Υπό
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αντνόης
κ.κ. Παντελεήμονος.

Το γεγονός της Ανάληψης του Αναστάντος Κυρίου μας Ιησού Χριστού παρατίθεται μόνον από τον Ευαγγελιστή Λουκά στο τέλος του Ευαγ­γελίου του (Λουκ. 24:50) και στην αρχή των Πράξεων (1:1-11). Εν μέρει ο Ευαγγελιστής Μάρκος στο τέλος της μεταγενέστερης προσθήκης του Ευαγ­γελίου του κάμνει λόγο, αλλά με πολύ λίγα και σύντομα λόγια, λέγει, ότι «μετά το λαλήσαι αυτοίς ανελήφθη εις τον ουρανόν και εκάθισεν εκ δεξιών του Θεού» (Μαρκ. 16:19). Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης έχει μία πρόρρηση ανα­φερομένη στη θεία Ανάληψη στο κεφάλαιο 20: 17.

Η Ανάληψη του Κυρίου μας συνέβηκε κοντά στην Ιερουσαλήμ, στο όρος των Ελαιών, στα περίχωρα της Βηθανίας, 40 μέρες μετά την ένδοξη Ανά­στασή Του.  Στις μέρες εκείνες ο Κύριος «παρέστησεν εαυτόν ζώντα μετά το παθείν αυτόν εν πολλοίς τεκμηρίοις, δι’ ημερών τεσσαράκοντα οπτανόμενος αυτοίς και λέγων τα περί της Βασιλείας του Θεού» (Πραξ. 1:3).  Στο όρος των Ελαιών έγινε και η αγωνιώδης προ του Πάθους προσευχή.  Το Πάθος του Σταυρού οδήγησε στη δόξα της Ανάστασης και αυτή στη θεία Ανάληψη.

Λακωνική, αλλά σαφή αναφορά έχομε έμμεσα στα χωρία: Ιωάν. 6:62 και 20:17, Εφεσ. 4:8-10, Εβρ. 4:14, 7:26, Α’ Πετρ. 3:22 και Τιμ. 3:16.  Στα χωρία αυτά, γίνεται σαφείς λόγος για την Ανάληψη.

Το μυστήριο της Ανάληψης και της εκ δεξιών του Πατρός Καθέδρας του Αναστάντος Χριστού είναι υπερφυσικό – ιστορικό γεγονός κείμενο πάνω από την αισθητή πείρα των αυτοπτών μαρτύρων του.  Η Ανάληψη του Χριστού δεν είναι μόνο γεγονός του επί γης βίου του Σωτήρος, αλλά δράμα το οποίο εκτε­λίσσεται στην σφαίρα των πνευματικών όντων, όπου και προσλαμβάνει τις πραγματικές κοσμικές διαστάσεις του.

Ο Μεσσιανικός 23ος Ψαλμός αναφέρει το διάλογο μεταξύ των αγγέλων και την έκπληξή τους κατά την δια των ουρανών δίοδο του δοξασθέντος Χριστού (Ψαλμ. 23:7-10). «Άρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης. Τίς ἐστιν οὗτος ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης; Κύριος κραταιὸς καὶ δυνατός, Κύριος δυνατὸς ἐν πολέμῳ».  Στον Ψαλμό 109:1-4 γίνεται λόγος περί της Καθέδρας του Μεσσία – Βασιλέως εκ δεξιών του Θεού και η νίκη του επί των εχθρών.  Η βεβαίωση των Ευαγγελίων και των Πράξεων επαναλαµβάνεται κυριολεκτικά στο Σύµβολο της Πίστεως Νικαίας – Κωνσταντινουπόλεως.

Η γιορτή της Ανάληψης εµφανίζεται από τον Δ’ αιώνα, στην αρχήν στην Εκκλησία των Ιεροσολύµων. Προ της Α’ Οικουµενικής Συνόδου (325 µ.Χ) η Εκκλησία γιόρταζε την Ανάληψη µε την Πεντηκοστή.

Το µυστήριο της Ανάληψης αναφέρεται στο «βασιλικό» αξίωµα του Χρι­στού. Η προς Εβραίους Επιστολή όµως συνδέει την ουράνιο µεσολάβηση του Ιησού µε την υπερτάτη ιερατική ιδιότητά του.

Η όλη Θεία Οικονοµία της απολύτρωσής µας δεν είναι αποκλειστικά Χρι­στοκεντρική, αλλ’ πραγµατοποιήθηκε µε την αδιάκοπο ενότητα του Πατέρα και Αγίου Πνεύµατος. Η Ανάληψη του Σωτήρος πραγµατοποιήθηκε δια της δεξιάς του Πατρός, εν τη δόξη του Αγίου Πνεύµατος. Έτσι φανερώνεται η παντοδυναµία και η βασιλική ιδιότητα του Υιού του Θεού.

Στην Ανάληψη πραγµατοποιείται η πληρότητα της γεννήσεως του Χριστού, διότι η ανθρωπίνη φύση, δοξαζοµένη στο πρόσωπο του Χριστού, είναι αχώ­ριστα ενωµένη µε την Θεία Φύση.

Όλο το απολυτρωτικό έργο του Χριστού, από την Ενανθρώπηση έως την Ανάληψη, παρουσιάζει διπλή κίνηση, από τα άνω προς τα κάτω και από τα κάτω προς τα άνω: κάθοδο και άνοδο, συγκατάβαση και ύψωση, κένωση και δόξα. Τη συνεχή κίνηση της καθόδου, της εκούσιας ταπείνωσης του Υιού του Θεού, συνιστά το µυστήριο της Ενανθρώπησης συνεχιζόµενο δια µέσου όλου του επί γης βίου του Χριστού µέχρι του Πάθους, του σταυρικού θανάτου και της εις Άδου Καθόδου.

Το Πάσχα, «η διέλευσις», πραγματοποιή-θηκε από το θάνατο στην νέα ζωή και εγκαινιάζεται η αντίστροφος κίνηση, η εν δόξη άνοδος του Χριστού εκ των καταχθονίων της γης στον Πατέρα.

Η Δεσποτική γιορτή της θείας Ανάληψης έχει µεγάλη σηµασία και σπου­δαιότητα για τη Χριστιανική και πνευµατική ζωή, διότι συνδέεται µε τη θέωση κάθε ανθρώπου και εκφράζει το βαθύτερο νόηµα της πνευµατικής ζωής. Η τέλεια αυτή γιορτή µας καλεί να φθάσουµε όλοι στην πνευµατική μας τελείωση και ολοκλήρωση, η οποία πραγµατοποιείται µέσα στους κόλπους της Εκκλησίας.

Ο Κύριος ανελήφθη εν δόξη, ας γίνει και η ιδική µας πνευµα­τική ανάληψη στα ύψη των αρετών.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ