Πιστεύω στον Θεό που στις φλέβες του δεν τρέχει γαλάζιο αίμα

Συνέντευξη με την ποιήτρια Παναγιώτα Μπλέτα.

Επιμέλεια: Βάσω Β. Παππά.

 

Vas_nikpap@yahoo.gr

 

 

H Παναγιώτα Μπλέτα με σπουδές και μεταπτυχιακό στη Νέα Υόρκη, έχει μέχρι σήμερα δοκιμαστεί με επιτυχία στην επιχειρηματική δραστηριότητα, αλλά και στην πολιτική, σε δύο τομείς που δύσκολα επιτρέπουν την παράλληλη δημιουργία έργων του λόγου. Ο ποιητικός της λόγος -μια διέξοδος για κείνη- μας οδηγεί σε φωτεινά μονοπάτια αφήγησης, χαραγμένα ανάμεσα από λυρισμό, συμβολισμό, μεταμοντερνισμό. Ένα νέο ύφος, ταιριαστό στις σύγχρονες απαιτήσεις, τοποθετεί με σιγουριά την ποίησή της στο ανθολόγιο σύγχρονων Ελλήνων ποιητών. Γλώσσα ατίθαση, πρωτοπόρα, άκρως ανατρεπτική και σαγηνευτική.

 

Οι «ΓΥΜΝΕΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ» το πρώτο της βιβλίο φανερώνει  την ομορφιά του απέριττου, το αψεγάδιαστο κάλλος του καλλίγραμμου κορμιού που αποτελεί έμπνευση για την καλλιτέχνη. Σμιλεύει περίτεχνα το λόγο, και αφαιρεί κάθε περιττή λέξη, κοσμώντας τα ποιήματά της με λέξεις κοφτές, στίχο συχνά μονολεκτικό, που υπερέχει ωστόσο σε νοήματα όσο και σε πλαστικότητα. Επιχειρεί μια διείσδυση στο γυναικείο ψυχισμό μέσα από το πρίσμα του έρωτα. Ποιήματα που αποπνέουν ωριμότητα και ερωτική μέθη.

 

Το δεύτερό της βιβλίο «UNFUCK THE WORLD” σε ελεύθερη μετάφραση «ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ»  μέσα από  τριάντα επτά συναπτά κείμενα συνοδευόμενα από αντίστοιχα ποιήματα βυθισμένα στα βάθη των συναισθημάτων και των νοητικών προβληματισμών της δημιουργού με γλώσσα πλούσια και πολύσημη  διευρύνει τις διαστάσεις  της σκέψης μας σχετικά με την θέση του ανθρώπου στη σύγχρονη πολύπλοκη κοινωνική πραγματικότητα.

 

 

 

Κυρία Μπλέτα, πού μεγαλώσατε και τι θυμάστε πιο έντονα από την παιδική σας ηλικία;

Γεννήθηκα στη Λακωνία από όπου και πήρα το μαχητικό πνεύμα του Λεωνίδα που εμφανίζεται πιο έντονα στο δεύτερο βιβλίο μου “UNFUCKTHEWORLD” σε ελεύθερη μετάφραση «ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ». Είμαι πολύ περήφανη για τη γενέτειρά μου γι’ αυτό και ξεκίνησα την παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου μου από τη Λακωνική γη. Μεγάλωσα σε έναν άλλο επίσης ιστορικό τόπο το Χαλάνδρι κοντά στο περίφημο αρχαίο θέατρο της Ρεματιάς.

Στη Νέα Υόρκη βρεθήκατε προκειμένου να σπουδάσετε Διοίκηση και Οργάνωση Επιχειρήσεων στο New York Institute of Technology. Μιλήστε μας για εκείνη την περίοδο της ζωής σας.

 

 

 

Η περίοδος αυτή της ζωής μου είναι γεμάτη από υπέροχες αναμνήσεις διότι είχα την τύχη να κάνω εξαιρετικές σπουδές και στο πρώτο πτυχίο αλλά και στο μεταπτυχιακό σε μεγάλα πανεπιστήμια της Νέας Υόρκης καθώς επίσης και να ζήσω την έντονη πολυεπίπεδη Νέα Υόρκη, την Μέκκα της επιχειρηματικότητας αλλά και της τέχνης σε όλο της το μεγαλείο, να γνωρίσω πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους να κάνω υπέροχους φίλους και να ανταλλάξω κουλτούρα, παράδοση, ιδέες…

 

Η ποίηση είναι τέχνη. Πιστεύετε ότι μέσα από την ποίηση μπορούμε να νικήσουμε το χρόνο;

 

 

 

Η ποίηση δεν είναι μόνο τέχνη είναι και πολιτική… Είναι συμπυκνωμένη  εμπειρία μυαλού και ψυχής  αποτυπωμένη σε στίχους αφηγηματικούς από τις σειρήνες της καρδιάς, εικονογραφημένους από διάχυτα απείθαρχα συναισθήματα, εκπεφρασμένους με λυρικά σλάλομ της πέννας… Η ποίηση ως πολιτική, ιστορικά έμελλε πάντα να αλλάζει τα δεδομένα, να προκαλεί, όπως αναφέρω χαρακτηριστικά σε ένα από τα ποιήματα μου «ΣτεντόρειαΨυχή», τον κόσμο να αλλάξει τα δεδομένα της ζωής του που τον μπερδεύουν, τον αγανακτούν του στερούν την ελευθερία του, την φωνή του… γι’ αυτό λοιπόν «…Σήκω Φωνή Βγάλε Στεντόρεια Ψυχή Να ακουστεί…»

 

Θεωρείτε ότι ο ποιητής είναι ο γεννήτορας των δημιουργημάτων ή ότι είναι απλά το κανάλι για να φτάσουν αυτά στο φως;

 

 

 

Ο ποιητής/ποιήτρια είναι πάντα γεννήτορας, δημιουργός. Τίκτει το ίδιο το φως μέσα στην ποίησή του/της…

 

Τι σας αρέσει να διαβάζετε από ελληνική και ξένη ποίηση;

 

 

 

Μου αρέσει να διαβάζω ανατρεπτική ποίηση, ποίηση που απηχεί παραδόσεις αλλά ταυτόχρονα ανατρέπει κατεστημένα και στερεότυπα, ανεξάρτητα αν είναι γέννημα ελλήνων ή ξένων ποιητών, εξάλλου οι ποιητές δεν ανήκουν σε μια χώρα ανήκουν σε όλη την ανθρωπότητα. Μου αρέσει να διαβάζω ποίηση που υπηρετεί τον άνθρωπο, που απηχεί τις ανάγκες του, τα όνειρά του, τους αναστεναγμούς του, τις ελπίδες του, την φαντασία του, το μέλλον του. Ποίηση που δημιουργεί εγγραφές στην ιστορία…

 

Πείτε μας ένα έργο τέχνης που θυμάστε γιατί σας έχει κάνει ιδιαίτερη εντύπωση.

 

 

 

Μου έχουν μείνει ανεξίτηλα στη μνήμη μου:

 

–o  «ΤΑΥΡΟΣ» του Πικάσο που τον συνδέω με σχετικό ποίημα στο πρώτο μου βιβλίο «ΓΥΜΝΕΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ»: «…Στον ταύρο Όλα γίνανε Μίλια πολλά Σχήματα ερωτοπαθή…» καθώς και

 

– η «GUERNIKA» που επίσης συνδέω με ποίημα από το δεύτερο βιβλίο μου «STATUSQUO– GUERRNIKA»: «…Φέρτε μου Να αναμετρηθώ Τις έγνοιες  Τον πόνο Και Τη θάλασσα Από αίμα…»

 

Τι σας τρομάζει στην κοινωνική πραγματικότητα σήμερα; Σας έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση και πώς την αντιμετωπίζετε;

 

 

 

Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει όλους μας… Ακόμη και να έχεις την πολυτέλεια να επιβιώνεις, καθώς έχει γίνει πολυτέλεια σήμερα για τον μέσο άνθρωπο, δεν μπορείς να αγνοείς την πείνα και την εξαθλίωση δίπλα σου αλλά και μακριά σου. Δεν μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος τα βράδια όταν μυρίζει ανθρώπινο αίμα η ατμόσφαιρα γύρω σου… Τρομάζω μήπως ξυπνήσω ένα πρωί και ανακαλύψω ότι το μυαλό μου δεν ανήκει πια σε μένα και πως θα συνεχίσω να αντιστέκομαι…

 

Τα τελευταία χρόνια βλέπαμε μερικοί πολιτικοί μας να επιδεικνύουν μια αλαζονική στάση και συμπεριφορά με αποτέλεσμα να βρεθούμε σ’ αυτή τη δεινή θέση σήμερα. Πιστεύετε ότι η εξουσία είναι αυτή που κάνει κάποιον εξουσιαστή ή αυτό είναι χαρακτηριστικό των ανθρώπων που την επιλέγουν;

 

 

 

Αυτό είναι χαρακτηριστικό των ανθρώπων που γεννήθηκαν χωρίς συνείδηση ή την έχασαν κάπου εκεί στο δρόμο προς την εξουσία. Αναφέρω χαρακτηριστικά σε κάποιο από τα πεζά  που συνοδεύουν τα ποιήματά μου στο δεύτερο βιβλίο «UNFUCKTHEWORLD» : «ΟΠΙΟ Για τον πληβείο. Οι θεσμοί  κατήχησης για επιβολή πειθαρχίας. Για τον Πατρίκιο. Ο έλεγχος της εξουσίας. Φυγάδες και οι δύο. Τι περιστέρι. Τι γεράκι. Διαφέρουν μόνο στην τακτική προσέγγισης της συνείδησης. Δίδαξε στην συνείδησή σου την αυτοάμυνα. Ίσως μπορέσεις να τη σώσεις…»

 

Πιστεύετε στον Θεό;

 

 

 

Πιστεύω στον Θεό που είναι ελεήμων, ανθρωποκεντρικός, που στις φλέβες του δεν τρέχει γαλάζιο αίμα αλλά το αίμα των αδικημένων και των καταφρονεμένων ετούτου εδώ του κόσμου…

 

 

 

Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας για το μέλλον;

 

 

 

Φοβάμαι αυτό που περιγράφω στο ποίημα από το δεύτερο βιβλίο « ΠΕΤΡΙΝΑ ΚΛΑΜΜΑΤΑ»  : «…Τα κλάματά σου  Έγιναν Πέτρες  Και πώς  Θα τις σηκώσεις… Σκάψε  Βαθιά  Να βρεις  Τα σύνορά σου  Κατάδικος  Μέσα  Στα κτήματά σου  Ζήτα  Από τον Θεό σου  Να συγχωρήσει  Το βαθύ σου  Χτυποκάρδι…»