Θεσσαλονίκη

Γράφει ο Γιάννης Δελόγλου

Στο αμφιθέατρο του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης έγινε η παρουσίαση του βιβλίου οπτικής ποίησης «Π» του εικαστικού Κωστή Τριανταφύλλου παρουσία πολλών φίλων της εικαστικής τέχνης. Τον δημιουργό αυτής της ξεχωριστής και ευαίσθητης δουλειάς και τους φίλους της χαιρέτησε η Πρόεδρος του Μ.Μ.Σ.Τ.Κ. Ξανθίππη Σκαρπιά Χοιπελ μεταφέροντας τους χαιρετισμούς και του διευθυντού του Μουσείου κ. Ντένη Ζαχαροπούλου. Για τον Κωστή Τριανταφύλλου μίλησαν και παρουσίασαν το έργο του ο εικαστικός και καθηγητής κ. Γεώργιος Τσακίρης και ο ιστορικός τέχνης , καθηγητής κ. Θανάσης Μουτσόπουλος. Είπαν: Κάνοντας μια ανασκόπηση σήμερα (φαίνεται καλή η αφορμή, δεδομένης της πορείας του και αυτής της έκδοσης), τα χρόνια στο Παρίσι πρέπει να ήταν  εξαιρετικά σημαντικά. Η σχέση του με τον Κορνήλιο Καστοριάδη και τον Pierre Restany έπαιξαν ίσως έναν καίριο λόγο. Η μετεξέλιξη του από underground καλλιτέχνη και ποιητή στη στρατοκρατούμενη Αθήνα σε έναν ευρωπαίο τεχνολογικό εικαστικό με παρεμβάσεις στα θεσμικά πολιτισμικά πράγματα της Γαλλίας και σημαντικές εκθεσιακές παρουσίες θα είναι η κυριότερη εικόνα των μεγάλων αλλαγών στο έργο του. Από τότε ο Κωστής συμμετέχει στις εξελίξεις, παρακολουθεί, καταγράφει και δημιουργεί μια νέου τύπου τέχνη…..

Είναι περίεργο πως ένας καλλιτέχνης, ως προσωπικότητα μπορεί να μοιάζει πολύ διαφορετικός από την εικόνα του έργου του. Η δουλειά του Κωστή της δεκαετίας του ΄70 είναι από τα πιο «βάρβαρα» «άγρια», «ωμά», έργα αμφισβήτησης που παράχθηκαν επί ελλαδικού εδάφους. Τα έργα του ΄80 (μέχρι το ’86 περίπου) κρατάνε τον σαρκασμό και τον μπολιάζουν με μια πανδαισία χρωμάτων και σχημάτων, παρμένων από τα media και την καταναλωτική εικονογραφία. Και μετά η περίοδος του Κεραυνού…

Ο Κωστής είναι ένας καλλιτέχνης ο οποίος στα χρόνια της νεότητας του αμφισβήτησε τις βασικές «γκαλερίστικες» δομές της λειτουργίας της τέχνης. Προερχόμενος από τις διαδικασίες του (λεγόμενου) underground, χρησιμοποιώντας εφήμερες, πολλαπλές, ready made ή ευτελείς φόρμες. Στην ώριμη φάση του, η οποία διαρκεί ήδη πάνω από είκοσι χρόνια, απογυμνώνει το έργο τέχνης (του) σε κάτι που σταδιακά αγγίζει το άυλο: ηλεκτρικές εκφορτίσεις. Σαν τις Πλατωνικές σκιές του Σπηλαίου, ο Κωστής σχολιάζει με αυτόν τον τρόπο το φευγαλέο της εικονοποιίας, και του εικαστικού έργου γενικότερα.

Στη συνέχεια ακολούθησε συναυλία «Ο Σεμπάστιαν στο όνειρο» σε ποίηση Georg Trakl,  μετάφραση Έλενας Νούσια από τα με΄λη του KSYMEnsemble: Άκη Δαούτη, Μαργαρίτα Κουρτπαρασίδου, Κώστα Μαντζώρα, Πέτρο Φραγκίστα, Νικολέτα Χατζοπούλου, Νίκο Χαριζάνο και Νατάσσα Μάρε Μουμτζίδου στο τραγούδι.

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ