Συνέντευξη με το ζωγράφο Σωκράτη Δημητρίου.
Επιμέλεια: Βάσω Β. Παππά
O Σωκράτης Δημητρίου γεννήθηκε στον Άγιο Βλάσιο της Θεσπρωτίας. Παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου ζωγραφικής στο εργαστήριο του Κώστα Τσίτου. Επισκέφτηκε πινακοθήκες της Ελλάδας και του εξωτερικού και μελέτησε έργα ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών. Πρόσφατα πραγματοποίησε στην Ηγουμενίτσα τη δεύτερη ατομική του έκθεση με θέμα: «Γκραβούρες του χθες και του σήμερα της Θεσπρωτίας».
Κύριε Δημητρίου, πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να μάθω λίγα πράγματα για σας. Πώς ξεκινήσατε και πόσα χρόνια ασχολείστε με τη ζωγραφική;
Με την ζωγραφική ξεκίνησα κάπως αργά, στα τριάντα μου. Μέχρι τότε το μόνο που έκανα ήταν απλά σκίτσα με μολύβι. Η επιθυμία να τολμήσω να φτιάξω τον πρώτο μου πίνακα ζωγραφικής γεννήθηκε στα 1990 όταν βρισκόμουν για δουλειά στη Κω. Τότε θυμάμαι, μπήκα στο πρώτο κατάστημα με είδη ζωγραφικής που βρήκα μπροστά μου και αγόρασα τελάρα με καμβά, πινέλα, λάδια. Κάπως έτσι ξεκίνησε η περιπέτεια μου με την ζωγραφική.
Ποιος ανακάλυψε το ταλέντο σας;
Στην Κω έκανα πολύ καλούς φίλους οι οποίοι πίστεψαν ότι έχω κάποιο ταλέντο και αυτοί με ενθάρρυναν να συνεχίσω την προσπάθεια μου.
Πείτε μας δυο λόγια για την έκθεση που παρουσιάστηκε πρόσφατα στην πόλη της Ηγουμενίτσας με θέμα «Γκραβούρες του χθες και του σήμερα της Θεσπρωτίας»
Στην έκθεση που παρουσιάστηκε πρόσφατα στην Ηγουμενίτσα προσπάθησα να κάνω μία αναδρομή στο παρελθόν και στο παρόν της περιοχής μας. Να παρουσιάσω εικόνες από τον τόπο μας και την καθημερινότητα των ανθρώπων του στο πέρασμα ενός αιώνα.
Τι σας ενέπνευσε για τη συγκεκριμένη έκθεση και από πού εμπνέεστε γενικότερα για τους πίνακές σας; Η μεγαλύτερη επιρροή στη ζωή σας ποιος/ποια ήταν;
Για την συγκεκριμένη έκθεση εμπνεύστηκα από το έργο δύο μεγάλων φωτογράφων του περασμένου αιώνα του Σπύρου Μελετζή και του Φρεντ Μπουασονά. Και οι δύο αποτύπωσαν με το φακό του υπέροχες εικόνες από την Ελλάδα του εικοστού αιώνα. Κυρίως εμπνέομαι από τη φύση και την καθημερινότητα των ανθρώπων· επίσης, η παράδοση πάντα με γοήτευε. Η μεγαλύτερη επιρροή στη ζωή μου είναι η αγάπη μου για τη τέχνη και η επαφή μου με το έργο μεγάλων ζωγράφων που άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στο πέρασμα των αιώνων.
Κατά την άποψή σας ο καλλιτέχνης πορεύεται πιστεύοντας στον εαυτό του ή γνωρίζοντας τον εαυτό του;
Κατά την ταπεινή μου άποψη ο καλλιτέχνης πορεύεται ωθούμενος από την εσωτερική του ανάγκη να προσεγγίσει την τέχνη και μέσα από αυτήν ανακαλύπτει τον εαυτό του, τις δυνάμεις του, τα όρια του. Ζυμώνεται και δυναμώνει μέσα από τις επιτυχίες και τις αποτυχίες του, την ικανοποίηση και την απογοήτευση που του προσφέρει η τέχνη που υπηρετεί.
Σε κάθε σας έκθεση τι σας αγγίζει περισσότερο στην επαφή σας με το κοινό που έρχεται να παρακολουθήσει τα έργα σας;
Η επαφή μου με το κοινό που έρχεται να παρακολουθήσει τα έργα μου είναι πολύ σημαντική για μένα . Είναι η ώρα της κρίσης. Με κάποιο τρόπο είναι η ολοκλήρωση της προσπάθειάς μου. Είναι εκείνοι που θα κρίνουν το αποτέλεσμα. Οι καλές κριτικές ικανοποιούν τη ματαιοδοξία μου και μου δίνουν τη δύναμη να συνεχίσω την προσπάθεια μου. Εκείνο που με ενδιαφέρει επίσης πολύ είναι η άποψη ανθρώπων σχετικών με την τέχνη μου, κυρίως ζωγράφων και οι συστάσεις τους για λάθη ή παραλήψεις που διέφυγαν της προσοχής μου.
Ταξιδέψατε και επισκεφθήκατε πινακοθήκες της Ελλάδας και του εξωτερικού, μελετώντας έργα τόσο ελλήνων όσο και ξένων καλλιτεχνών. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Ο αγαπημένος μου ζωγράφος; Είναι τόσοι πολλοί οι ζωγράφοι που θαυμάζω. Ο Ρέμπραντ , ο Ντελακρουά, ο Γύζης, ο Λύτρας, ο Βολανάκης, ο Ρενουάρ, ο Βαν Γκογκ, ο Μώραλης, ο Τέτσης και πολλοί άλλοι, θα μπορούσα να γράφω για ώρες.
Ταξιδεύοντας και γνωρίζοντας τόσο κόσμο ποια στοιχεία πιστεύετε ότι ενώνουν τους ανθρώπους πέρα από την τέχνη;
Πιστεύω ότι οι ανάγκες, οι επιθυμίες, οι επιδιώξεις είναι κοινές για όλους τους ανθρώπους. Η επαφή, η φιλία, η συντροφικότητα, η αλληλεγγύη είναι πανανθρώπινα ζητούμενα.
Γεννηθήκατε και ζείτε στον Άγιο Βλάσιο Θεσπρωτίας. Θα μπορούσατε να ζήσετε κάπου αλλού εκτός Θεσπρωτίας; Ποιο μέρος της σας έχει εμπνεύσει πιο πολύ;
Ως ξενοδοχοϋπάλληλος για χρόνια, είχα την τύχη να δουλέψω σε πολύ όμορφα μέρη της πατρίδας μας. Επίσης, στις διακοπές μου επισκέφθηκα όμορφους τόπους της Ελλάδας και του εξωτερικού. Θα μπορούσα να ζήσω σε πολλούς από αυτούς με μία προϋπόθεση, να έχουν θάλασσα. Η Θεσπρωτία είναι μία πολύ όμορφη περιοχή με υπέροχη φύση. Όπου και να κοιτάξεις υπάρχουν θέματα για να ζωγραφίσει κάποιος, αρκεί να έχει ανοιχτά τα μάτια της ψυχής του.
Ποιοι οι στόχοι σας για το μέλλον; Μετά από την έκθεση αυτή τι θα ακολουθήσει, τι να περιμένουμε από τον Σωκράτη Δημητρίου;
Οι στόχοι μου για το μέλλον; Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποιος στόχος. Συνήθως, μετά από την ολοκλήρωση μιας έκθεσης μεσολαβεί ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ανάπαυλας και κάποια στιγμή ξαναγεννιέται η ανάγκη για κάτι καινούργιο.
