«Ένας επιπλέον πόλεμος στο Σαχέλ δεν θα έχει παρά έναν και μόνο νικητή», υπογραμμίζουν : «τα τζιχαντιστικά κινήματα που για χρόνια έχτισαν την εδαφική τους επέκταση στη χρεοκοπία των κρατών». Έχουν υπογράψει δημοσιογράφοι, καθηγητές Πανεπιστημίων, συγγραφείς, οι οποίοι εκτιμούν ότι ένας σημαντικός λόγος της υποστήριξης των Νιγηριανών προς την χούντα είναι «το αίσθημα της ανακούφισης» που ένιωσαν με την πτώση ενός ακόμα συστήματος, «χωρίς δεοντολογία και χωρίς ενδοιασμούς στις οικονομικές συναλλαγές» και αυτό παρά τις αποφάσεις της Εθνικής Διάσκεψης του 1991, για περισσότερα ανοίγματα προς τον λαό. Ένα σύστημα, που ο πρόεδρος Μοχάμετ Μπαζούμ δεν κατόρθωσε να μεταρρυθμίσει.
Εξηγούν παράλληλα ότι, «οι πόλεμοι στην περιοχή του Σαχέλ δεν είναι συμβατικοί. Επηρεάζουν δραματικά τους πληθυσμούς, με την κινητοποίηση μυριάδων παράτυπων ενόπλων, όπως αντάρτες, πολιτοφύλακες, διακινητές, με περίπλοκες διασυνοριακές διασυνδέσεις». Για τον Νίγηρα, με δεδομένη την υπάρχουσα πολιτική πόλωση, ο κίνδυνος είναι να οδηγηθεί σε εμφύλιο» καταλήγουν.