Σύμβολον Αγάπης και Ειρήνης.

S.Teodoro_033[1]Του Σεβ. Μητροπολίτου Ιταλίας και Μελίτης κ. Γενναδίου.

Ιστορικάς καί λαμπροτάτας στιγμάς, ώρας καί ημέρας έζησεν η Ορθόδοξος Μητρόπολις Ιταλίας και Μελίτης, της οποίας η ρεαλιστική αρχή της και η ιερωτάτη αποστολή της αρχίζει με την άνοδον εις τον ενδοξότατον Πατριαρχικόν Θρόνον Κωσνταντινουπόλεως του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου.

Η Α.Θ.Π., ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαίος έρχεται εις την Ιταλίαν κεκοσμημένος, νομίζω ταπεινά, δια πρώτην φοράν με τόσην λαμπρότητα και δόξαν πνευματικήν, και τούτο χάρις εις την νέαν επιφανή ιστορικήν Συνάντησιν Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως, η οποία προ ολίγου καιρού προηγήθη εις τα Ιεροσόλυμα, και η οποία οφείλεται εις την θαρραλέαν και γενναιόφρονα πρότασιν του Πατριάρχου της αγάπης, της πίστεως και της ελπίδος, εις τον από Θεού φωτισμόν του Πατριάρχου του Γένους και της Ορθοδοξίας και εις την ευλαβή αποδοχήν του Αγιωτάτου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου, εις την ουσίαν δύο Διακόνων αλλά και Πρώτων της Χριστιανοσύνης Ηγετών, οι οποίοι προετοίμασαν τη μεγαλειώδη και ευλογημένην από Άνωθεν, ευπρόσδεκτον και κεχαριτωμένην, Συνάντησιν των Ιεροσολύμων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία οτι εις την καρδίαν, τόσον του Οικουμενικού Πατριάρχου, όσον και εις ταύτην του Πάπα Ρώμης, έχει ομιλήσει ο Μεγαλοδύναμος και Φιλάνθρωπος Θεός της Αγάπης και της Ειρήνης, ο οποίος και ηύξησεν εις αυτούς το αίσθημα της ευθύνης διά τήν διαίρεσιν των Χριστιανών, καθώς και την εργατικότητα αυτών και δη εσταθεροποίησε την συνεργασίαν και την προθυμίαν αυτών πρός πραγματοποίησιν του θελήματος του Θεού «ἵνα ἕν ὦσιν». Πράγματι, οφείλεται εις την «Ανάμνησιν» του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαιου προς τον Πάπαν Ρώμης Φραγκίσκον του εξαισίου και ανυπερβλήτου ιστορικού γεγονότος Πεντήκοντα έτη από της πρώτης μεγίστης και ιστορικής Συναντήσεως εις Ιεροσόλυμα του Πάπα Ρώμης Παύλου ΣΤ’ μετά του Πατριάρχου Αθηναγόρου Α’.

Οι δύο Σεπτοί και Σεμνοί Ποιμένες της Εκκλησίας του Χριστού, πλήρεις της σοφίας του Θεού και έχοντες τήν εξ Ουρανού ενίσχυσιν, πλήρεις της θεϊκής ελπίδος, και έχοντες τον φωτισμόν του Αγίου Πνεύματος, θεωρούν την Προσευχήν απαραίτητον εις τον δρόμον, τον οποίον θα διανύσουν μαζί ωσάν φίλοι, δεσμεύονται και υπόσχονται. Αλλά διά να γίνη πραγματικότης όλη η ιερά αυτή υπόθεσις, είναι αναγκαίον νά γίνη βίωμα και ισχυρά και παντοτεινή κατάστασις μέσα εις το είναι του ανθρώπου, όπως γίνεται και μέσα εις την ψυχήν των δύο Μεγάλων Προκαθημένων της Χριστιανοσύνης με την Προσευχήν, με την δέσμευσιν και με την υπόσχεσιν.

Είναι τρανή αλήθεια οτι η σεμνή, σοβαρά και πολυτιμος αυτή κατάστασις λαμβάνει σάρκα και οστά μόνον με την απλότητα, με την υπομονήν, με την ταπείνωσιν, με την μετάνοιαν, με την πίστιν και την ελπίδα, όταν ο άνθρωπος έχη εστραμμένα τα βλέμματά του, αλλά και την παράκλησιν και την ικεσίαν του έχη προς τον Μεγαλοδύναμον και Φιλάνθρωπον Θεόν της Αγάπης και της Ειρήνης.

Η εκκλησία του Αγίου Θεοδώρου εις την Ρώμην, «ένα από τα επιτεύγματα του Μητροπολίτου Ιταλίας Γενναδίου», κατά την έκφρασιν του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, «capolavoro», αριστούργημα τέχνης και πολιτισμού, ευρίσκεται εις το κέντρον των αρχαιοτήτων της Αιωνίας Πόλεως, εγκαινιασθείσα προ δεκαετίας ακριβώς, υπό της Α.Θ.Π. του Πατριάρχου ημών κ. κ. Βαρθολομαίου.

Η χοροστασία του Οικουμενικού Πατριάρχου, εις την παλαίφατον αυτήν εκκλησίαν της Μητροπόλεως Ιταλίας και Μελίτης, εν Ρώμη, κατά την μεγάλην και χαρμόσυνον ημέραν της Πεντηκοστής, με Βυζαντινήν λαμπρότητα και κατανυκτικήν μεγαλοπρέπειαν, συνεκίνησε και επλήρωσε τας καρδίας όλων χαράς ανεκλαλήτου και αγαλλιάσεως αληθινής.

Άκρως τιμητική διά την Ιεράν Μητρόπολιν Ιταλίας και Μελίτης ήτο η παρουσία του Άρχοντος Μεγάλου Λογοθέτου Εντιμολογιωτάτου κ. Θεοδώρου Αγγελοπούλου, μέλος της τιμίας Συνοδείας του Οικουμενικού Πατριάρχου, πιστοτάτου τέκνου της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, και Μεγάλου Ευεργέτου, με Πρωταγωνιστήν και Πρωτοστάτην τον αοίδιμον Άρχοντα Μέγαν Λογοθέτην κυρόν Παναγιώτην Αγγελόπουλον. Αιωνία Αυτού η μνήμη!

Η Θεία Λειτουργία ετελέσθη υπό του Πρωτοσυγκέλλου μου, Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου κ. Ευαγγέλου Υφαντίδη, ενώ διηκόνησεν, εν κατανύξει και γαλήνη, ο Υπογραμματεύς της Αγίας και Ιεράς Συνόδου κ. Ιωακείμ.

Εις το τέλος της Θείας Λειτουργίας εψάλη ο Πανηγυρικός Μέγας Εσπερινός επι τη εορτή του Αγίου Πνεύματος. Εις την πρέπουσαν ώραν ανεγνώσθησαν υπό της Α. Θ. Παναγιότητος αι Ευχαί, Ελληνιστί και Ιταλιστί, ενώ το πολυπληθέστατον εκκλησίασμα, γονατιστόν, προσηύχετο, ζητών συγγνώμην και δοξάζων το Όνομα του Υψίστου Θεού.

Εις το τέλος του Μεγάλου Εσπερινού, η ταπεινότης μου προσεφώνησε τον Οικουμενικόν Πατριάρχην κ. κ. Βαρθολομαίον, εξάρας, όλως ιδιαιτέρως, την νέαν αυτήν επιφανή και ιστορικήν Συνάντησιν Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως. Η προσευχή, η δέσμευσις και η υπόσχεσις να συνεργασθούν, να πορευθούν μαζί ωσάν φίλοι και να κάμουν βήματα ωσάν αδελφοί, εδημιούργησε την εμπιστοσύνην, η οποία προϋποθέτει ειλικρίνειαν, κατανόησιν και ταπείνωσιν. Όστις είδε και έζησεν εκ του πλησίον στιγμάς και ώρας συμπεριφοράς και αναστροφής των δύο Προκαθημένων Ανατολής και Δύσεως, θα εκτιμήση και θα αξιοποιήση την φιλίαν και την αδελφωσύνην αυτών, αποτέλεσμα της αγάπης και της ειρήνης, της ταπεινώσεως και της απλότητος, της πίστεως και της ελπίδος, αι οποίαι κοσμούν αυτούς.

Παρόντες οι Εξοχώτατοι Πρέσβεις της Ελλάδος, παρά τη Ιταλική Δημοκρατία κ. Θεμιστοκλής Δεμίρης, και παρά τω Βατικανώ κ. Γεώργιος Παπαδόπουλος. Παρέστησαν 16 Πρέσβεις διαφόρων χωρών, οι πανοσιολογ. Mons. AndreaPalmieri, Υπογραμματεύς του PontificioConsiglio διά την ενότητα των Χριστιανών και p. MiguelPeraza, εκπροσωπούντες το εν λόγω Consiglio, Πατέρες και Διευθυνταί Ρωμαιοκαθολικών Ινστιτούτων, Κολεγίων και Θεολογικών Σχολών.

Διά την Πατριαρχικήν ευλογίαν, διά τας Πατριαρχικάς ευχάς και την υψίστην τιμήν και την αληθινήν χαράν, πολύτιμα αγαθά τα οποία εχάρισεν εις ημάς η Α.Θ. Παναγιότης, με την πρόσφατον επίσκεψιν Αυτής εις την Ορθόδοξον Μητρόπολιν Ιταλίας και Μελίτης, όλοι, Κλήρος και Λαός, πιστά και αφωσιώμενα τέκνα Αυτής, εν ευγνωμοσύνη και αγάπη απείρω, ησπάσθησαν την τετιμημένην και ένδοξον Αυτής Δεξιάν και ηυχαρίστησαν Αυτή ανυποκρίτως.

 

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΥΤΟΥ ΘΕΙΟΤΑΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΑ

ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ κ. κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΝ

ΤΗΣ ΑΥΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΗΤΟΣ

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΙΤΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΛΙΤΗΣ

κ. ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΙΕΡΟΝ ΝΑΟΝ

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΤΗΡΩΝΟΣ

(ΡΩΜΗ ΙΤΑΛΙΑΣ, 06.06.2014)

 

*   *   *

 

Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Μετά τήν νέαν ἐπιφανῆ καί ἱστορικήν Συνάντησιν εἰς Ἱεροσόλυμα τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος μετά τοῦ Ἁγιωτάτου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου, ὁ Σωτήρ ἡμῶν Χριστός ὡδήγησε τά ἱερώτατα Αὐτῆς βήματα εἰς τήν Αἰωνίαν Πόλιν, χάρις εἰς τήν ὁποίαν ἔχομεν σήμερον, Κλῆρος καί Λαός τοῦ Θεοῦ, τήν ὑψίστην τιμήν καί τήν ἀνεκλάλητον χαράν νά ἔχωμεν ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν, συμπροσευχόμενον καί εὐλογοῦντα πάντας ἡμᾶς, τόν Πατριάρχην τῆς πίστεως, τῆς ἀγάπης καί τῆς ἐλπίδος, τόν Πατριάρχην τοῦ Γένους καί τῆς Ὀρθοδοξίας.

Θεοτίμητε καί Θεοπρόβλητε Αὐθέντα καί Δέσποτα ἡμῶν, μετά τήν Ἁγίαν Γῆν καί τήν ἄφιξιν Αὐτῆς εἰς τήν εὐκλεεστάτην Αὐτῆς Καθέδραν, ἡ Ὑμετέρα Θειοτάτη Παναγιότης, κατόπιν ἀδελφικῆς προσκλήσεως τοῦ Ἁγιωτάτου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου, εὐρίσκεται εἰς τήν πόλιν τοῦ μαρτυρίου τῶν Πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου διά ἕνα ἐξαίσιον καί εἰρηνικόν ἱστορικόν γεγονός, τό ὁποῖον λαμβάνει χώραν διά πρώτην φοράν μετά ἀπό πολλούς αἰῶνας καί τό ὁποῖον παρακολουθεῖ μέ ἰδιαίτερον ἐνδιαφέρον καί ἀνάλογον προσοχήν, ὁλόκληρος σχεδόν ὁ κόσμος.

Ὅσοι παρηκολούθησαν, Τιμιώτατε καί Ἁγιώτατε Προκαθήμενε τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, εἴτε ἐκ τοῦ πλησίον, εἴτε ἐκ τοῦ μακρόθεν, τήν νέαν ἐπιφανῆ καί ἱστορικήν Συνάντησιν τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος μετά τοῦ Ἁγιωτάτου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου εἰς Ἰεροσόλυμα, (25 Μαΐου 2014), μέ γνώμονα, ὅμως, καί μέτρον τήν καθαρότητα τῆς καρδίας καί τό ἀνυπόκριτον τῆς ψυχῆς, ὅλως δέ ἰδιαιτέρως μέ «Guida – Καθοδηγητήν» τήν ἀγάπην καί τήν πίστιν, αἱ ὁποῖαι ὑπενθυμίζουν εἰς ὅλους ἡμᾶς ἀφ’ ἑνός μέν τό βαρύ κακόν τῆς διαιρέσεως τῶν Χριστιανῶν, ἀφ’ ἑτέρου δέ τήν ἐγωϊστικήν καί ἀγνώμονα συμπεριφοράν, ἀλλά καί τήν ἀπέλπιδα καί ἀρνητικήν στᾶσιν καί θέσιν τοῦ ἀνθρώπου εἰς τήν πραγματοποίησιν τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ «ἵνα ἕν ὦσι», ὁπωσδήποτε ᾐσθάνθησαν τό μεγαλεῖον καί τήν λαμπρότητα τῆς Συναντήσεως.

Πράγματι, ἡ ὑπομονητική ἁπλότης, ἡ ποιμαντική εὐθύνη καί ἡ εὐσυνείδητος προσευχή Ὑμῶν, ἡ δέσμευσις καί ἡ ὑπόσχεσις Ὑμῶν νά προχωρήσητε μαζί, οἱ δύο Σεπτοί καί Χαρισματικοί Προκαθήμενοι, Ρώμης καί Κωνσταντινουπόλεως, νά πορευθῆτε ὥσάν φίλοι εἰς τήν ὁδόν τῆς ἀγάπης καί τῆς εἰρήνης, νά κάμετε βήματα μαζί, ὡσάν ἀδελφοί, εἶναι δῶρον καί εὐλογία τοῦ Θεοῦ.

Ἡ ἀρχοντική καί γενναιόφρων αὐτή σκέψις, καί εἰς τήν συνέχειαν, ἱερωτάτη πρᾶξις τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος καί τοῦ Ἁγιωτάτου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου, πρός συνάντησιν εἰς τούς Ἁγίους Τόπους, διά νά προσκυνήσητε τόν σωτήριον Τάφον καί νά ἀνταλλάξητε τόν χαιρετισμόν τῆς ἀγάπης καί τῆς εἰρήνης μέσα εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, νά προσευχηθῆτε, νά δεσμευθῆτε καί νά ὑποσχεθῆτε πλήρη συνεργασίαν διά τήν πραγματοποίησιν τῆς Βουλῆς τοῦ Θεοῦ «ἵνα ἕν ὦσι» συνεκίνησε καί ἐχαροποίησε μεγάλως ὅλους ὅσους μέ ταπείνωσιν, μέ μετάνοιαν, μέ πίστιν καί ἐλπίδα ἔχουν στρέψει τά βλέμματά των, ἀλλά καί τήν παράκλησιν καί ἱκεσίαν των ἔχουν πρός τόν Μεγαλοδύναμον καί Φιλάνθρωπον Θεόν τῆς ἀγάπης καί τῆς εἰρήνης.

Κάθε φορά καθ’ ἥν ἡ Ὑμετέρα Θειοτάτη Παναγιότης πρωτοστατεῖ καί πρωταγωνιστεῖ διά τήν πραγματοποίησιν τοιούτων μεγάλων καί ἱστορικῶν γεγονότων διά τό πνευματικόν καλόν καί τό ἠθικόν καί κοινωνικόν συμφέρον τοῦ ἀνθρώπου, ἡμεῖς τά πιστά καί ἀφωσιωμένα τέκνα τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας παρακαλοῦμεν ταπεινά τόν Δομήτορα καί Σωτῆρα ἡμῶν Χριστόν ὅπως ἡ Μυσταγωγική καί Χαρισματική Αὐτῆς Μορφή προχωρῇ ἀκάθεκτος καί νικηφόρος πρός ἀντιμετώπισιν τῶν προβλημάτων καί τῶν ποικίλων δυσχερειῶν, ὅπως πορεύεται Αὕτη ἰσχυροτάτη εἰς τήν λύσιν τῶν διαφόρων θεμάτων καί, μέ τήν Ἄνωθεν ἀένναον δύναμιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νά φωτίζῃ, νά προστατεύῃ καί νά σώζῃ τόν ἔχοντα ἀνάγκην πονεμένον ἄνθρωπον.

Κλῆρος καί Λαός τῆς Μητροπόλεως Ἰταλίας καί Μελίτης πιστεύει ὅτι ἡ νέα αὐτή ἐπιφανής καί ἱστορική Συνάντησις εἰς τά Ἱεροσόλυμα μεταξύ Ρώμης καί Κωνσταντινουπόλεως εἶναι ἔργον Θεοῦ, εὐλογημένη ἀπό Αὐτόν καί εὐπρόσδεκτος.

Εὐλόγησον, Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα, τόν ἡρωϊκόν Κλῆρον καί τό εὐσεβές πλήρωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἰταλίας καί Μελίτης καί πάντας τούς προσελθόντας εἰς τήν ἀναίμακτον ταύτην Θυσίαν, τήν πόλιν καί τήν χώραν ταύτην, τήν ἱστορικήν καί λαμπροτάτην Μητροπολιτικήν Ἕδραν ἐν Βενετίᾳ, ἔνθα ἤνθησαν τά Ἐκκλησιαστικά καί Ἑλληνικά Γράμματα, καί ἡ Ὀρθόδοξος Παιδεία, ἔνθα ἔζησε καί ἐδραστηριοποιήθη ἡ μεγαλώνυμος πρώτη Κοινότης τῆς Διασπορᾶς. Ἐπιδαψιλεύσατε εἰς πάντας ἡμᾶς τήν χάριν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτήρος ἡμῶν Χριστοῦ καί προσεύχεσθε ὑπέρ τοῦ ὡραίου καί ὑψηλοῦ, ἀλλά καί ἐπιμόχθου, ποιμαντικοῦ, κοινωνικοῦ καί πολιτιστικοῦ αὐτῆς ἔργου.

Ἡ Μητρόπολις Ἰταλίας καί Μελίτης ἐκφράζει πρός τήν Ὑμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα τήν βαθυτάτην αὐτῆς εὐγνωμοσύνην καί μέ υἱϊκήν ἀφοσίωσιν καί ἀγάπην ἀσπαζόμεθα, Κλῆρος καί Λαός, τήν τετιμημένην καί σεπτήν Αὐτῆς δεξιάν καί παρακαλοῦμεν Αὐτήν ὅπως εὔχεται ὑπέρ ἡμῶν τῶν ταπεινῶν, ἀλλά καί ἀληθινῶν Αὐτῆς τέκνων, καί συνεχίσῃ νά ἐπιδεικνύῃ πάντοτε πρός Αὐτήν τό ἴδιον πατρικόν ἐνδιαφέρον, μή ἐγκαταλείψῃ αὐτήν, ἀλλά νά φιλῇ αὐτήν καί νά χαίρεται διά τόν λαμπρόν ἐκκλησιαστικόν καί πνευματικόν αὐτῆς ἀμπελῶνα, καθώς καί διά τήν ἀνεκτίμητον καρποφορίαν της πρός κοινωνικήν ὠφέλειαν, διαφύλαξιν τῆς πολιτιστικῆς κληρονομίας, πρός στήριξιν καί έμπέδωσιν τῆς Λειτουργικῆς, Ποιμαντικῆς καί Κατηχητικῆς ἡμῶν Παραδόσεως, διά τήν εἰρηνικήν παρουσίαν καί δραστηριότητα τοῦ εὐλογημένου Ποιμνίου τῆς Μητροπόλεως, μέσα εἰς τήν πολιτισμένην καί δημοκρατικήν αὐτήν Εὐρωπαϊκήν Χώραν, ἄνευ δυσκολιῶν, ἐλευθέρως, μάλιστα δέ, ἔχουσα τήν σφραγίδα τοῦ κῦρους καί τῆς τιμῆς ἀπό μέρους τῆς Πολιτείας, διό καί εὐχαριστοῦμεν αὐτήν ἀπείρως καί ἀνυποκρίτως, καθώς καί τήν ἐν Ἰταλίᾳ Ρωμαιοκαθολικήν Ἐκκλησίαν, ἰδίᾳ τό PontificioConsiglioperlapromozionedell’unità deiCristiani καί τό VicariatodiRoma, διά τήν ἀδελφικήν κατανόησιν, βοήθειαν καί συμπαράστασιν εἰς τό ἔργον τῆς Μητροπόλεως, ἡ ὁποία, ἱδρυθεῖσα ὑπό τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος, ἀποτελεῖ ἰσχυράν καί σταθεράν γέφυραν ἀγάπης καί εἰρήνης, ἐλπίδος καί ἑνότητος διά κάθε ἄνθρωπον καλῆς θελήσεως.

Ἐπιτρέψατέ μοι, Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα, ὅπως χαιρετίσω τά ἐκλεκτά Μέλη τῆς τιμίας Ἀκολουθίας τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος, τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Γαλλίας κ. Ἐμμανουήλ, τόν Πανοσιολογ. Ὑπογραμματέα τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου κ. Ἰωακείμ, τόν Ἐντιμολογ. Ἄρχοντα Μέγαν Λογοθέτην κ. Θεόδωρον Ἀγγελόπουλον καί πιστότατον τέκνον τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, Μέγαν Αὐτῆς Εὐεργέτην, καί τόν Ἐντιμ. κ. Νικόλαον Μαγγίναν. Εὐχαριστῶ τῷ Πανοσιολογιωτάτῳ Ἀρχιμανδρίτῃ Συμεών, Ἱερατικῶς Προϊσταμένῳ καί Ἀρχιερατικῷ μου Ἐπιτρόπῳ, ὁ ὁποῖος, ἀκολουθῶν πιστῶς τήν γραμμήν καί τό πνεῦμα τῆς Μητροπόλεως, καί συμβουλευθείς καταλλήλως, ἐπικοινωνῶν διά πᾶσαν λεπτομέρειαν μετά τῆς ταπεινότητός μου, διωργάνωσε τά πάντα, μετά τῶν Συνεργατῶν του, κατά θαυμάσιον τρόπον. Παρόντες, Σοφέ καί Σεμνέ Πατριάρχα, οἱ ἐξοχώτατοι Πρέσβεις τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Κύπρου, καθώς καί οἱ Πρέσβεις ἄλλων κρατῶν, μετά τῶν ὁποίων ἔχομεν ἀγαστήν συνεργασίαν, καί οἱ ὁποῖοι ἀναφωνοῦν πρός Αὐτήν τό «Ἄξιος» καί τό «Καλῶς ἤλθατε».

Ζητῶν συγγνώμην δι’ ὅσα εἶπον, ἐπικαλοῦμαι ἐπ’ ἐμέ καί τό ἔργον μου τήν Πατριαρχικήν εὐλογίαν καί ἀναφωνῶ πρός τήν Ὑμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα, μέ υἱϊκήν ἀφοσίωσιν καί σεβασμόν ἀνυπόκριτον, τό «ὡς εὗ παρέστητε».

 

Εἰς πολλά ἔτη,

Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα!

 

Από το Γραφείο Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ