– Αυτό όμως μπορεί να αναγκάσει την ΕΚΤ να καθυστερήσει το σχέδιο για σταδιακή άρση της ποσοτικής χαλάρωσης!
Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου
Η άνοδος του ευρώ έναντι του αμερικανικού δολαρίου, καθώς το ευρωπαϊκό κοινό νόμισμα ξεπέρασε σε ισοτιμία το 1,20 του δολαρίου, προκαλεί διεθνώς την τάση, να αποτελέσει το κοινό νόμισμα ένα “ασφαλές καταφύγιο” για τους επενδυτές!
Όμως, σύμφωνα με ειδικούς αναλυτές, το γεγονός αυτό αποτελεί πρόβλημα για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς ετοιμάζεται, τους επόμενους μήνες, να άρει το πρόγραμμα αγοράς περιουσιακών στοιχείων (QE).
Βέβαια, πολλοί αναλυτές αμφιβάλλουν, κατά πόσον ένα νόμισμα, που τα τελευταία χρόνια έχει περάσει δοκιμασίες, όπως η ελληνική κρίση, θα μπορούσε να καταταχθεί μαζί με το ελβετικό ως νόμισμα όπου μπορεί κάποιος να τοποθετήσει χρήματα σε περιόδους κρίσης.
Παρ’ όλα αυτά, όμως, η ισοτιμία του ευρώ έναντι του δολαρίου εξακολούθησε να κυμαίνεται σε υψηλό επίπεδο τις τελευταίες δύο εβδομάδες, με τις ανησυχίες για διένεξη μεταξύ ΗΠΑ και Βορείου Κορέας, να προκαλούν το ξεπούλημα μετοχών στις παγκόσμιες αγορές.
Αλλά και μια σειρά αποχωρήσεων υψηλόβαθμων αξιωματούχων από την αμερικανική διοίκηση και η αποτυχία του Προέδρου Τραμπ να περάσει από το Κογκρέσο τα σχέδιά του για μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος και για αύξηση των δαπανών για υποδομές, έχουν οδηγήσει αρκετούς επενδυτές να έχουν αρχίζει να επαναπροσδιορίζουν την στάση τους απέναντι στο ευρώ.
Επενδυτές στοιχηματίζουν, ότι θα ενισχυθεί η ισοτιμία του ευρώ και ότι αυτό θα αναγκάσει την ΕΚΤ να καθυστερήσει το σχέδιο για σταδιακή άρση της ποσοτικής χαλάρωσης!
«Η απογοήτευση σχετικά με την πορεία της αμερικανικής οικονομίας και η διάλυση που επικρατεί στον Λευκό Οίκο έχουν ενισχύσει το ευρώ σε τετοιον βαθμό ώστε να έχει αρχίσει, πλέον, μια συζήτηση για το κατά πόσον το ευρώ μπορεί να αποτελεί ασφαλές καταφύγιο για τους επενδυτέε», αναφέρει χαρακτηριστικά η Τζέϊν Φόλι, υψηλόβαθμη αναλύτρια αγορών συναλλάγματος στην Rabobank στο Λονδίνο.
Άλλωστε, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται συσχέτιση μεταξύ της διάθεσης των επενδυτών να αναλάβουν υψηλότερο ρίσκο και της ισοτιμίας του ευρώ.
Ειδικότερα στις περιόδους αναζωπύρωσης της κρίσης της Ευρωζώνης, το 2011 και το 2013, το ξεπούλημα μετοχών ή των ομολόγων αναδυόμενων αγορών οδηγούσε σε πτώση της ισοτιμίας του ευρώ.
Αν, όμως, το κοινό νόμισμα δεν συσχετίζεται πλέον με την διάθεση για ανάληψη μεγαλύτερου ρίσκου, τότε οι κεντρικοί τραπεζίτες της Ευρωζώνης θα πρέπει να αξιολογήσουν τις επιπτώσεις της εξέλιξης αυτής. Ειδικότερα, θα πρέπει να ανησυχούν για το κατά πόσον το ισχυρό ευρώ θα πλήξει τις εξαγωγές και θα υπονομεύσει την προσπάθειά τους να ενισχύσουν τον πληθωρισμό στο 2%, ακριβώς την στιγμή που η ΕΚΤ ετοιμάζεται να αρχίσει την σταδιακή άρση του προγράμματος αγοράς ομολόγων. Αναμφισβήτητα, το ευρώ απέχει ακόμη πολύ από το να θεωρηθεί, δίχως αμφιβολία, ασφαλές καταφύγιο, διότι είναι ακόμη πρόσφατη η μνήμη της κρίσης δημοσίου χρέους της Ευρωζώνης. Ωστόσο, η ενίσχυσή του κατά περίπου 13% έναντι του δολαρίου από την αρχή του έτους, έχει αναγκάσει πολλούς επενδυτές να εκτιμήσουν την δύναμη του ευρώ. Μάλιστα, οι επενδυτές, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων εκ των σημαντικότερων επενδυτών σε ομόλογα παγκοσμίως, έχουν στοιχηματίσει το μεγαλύτερο ποσό των τελευταίων πέντε ετών, ότι θα ενισχυθεί η ισοτιμία του ευρώ. Υπολογίζουν επίσης, πως η ενίσχυση του ευρώ θα αναγκάσει την ΕΚΤ να καθυστερήσει το σχέδιο για σταδιακή άρση της ποσοτικής χαλάρωσης.
