Γράφει ο Σωτήριος Οικονόμου, δάσκαλος-συγγραφέας.

Το φαινόμενο «ΣΥ.ΡΙΖ.Α» κατά το διανυόμενο χρονικό διάστημα απασχολεί πολλούς και ιδικά εκείνους που επένδυσαν σ’ αυτόν τις ελπίδες τους για αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας του ελληνικού κράτους με κατεύθυνση θετική.
Σε κάποια συζήτηση μεταξύ φίλων ο ένας προσπάθησε να πείσει τον άλλον με απλό τρόπο για τα παρελθόντα, τα παρόντα και τα μέλλοντα γεγονότα, της τελευταίας Νεοελληνικής περιόδου, διηγούμενος την ακόλουθη ιστορία.
« Μια φορά και έναν καιρό, είπε, τρία αδέλφια κληρονόμησαν από τους προγόνους τους  ένα πολύκαρπο αγρόκτημα, την «Χώρα του Ήλιου», όπως το αποκαλούσαν. Πριν καλά καλά προκάνουν να το καλλιεργήσουν, επιδρομείς, οι οποίοι επί σειρά ετών το επιβουλεύονταν, κατόρθωσαν να το κυριεύσουν και να το εκμεταλλευτούν για λογαριασμό τους. Όμως για να έχουν ήσυχο το κεφάλι τους προσεταιρίστηκαν τον πρώτο σε ηλικία αδελφό και του προσέφεραν ιδιαίτερα προνόμια, ώστε να έχει σε καταστολή τους άλλους δύο μικροτέρους. Πού και πού έδιναν και στον δεύτερο κάτι. Για τον τρίτο ούτε λόγος, διότι αυτός αντιδρούσε στα σχέδιά τους και διαφωνούσε ανοιχτά με τις επιλογές τους. Οι επιδρομείς λοιπόν λυμάνθηκαν επί σειρά ετών τους καρπούς του αγροκτήματος με την συνδρομή κυρίως του πρώτου αδελφού. Τότε ο τρίτος μη αντέχοντας άλλο, ενώ προσεταιρίστηκε τον δεύτερο, επαναστάτησε και ανέτρεψε την κατάσταση, διώχνοντας τους επιδρομείς κατακτητές.
Αφού λοιπόν αυτοί εκδιώχθηκαν, επικράτησε αρχικά ευφορία αλλά και έντονος σκεπτικισμός σχετικά με τον ρόλο που έπαιξε ο καθένας στην υπόθεση. Και….εκεί που συνέβαιναν αυτά, ο πρώτος αδελφός, έχοντας στο μυαλό του την ιδέα της απόλυτης κυριαρχίας έναντι των άλλων δύο, ζήτησε βοήθεια από πρώην φίλους του μεγαλοκτηματίες, με το αζημίωτο βέβαια, ώστε να επιτύχει τον σκοπό του. Αυτοί προθυμοποιήθηκαν και συμφώνησαν να έχει μεν τον πρώτο λόγο στην καλλιέργεια του αγροκτήματος έναντι των άλλων, αλλά με την προϋπόθεση να τον τροφοδοτούν με τεχνογνωσία και εφόδια και επιπλέον να έχουν ένα σημαντικό μέρισμα από την εισοδεία.oikonomou11-250x160
Η κατάσταση συνεχίστηκε, όπως αρχικά σχεδιάστηκε. Αφεντικά λοιπόν του αγροκτήματος έγιναν ο πρώτος σε ηλικία αδελφός και οι ξένοι γαιοκτήμονες, ενώ οι άλλοι δύο αδελφοί ζούσαν σε κατάσταση δουλείας. Έτσι επί σειρά ετών οι μεν παρήγαν τον πλούτο, οι δε τον λυμαίνονταν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Όμως μετά από ένα χρονικό διάστημα, ο δεύτερος αδελφός συμβιβάστηκε με τους εξουσιαστές και άρχισε να συμμετέχει στις αποφάσεις του τρόπου καλλιέργειας του αγροκτήματος με αποτέλεσμα να μυηθεί στην άσκηση της εξουσίας.
Τα χρόνια περνούσαν και ο τρίτος αδελφός, ενώ ευρισκόταν σε κατάσταση δουλείας, επαναστατούσε κατά περιόδους με αποτέλεσμα βιώνει την σκληρότητα και τις διώξεις των εξουσιαστών. Τελούσε συνεχώς υπό εκμετάλλευση, με αποτέλεσμα θεωρεί την ζωή του ταυτόσημη της δουλείας και μοναδική ικανοποίηση τα αγωνιστικά του τρόπαια. Παράλληλα οι δύο πρώτοι αδελφοί βύθισαν την γεωργική επιχείρηση στα χρέη, επειδή ιδιοποιήθηκαν τον παραχθέντα πλούτο και την εξάρτησαν απόλυτα από τους ξένους εξουσιαστές.
Και…. εκεί που η ζωή του αγροκτήματος όδευε προς την καταστροφή, εντελώς ξαφνικά οι δύο πρώτοι αδελφοί, οι οποίοι βαρύνονταν από την κατηγορία του λανθασμένου σχεδιασμού και της κακοδιαχείρισης, μιας και η γη δεν παρήγε πλέον την αναγκαία ποσότητα και ποιότητα καρπών, παρέδωσαν την επιχείρηση στον τρίτο, αποποιούμενοι τις δικές τους ευθύνες. Αυτός, όταν ανήλθε στην καρέκλα της ήδη διεφθαρμένης εξουσίας, ένιωσε αμήχανα, διότι αυτό το γεγονός του φάνηκε απίστευτο, αλλά και διότι ήρθε αντιμέτωπος με το τέρας της καταστροφής. Στην αρχή, διεπόμενος από αγωνιστικό πνεύμα, προσπάθησε μεν αλλά μάταια να αντιμετωπίσει δυναμικά το ζήτημα. Στην συνέχεια πείστηκε ότι, για να διορθώσει έστω και το ελάχιστο, έπρεπε να συμβιβαστεί με τους εντοπίους και ξένους πρώην εξουσιαστές της επιχείρησης. Και επειδή επί τόσα χρόνια η δουλεία του είχε γίνει βίωμα, άρχισε σιγά σιγά να ενδίδει προς τους πρώην εκμεταλλευτές του, συμπεριφερόμενος δουλικά, μήπως και κερδίσει έστω και σε ελάχιστο βαθμό την εύνοια , την συμπάθειά και την ανοχή τους, διότι αντιλήφθηκε ότι το παιχνίδι ήταν εκ των προτέρων στημένο. Είχε ήδη διαπιστώσει ότι στην θέση αυτή τον τοποθέτησαν μόνο και μόνο για να του φορτώσουν τις δικές τους ανομίες και να διεκπεραιώσει την «βρώμικη δουλειά». Επειδή όμως θεώρησε ότι είναι ανεύθυνη ενέργεια η εγκατάλειψη της θέσης ευθύνης που είχε αναλάβει, προτίμησε να συρθεί και να γίνει έρμαιο των ορέξεών τους, αλλάζοντας ακόμη και την αγωνιστική του ταυτότητα. Η προηγούμενη κατάσταση της δουλείας στην οποία έζησε επί σειρά ετών, του αφήρεσε το υπεύθυνο και αγωνιστικό του πρόσωπο και του προσέδωσε το δουλικό, χάριν της διεκπεραίωσης του έργου που ανέλαβε. Δεν πέρασε πολύς καιρός και οι πρώην εξουσιαστές αφού επανήλθαν στο προσκήνιο, ανακατέλαβαν « καθαροί» πλέον την διαχείριση της γεωργικής επιχείρησης, διότι οι εγκληματικές τους ενέργειες είχαν ήδη ξεχαστεί. Στη συνέχεια φόρτωσαν όλες τις ευθύνες στον τρίτο αδελφό, θεωρώντας ότι στάθηκε ανίκανος να την εξυγιάνει ενώ παράλληλα του στέρησαν την δυνατότητα κριτικής στις πράξεις τους. »
– Να, λοιπόν, φίλε μου, πως έχει το ζήτημα και να γιατί ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α συνέπραξε με τους συντηρητικούς ΑΝ.ΕΛ , πρότεινε και εξέλεξε ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας βασικό στέλεχος της Καραμανλικής Δεξιάς, η οποία βαρύνεται για την κρατική διαφθορά και την διόγκωση του χρέους στην περίοδο 2004-2009, ενέταξε στο δυναμικό του πρώην στελέχη του «αμαρτωλού» ΠΑ.ΣΟ.Κ, νομοθέτησε και εκτέλεσε στο ακέραιο τις επιταγές της εντόπιας και ξένης ολιγαρχίας του πλούτου, συνέχισε τα αντιλαϊκά μέτρα των προκατόχων της κυβέρνησης, τοποθέτησε σε θέσεις ευθύνης ακόμα και πρόσωπα ακατάλληλα ή που είναι φορείς συντηρητικών ιδεών και έθεσε στο περιθώριο άλλα ικανά με δημιουργικές-προοδευτικές ιδέες και να γιατί δεν κατόρθωσε να έχει ενιαία γραμμή και καθαρή ταυτότητα δικαίου. Γιατί η « αναγκαία συναλλαγή» τον διαπότισε με δουλική ανασφάλεια και δουλικό πνεύμα. Στοιχεία που δεν ταιριάζουν σε αγωνιστές, νικητές και εκφραστές του κοινού καλού και της προόδου με βάση το δίκαιο. Μπορεί να είναι στην κυβέρνηση, αλλά «έχουν την ουσία», δηλαδή την εξουσία, αυτοί που την είχαν και πρώτα. Και… αφού χρησιμοποιηθεί για το ίδιον όφελος της ολιγαρχίας του πλούτου, διότι αυτή γνωρίζει πολύ καλά ότι σε περιόδους οικονομικής κρίσης το χαλινάρι του λαού μπορούν να κρατούν σταθερά μόνο οι πολιτικές παρατάξεις που έχουν χαρακτηριστεί «φιλολαϊκές», θα τεθεί στο περιθώριο και θα κινδυνεύσει να έχει την τύχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ, αν δεν κατορθώσει να ξαναβρεί έγκαιρα την χαμένη του ταυτότητα .

 

 

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ