Αγαπητοί συμπατριώτες, αγαπητές συμπατριώτισσες της λογοκρισίας της ηλεκτρονικής σελίδας της εφημερίδας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ,
διαβάζω τα αναρτημένα σχόλια της σελίδας και δεν αντιλαμβάνομαι για ποιό λόγο απορρίψατε το σχόλιό μου, που έστειλα στα δύο πρώτα σχόλια, του κατά τα άλλα συμπαθέστατου συμπατριώτη μου κυρίου Ακη Γαβριηλίδη.
Δεν ήταν εκπρόθεσμο,το έστειλα στις 18.03.2011 το πρωί και δεν υπάρχει λόγος να με προστατέψετε από τον Νόμο της Εχθροπάθειας επειδή υποστηρίζω ότι και η Μακεδονία είναι Ελλάδα. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του αγαπητού μας συμπατριώτη να πέφτει σε αντιφάσεις και να γράφει με απόλυτη άγνοια ότι η Μακεδονία δεν είναι Ελλάδα τελεία και παύλα. Δικαίωμά του είναι επίσης,να μας λέει ότι υπάρχουν και άλλες, δηλαδή πολλές Μακεδονίες εκτός της Ελλάδας. Προσωπικά γνωρίζω μόνον ένα κράτος βόρεια της Ελλάδας στο οποίο, θα τέριαζε η ονομασία ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΙΑ επειδή κατοικούν σε ένα μέρος της Μακεδονίας το οποίο κάποτε κατακτήθηκε από Σλαβικά φύλα. Οι αγαπητοί μας, όμως, γείτονες ντρέπονται να αναγνωρίσουν ότι είναι Σλάβοι, επειδή πάσχουν από το σύνδρομο του Μακεδονισμού. Για να μην αδικώ πάντως τον συμπατριώτη μας θα ψάξω σε όλα τα σύγχρονα Σλαβικά κράτη για να διαπιστώσω αν υπάρχουν και άλλες Μακεδονίες εκτός της Ελλάδας. Στην τρίτη παρέμβασή του, μας λέει ότι είναι Ελληνας και τον συγχαίρω για το θάρρος του. Θα μπορούσε να γράψει ότι είναι ένας Ελληνόφωνος Ευρωπαίος και έτσι θα είχε αποφύγει το προσωπικό του ΟΞΥΜΩΡΟ ΣΧΗΜΑ. Συμφωνώ μαζί του ότι δεν ειναι απαραίτητο όλοι οι Ελληνες να έχουμε, όχι μόνο στο θέμα της Μακεδονίας την ίδια γνώμη. Βασική αρχή της Δημοκρατίας είναι, ότι η πλειοψηφία κυβερνάει και μειοψηφία ελέγχει! Μου είναι άγνωστο για ποιό λόγο εδώ ο κύριος Γαβριηλίδης θέτει τον εαυτόν του εκτός του συνόλου και γράφει να έχουν αντί το να εχούμε. Ελληνας και να γράφει, ότι και πολύ λιγότερο η Μακεδονία δεν είναι Ελλάδα, είναι κάτι περισσότερο από Οξύμωρο Σχήμα. Ασφαλώς θα είναι της γνώμης ότι πρέπει να αναγνωρισθεί μακεδονική εθνική μειονότητα στην Ελλάδα και όλα τα άλλα που έχουν σχέση με το μακεδονικό τους ψυχικό τραύμα και προωθούν τις αλυτρωτικές τους βλέψεις. Οπως και ο ίδιος γνωρίζει το να είναι κάποιος Ελληνας δεν ήταν και δεν είναι μόνο θέμα καταγωγής αλλά κυρίως αγωγής. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσω Σλαβομακεδονική Ταυτότητα, Σλαβομακεδονική Γλώσσα’ και Σλαβομακεδονικό γειτονικό κράτος. Οι άνθρωποι αισθάνονται Σλάβοι, δεν έχουν και την ελληνική αγωγή, και δεν πρέπει να ντρέπονται να ομολογήσουν οτι είναι Σλάβοι. Οσο πιο γρήγορα αντιληφθούν την λύση του προβλήματος τόσο το καλλίτερο γι’ αυτούς και την ειρήνη στα Βαλκάνια. Η σημερινή πολιτική κατάσταση των συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων τους ευνοεί, αλλά ας προσέξουν να μην την πάθουν. Εχουν οι καιροί γυρίσματα ή όπως είπε ο Ηράκλειτος, όλα ρέουν και μεταβάλλονται.
Ας μην ξεχνούν, ότι από την Αγίαν Πετρούπολη ξεπετάχτηκε το Λένινγκραντ για να ξαναγίνει και πάλι Αγία Πετρούπολη.
Με φιλικούς χαιρετισμούς
Γεώργιος Α. Βλάχος, Γερμανία