Ανέπτυξε πλουσιότατη εθνική, κοινωνική και φιλανθρωπική δράση και εξελίχθηκε σ’ ένα σπουδαίο πνευματικό κέντρο με την βιβλιοθήκη της και τους λογίους μοναχούς της. Στα ζοφερά χρόνια τής τουρκοκρατίας ίδρυσε ιατρείο  και ανέλαβε την διεύθυνση τής Ελληνικής Σχολής στα Τρίκαλα.

Πρόκειται για την Ιερά Μονή Δουσίκου η οποία κτίσθηκε το 1530 από τον Άγιο Βησσαρίωνα, Μητροπολίτη Λάρισας στις κατάφυτες πλαγιές του Κόζιακα πάνω από την Πύλη Τρικάλων σε υψόμετρο 700 μ. και με απέραντη τη θέα προς τον θεσσαλικό κάμπο.

Το 1550 ο ανεψιός του Αγίου Νεόφυτος Λάρισας έκανε σημαντικές κτιριακές επεκτάσεις. Ανήγειρε επίσης το επιβλητικό Καθολικό, που αγιογραφήθηκε το 1557 από τον εξαίρετο αγιογράφο Τζώρτζη με παραστάσεις της Κρητικής σχολής, υψηλής τέχνης, που διατηρούνται μέχρι σήμερα σε αρίστη κατάσταση.

Το όλο κτιριακό συγκρότημα τής Μονής προβάλλει σαν φρούριο και εντυπωσιάζει με την βαθμιδωτή προσαρμογή του στις απότομες κλίσεις του εδάφους, τους εξώστες, την ανεμόσκαλα και το  δίχτυ, από όπου γινόταν ή πρόσβαση μέχρι το 1962.

Η Ιερά Μονή αναδείχθηκε όχι μόνο σε εργαστήριο της μοναχικής πολιτείας, αλλά και σε κιβωτό των ιερών παραδόσεων του Γένους μας. Σαν πολύτιμο κειμήλιο φυλάσσει την τιμίαν Κάραν του κτίτορος Αγίου Βησσαρίωνος.

Με εντολή του Αγίου είναι άβατος ο χώρος για τις γυναίκες. Πανηγυρίζει στις 15 Σεπτεμβρίου.

Το Καθολικόν της Ι. Μονής Άγιου Βησσαρίωνος Δουσίκου, που τιμάται στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος -Χριστού, ανήγειρε το 1544 ό Άγιος Νεόφυτος Μητροπολίτης Λάρισας, ανεψιός του Αγίου Βησσαρίωνος, μετά την καταστροφή από ισχυρότατο σεισμό εκείνου που έκτισε ό Άγιος το 1527.

Οι τοιχογραφίες του ολοκληρώθηκαν το 1557 και διατηρούνται σε άριστη κατάσταση σε όλη την έκτασή τους.

Χαρακτηρίζονται από το πλήθος των παραστάσεων, την εμπνευσμένη ιεράρχηση των θεμάτων και την ισορροπία των συνθέσεων. Ανήκουν στα επιτεύγματα τής Κρητικής Σχολής και αποτελούν έργο υψηλής καλλιτεχνικής πνοής του εξαίρετου αγιογράφου Τζώρτζη του Κωνσταντινουπολίτου.

Το ξυλόγλυπτο τέμπλο εκτείνεται σε μεγάλο ύψος και φιλοτεχνήθηκε το 1767 από επιδέξιους ξυλογλύπτες, που είχαν την καταγωγή τους από το Λινοτόπι της Β. Ηπείρου. Το Καθολικό της Μονής Δουσίκου είναι μία σπάνια περίπτωση συνδυασμού αρχιτεκτονικής και ζωγραφικής τελειότητας.

Ό Άγιος Βησσαρίων γεννήθηκε στην Πόρτα Παναγιά Τρικάλων το 1490, ήτοι λίγα χρόνια μετά την άλωση  της Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους.

Νεότατος γίνεται μοναχός και χειροτονείται διαδοχικά διάκονος και πρεσβύτερος. Το 1517 εκλέγεται επίσκοπος Ελασσόνας και το 1521 αναλαμβάνει την διοίκηση της επισκοπής Σταγών.  Το 1527 αναβιβάζεται στο θρόνο τής Μητροπόλεως Λάρισας. Πέθανε

στις 15 Σεπτεμβρίου 1540 ενώ η Τιμία Κάρα του φυλάσσεται στην Ιερά Μονή. Η Ιερά Μονή Δουσίκου δέχεται επισκέπτες από κάθε γωνιά της χώρας και κυρίως το θεσσαλικό διαμέρισμα.

Κοινότητα Αγίου Βησσαρίωνα

Στην ιστορική κοινότητα του Αγίου Βησσαρίωνα (230 μ. υψ.) σύμφωνα με στοιχεία του δήμου Πύλης φθάνουμε είτε ακολουθώντας το δρόμο που οδηγεί σ’ αυτήν από τη Φιλύρα, μέσα από ένα ωραιότατο λιβάδι, είτε από τη μεριά της Πύλης που απέχει μόλις δύο χιλιόμετρα. Το χωριό οφείλει το παλιό του όνομα “Δούσικο” σε ένα ενδημικό του τόπου είδος βαλανιδιάς με το (σλαβικό) όνομα Ντούσκο ή Ντουσκάρι.

Ο πρώτος κάτοικος του χωριού φαίνεται εγγεγραμμένος στα μητρώα αρρένων της κοινότητας από το 1832, όταν αυτή υπαγόταν στο επαρχείο Ντουσκάρ. Το Δούσικο, χτισμένο δίπλα στον Πορταϊκό ποταμό, διαθέτει πολύ υγιεινό κλίμα, το οποίο απολαμβάνουν οι 1.100 κάτοικοί του (το χειμώνα – αυξάνονται σε 1280 το καλοκαίρι), γεωργοί και κτηνοτρόφοι, αλλά και “πετράδες” (χτίστες της πέτρας) – και μαζί τους οι εποχιακοί επισκέπτες. Σε μικρή απόσταση από το χωριό βρίσκεται το δάσος “Λάκκα της Στεφανής” και το εκτροφείο θηραμάτων του Κόζιακα.

Οι κοντινότερες κορυφές του Κόζιακα είναι η Κρανιά (1.100 μ.) και η Φουρκέτσα (500 μ.). Ένας νερόμυλος, ο Νιζερός, σώζεται 2 χλμ. από το χωριό καθώς και οι βρύσες Ψηλές Βρύσες, Γιαννάκη Βρύση και Γαβριήλ Βρύση. Η τελευταία συνδέεται με το χωριό με παλιό μονοπάτι, σ’ όλο το μήκος του οποίου συναντά κανείς πέτρινες κατασκευές. Ωραίος χώρος για αναψυχή, όπου βγαίνουν οι κάτοικοι την Πρωτομαγιά, είναι το λιβάδι Ντάρα.

Το χωριό συνδέθηκε με την περίφημη μονή του Σωτήρος των Μεγάλων Πυλών, που βρίσκεται σε απόσταση 5 χλμ. από κει, ανεβαίνοντας σε υψόμετρο 750 μ. στις πλαγιές του Κόζιακα. Το μοναστήρι επανιδρύθηκε μεταξύ 1527 – 1535 από τον Άγιο Βησσαρίωνα, αρχιεπίσκοπο Λαρίσης, όταν ο άγιος ήταν έξαρχος Σταγών.

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ