Απαντώντας σε ερώτηση για τους χειρισμούς Τουσκ ο Κασπάρυ δηλώνει: «Κανονικά το μεταναστευτικό επρόκειτο να συζητηθεί στο περιθώριο της συνόδου, αλλά βέβαια μετά την ατυχή επιστολή Τουσκ αναδείχθηκε σε κύριο θέμα της. Σε κάθε περίπτωση είναι σαφές ότι υπάρχει απόφαση για το προσφυγικό. Την επιβεβαίωσε πρόσφατα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όπου είχαν προσφύγει χώρες όπως η Ουγγαρία. Η αλληλεγγύη στην Ευρώπη δεν είναι α-λα-καρτ και δεν μπορεί κανείς να επιλέγει μόνο τα κομμάτια που τον συμφέρουν. Εύχομαι λοιπόν να εφαρμοστεί αυτή η απόφαση που είναι νομικά δεσμευτική και δεν αντιλαμβάνομαι το νόημα της όλης συζήτησης».
Οι «διαθέσεις» των ψηφοφόρων…
Οι Ανατολικοευρωπαίοι επιμένουν στην άρνησή τους επικαλούμενοι τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης και το γεγονός ότι, κατά την άποψή τους, δεν υπάρχει ακόμη ενιαία γραμμή σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Προφανώς οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δεν είναι εκτελεστές και δεν μπορούν να επιβληθούν στα κράτη-μέλη. Αλλά η ΕΕ μπορεί να αντιδράσει με διαφορετικό τρόπο, δηλαδή επανεξετάζοντας σε εύθετο χρόνο τη δική της αλληλεγγύη προς τις χώρες τις ανατολικής Ευρώπης, όταν θα αρχίσει να συζητείται ο κοινοτικός προϋπολογισμός για την περίοδο μετά το 2020.
Αυτό υπενθυμίζει, εμμέσως πλην σαφώς, και ο Ντάνιελ Κασπάρυ. «Σε ορισμένες χώρες της κεντρικής Ευρώπης» επισημαίνει, «υπάρχουν θέματα που δεν αρέσουν στους ψηφοφόρους. Σε αυτά περιλαμβάνεται ο διαμοιρασμός των προσφύγων. Νομίζω ότι και στη Γερμανία υπάρχουν όρια στη διάθεση πολλών ανθρώπων να δεχθούν πρόσφυγες. Σε κάθε περίπτωση πάντως, υπάρχουν όρια στη διάθεσή τους να σταθούν αλληλέγγυοι οικονομικά προς τις χώρες τις κεντρικής Ευρώπης, να προωθήσουν την σύγκλιση και να ενισχύσουν την οικονομική τους ανάπτυξη…»
«Παγκόσμιο φαινόμενο» η μετανάστευση
Ο γερμανός ευρωβουλευτής απορρίπτει την επιχειρηματολογία των Ανατολικοευρωπαίων ότι δήθεν υφίστανται της συνέπειες των «ανοιχτών συνόρων» που είχε διακηρύξει παλαιότερα η Άνγκελα Μέρκελ. «Η μετανάστευση είναι παγκόσμιο φαινόμενο, το οποίο δεν επηρεάζει η Άνγκελα Μέρκελ», επισημαίνει, για να προσθέσει ότι «στην Ευρώπη πρέπει να επικρατεί η ισχύς του δικαίου». Με νομικά μέσα αντιδρά προς το παρόν και η ίδια η Κομισιόν, προσφεύγοντας με τη σειρά της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά των «απροθύμων» της ανατολικής Ευρώπης.
«Υπάρχουν τρεις χώρες που αρνούνται να δεχθούν έστω και έναν πρόσφυγα. Γι αυτό είναι πολύ σημαντικό να τερματιστεί αυτή η αρνητική στάση. Ορθά έπραξε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και προσέφυγε για μία ακόμη φορά στο Δικαστήριο, επιδιώκοντας να υλοποιηθούν τα συμπεφωνημένα. Και εδώ ακριβώς πρέπει να εστιάσουμε. Όταν παίρνουμε από κοινού αποφάσεις στην Ευρώπη- και η απόφαση για τον διαμοιρασμό των προσφύγων είχε ληφθεί με πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, για να επικυρωθεί στη συνέχεια και με ευρεία πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο- θα πρέπει να τις τηρούμε κιόλας…»
Μάρτιν Ζαγκάτα (DLF), Γιάννης Παπαδημητρίου