύω και μάλιστα για εμένα είναι ψυχές και πλάσματα του Θεού.  Δεν ξέρω πώς θα ήταν η ζωή μου αν δεν είχα τις γάτες μου, τα περιστέρια μου, και το καναρίνι μου- όπου πρωταγωνιστεί στο παραμύθι μου «Ο κίτρινος σκοπευτής» για την Ολυμπιάδα.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ