Η συνεχιζόμενη ύφεση στην οικονομία δημιουργεί αβέβαιο μέλλον για τις επιχειρήσεις

Βασικά συμπεράσματα έρευνας β’ εξαμήνου 2012  που διενήργησε ο Σύνδεσμος μεταξύ των Βιομηχανιών στους Νομούς της Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδος με τίτλο «ΈΡΕΥΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ ΣΥΓΚΥΡΙΑΣ Β ΕΞΑΜΗΝΟ 2012».

Η συνεχιζόμενη ύφεση στην οικονομία, αναπόφευκτα συνεχίζει να επηρεάζει αρνητικά την εγχώρια παραγωγή. Η απουσία βασικών εργαλείων επιχειρηματικής λειτουργίας, όπως είναι η οικονομική ρευστότητα και η αδυναμία του πιστωτικού συστήματος να χρηματοδοτεί τον προγραμματισμό της παραγωγικής λειτουργίας διευρύνει συνεχώς τον κύκλο της αβεβαιότητας και οδηγεί στον συνεχή περιορισμό της οικονομικής δραστηριότητας, δοκιμάζοντας όσες αντοχές έχουν απομείνει. Με εξαίρεση τον κλάδο της ενέργειας, όλοι οι υπόλοιποι παραγωγικοί κλάδοι βρίσκονται σε συνεχή υποχώρηση, παρά το γεγονός, ότι η εξαγωγική δραστηριότητα προσφέρει θετικά στοιχεία.

Η κατάσταση αυτή αποτυπώνεται στα στοιχεία της έρευνας του β΄ εξαμήνου του 2012, διατηρώντας με αμείωτη ένταση τα σοβαρά ερωτηματικά για την ικανότητα του εγχώριου παραγωγικού δυναμικού να αντιμετωπίσει τις δυσπλασίες ενός χρόνιου υφεσιακού περιβάλλοντος. Η τακτική έρευνα, που πραγματοποιεί ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Θεσσαλίας & Κεντρικής Ελλάδος κάθε εξάμηνο, μεταξύ των επιχειρήσεων – μελών του επιβεβαιώνει την δυσκολία των συνθηκών υπό τις οποίες λειτουργούν οι επιχειρήσεις ενώ κλάδοι ολόκληροι συνεχίζουν να βρίσκονται σε φάση μακράς ύφεσης με το κλίμα αισιοδοξίας στην αγορά να συνεχίζει να είναι είδος σε ανεπάρκεια.

Τα συμπεράσματα από την έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε στην περίοδο από 22/12/12 έως 22/1/2013, και στην οποία συμμετείχαν 100 μεταποιητικές επιχειρήσεις των Νομών της Θεσσαλίας και της Στερεάς Ελλάδος περιέχουν όλα εκείνα τα συστατικά στοιχεία, που επιβεβαιώνουν την αρνητική πορεία των παραγωγικών μεγεθών, τον σοβαρό σκεπτικισμό, που κυριαρχεί στην επιχειρηματική κοινότητα, αλλά και την αναγκαιότητα μεγαλύτερης αποφασιστικότητας στις πολιτικές για την ανάκαμψη της οικονομίας. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με ερωτηματολόγιο πολλαπλών ερωτήσεων, και ταυτότητά της είναι η εξής:

Τα βασικά συμπεράσματα της έρευνας είναι τα εξής:

1. Τα αποτελέσματα του α΄ εξαμήνου του ΄12 σε σχέση με το προηγούμενο εξάμηνο παρουσιάζουν για τα μεν κεφαλαιουχικά αγαθά[1] στασιμότητα για δε τα ενδιάμεσα περαιτέρω επιδείνωση. Είναι χαρακτηριστικό, ότι σε προηγούμενα εξάμηνα, ο κλάδος με τα χειρότερα αποτελέσματα ήταν αυτός των κεφαλαιουχικών. Σταδιακά, όμως, τον χώρο του καταλαμβάνουν τα ενδιάμεσα. Είναι, επίσης, αξιοσημείωτο ότι τα καταναλωτικά αγαθά «κρατάνε» τα θετικά τους αποτελέσματα. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι τα περισσότερο αισιόδοξα – τα όποια – στοιχεία προκύπτουν από την παραγωγική κοινότητα της Στερεάς Ελλάδος παρά από αυτή της Θεσσαλίας. Αυτή η εικόνα είναι διάχυτη σε όλο το εύρος των στοιχείων της έρευνας.

Όπως προκύπτει  οι μονάδες της Στερεάς Ελλάδος παρουσιάζουν πολύ καλύτερη εικόνα αποτελεσμάτων εξαμήνου, από αυτή των μονάδων της Θεσσαλίας.

2. Οι εκτιμήσεις των επιχειρήσεων για τα αποτελέσματα ολόκληρης της χρονιάς του ΄12 σε σχέση με το 2011, δείχνουν ότι τελικά το β΄ εξάμηνο του ΄12 δημιούργησε ορισμένες θετικές ανάσες, που όμως στο σύνολο της χρονιάς δεν ήταν ικανό για να ανατρέψει την γενική αρνητική εικόνα. Με εξαίρεση  τα καταναλωτικά αγαθά, που φαίνεται ότι χειρότερα κλείνει ένα ποσοστό μικρότερο από 50% του δείγματος, όλες οι μονάδες των δύο άλλων κλάδων.

Κρίνοντας τις επιδόσεις αυτές με βάση το μέγεθος της απασχόλησης, οι επιχειρήσεις με την μεγαλύτερη πίεση είναι οι μικρές και ακολουθούν οι μεσαίες. Αντίθετα, οι μεγάλες επιχειρήσεις είναι αυτές που επηρεάζουν σημαντικά το δείγμα με θετικότερες επιδόσεις.

3. Οι επιχειρήσεις, που συμμετέχουν στην έρευνα εντοπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα, που επηρεάζουν το έργο τους. Όπως προκύπτει με απόλυτη σαφήνεια η πιστωτική ασφυξία, που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις  αποτελεί μακράν το μείζον ζήτημα, το οποίο αφορά στην επιβίωσή τους. Το αμέσως επόμενο ιεραρχείται αυτό των ακάλυπτων επιταγών, ενώ το πρόβλημα των ακάλυπτων επιταγών, που σε προηγούμενες έρευνες είχε υψηλή θέση σταδιακά αμβλύνεται. Η κλαδική διάρθρωση των προβλημάτων φαίνεται πως είναι ευθέως ανάλογη με τις εξελίξεις των αποτελεσμάτων στους κλάδους. Οι επιχειρήσεις των κεφαλαιουχικών μοιάζουν να είναι σχεδόν αποκλεισμένες από την τραπεζική χρηματοδότηση και ακολουθούν εκείνες των ενδιάμεσων αγαθών. Πάντως, επιδιώκοντας τον γεωγραφικό εντοπισμό των προβλημάτων, προκύπτει ότι οι μονάδες του δείγματος της Στερεάς έχουν σε υψηλό βαθμό τα προβλήματα της χρηματοδότησης και της ζήτησης αλλά σε μικρότερο, συγκρινόμενες με αυτές της Θεσσαλίας.

Αντίθετα, αντιμετωπίζουν σε υψηλό βαθμό το πρόβλημα των ακάλυπτων επιταγών, γεγονός που θα μπορούσε να ερμηνεύσει ένταση προσανατολισμού σε ευρείες αγορές καταναλωτικών προϊόντων.

 4. Η πίεση, που δέχονται οι επιχειρήσεις τόσο στις παραγγελίες όσο στα προγράμματα παραγωγής κυμαίνεται σε ποσοστά ανάλογα με τον κλάδο σε κλάδο. Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό το γεγονός ότι οι επιχειρήσεις των κεφαλαιουχικών αγαθών απουσιάζουν παντελώς από την κατηγορία μείωσης 10%-30% και έχουν σημαντική παρουσία στις περιοχές κυρίως από 30% έως και 50%.

Τα ενδιάμεσα αγαθά δέχονται μειώσεις στην περιοχή του 10% έως 30% κάτι που συμβαίνει και με τα καταναλωτικά αγαθά, τα οποία ωστόσο, σε μεγάλο ποσοστό δηλώνουν αμείωτη παραγωγή και παραγγελίες.

Αποτυπώνοντας την εικόνα των μειώσεων γεωγραφικά, προκύπτει ότι η Μαγνησία είναι η περιοχή με σοβαρές απώλειες και ακολουθούν αυτές της Καρδίτσας και των Τρικάλων. Αντίθετα, οι περιοχές της Βοιωτίας καθώς και της Εύβοιας αφήνουν ένα μήνυμα θετικό.

5.  Στην γενικότερη των πωλήσεων οι επιδόσεις είναι συναφείς με την προηγούμενη παράγραφο. Δηλαδή, παραπάνω από τις μισές επιχειρήσεις του δείγματος συνεχίζουν να σημειώνουν και στο β΄ εξάμηνο του ΄12 απώλειες, στον κύκλο εργασιών τους.

6.  Σε ό,τι αφορά στις μεταβολές των εργασιακών σχέσεων, με δεδομένες τις αρνητικές επιπτώσεις της κρίσης τόσο στην παραγωγική τους λειτουργία όσο και στις οικονομικές τους επιδόσεις η εικόνα παραπέμπει σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό επιχειρήσεων, που ως μέσος όρος είναι σχεδόν 50%, οι οποίες δεν έχουν προχωρήσει σε αλλαγές των εργασιακών τους σχέσεων. Ο μεγάλος όγκος των επιχειρήσεων που έχουν προχωρήσει σε μεταβολές αναφέρεται σε μείωση αμοιβών και ωρών εργασίας, δηλαδή, χρήση περισσότερο ευέλικτων σχέσεων. Οι απολύσεις φαίνεται να έχουν εμφανέστερη παρουσία στον κλάδο των ενδιάμεσων αγαθών, ο οποίος βρίσκεται σε ύφεση διαρκείας και λιγότερο εμφανή στους άλλους δύο κλάδους επιχειρήσεων του δείγματος.

Η εικόνα των απολύσεων όπως προκύπτει, οι επιχειρήσεις των κεφαλαιουχικών αγαθών, προσπαθώντας να περιορίσουν όσο το δυνατόν περισσότερο το λειτουργικό τους κόστος, καταφεύγουν, το 2012, σε περιορισμό της απασχόλησης. Αντίθετα, οι άλλες δύο κατηγορίες κλάδων διατηρούν τα απολύσεις σε πολύ χαμηλό επίπεδο.

Γεωγραφικά, η κατανομή, δείχνει ότι ένας μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων όλων των Νομών, φτάνει έως και 83%, μέσα στο 2012 δεν έχει πραγματοποιήσει απολύσεις. Εμφανή παρουσία κάνουν στους Νομούς Καρδίτσας, Φθιώτιδας και Βοιωτίας.

Τέλος, σε ό,τι αφορά τα επιχειρηματικά μεγέθη με βάση την απασχόληση, οι μεσαίες επιχειρήσεις φαίνεται, που έχουν πιεστεί περισσότερο και εξαναγκάστηκαν να προσφύγουν στο μέτρο των απολύσεων περισσότερο από τις δύο άλλες κατηγορίες επιχειρήσεων.

7.  Οι επιχειρήσεις ό,τι περιορισμού είχαν να κάνουν τους έχουν κάνει. Η αγωνία τους έχει στραφεί στις πολιτικές, που εξαρτώνται άμεσα από τις ειλικρινείς μεταρρυθμιστικές διαθέσεις του κράτους, που θα συμβάλλουν στην αποτελεσματική υποβοήθηση του επιχειρηματικού έργου. Η εξασφάλιση ρευστότητας, και η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και των φορολογικών συντελεστών αποτελούν πλέον για τις επιχειρήσεις υψηλού επιπέδου προσδοκίες των επόμενων κυβερνητικών επιλογών.

8. Είναι αισιόδοξο το μήνυμα ότι εν μέσω βαθειάς και παρατεταμένης οικονομικής κρίσης καταγράφονται επενδυτικής πρωτοβουλίες και μάλιστα σε αρκετά υψηλό ποσοστό μεταξύ των επιχειρηματικών μονάδων. Η μεγαλύτερη επενδυτική κινητικότητα καταγράφεται μεταξύ των παραγωγικών επιχειρήσεων της Εύβοιας και της Φθιώτιδας, κυρίως, από επιχειρήσεις του κλάδου των καταναλωτικών αγαθών, και ιδιαίτερα από μονάδες, που κατατάσσονται στις μεγάλες.

9. Αντίστοιχα ενθαρρυντικές είναι και οι εξαγωγικές επιδόσεις των επιχειρήσεων, στις οποίες πρωτοστατούν οι μεσαίες και οι μεγάλες επιχειρήσεις, που ανήκουν σε όλους τους κλάδους αλλά με προεξάρχοντα αυτόν των καταναλωτικών αγαθών και ακολούθως των κεφαλαιουχικών.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι μεγαλύτερη εξωστρεφή δραστηριότητα ασκείται κατά βάση από τις επιχειρήσεις των στερεοελλαδίτικων Νομών με επικεφαλής αυτόν της Βοιωτίας παρά από εκείνες των θεσσαλικών.

10. Για μία ακόμη φορά, οι επιχειρήσεις, κρίνοντας το κυβερνητικό έργο, θεωρούν ότι διακρίνεται για πολιτικές δημοσιονομικής μονομέρειας, χωρίς αναπτυξιακά χαρακτηριστικά, με μόνη επιδίωξη την μείωση και μόνον των ελλειμμάτων.

11. Τέλος, αξιολογώντας, οι επιχειρήσεις την προοπτική εξόδου της οικονομίας από την κρίση, η μεγάλη πλειοψηφία μεταθέτει την αισιοδοξία της για μετά το 2014.

Η αξιολόγηση αυτή είναι συνυφασμένη τόσο με τις αδύναμες εσωτερικές αναπτυξιακές πολιτικές όσο και με την απουσία μιάς ισχυρής αναπτυξιακής ώθησης προερχόμενης από τις λεγόμενες «δυνατές» οικονομίες, του διεθνούς στερεώματος.

Συμπερασματικά, η εικόνα του β΄ εξαμήνου του ΄12, αλλά και ολόκληρου του προηγούμενου δωδεκαμήνου, συνεχίζει να υπογραμμίζει τις δύσκολες συνθήκες, και την αβεβαιότητα υπό την οποία λειτουργούν οι παραγωγικές επιχειρήσεις της χώρας. Από τα δεδομένα που καθορίζουν τα βασικά τους προβλήματα, κυρίαρχο είναι αυτό της απουσίας οικονομικής ρευστότητας, το οποίο προκύπτει από το γεγονός ότι η εγχώρια παραγωγική κοινότητα λειτουργεί απούσης της τραπεζικής χρηματοδότησης. Είναι πρωτοφανές το γεγονός ότι εξακολουθεί να υπάρχει εγχώρια αγορά, να πραγματοποιούνται εξαγωγές να εκτελούνται επενδυτικές πρωτοβουλίες, με τις χρηματοδοτικές στρόφιγγες των τραπεζών σχεδόν κλειστές και με τις υποχρεώσεις του κράτους απέναντι στις επιχειρήσεις να εξοφλούνται με το σταγονόμετρο. Ωστόσο, ένα μεγάλο μέρος των επιχειρήσεων, και κυρίως αυτών που ανήκουν στους κλάδους των κεφαλαιουχικών και των ενδιάμεσων αγαθών, φαίνεται πως σταδιακά χάνουν δυνάμεις, και στρέφουν το βλέμμα τους στις πολιτικές των μεταρρυθμίσεων, που θα τις απαλλάξουν από βάρη που χρόνια τώρα καθηλώνουν την ανταγωνιστικότητα του παραγόμενου προϊόντος.

• Η μεταρρύθμιση στην φορολογία, που δεν έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνον με την μείωση των φορολογικών συντελεστών, αλλά με όλο το πλέγμα των άμεσων και έμμεσων φορολογικών επιβαρύνσεων π.χ. ενέργεια, που είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη, και επιβαρύνουν όχι τα κέρδη αλλά το κεφάλαιο.
• Ή η μεταρρύθμιση στο μη μισθολογικό κόστος, που θα μειώσει το κόστος των ασφαλιστικών εισφορών, που είναι από τις υψηλότερες μεταξύ των χωρών – μελών του ΟΟΣΑ,
• Ή η πάταξη της γραφειοκρατίας, η οποία ακόμη εξακολουθεί να επιβαρύνει την οικονομία και το επιχειρηματικό έργο με τεράστια κόστη αποτελούν μερικά από τα πεδία από την βελτίωση των οποίων οι επιχειρήσεις προσδοκούν βοήθειες, που όμως προς το παρόν αγνοούνται. Το πόσο αποθαρρυντικό είναι το εφαρμοζόμενο μίγμα πολιτικής φαίνεται και από τις αξιολογήσεις των κυβερνητικών πολιτικών. Κρίνεται ιδιαίτερα αυστηρά το γεγονός ότι το πρόγραμμα προσαρμογής είναι ιδιαίτερα εμπροσθοβαρές στο δημοσιονομικό του τμήμα ενώ είναι εξαιρετικά ασαφές, ασπόνδυλο και χωρίς στόχους στο αναπτυξιακό του σκέλος. Η αξιολόγηση αυτή είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για να καθορίσει και την αισιοδοξία των επιχειρήσεων του δείγματος, οι οποίες εκτιμούν ότι η ανάκαμψη της πραγματικής οικονομίας θα αρχίσει να έχει εμφανή παρουσία μετά το 2014.