Έφυγες τόσο βιαστικά και σε θρηνούν οι φίλοι. Και τώρα μες στην αγκαλιά της μάνας γης κοιμάσαι. Μα δε θα την περάσουμε της λησμονιάς την πύλη κι ώσπου να φύγουμε κι εμείς ανάμεσά μας θα ’σαι.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.
Εντάξει