Πώς ο ισλαμικός βόρβορος στρατολογεί νέους ανθρώπους, τους οποίους, αφού ισοπεδώνει ψυχολογικά, τους στέλνει να πεθάνουν σκορπώντας τον θάνατο.
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου.
Χάρη σε έναν παλιό φίλο, σπουδαίο ρεπόρτερ σε μεγάλη βελγική εφημερίδα, κατάφερα την Δευτέρα 16 Νοεμβρίου, όχι χωρίς κίνδυνο, να συναντήσω για λίγο μία συντετριμμένη μητέρα, την Φατίμα Χανεφί, της οποίας ο 20χρονος γυιος Μπιλάλ ήταν ένας από τους καμικάζι που εξερράγη κοντά στο γήπεδο Σταντ ντε Φρανς, στο Παρίσι. «Είχα χάσει τα ίχνη του εδώ και τρεις μήνες», λέει η χαροκαμένη μάνα και αναγνωρίζει ότι το παιδί της είχε μπλέξει άσχημα.
«Από το φθινόπωρο του 2014, ο Μπιλάλ είχε αλλάξει. Είχε κόψει το τσιγάρο, δεν έπινε πια καθόλου αλκοόλ, είχε σταματήσει και τις τζούρες που κάπνιζε, αλλά έπαιρνε κάτι χάπια που τον έκαναν αισιόδοξο, μού έλεγε. Νήστευε επίσης μια φορά την εβδομάδα και με κάθε ευκαιρία έκανε προσευχές. Ήταν αδύνατον να μάθω με ποιους ανθρώπους σύχναζε εδώ στο Μολενμπέεκ και ποτέ δεν μού είπε πού έβρισκε κάποια χρήματα, που είχε πάντα πάνω του. Χρειάστηκαν τα γεγονότα στο περιοδικό Charlie Hebdo για να μάθω από έναν καθηγητή του στο Ινστιτούτο Ηλεκτρισμού που πήγαινε ότι ήταν έντονα πολιτικοποιημένος, εριστικός και επιθετικός με τους συμμαθητές του και με πολύ περίεργες αντιλήψεις για την ζωή και τον θάνατο… Εγώ δεν μπορούσα να τον παρακολουθήσω. Είχα χάσει τον άντρα μου πριν έξι χρόνια και έπρεπε να μεγαλώσω άλλα τέσσερα παιδιά. Αν και έχουμε την γαλλική υπηκοότητα, ζούσαμε στο Βέλγιο τα οκτώ τελευταία χρόνια, όπου η ζωή είναι πιο εύκολη και πιο φτηνή σε σύγκριση με την Γαλλία. Ο Μπιλάλ όμως ήταν πάντα εκρηκτικός. Όταν εξαφανίστηκε από το σπίτι, μάς έστειλε μήνυμα ότι πάει στο Μαρόκο, στον τάφο του πατέρα του, αλλά μάθαμε ότι είχε φύγει για την Συρία. Την μέρα που το μάθαμε, ήμουν πια σίγουρη ότι το παιδί μου δεν θα το ξανάβλεπα. Την τελευταία φορά που μιλήσαμε στο τηλέφωνο, αρκετούς μήνες πριν, μού έδωσε την εντύπωση ότι κάποιοι παρακολουθούσαν την συνομιλία μας. Τελικά δε, μού είπε να πάω και εγώ στην Συρία για να βοηθήσω την προσπάθεια του ισλαμικού κράτους. Τί κάνεις στο Βέλγιο με τους άπιστους, ήταν τα τελευταία του λόγια».
Σήμερα, η Φατίμα τελεί υπό αυστηρή επιτήρηση και ο μεγάλος της γυιος συνελήφθη από την βελγική αντιτρομοκρατική υπηρεσία, που υποπτεύεται ότι διατηρεί και αυτός επαφές με τζιχαντιστές -πράγμα διόλου απίθανο, εξάλλου.
Στην κεντρική πλατεία του Μολενμπέεκ έχουν σήμερα εγκατασταθεί δεκάδες δημοσιογράφοι από όλες τις περιοχές του κόσμου και τηλεοπτικά συνεργεία μεταφέρουν από λεπτό προς λεπτό εικόνες και ειδήσεις από τις αναζητήσεις που κάνουν οι διωκτικές αρχές. Η περιοχή, που αποκαλείται «Μάντσεστερ του Βελγίου» λόγω της βιομηχανικής της παράδοσης πριν πολλά χρόνια, σήμερα κατακλύζεται από Μαροκινούς ισλαμιστές.
«Ο βαχαμπισμός κάνει θραύση στο Μολενμπέεκ», μάς λέει η ισλαμολόγος Σάρα Τυρίν και προσθέτει ότι για την εξέλιξη αυτή, πολλά έχει κάνει η Σαουδική Αραβία. «Έτσι, όταν οι στρατολόγοι από την Συρία έρχονται εδώ, βρίσκουν έτοιμο έναν πληθυσμό που έχει υποστεί απίθανη πλύση εγκεφάλου και τα βλέπει όλα μαυρόασπρα», επισημαίνει.
«Έχουμε σοβαρό πρόβλημα στην πόλη αυτή», μάς λέει η δήμαρχος Φρανσουάζ Σκεπμάν (Francoise Schepmans). «Από τότε που οργανώθηκε εδώ η δολοφονία του στρατηγού Μασούντ στο Αφγανιστάν, η κατάσταση χειροτερεύει. Ισλαμιστές, κακοποιοί και διάφοροι κήρυκες μίσους έχουν δημιουργήσει απίθανα κυκλώματα οικονομικού εγκλήματος, που μόνον φόβο και βία προκαλούν. Η πόλη είναι διαιρεμένη και κάτι πρέπει να γίνει σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Τα κυκλώματα αυτά, αντίθετα με όσα λέγοντα, δεν έχουν κανένα απολύτως κοινωνικό πρόβλημα. Κολυμπούν στο χρήμα και εκμεταλλεύονται πλήρως το βελγικό κράτος δικαίου. Τώρα η κατάσταση θα αλλάξει. Οι ομοσπονδιακές αρχές ασφαλείας διαθέτουν πολλές πληροφορίες και πιστεύω ότι θα ενεργήσουν όπως πρέπει».
«Η δήμαρχος έχει δίκιο», μάς λέει λακωνικά ανώτατο στέλεχος της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας (VSSE), για να επισημάνει ότι από την δεκαετία του 1990 οι βελγικές υπηρεσίες πληροφοριών έχουν κάνει τεράστια βήματα προόδου.
Στα τελευταία, όμως, όπως μάς επισημαίνει ένας σύμβουλος τους, πολύ σημαντικό ρόλο έχουν παίξει οι μαροκινές μυστικές υπηρεσίες, που θεωρούνται από τις ικανότερες στην βόρεια Αφρική. «Το Μαρόκο διαθέτει πολύ καλές μυστικές υπηρεσίες στην πάλη κατά του ακραίου ισλαμισμού, γι αυτό και η χώρα αυτή έχει αποφύγει έως τώρα σοβαρά προβλήματα. Στην υπόθεση του Παρισιού, εξάλλου, οι Μαροκινοί βοήθησαν πολύ τους Γάλλους και τους Βέλγους στο να εντοπίσουν επικίνδυνους τζιχαντιστές με πολλά πήγαινε-έλα στην Συρία», μάς λέει ο συνομιλητής μας.
«Ο πολιτισμένος κόσμος βρίσκεται σε πόλεμο. Πόλεμο για τον πολιτισμό, που κάποιοι βάρβαροι θέλουν να τον ισοπεδώσουν. Αποτελεί δε μεγίστη ηλιθιότητα να πιστεύεται από κάποιους ψευτομαρξιστές ότι ο πολιτισμός αυτός έχει ταξικά χαρακτηριστικά. Κάθε άλλο», τονίζει ο συγγραφέας και αρθρογράφος του γαλλικού περιοδικού Λε Πουέν, Φρανς-Ολιβιέ Γκισπέρ.
Όπως δε πολύ σωστά επισήμανε και ο αριστερός Γάλλος ευρωβουλευτής και φίλος του κ. Αλέξη Τσίπρα, Ζαν-Λυκ Μελανσόν, «οι τζιχαντιστές εξυπηρετούν τα θρησκευτικά συμφέροντα πάμπλουτων χωρών, όπως το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία, κατά των αξιών του κράτους δικαίου. Πρόκειται δηλαδή για ισλαμοναζί, που δεν έχουν κανένα άλλο μέλημα από την ψυχρή δολοφονία. Αυτή είναι η μόνη τους ανάγκη».
Υπό αυτές τις συνθήκες, αν και εδώ δεν συνειδητοποιήσουμε ποιον κίνδυνο αντιπροσωπεύει ο τζιχαντισμός, το τίμημα θα είναι πολύ βαρύ. Βαρύτερο και από την έξοδό μας από την ευρωζώνη.
