Διεθνής έρευνα της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF: “Μόλις το 34% των ψαριών, που καταναλώνονται στην Ελλάδα, έχει αλιευθεί ή «ανατραφεί» στις θάλασσές της, ενώ το υπόλοιπο 66% προέρχεται από εισαγωγές”!
-Σε19,6 κιλά φθάνει στην χώρα μας η ετήσια κατανάλωση ψαρικών κατ’ άτομο, ενώ το 66% αυτών εισάγεται, το 22% είναι προϊόντα εγχώριας υδατοκαλλιέργειας και μόνον το 12% προϊόντα εγχώριας αλιείας!
Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου
Όπως δείχνουν τα αποτελέσματα μιάς νέας διεθνούς έρευνας της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF, που δημοσιεύτηκαν στον Τύπο, μόλις το 34% των ψαριών, που καταναλώνονται στην Ελλάδα, έχει αλιευθεί ή «ανατραφεί» στις θάλασσές της, ενώ το υπόλοιπο 66% προέρχεται από εισαγωγές ψαρικών, που γίνονται από το εξωτερικό! Η έρευνα αυτή εξετάζει τις «διαδρομές» της αλιείας σε όλα τα μεσογειακά κράτη της Ε.Ε. (Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Κροατία και Σλοβενία και Πορτογαλία) ενώ, σύμφωνα με τα πορίσματά της, η περιοχή έχει ετήσια μέση κατανάλωση 33,4 κιλών ψαρικών κατ’ άτομο, την στιγμή, που ο μέσος όρος της Ε.Ε. είναι 22,9 κιλά και ο διεθνής μέσος όρος 19,2 κιλά/έτος κατ’ άτομο. Η ίδια έρευνα διαπιστώνει, ότι η αλιεία στις ευρωπαϊκές χώρες της Μεσογείου δεν δύναται πλέον να καλύψει τις ανάγκες των καταναλωτών και έτσι εισάγονται περί τους 5 τόνους ετησίως, κυρίως από χώρες της Βόρειας Αφρικής.
Σε ότι αφορά την Ελλάδα, η ετήσια κατανάλωση ψαρικών κατ’ άτομο είναι μάλλον υψηλή, αγγίζοντας τα 19,6 κιλά. Ομως, το 66% αυτών εισάγεται, το 22% είναι προϊόντα εγχώριας υδατοκαλλιέργειας και μόνον το 12% προϊόντα εγχώριας αλιείας. Αντίστοιχα, η κατανάλωση στην Πορτογαλία είναι 56,8 κιλά, τα οποία αντιστοιχούν σε πάνω από ένα κιλό ψαρικών κατ’ άτομο την εβδομάδα, ενώ η Ισπανία έχει την επόμενη υψηλότερη κατανάλωση, με 42,4 κιλά ψαριών.
«Πρέπει επειγόντως να διαχειριστούμε καλύτερα τις σχέσεις μας με τα ψάρια και τις θάλασσές μας και να εντάξουμε την έννοια της βιωσιμότητας στο επίκεντρο των αγορών ψαρικών στην περιοχή μας»!
Αναλυτικότερα, όπως δείχνει η έρευνα της WWF, το μεγαλύτερο ποσοστό των ψαρικών, που πωλούνται στις αγορές της Μεσογείου, εισάγεται και προέρχεται κυρίως από αναπτυσσόμενες χώρες. Χαρακτηριστικό είναι, ότι για κάθε κιλό αλιευμάτων, που αλιεύεται ή εκτρέφεται στα μεσογειακά κράτη της Ε.Ε., σχεδόν δύο ακόμα κιλά εισάγονται από άλλες χώρες. Μεγάλο μέρος των εισαγωγών προέρχεται από την Βόρεια Αφρική (Μαρόκο, Τυνησία, Αλγερία, Λιβύη), ενώ σημειώνεται ότι το 2014 τα μεσογειακά κράτη της Ε.Ε. εισήγαγαν περίπου 1,8 εκατομμύρια τόνους από αναπτυσσόμενες χώρες της περιοχής (Μαρόκο, Τυνησία, Αλγερία, Λιβύη, Μαυριτανία, Αίγυπτος και Τουρκία).
«Η κατάσταση στην Μεσόγειο αντανακλά την παγκόσμια κρίση στον τομέα της αλιείας», εκτιμά ο Marco Costantini, υπεύθυνος του Γραφείου Μεσογείου του WWF. «Πρέπει επειγόντως να διαχειριστούμε καλύτερα τις σχέσεις μας με τα ψάρια και τις θάλασσές μας και να εντάξουμε την έννοια της βιωσιμότητας στο επίκεντρο των αγορών ψαρικών στην περιοχή μας».
Εξάλλου, το ελληνικό γραφείο του WWF, από την πλευρά του, καλεί τους Ελληνες καταναλωτές να είναι πιο υπεύθυνοι στην επιλογή των ψαρικών. Για τον λόγο αυτόν, μάλιστα, δημιούργησε μια ηλεκτρονική εφαρμογή, το WWF Fish Guide app, που είναι ένας οδηγός υπεύθυνης κατανάλωσης ψαρικών, ώστε ο καταναλωτής να γνωρίζει ποια ψάρια, εγχώρια ή εισαγόμενα, πρέπει να αποφεύγει και υπό ποιές προϋποθέσεις.
