Η βαρυσήμαντη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που ορίζει, ότι χιλιάδες Ελληνες, που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό, μπορούν να φορολογούνται εκεί για τα εισοδήματα από την εργασία τους, ακόμα κι’ αν έχουν εδώ την οικογένειά τους και το σπίτι τους!
Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.
Μια σημαντική απόφαση για την φορολόγηση των Ελλήνων του εξωτερικού, εξέδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), αλλάζοντας τα δεδομένα. Συγκεκριμένα, με απόφαση των δικαστών του ΣτΕ, ορίζεται, ότι χιλιάδες Ελληνες, που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό, μπορούν να φορολογούνται εκεί για τα εισοδήματα από την εργασία τους, ακόμα κι’ αν έχουν εδώ την οικογένειά τους και το σπίτι τους.
Με δεδομένο, ότι σχεδόν μισό εκατομμύριο Ελληνες έφυγαν κατά την διάρκεια της κρίσης για το εξωτερικό και πολλοί από αυτούς έχουν αφήσει εδώ τις οικογένειές τους, δείχνει την σημαντικότητα αυτής της απόφασης.
Οπως αναφέρει σε σχετικό της δημοσίευμα η εφημερίδα “Καθημερινή”, η απόφαση εκδόθηκε πριν από λίγες ημέρες και έλυσε ουσιαστικά θέματα σχετικά με την φορολογική κατοικία και την διακίνηση χιλιάδων εργαζομένων στο εξωτερικό.
Η Απόφαση με αριθμό 1445 του 2016, που εκδόθηκε από το Β΄ Τμήμα του ΣτΕ
Πρόκειται για την Απόφαση με αριθμό 1445 του 2016, που εκδόθηκε από το Β΄ Τμήμα του ΣτΕ, με Πρόεδρο την Αντιπρόεδρο του Ανωτατου Διοικητικού Δικαστηρίου, Ε. Σαρπ, στο πλαίσιο της λεγόμενης πιλοτικής δίκης – διαδικασίας.
Ολα ξεκίνησαν, όταν στο τέλος Φεβρουαρίου, Γερμανός υπήκοος, που είναι παντρεμένος με Ελληνίδα, η οποία ζει και εργάζεται στην Ελλάδα και με την οποία έχουν και ένα παιδάκι, προσέφυγε στα Διοικητικά Δικαστήρια, ζητώντας έννομη προστασία, διότι οι φορολογικές αρχές (ΔΟΥ Χολαργού) δεν δέχθηκαν το αίτημά του να εκκαθαριστεί η κοινή δήλωση, που υπέβαλε με την σύζυγό του για τα εισοδήματα του 2014, χωρίς τα εισοδήματα, που ο ίδιος κερδίζει ως αρχιτέκτονας στην Γερμανία.
Τι ζητούσαν ο Προϊστάμενος της ΔΟΥ Χολαργού και η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Eσόδων
Ο Προϊστάμενος της ΔΟΥ, αλλά αργότερα και η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Eσόδων, ενώπιον της οποίας ασκήθηκε προσφυγή, απάντησε στον φορολογούμενο, ότι ως έγγαμος υποχρεούται να υποβάλει κοινή δήλωση φορολογίας εισοδήματος με την σύζυγό του, η οποία, παρεμπιπτόντως, είναι δημόσιος λειτουργός (δικαστής), διότι κατά την ελληνική νομοθεσία, (Νόμος 4172 του 2013), και οι δύο θεωρούνται φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδος και πρέπει εδώ να δηλώσουν –και να φορολογηθεί– το παγκόσμιο εισόδημά τους, δηλαδή, όλα τα εισοδήματά τους, είτε αυτά αποκτήθηκαν στην χώρα μας, είτε σε άλλη χώρα. Με αυτό το σκεπτικό οι φορολογικές Αρχές έκριναν ελλιπή την φορολογική δήλωση, που είχε υποβληθεί και ζήτησαν συμπληρωματική, προκειμένου να περιληφθούν και τα εισοδήματα του συζύγου από την άσκηση του επαγγέλματος του αρχιτέκτονα στην Γερμανία.
“Η υποβολή κοινής δήλωσης εισοδήματος με τον ή την σύζυγο –αποκλειστικώς και μόνον επειδή πληρούνται κριτήρια για να χαρακτηριστεί κάποιος, φορολογικά, κάτοικος στην Ελλάδα– δεν αρκεί για να φορολογηθούν εδώ τα εισοδήματά του, που αποκτήθηκαν από εργασία ή άλλη πηγή εκτός ελληνικής επικράτειας”
Η υπόθεση πήρε τον δρόμο για τα Διοικητικά Δικαστήρια, αλλά επειδή το κρινόμενο ζήτημα είναι πολύ σοβαρό και αφορά χιλιάδες φορολογουμένους, εφαρμόστηκε η διαδικασία της πιλοτικής δίκης και το ΣτΕ έκρινε άπαξ το θέμα. Το δικαστήριο ξεκαθάρισε, ότι η υποβολή κοινής δήλωσης εισοδήματος με τον ή την σύζυγο –αποκλειστικώς και μόνον επειδή πληρούνται κριτήρια για να χαρακτηριστεί κάποιος, φορολογικά, κάτοικος στην Ελλάδα– δεν αρκεί για να φορολογηθούν εδώ τα εισοδήματά του, που αποκτήθηκαν από εργασία ή άλλη πηγή εκτός ελληνικής επικράτειας. Σύμφωνα με το ΣτΕ, η απόφαση των ελληνικών φορολογικών Αρχών ελήφθη απλώς κατ’ επίκληση της κατοικίας της συζύγου και του τέκνου του Γερμανού φορολογουμένου, δηλαδή στοιχείων, που δεν είναι, όπως αναφέρεται στην Απόφαση, καθοριστικά και επαρκή για την τεκμηρίωση της ύπαρξης κατοικίας του προσφεύγοντος στην Ελλάδα, κατά το κρινόμενο έτος 2014, χωρίς να συνεκτιμηθούν όλα τα νόμιμα κριτήρια προς τούτο.
Το Δικαστήριο για την διαμόρφωση της τελικής κρίσης έλαβε υπόψη τις γενικότερες κοινωνικές και ηθικές αντιλήψεις, που επικρατούν αλλά και τα κοινωνικοοικονομικά κριτήρια, που επηρεάζουν τις ζωές των ανθρώπων, που μετακινούνται για εργασία από χώρα σε χώρα
Στην απόφαση του ΣτΕ, που αριθμεί 22 σελίδες, αναλυτικά παρατίθενται επιχειρήματα, που στηρίζουν την θέση, που πήραν οι δικαστές, προκειμένου να αποφανθούν, ότι για να φορολογηθούν στην Ελλάδα εισοδήματα, που αποκτώνται έξω, δεν αρκεί ο φορολογούμενος να έχει εδώ την οικογένειά του. Μεταξύ άλλων, σημειώνεται στην απόφαση ότι δεν ελήφθησαν υπόψη από τις φορολογικές Αρχές έγγραφα, που είχε προσκομίσει ο φορολογούμενος, από τα οποία αποδεικνυόταν, ότι είχε πράγματι δουλέψει και είχε εισόδημα στην Γερμανία από την παροχή αρχιτεκτονικών εργασιών.
Το Δικαστήριο για την διαμόρφωση της τελικής κρίσης έλαβε υπόψη τις γενικότερες κοινωνικές και ηθικές αντιλήψεις, που επικρατούν αλλά και τα κοινωνικοοικονομικά κριτήρια, που επηρεάζουν τις ζωές των ανθρώπων, που μετακινούνται για εργασία από χώρα σε χώρα.
Το ΣτΕ επιβάλλει και την εναρμόνιση του Taxis, ώστε να δέχεται χωριστές δηλώσεις συζύγων, διότι το σύστημα αυτό πρέπει να προσαρμόζεται στους κανόνες της φορολογικής νομοθεσίας και να εξυπηρετεί τις ανάγκες της ορθής εφαρμογής της
Πρέπει να σημειωθεί, πως η απόφαση του ΣτΕ δεν προβλέπει μόνον την δυνατότητα υποβολής χωριστών φορολογικών δηλώσεων σε συζύγους με διαφορετική φορολογική κατοικία, αλλά επιβάλλει και την εναρμόνιση του Taxis, ώστε να δέχεται χωριστές δηλώσεις. «Δεν ασκούν επιρροή –υπό την έννοια, ότι δεν συνεπάγονται υποχρέωση υποβολής κοινής δήλωσης– περιορισμοί τυχόν ανακύπτοντες από τις τεχνικές ρυθμίσεις και δυνατότητες του συστήματος ηλεκτρονικής υποβολής των δηλώσεων φόρου εισοδήματος (μη πρόβλεψη στο εν λόγω σύστημα της δυνατότητας υποβολής δήλωσης από τον ένα μόνο σύζυγο, όταν ο άλλος δεν είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας), διότι το σύστημα αυτό θα πρέπει αντιθέτως να προσαρμόζεται στους κανόνες της φορολογικής νομοθεσίας και να εξυπηρετεί τις ανάγκες της ορθής εφαρμογής της, και όχι η εφαρμογή της φορολογικής νομοθεσίας να προσαρμόζεται στις δυνατότητες του συστήματος», αναφέρει χαρακτηριστικά η απόφαση του Ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου.
