Με κεντρικό σύνθημα “φέρνουμε τα ιστορικά Βραγκιανά, την όμορφη Αργιθέα από τα δυτικά του νομού στο κέντρο αυτού”, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Βραγκιανιτών Κωνσταντίνος Αγόρης, πραγματοποιήθηκε -το περασμένο Σάββατο, στο Επιμελητήριο Καρδίτσας- η παρουσίαση του βιβλίου “Η Μεγάλη Νύχτα”.

 

Την εκδήλωση για την παρουσίαση του επετειακού βιβλίου, που εξεδόθη από τον Σύλλογο για τα 150 από την άλωση της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Βραγκιανών, παρακολούθησε πλήθος πολιτών, ενώ παρόντες ήταν και οι βουλευτές του νομού μας  Κωνσταντίνος Τσιάρας, Ασημίνα Σκόνδρα και Σπύρος Ταλιαδούρος. Δίπλα στο σύλλογο Βραγκιανιτών βρέθηκαν, επίσης, αρκετοί εκπρόσωποι Αργιθεάτικων Συλλόγων.

 

Την παρουσίαση έκαναν ο Θανάσης Καραγεώργος, που επιμελήθηκε την έκδοση, ο Ηγούμενος της Μονής Σπηλιάς αρχιμανδρίτης Νεκτάριος και ο δημοσιογράφος Ηλίας Προβόπουλος, ενώ στον συντονισμό της βραδιάς βρισκόταν ο δημοσιογράφος και πρόεδρος του συλλόγου. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης έγινε οπτικοακουστική παρουσίαση των μέχρι τώρα γνωστών δεδομένων, ενώ ο Θανάσης Καραγεώργος έφερε στην επιφάνεια νέα στοιχεία τόσο για την ΙΜ Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και τα Βραγκιανά, όσο και για την ευρύτερη περιοχή. Στοιχεία που δείχνουν τη συνεχή και αδιάλειπτη κατοίκηση της περιοχής, από τους κλασικούς χρόνους μέχρι σήμερα, την Επισκοπή Ραδοβισδίου που υπαγόταν στην Μητρόπολη Λάρισας και είχε αρχικά έδρα τα Μικρά Βραγκιανά και στη συνέχεια το Βελετζικό Άρτας με διάρκεια ζωής για περίπου χίλια χρόνια, από το 900 μ.χ έως το 1833 μ.Χ.

 

Μέσω φωτογραφιών παρουσιάστηκε η εισβολή των Τουρκαλβανών στη Μονή κατά τη μοιραία βραδιά, όπως διασώθηκε μέσα από διηγήσεις ηλικιωμένων χωριανών, καθώς και τα σημεία πνιγμού – τραγικό τέλος των δύο Βραγκιανιτών, που είχαν υποδείξει στους εισβολείς τον τρόπο εισόδου στη Μονή.

 

Οι παριστάμενοι είχαν την ευκαιρία να δουν φωτογραφίες από μοναδικά ευρήματα της Κατούνιστας, όπου υπήρχε αρχαίος οικισμός, φωτογραφίες από το Άγιο Στεφάνι, την τοποθεσία που βρέθηκε η εικόνα της Μεταμόρφωσης, φωτογραφίες της σπηλιάς που κρύφτηκαν οι επιζήσαντες Σουλιώτες του Σέλτσου τους οποίους φρόντιζαν μοναχοί από τη γειτονική Μονή του Κώστη και κατόπιν αυτοί της Μονής Βραγκιανών, που τους προώθησαν προς τα Ιόνια νησιά. Υλικό υπήρχε και από διάφορες περιόδους του Μοναστηριού των Βραγκιανών, όπως αυτό πριν την ανακαίνισή του αλλά και αμέσως μετά. Δεν θα μπορούσε να λείψει η προβολή φωτογραφιών από τη σημερινή οικτρή κατάσταση των αγιογραφιών.

 

Ακόμη, έγινε κατατοπιστική ανάλυση της επιγραφής κτίσης της μονής, σε σύγκριση με άλλες χρονολογίες που υπάρχουν μέσα στο μοναστήρι και δόθηκε η πλέον προφανής ερμηνεία της χρονολόγησης που δίνεται με την επιγραφή ΧΑΝΕ ως χρονολογία από (Χ)ριστού ΑΝΕ, ήτοι 1055 ΙΟΥΛΙΟΥ 11, χρονολογία η οποία είναι πιο κοντά στην περίοδο της εικονομαχίας και της μεταφοράς εικόνων από τη Μικρά Ασία στα Άγραφα για να σωθούν. Ταυτόχρονα με την ίδρυση του πρώτου ναού της Μονής Σπηλιάς (1064), δηλαδή. Οι ημερομηνίες 1625, 1655 κλπ, που δίνονται, προφανώς αφορούν σε έτη ανακαίνισης ή επαναθεμελίωσης της Μονής.

 

Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βραγκιανιτών ανέλαβε -δια του προέδρου του- την ευθύνη για τη συλλογή των νεότερων στοιχείων και την έκδοση νέου – εμπλουτισμένου βιβλίου.

vragkiana1


 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ