Η χώρα έχει ανάγκη αληθινά νέες πολιτικές δυνάμεις.
Γράφει ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης.
Η χώρα, η Κοινωνία δεν μπορεί να ανακτήσει μια αυθεντική παραγωγική σχέση με την πολιτική διαμέσου της ανακύκλωσης της νομενκλατούρας της ΔΗΜ.ΑΡ., του ΣΥΡΙΖΑ, της Ν.Δ. κλπ.. Η ανακύκλωσή τους σημαίνει ανακύκλωση των αδιεξόδων και της αυτοκαταστροφικότητας. Επί δύο δεκαετίες περίπου Εξωθεσμικοί και Εξωελλαδικοί κύκλοι ανακύκλωναν κομμάτια της νομενκλατούρας του ΚΚΚΑΣΟΡ, ό,τι πιο παλιό υπήρχε, παρουσιάζοντάς το ως νέο. Αυτό σημαίνει Σημίτης, Ψευτοεκσυγχρονισμός, Γιωργάκης. Η ανακύκλωσή τους, η επιβολή τους ταυτίσθηκε με την πορεία της χώρας προς το Βάραθρο.
Μετά την εξάντληση αυτού του γραφειοκρατικού καριερίστικου, μη παραγωγικού μορφωτικού πολιτικού υλικού, παρασιτικού υλικού, άρχισε η ανακύκλωση των εφεδρειών των διαφόρων κομματιών της μεταπολιτευτικής νομενκλατούρας της λεγόμενης αριστεράς. Δεν χρειάζεται έρευνα. Είναι πολύ ορατό ότι η νομενκλατούρα αυτή είναι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση με αυτήν του ΚΚΚΑΣΟΡ. Ίδιο γενετικό, κύρια μορφωτικό υλικό. Έτσι εξηγούνται οι πολύμορφες ορατές και αόρατες συγκλίσεις τους. Ίδιες είναι και οι μέθοδοι ανακύκλωσής τους από τους ίδιους κύκλους. Είναι η τρίτη, μάλλον η τέταρτη προβολή του ίδιου φιλμ.
Η χώρα,όμως, δεν μπορεί να διανύσει ακόμη έναν αυτοκαταστροφικό κύκλο άλλων δέκα ή είκοσι χρόνων, ανακυκλώνοντας το παλιό, ένοχο, σκουριασμένο, άχρηστο υλικό που το παρουσιάζουν ως νέο, με νέο look. Διατηρώντας τις ίδιες παρασιτικές κλεπτοκρατικές δομές που την βύθισαν και την βυθίζουν στην καταστροφή. Άλλες είναι οι ανάγκες και οι προσδοκίες της Ελλάδας και άλλες αυτών των δομών και κύκλων. Η χώρα έχει ανάγκη μια αυθεντική πολιτική αναγέννηση από νέες πολιτικές δυνάμεις, από νέα, αληθινά νέα πολιτικά κινήματα, νέα πολιτικά κόμματα. Αυτό λέει η Επιστήμη. Αυτό θέλει η ιστορία.
Θέλει εκφραστές μιας πλούσιας Πολιτικής Παιδείας, μιας Ελληνικής Παιδείας. Σε ποιο από τα υπαρκτά κόμματα-μη κόμματα, κόμματα ταμεία, Δημόσια ταμεία, διακρίνει κανείς αυτά τα χαρακτηριστικά; Σε κανένα. Τι πρόβλεψαν, τι πραγματοποίησαν, τι πρότειναν, τι προτείνουν; Αφωνία, Απραξία, Φλυαρία και Πυροτεχνήματα. Οι ηθοποιοί αυτού του φτωχού έως κωμικού,πολιτικού λεγόμενου προσχεδιασμένου Θιάσου πρέπει να αποσυρθούν αντί να ανακυκλώνονται. Υλικά καταστροφής δεν μπορούν να γίνουν υλικά δημιουργίας.
Όταν το 40% των πολιτών, ένα μέρος είναι το πλέον καλλιεργημένο πολιτικά και μορφωτικά,απέχει από τις εκλογές. Ένα άλλο εξ ίσου καλλιεργημένο κάνει διασπορά της ψήφου του σε μικρές ομάδες για να μην σταθεροποιήσει, κρυσταλοποιήσει τις εφεδρικές νομενκλατούρες της μεταπολίτευσης και τις υποστεί ή ψηφίζει κατά, διαμαρτυρόμενο και όχι υπέρ, τότε είναι ορατό ότι η μπλοκαρισμένη από τις ολιγαρχίες δημοκρατία μας στερείται αντιπροσώπευσης, πολιτικών θεσμών, πολιτικών κομμάτων. Η χώρα πρέπει να λύσει το εσωτερικό της πρόβλημα για να λύσει το εξωτερικό της.
*Γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη. Σπούδασε Πολιτικές Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία. Μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης. Την διάρκεια της δικτατορίας, διέφυγε διωκόμενος στην Ιταλία, όπου απετέλεσε μέλος της εκπροσώπησης του ΠΑΚ. Ήταν ένας από τους επτά που έγραψαν στο Μόναχο της Γερμανίας, την διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ. Απετέλεσε μια κρτική εναλλακτική πρόταση στο ΠΑΣΟΚ η οποία δικαιώθηκε Ιστορικά. Αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ το 1999. Αγωνίσθηκε να συγκροτήσει ένα νέο Μορφωητικό και Πολιτικό Κίνημα την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΩΣΗ. Επεξεργάστηκε και ανέδειξε στα πλαίσια του Ιδρύματος Μεσογειακών Μελετών και ιδιωτικά, πολλά ζητήματα του Ελληνικού, Εθνικού, Κοινωνικού σχηματισμού και εισήγαγε νέες έννοιες, αναλυτικά σχηματα, νέα ζητήματα και λέξεις στην διανοητική και πολιτική μας δημόσια ζωή. Πολλά πήραν τη μορφή βιβλίων, όπως:
Ελληνική Ποιότητα και Ανάπυτξη Αγροφιλία Πόλεων και Τόπου Παιδεία Πολυκεντρική Ελλάδα ΠΑΣΟΚ – Ιδέες, Αρχές και Γραφειοκρατία Εθνικά Ζητήματα Το Ποντιακό Ζήτημα Σήμερα Το Ποντιακό Ζήτημα στον ΟΗΕ
Τον Φεβρουάριο του 1994, το Ελληνικό Κοινοβούλιο υιοθέτησε την πρότασή του καθιερώνοντας την 19η Μαίου ως ημέρα μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας. Υιοθέτησε επίσης το 1997 την πρότασή του, για την δημιουργία μιας νέας πόλης στην Θράκη, αλλά η τότε η κυβέρνηση την ακύρωσε. Στα πλαίσια μιας Διεθνούς Κύρους ΜΗ Κυβερνητικής Οργάνωσης αναγνωρισμένης από τον ΟΗΕ, συμπαραστάθηκε σε πολλούς λαούς στην Αφρική, Νότια Αμερική, Ασία, Αρμενίους και Κούρδους. Το 1986, εισήγαγε για πρώτη φορά το Κουρδικό στον ΟΗΕ, με ομιλία του στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Γενεύη. Η ίδια διεθνής Οργάνωση, εισήγαγε το Ποντιακό στον ΟΗΕ με συνεχείς παρεμβάσεις της. Για όλα αυτά προσκαλείται για διαλέξεις σε Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια και Κέντρα Μελετών. Τα τελευταία χρόνια και σε Ελληνικά.
