Δύο υπήρξαν οι σημαντικότερες στιγμές της ανθρώπινης σκέψης. Η εποχή του Πλάτωνα, του Σωκράτη και του Αριστοτέλη και η εποχή του Σπινόζα, του Χομπς κ.λπ. Οι εποχές αυτές έδωσαν τροφή στους μαθηματικούς, στους φυσικούς, στους αστρονόμους, στους ψυχιάτρους, ακόμη και στους πληροφορικούς της εποχής μας, για να αποκρυπτογραφήσουν την φύση. Αλλά και την πολιτική. Η Δημοκρατία των αρχαίων Ελλήνων και ο Διαφωτισμός σφράγισαν την ζωή μας, την οργάνωση των κοινωνιών και το δίκαιο. Ήσαν παιδιά πνευματικών «εκρήξεων

Πού βαδίζει η ελληνική κοινωνία; Πού οδηγούνται οι ανθρώπινες σχέσεις; Εν μέσω μιας αδυσώπητης κρίσης, όχι μόνο οικονομικής αλλά και ηθικής,  ο σύγχρονος Έλληνας έχει φορτωθεί με ένα δυσβάσταχτο φορτίο άγχους, τόσο για το σήμερα, και πιο πολύ βέβαια, για το αύριο. Έχει χάσει, σε μεγάλο βαθμό την ειρήνη και την ηρεμία σώματος και ψυχής. Η ανησυχία έχει πάρει τη θέση, έστω και μιας ελεγχόμενης  σταθερότητας, που διατηρούσε πριν λίγα χρόνια,  σε ότι σχεδίαζε και έκανε πράξη.   Ο διαχρονικός αγώνας, για να βρίσκει ο άνθρωπος την ανθρωπιά του, σήμερα είναι περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, μόνο προσωπική υπόθεση.  Και αυτό, γιατί οι θεσμοί είτε νοσούν βαριά, είτε έχουν αλλάξει πορεία και στόχους. Η όλη διαδικασία, λοιπόν,  θα πρέπει να ξεκινήσει από τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Χωρίς όμως μεγαλόστομες διακηρύξεις, χωρίς τυμπανοκρουσίες, κομπασμούς και πανάκριβα συμπόσια. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό, πώς ό,τι έχει κερδηθεί στην ιστορική πορεία,   από τον άνθρωπο τον σκεπτόμενο, των αγωνιζόμενο, τον οραματιστή και κυρίως τον μπροστάρη σε νέα πράγματα και διεκδικήσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα, κινδυνεύει να χαθεί ή να υποβαθμιστεί σήμερα από τον εθισμό στο ευτελές που προβάλλει το σημερινό σύστημα.   Η παραπλάνηση, η διάβρωση, αλλά και η αποχαύνωση, έχουν ήδη τυλίξει την ελληνική κοινωνία. Θα βρει ο Έλληνας τη δύναμη να τα ξεπεράσει όλα αυτά;

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ