Συνέντευξη με την ποιήτρια Βασιλική Β. Παππά.
Επιμέλεια: Αποστόλης Ζώης.
Η Βασιλική Β. Παππά γεννήθηκε στα Τρίκαλα αλλά ζει στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ποιμαντική και Κοινωνική Θεολογία στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Βελιγραδίου. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με ειδίκευση στην Εκκλησιαστική Ιστορία και κατέθεσε υποψηφιότητα διδακτορικής διατριβής στον καθηγητή Ποιμαντικής Ψυχολογίας Χρήστο Βάντσο.
Εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, ως υπεύθυνη του ΚΕΣΥΠ Ηγουμενίτσας. Απέκτησε δίπλωμα από τη Σχολή Στελεχών Παιδικών Εξοχών του Υπουργείου Υγείας Πρόνοιας, τη Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης (γραφή BRAILLE), το Τμήμα Κοινωνικής Πρόνοιας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, το Τμήμα Θεατρικής Εκπαίδευσης της ΧΑΝΘ, Κουκλοθέατρου, Αφήγησης και Μυθοπλασίας και το Εργαστήρι-Φώνηση. Το έτος 2006-07 παρακολούθησε το Εργαστήρι Συγγραφικής Τέχνης στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο.
Παρακολούθησε μεγάλο αριθμό επιμορφωτικών προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Μarketing – Μanagemet, Δημιουργίας Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, Εφαρμογής των Βαλκανικών Γλωσσών στην Αξιοποίηση Πηγών, Προστασίας και Διαχείρισης του Φυσικού Περιβάλλοντος καθώς και Διάχυσης της Πληροφόρησης.
Εξειδικεύτηκε στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας σε θέματα: Οργάνωσης και Διοίκησης Σχολικών Μονάδων, Επικοινωνίας – Δημοσίων σχέσεων, Ειδικής Αγωγής και Μαθησιακών Δυσκολιών.
Μεγάλος αριθμός άρθρων της είναι δημοσιευμένα στο περιοδικό «Γρηγόριος Παλαμάς», βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών και σε πολλά άλλα επιστημονικά περιοδικά.
Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στα ανθολόγια ποίησης και πεζού λόγου, «Αφιέρωμα στον Κ.Π Καβάφη. 150 χρόνια από τη γέννησή του», «Αφιέρωμα στον ποιητή-ακαδημαϊκό Νικηφόρο Βρεττάκο», Θεσσαλονίκη 2012, όπου είχε και την επιμέλεια των εκδόσεων, «Η μοναξιά είναι χάρισμα», έκδ. Μαλλιάρης, Θεσσαλονίκη 2011, «Μη Βία», έκδ. Μαλλιάρης, Θεσσαλονίκη 2009, «Υπάρχουν ποιητές;», έκδ. Μαλλιάρης, Θεσσαλονίκη 2008. Δημοσιογραφεί στις εφημερίδες «HellenicVoice» του Σικάγου και στην ομογενειακή εφημερίδα της Γερμανίας «Ελληνική Γνώμη» (http://www.elliniki–gnomi.eu/) .
Είναι μητέρα του Μάριου, που σήμερα είναι 20 χρονών και της Τζένης 16. Εκτενή αναφορά του βιογραφικού και του συγγραφικού της έργου γίνεται στην επίσημη ιστοσελίδα του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου:
http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=462&t=4197
Το 2012 ξεκίνησε από μέρους σας μια προσπάθεια να τιμηθούν μεγάλοι ποιητές. Μπορείτε να αναφερθείτε στα κίνητρα που σας ώθησαν να προχωρήσετε σε μια τέτοια πρωτοβουλία;
Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει οδηγηθεί σε έναν παρακμιακό και ατελείωτο κατήφορο· παρατηρείται οικονομική δυσπραγία, παραγωγική έκπτωση, εσωστρέφεια και επιθετικότητα. Παρ’ όλα αυτά είναι αισιόδοξο το γεγονός, ότι ακόμη γράφεται ποίηση και είναι τελικά το μόνο που έχει να επιδείξει. Βέβαια αυτοί που ασχολούνται δεν είναι πάνω από χίλια άτομα, μιλάμε για μια «αριστοκρατία» του πνεύματος, που την καταλαβαίνει, την εννοεί και τη διαβάζει. Υπάρχει μια αλήθεια στην ποίηση. Είναι εκτός κάθε συμβατικότητας και ηθικής. Γι’ αυτούς και μόνο τους λόγους άξιζε τον κόπο να ασχοληθώ και να αναλάβω μια τέτοια πρωτοβουλία, γιατί πιστεύω ότι οι οιωνοί για την πατρίδα μας μπορεί να μην είναι άριστοι, είναι όμως ελπιδοφόροι, καθώς υπάρχουν νέοι άνθρωποι με όνειρα που έχουν να δώσουν πράγματα. Είναι άνθρωποι προικισμένοι, με ευαισθησία, άνθρωποι που λατρεύουν την ζωή, που αγαπούν και υπηρετούν τον λαό που τους μεγάλωσε και τους ανέδειξε.
Ξεκινήσατε με την ανθολογία-αφιέρωμα στον μεγάλο ποιητή και ακαδημαϊκό Νικηφόρο Βρεττάκο με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννησή του. Μπορείτε να αναφερθείτε πιο αναλυτικά σε αυτό το αφιέρωμα;
Eπί τη ευκαιρία της ανακήρυξης του 2012 ως έτος Νικηφόρου Βρεττάκου, μιας μορφής που κατέχει εξέχουσα θέση στο ποιητικό πάνθεον, οργανώθηκε από εμένα και τη συγγραφέα Εύα Πετροπούλου-Λιανού μια ανθολογία ποίησης αφιερωμένη στον μεγάλο ποιητή και ακαδημαϊκό. Στην Ανθολογία συμμετείχαν ποιητές από όλη την Ελλάδα, τα δε επιλεγμένα ποιήματα ήταν η συνέπεια μιας βαθιάς επιθυμίας μας να τον τιμήσουμε. Η έκδοση έγινε ύστερα από βαθιά περισυλλογή. Το δίλημμα της από μέρους μας επιλογής των ποιημάτων ήταν μεγάλο, καθώς πολλοί ήταν αυτοί που προσπάθησαν να μειώσουν την προσπάθειά μας αυτή. Αρχική επιδίωξή μας ήταν η καθαρά εσωτερική συγκίνηση. Μοναδικός μας γνώμονας η ψυχική και πνευματική μας συγγένεια με τα δημιουργήματα. Όλοι οι συμμετέχοντες ήταν ποιητές λόγιοι με πολλαπλές ενασχολήσεις και πολλά ενδιαφέροντα. Ποιητικές φωνές διαφόρων προσώπων που ηχούν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Είναι ψυχές που γνωρίζουν να μιλούν κατευθείαν στην καρδιά μας, καθώς η ποίηση είναι καταφυγή. Με την ανθολόγηση αυτή θέλουμε να πιστεύουμε ότι μεταδώσαμε στον αναγνώστη κάτι από τη συγκινησιακή φόρτιση των ποιημάτων τους.
Η σκυτάλη στη συνέχεια δόθηκε στον μεγάλο Καβάφη με την έκδοση μιας «Ανθολογίας – Αφιέρωμα στον Κωνσταντίνο Π. Καβάφη. 150 χρόνια από τη γέννησή του», μια που το 2013 ορίστηκε ως έτος Καβάφη. Μπορείτε να αναφερθείτε πιο αναλυτικά σε αυτή την ανθολογία; Οι ποιητές είναι από διάφορες περιοχές της χώρας;
Σε μια εποχή, όπου ο λόγος σπαράσσεται μεταξύ εικονολατρίας και αφασίας, τίθεται το ερώτημα «τι μπορεί άραγε να εκφράσει κανείς στην προσπάθειά του να παρουσιάσει μία ακόμη ανθολογία; Τι οδηγεί τον άνθρωπο στο να δημιουργήσει τον ποιητικό λόγο;» Η ποίηση, πέρα από κάθε αμφιβολία και αμφισβήτηση, «οδηγεί στη συναίνεση, στη συμφιλίωση, στην παραδοχή της ζωής της «Πεποικιλμένης», εντός μας και γύρω μας», όπως χαρακτηριστικά τονίζει η Ζωή Καρέλλη.
Επομένως, επ’ ευκαιρία της συμπλήρωσης εφέτος 150 χρόνων από τη γέννηση του μεγάλου Αλεξανδρινού ποιητή Κωνσταντίνου Π. Καβάφη οργανώθηκε και επιμελήθηκε από εμένα η εν λόγω ανθολογία. Το βιβλίο προλογίζουν οι: Κυριάκος Βαλαβάνης, Κριτικός Λόγου και Τέχνης – Σύμβουλος Ακαδημίας Κοινωνικών, Εθνικών και Πολιτιστικών Σχεδιασμών και ο Λεόντιος Πετμεζάς, Θεωρητικός – Ιστορικός Τέχνης. Στην έκδοση συμμετέχουν 22 ποιητές από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Ακολουθούν τα ονόματά τους κατά αλφαβητική σειρά:
Ελένη Αντωνιάδου
Γιάννης Αρκέτος
Αρχοντία Δέρβου
Γλυκερία Κακούρη
Ευαγγελία (Εβίτα) Κασαγιάννη
Βάσω Μπρατάκη
Νικόλαος Νικολαϊδης
Σωτήριος Νικολαϊδης
Μίλτος Ντόβας
Ασημίνα Ξηρογιάννη
Γιώτα Παμπουκτσή
Φώτιος Πάνος
Κατερίνα Παπά
Νικόλαος Εμμ. Παπαοικονόμου
Βασιλική Β. Παππά
Νικόλαος Β. Παππάς
Κάκια Παυλίδου
Τζούλια Πουλημενάκου
Ζαχαρίας Προδρόμου
Θεόδωρος Σαντάς
Φωτεινή Σταυρινοπούλου
Ελένη Χαρμάνα
Πόσο δύσκολη ή εύκολη ήταν η επιμέλεια της έκδοσης – ανθολόγησης, την οποία αναλάβατε εσείς;
Όταν αγαπά κάτι κανείς, δεν υπάρχει ευκολία ή δυσκολία. Στόχος μου ήταν και είναι αφενός η ποίηση να φτάσει κοντά στους νέους ανθρώπους, που ιδιαίτερα σήμερα κατηγορούνται ότι δεν διαβάζουν, και αφετέρου να συμπεριλάβουμε και να γνωρίσουμε στους αναγνώστες μας αξιόλογες πνευματικές μορφές. Παραίνεσή μας να ακούσει ο αναγνώστης τη δική του προσωπική ευαισθησία, τη δική του συγκίνηση, που είναι και το μόνο κριτήριο που θα τον κατευθύνει αλάθητα μέσα από τους λαβυρίνθους της έμπνευσης του ποιητή. Ελπίζουμε η νέα παιδευτική προσφορά μας να εκτιμηθεί και να έχει την ανταπόκριση που της αρμόζει.
Ποιες εκδηλώσεις έχετε προγραμματίσει για την παρουσίαση της ανθολογίας;
Η πρώτη παρουσίαση της ανθολογίας-αφιέρωμα στον Καβάφη έχει προγραμματιστεί να γίνει στις 28 Σεπτεμβρίου στη μακρινή Ηγουμενίτσα με θέμα :«Ο Καβάφης του φωτός και της σκιάς», με ομιλήτριες εμένα, την Αγλαΐα Αρχοντά, φιλόλογο του 6ου Γυμνασίου Ευόσμου Θεσσαλονίκης και τη Δήμητρα Νούση, φιλόλογο. Θα ακολουθήσει, στις 19 Οκτωβρίου, παρουσίαση στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο της Θεσσαλονίκης με ομιλητές εμένα, τον Πέτρο Αργυρίου, συγγραφέα – πολιτικό αναλυτή, τον Δρ. Γιάννη Τζανή, Φιλόλογο – λογοτέχνη, τον ποιητή -εκπαιδευτικό Θεόδωρο Σαντά και τον Ευάγγελο Τζάνη, Διευθυντή της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσπρωτίας. Ποιήματα του Καβάφη θα απαγγείλει ο ποιητής Ζαχαρίας Προδρόμου.
Εργάζεστε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως υπεύθυνη του ΚΕΣΥΠ Ηγουμενίτσας. Τελικά εκτιμάτε ότι οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει -εκτός από το κύριο έργο που έχουν στις αίθουσες διδασκαλίας- να αναλαμβάνουν και τέτοιες πρωτοβουλίες;
Οι δάσκαλοι, επειδή έχουν την τύχη να έρχονται σε στενή και άμεση επαφή με νέα παιδιά, εξυπακούεται ότι, πέρα από το όποιο γνωστικό αντικείμενο διδάσκουν, θα πρέπει να αναλαμβάνουν τέτοιου είδους δράσεις, καθώς μέσα από τη θέση τους έχουν τη δυνατότητα να διαμορφώνουν τη συνείδηση, την αγωγή και την καλλιέργεια των παιδιών.
