Γράφει ο Ιωάννης Κ. Γεωργιάδης, Αρχος Π.Ν. ε.α.

Με την ευκαιρία των 100 ετών των Βαλκανικών Πολέμων.

Ο πρωταρχικός σκοπός ενός Ναυτικού ειναι να προστατεύσει τις θαλάσσιες επικοινωνίες, να αποδυναμώσει ή παντελώς να αποτρέψει εκείνες του αντιπάλου, να υποστηρίξει τις χερσαίες επιχειρήσεις και να εξαλείψει την δυνατότητα του αντιπάλου για ναυτικές επιχειρήσεις κάθε μορφής.

Ως εκ τούτου ο αποκλεισμός των Ναυτικών Δυνάμεων του αντιπάλου και τα αποτελέσματα που μπορεί να έχει στο ηθικό του είναι ο κύριος επιθετικός ρόλος του Ναυτικού . Θα έλεγα ότι η Υψηλή Στρατηγική –Υ.Σ. πρέπει να είναι ο αληθινός στόχος του Ναυτικού όπλου με δεδομένο ότι η Υ.Σ. εστιάζει στην κατανίκηση του αντιπάλου ει δυνατόν χωρίς να χυθεί σταγόνα αίματος και δίχως να καταστραφούν οι υποδομές των αντιπάλων ενόψει και της επερχόμενης μετά τον πόλεμο ειρήνης.

Τα ανωτέρω ήσαν και το γενικό περίγραμμα δράσης πριν την έναρξη των Β.Π. του 12-13.
Ο Στόλος του Αιγαίου επέτυχε να εφαρμόσει ακριβώς  τις αρχές της Υ.Σ. μηδενίζοντας τις θαλάσσιες επικοινωνίες του αντιπάλου και αποτρέποντας την μεταφορά ενισχύσεων και πολεμικού υλικού από όλη την επικράτεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στο θέατρο του πολέμου στα Βαλκάνια. Εάν αυτό δεν είχε επιτευχθεί η εξέλιξη των πολεμικών συγκρούσεων σε όλα τα πεδία των μαχών επι Βαλκανικού Εδάφους, θα ήταν διαφορετική.

Το άξιον υπογράμμισης είναι ότι η Υ.Σ. εφαρμόστηκε άριστα σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο με πρωταγωνιστές τον Ε.Βενιζέλο, τον τότε διάδοχο Κωνσταντίνο και τον Ναύαρχο Π. Κουντουριώτη, παράδειγμα εθνικής ομοψυχίας που όποτε ευδοκίμησε στα χώματα μας η πατρίδα μεγαλούργησε.

Κάποιοι εκείνη την εποχή – εκτός Ελλάδος – αντιλαμβάνοντο την νίκη σε μια ναυμαχία σαν την καταβύθιση μεγάλου αριθμού πολεμικών μονάδων με εκατοντάδες ή και χιλιάδες νεκρούς. Αυτοί μάλλον ήσαν οπαδοί του Clausewitz , σίγουρα δεν ήσαν υμνητές των εννοιών της Υ.Σ. και βέβαια δεν κατανοούσαν την σημασία Ναυμαχιών σαν εκείνες της Λήμνου και της Έλλης
Και όμως η Ελληνική Υ.Σ. του 12-13 κατόρθωσε να κατανικήσει τους αντιπάλους μας Τούρκους και Βούλγαρους με τις μικρότερες δυνατές απώλειες και τα μεγαλύτερα δυνατά –εφικτά κέρδη, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και τούτο επετεύχθη σε μεγάλο βαθμό διότι οι ηγέτες εκείνης της πολιτικής αντελήφθησαν μεταξύ άλλων τι σημαίνουν δυνατές Ένοπλες -Δυνάμεις, τι σημαίνει ΝΑΥΤΙΚΗ ΙΣΧΥΣ και προετοίμασαν το Έθνος κατάλληλα για τον κατά θάλασσα και ξηρά αγώνα ίσως έχοντας πάρει τα μαθήματα τους από τον ατυχή πόλεμο του 1897.
Αρκεί να αναλογισθούμε τι τύχη θα είχαν οι χερσαίες επιχειρήσεις εάν η καθολική Ναυτική Ισχύς δεν είχε αποτρέψει τις εχθρικές επικοινωνίες στο Αρχιπέλαγος. Εκτιμάται ότι 250 έως 350 χιλιάδες Τουρκικού Στρατού που είχε συγκεντρωθεί στα Μικρασιατικά παράλια και στην Συρία με ανάλογο πολεμικό υλικό και πολεμοφόδια δεν κατόρθωσαν να λάβουν μέρος στις χερσαίες επιχειρήσεις επι ευρωπαϊκού εδάφους. Το Ναυτικό είχε κλείσει για καλά τις πύλες του Αρχιπελάγους στις Τουρκικές ένοπλες Δυνάμεις.

Επιπλέον η Ελληνική Ναυτική ισχύς περιορίζοντας αποτελεσματικά τον Τουρκικό Στόλο στα στενά επέτρεψε στα Ναυτικά αγήματα – τους πεζοναύτες της εποχής – που επέβαιναν στα πλοία του Στόλου, να καταλάβουν σχεδόν δια περιπάτου τα νησιά του Αρχιπελάγους το ένα μετά το άλλο δίχως ο αντίπαλος να προλάβει να ενισχύσει τις τοπικές στρατιωτικές φρουρές. Δύο δείγματα ελληνικής Υ.Σ. και έμμεσης προσέγγισης στον στόχο ήσαν ΠΡΩΤΟΝ η άμεση με την έναρξη του πολέμου κατάληψη της ΛΗΜΝΟΥ και η εγκατάσταση εκεί προωθημένης βάσης του Ελληνικού Στόλου. Η ενέργεια αυτή δεν είχε ιστορικό προηγούμενο.

Η εμφάνιση του Στόλου στην είσοδο των Δαρδανελίων ήταν μια έκπληξη για εχθρούς και «φίλους». ΔΕΥΤΕΡΟΝ η αστραπιαία αποβίβαση στις 12/10 του πρώην πρωθυπουργού Στέφανου ΔΡΑΓΟΎΜΗ στην προκυμαία των Χανίων που ανέλαβε την Γενική Διοίκηση της ΚΡΉΤΗΣ. Το Λονδίνο κόντευε να πάθει αποπληξία αλλά ο Βενιζέλος είχε σωστά μαντέψει στην επικράτηση της τάσης «απομονωτισμού» που κυριαρχούσε τότε στην Βρετανική Εξωτερική Πολιτική.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Μέσα σε δέκα ημέρες η Ελλάδα της μιζέριας και της ήττας του 1897, κρατούσε με την Κρήτη το κλειδί της Αν. Μεσογείου, ενώ με την Λήμνο απέκλειε τα στενά και κρατούσε φυλακισμένο τον Τουρκικό Στόλο αποκλείοντας την μεταφορά ενισχύσεων στο θέατρο χερσαίων επιχειρήσεων.

Χωρίς ποταμούς αίματος και χωρίς φοβερές καταστροφές στις υποδομές η Ελλάδα έγινε κυρίαρχος του Αρχιπελάγους βοηθώντας αποτελεσματικά την ταχεία επικράτηση των ελληνικών χερσαίων δυνάμεων στην ηπειρωτική χώρα.

Τα ελληνικά νησιά κατελήφθησαν κυρίως από ναυτικά αγήματα μη στερώντας δυνάμεις του Ε.Σ. από τα κύρια θέατρα των μαχών.
Ξαφνικά στο τέλος των δύο νικηφόρων Β.Π. η χώρα φαινόταν να έχει λύσει τα δεσμά και να έχει αποτινάξει την ασφυκτική κηδεμονία των ισχυρών.

Και όλα αυτά χάρις στο ένστικτο και την φιλοσοφία κάποιων που πίστεψαν ότι η στρατιωτική προπαρασκευή και ιδιαίτερα η ΝΑΥΤΙΚΗ ΙΣΧΥΣ μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά και να συμβάλει στην ΝΙΚΗ.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Η γεωπολιτική θέση της χώρας και η νησιωτική γεωγραφική χωροταξία της επιβάλει την ύπαρξη κατάλληλων και ισχυρών ναυτικών δυνάμεων. Είναι δε βέβαιο ότι κάτω από τις σημερινές ιδιαίτερα συνθήκες και τις εξελίξεις του αεροπορικού όπλου, οι Ναυτικές Δυνάμεις πρέπει να συμπληρώνονται από ενα μικρό αλλά αποτελεσματικό Ναυτικό Αεροπορικό Βραχίονα και ένα ισχυρό  σώμα  Πεζοναυτών, εάν επιθυμούμε την επιβίωση – διατήρηση αποτελεσματικής Ναυτικής Ισχύος και την μη απώλεια Ελληνικής Γης,  με ότι σημαίνει αυτό.

Όλα αυτά είναι δαπανηρά αλλά η επιβίωση του Έθνους, η  μελλοντική οικονομική ανεξαρτησία του αλλά κυρίως η επίτευξη των όποιων εθνικών μας στόχων (;), εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το επίπεδο της Ναυτικής Ισχύος μας. Δεν πρόκειται για σχήμα λόγου. Αυτό έχει διδάξει η Ιστορία, το παρελθόν και αυτό πρέπει να έχει στο μυαλό της η Πολιτική και Στρατιωτική Ηγεσία της χώρας.

O αληθινός εθνικός στόχος σε περίπτωση πολέμου πρέπει να εστιάζεται εις την μετά τον πόλεμο κατάσταση.

Κάθε ξεστράτισμα από την πορεία αυτή όπως π.χ. η αποστέρηση – κλείσιμο των αμυντικών βιομηχανιών αντί για νοικοκύρεμα –εξορθολιγισμό,  επικέντρωση στην εκμετάλλευση της αποκτηθείσης τεχνογνωσίας και διάσωσης του εξειδικευμένου τεχνικού προσωπικού αλλά και ή μη ενεργοποίηση σχεδόν έτοιμων για επιχειρήσεις ναυτικών μονάδων (βλέπε Υποβρύχια) θα έχει σοβαρές συνέπειες για το έθνος ιδιαίτερα σήμερα που η γειτονική χώρα δαπανά τεράστια ποσά για οπλικά συστήματα και στρατιωτικές βιομηχανικές υποδομές.

Είθε οι παραπάνω σκέψεις να βοηθήσουν στην αλλαγή πλεύσης των σημερινών ελληνικών κυβερνήσεων σε θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας και στην κατανόηση του σημαντικού ρόλου των Ε.Δ. σε όλους τους κρίσιμους τομείς, της Οικονομίας, της Παιδείας, της Τεχνολογικής Έρευνας και της Ανάπτυξης.

Ιδιαίτερα στους τομείς της Παιδείας και της τεχνολογικής έρευνας οι Ε.Δ. και τα Γ.Ε. πρέπει να εκμεταλλευθούν την όποια ανεξαρτησία έχουν και να εστιάσουν  σε μια οργάνωση – λειτουργία των παραγωγικών σχολών σε σημείο που να μην έχει προηγούμενο τελειότητας, γεγονός που θα προσελκύσει την ελίτ των υποψηφίων και θα συντελέσει στην ανταγωνιστικότητα μεταξύ των  πνευματικών ιδρυμάτων. Το αυτό πρέπει να συμβεί και στους φορείς των Ε.Δ. που ασχολούνται με την έρευνα και την καινοτομία.

Είθε να διδαχθούμε από τις ηγεσίες του 12-13 και τις ενέργειές των.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ