-Η Δύση επιδιώκει την ταχεία άρση του αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις για την εξεύρεση λύσης, για λόγους, που υπερβαίνουν το ίδιο το Κυπριακό και σχετίζονται με την ασφάλεια και τον έλεγχο της ευρύτερης περιοχής!
-Τι επιδιώκουν να εξασφαλίσουν ΗΠΑ και Ε.Ε. με την λύση του Κυπριακού.

Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.

Όπως εκτιμούν ειδικοί αναλυτές σε διεθνή ζητήματα, ο​​ι εξελίξεις στο Κυπριακό τρέχουν με γοργούς ρυθμούς και όλα δείχνουν, ότι κλιμακώνονται οι πιέσεις για να βρεθεί μια λύση, χωρίς ωστόσο, να γνωρίζουμε πλήρως τον βαθμό σύγκλισης των δύο πλευρών στα κρίσιμα ζητήματα και τις παραμέτρους του ζητήματος. Τέτοια ζητήματα είναι το σύστημα διακυβέρνησης, το περιουσιακό, το εδαφικό, ο επιμερισμός κόστους, η ασφάλεια αντί εγγυήσεων, κ.α.. Το κατά πόσο θα υπάρξει σύγκλιση και συμφωνία των δύο πλευρών, θα διαπιστωθεί το επόμενο χρονικό διάστημα. Τότε θα φανεί και το κατά πόσον οι έξωθεν κλιμακούμενες πιέσεις απλά επιταχύνουν τις διαβουλεύσεις, χωρίς, όμως, απαραίτητα, αυτές να έχουν ακόμη ωριμάσει και να δικαιολογούν την διάχυτη αισιοδοξία, που υπάρχει τις τελευταίες εβδομάδες.
Πάντως, σύμφωνα με τους ίδιους αναλυτές, η Δύση επιδιώκει την ταχεία άρση του αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις για την εξεύρεση λύσης, για λόγους, που υπερβαίνουν το Κυπριακό και σχετίζονται με την ασφάλεια και τον έλεγχο της ευρύτερης περιοχής. Η διευθέτηση του Κυπριακού θα αποτελέσει ένα πρώτο σημαντικό βήμα αποκλιμάκωσης των εντάσεων μεταξύ εταίρων της Δύσης, δημιουργώντας βαθμιαία συνθήκες μετεξέλιξης της Ανατολικής Μεσογείου σε ζώνη ανάσχεσης των αποσταθεροποιητικών καταστάσεων, που συσσωρεύονται περιμετρικά της Γηραιάς Ηπείρου. Ως προς το τελευταίο, προτού δοκιμαστεί η αποτελεσματικότητα ενός πενταμερούς σχήματος με την συμμετοχή Ελλάδας, Κύπρου, Τουρκίας, Ισραήλ και Αιγύπτου, υπάρχει μία σειρά προϋποθέσεων, που πρέπει να εκπληρωθούν.

“Η τυχόν λύση του Κυπριακού θα προσφέρει την δυνατότητα ανάπτυξης ενός ενεργειακού τόξου, όπου θα διασυνδέονται οι πηγές των Ισραήλ, Κύπρου και Αιγύπτου με την αγορά της Τουρκίας και το αξιόπιστο διαμετακομιστικό κέντρο της Ελλάδας”

Μεταξύ αυτών είναι και η σταθεροποίηση της Αιγύπτου, η αποκατάσταση των σχέσεών της με την Τουρκία, αλλά και η επανάκαμψη της τελευταίας, καθώς ήταν εμφανώς περιθωριοποιημένη από τις περιφερειακές διεργασίες. Η τυχόν λύση του Κυπριακού, όχι μόνον θα αφαιρέσει ένα πρόβλημα, ώστε να «περπατήσει» ο πενταμερής άξονας, αλλά θα προσφέρει την δυνατότητα ανάπτυξης ενός ενεργειακού τόξου, όπου θα διασυνδέονται οι πηγές των Ισραήλ, Κύπρου και Αιγύπτου με την αγορά της Τουρκίας και το αξιόπιστο διαμετακομιστικό κέντρο της Ελλάδας. Βέβαια, οι τελικές αποφάσεις εφοδιασμού θα καθοριστούν από την βιωσιμότητα των σχεδίων και τις διαθέσιμες ποσότητες. Επίσης, η ανάσχεση των προσφυγομεταναστευτικών ρευμάτων, η συγκράτηση της διευρυμένης δράσης του τρομοκρατικού δικτύου, η ενδεχόμενη ανάληψη στρατιωτικής δράσης στην Λιβύη και ο μετριασμός της αξιοσημείωτης ρωσικής επανάκαμψης στην Μέση Ανατολή προσδίδουν ακόμη μεγαλύτερη αξία σε μία τέτοια περιφερειακή συνέργεια.
Όπως εκτιμούν οι ίδιοι αναλυτές, η Τουρκία, από την πλευρά της, βλέπει στο Κυπριακό μία ευκαιρία αντιστροφής της αρνητικής της εικόνας στην Δύση και ολικής επαναφοράς, στην Ανατολική Μεσόγειο, του ελέγχου των αποφάσεων/συμφωνιών για την ενέργεια και της εξουδετέρωσης των τριγωνικών συμμαχιών αποκλεισμού της. Δεν αποκλείεται, κατά την πάγια τακτική της, η Τουρκία να συνδέσει την συνεισφορά της στην τακτοποίηση του ζητήματος με την συνεννόηση σε πιο “καυτά” μέτωπα για ΗΠΑ και Ε.Ε. (Συρία, προσφυγικές ροές, πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία) αλλά και για την ίδια (Κουρδικό).

“Τα βήματα της Λευκωσίας πρέπει να είναι μετρημένα και προσεκτικά, προκειμένου να μην δοθεί η δυνατότητα στην Αγκυρα να της επιρρίψει εκ νέου την ευθύνη αποτυχίας, ούτε, όμως, και να αποδεχθεί υποχρεωτικά μία συμφωνία μη ισορροπημένη, που θα απορριφθεί ή δεν θα εφαρμοσθεί”!

Ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προβαίνοντας το προηγούμενο διάστημα σε αμφίσημες κινήσεις (αναθέρμανση των σχέσεων της Άγκυρας με το Τελ Αβίβ, στοχοποίηση Βρυξελλών και Ουάσιγκτον, ευελιξία απέναντι στον Ασαντ, ενεργοποίηση εναντίον του ISIS) και βγαίνοντας ενδυναμωμένος από το πραξικόπημα, επιζητεί την σταθεροποίηση της χώρας του. Για την διατήρηση της σταθερότητας αυτής εύλογα κόπτονται οι Δυτικοί, που την θεωρούν αναγκαία προϋπόθεση ανάκτησης της θέσης του εποικοδομητικού και προβλέψιμου εταίρου. Σύμφωνα με τους αναλυτές, για τους Δυτικούς, το Κυπριακό μοιάζει πιο εφικτός και ρεαλιστικός χώρος σχετικού κατευνασμού της Αγκυρας, μέσω της ικανοποίησης μέρους των απαιτήσεών της έναντι άλλων πεδίων, με περισσότερες συνθετότητες. Οι Δυτικοί εμπιστεύονται, ωστόσο, πως η Τουρκία δεν θα επιχειρήσει στην πράξη να μετατρέψει την Κύπρο σε οιονεί δορυφόρο της, αδρανοποιώντας την ελληνοκυπριακή πλευρά, συρρικνώνοντας αυτόματα την δυτική επιρροή σε ένα κράτος-μέλος της Ε.Ε.; Όμως, αν και οι προσδοκίες έχουν εσχάτως αυξηθεί κατακόρυφα, υπάρχουν ακόμη εμπόδια, που πρέπει να ξεπεραστούν και ζητήματα, που πρέπει να διευκρινιστούν. Ως εκ τούτου θα είναι, λοιπόν, δύσκολο –όχι πάντως αδύνατο, δεδομένης της αποφασιστικότητας των δύο ηγετών– να τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα της εξεύρεσης λύσης μέχρι το τέλος του 2016. Τα βήματα της Λευκωσίας πρέπει να είναι μετρημένα και προσεκτικά, προκειμένου να μην δοθεί η δυνατότητα στην Αγκυρα να της επιρρίψει εκ νέου την ευθύνη αποτυχίας, ούτε και να αποδεχθεί υποχρεωτικά μία συμφωνία μη ισορροπημένη, που, είτε θα απορριφθεί στο επικείμενο δημοψήφισμα, ή δεν θα εφαρμοστεί!

KIPROS

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ