-Οι περισσότεροι από αυτούς κρίθηκαν ένοχοι για τα αδικήματα της χειραγώγησης της αγοράς, της υπεξαίρεσης, καθώς και της παραβίασης των υποχρεώσεων πίστης και έχουν καταδικαστεί σε φυλάκιση από δύο έως πέντε ετών.

Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.

Αμείλικτη είναι η Νομοθεσία και η Δικαιοσύνη στην Ισλανδία απέναντι στους τραπεζίτες, που θεωρήθηκαν συνυπεύθυνοι για το “κραχ” του 2008 στην χώρα. Ήδη καταδικάστηκε ο 26ος κατά σειρά τραπεζίτης σε ποινή φυλάκισης, κριθείς ένοχος για τις κατηγορίες, που τον βάραιναν σχετικά με τον ρόλο του στην οικονομική κατάρρευση του 2008.20euro_front_HR_europa
Με δύο ξεχωριστές αποφάσεις, του Ισλανδικού Αρείου Πάγου και του Επαρχιακού Δικαστηρίου του Ρέϊγκιαβικ, πέντε κορυφαίοι τραπεζίτες από την “Landsbankinn” και την “Kaupping”– τις δύο μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας – κρίθηκαν ένοχοι για τα αδικήματα της χειραγώγησης της αγοράς, της υπεξαίρεσης, καθώς και της παραβίασης των υποχρεώσεων πίστης. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν καταδικαστεί σε φυλάκιση από δύο έως πέντε ετών. Η μέγιστη ποινή για οικονομικά εγκλήματα στην Ισλανδία είναι σήμερα έξι χρόνια, παρ’ όλο που το Ανώτατο Δικαστήριο αυτή την στιγμή εξετάζει το ενδεχόμενο της επέκτασης των ποινών αυτών πέραν της μέγιστης.
Μετά το “κραχ” του 2008, ενώ το Κογκρέσο των ΗΠΑ έδινε στις αμερικανικές τράπεζες 700 δισεκατομμύρια δολάρια ως TARP bailout («πρόγραμμα ανακούφισης προβληματικών στοιχείων») η Ισλανδία αποφάσισε να πάει σε μια διαφορετική κατεύθυνση και επέτρεψε στην Κυβέρνησή της, με μια οικονομική Εποπτική Αρχή, να αναλάβει τον έλεγχο των τραπεζών εξαιτίας του χάους, που προέκυψε από την κατάρρευσή τους.

“Ημασταν αρκετά σοφοί ώστε να μην ακολουθήσουμε τις παραδοσιακές επικρατούσες “ορθοδοξίες” του δυτικού οικονομικού κόσμου τα τελευταία 30 χρόνια”

Το 2001, η Ισλανδία απελευθέρωσε τον χρηματοπιστωτικό της τομέα, ακολουθώντας την πορεία του πρώην Αμερικανού Προέδρου Μπιλ Κλίντον. Σε λιγότερο από μια δεκαετία, η Ισλανδία είχε βυθιστεί σε τόσο μεγάλο εξωτερικό χρέος, που δεν μπορούσε να αναχρηματοδοτήσει το τραπεζικό σύστημα, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει.
Σχεδόν οκτώ χρόνια αργότερα, η Κυβέρνηση της Ισλανδίας εξακολουθεί να διώκει και να βάζει στην φυλακή τους υπεύθυνους για την χειραγώγηση της αγοράς, που ακρωτηρίασε την οικονομία της. Ακόμα και τώρα, η Ισλανδία εξακολουθεί να πληρώνει τα δάνειά στο ΔΝΤ και σε άλλες χώρες, από τις οποίες χρειάστηκε να δανειστεί, προκειμένου να επιβιώσει.
Όταν ο Πρόεδρος της Ισλανδίας, Olafur Ragnar Grimmson ερωτήθηκε, πώς η χώρα του κατόρθωσε να ανακάμψει από την οικονομική καταστροφή, ο ίδιος απάντησε χαρακτηριστικά:
“Ημασταν αρκετά σοφοί ώστε να μην ακολουθήσουμε τις παραδοσιακές επικρατούσες “ορθοδοξίες” του δυτικού οικονομικού κόσμου τα τελευταία 30 χρόνια. Εισάγαμε ελέγχους συναλλάγματος, αφήσαμε τις τράπεζες να καταρρεύσουν, δώσαμε στήριξη στους φτωχούς, και δεν εισάγαμε μέτρα λιτότητας, σαν αυτά, που βλέπετε στην Ευρώπη”.
Εν τω μεταξύ, στην Αμερική ούτε ένα τραπεζικό στέλεχος δεν έχει καταδικαστεί για οικονομικά εγκλήματα, που σχετίζονται με το “κραχ” του 2008.
Έτσι, με τις αμερικανικές τράπεζες να συγκεντρώνουν πάνω από 160 δισεκατομμύρια δολάρια σε ετήσια κέρδη χωρίς ιδιαίτερες ρυθμίσεις, δεν υπάρχουν μέτρα και προοπτικές για να αποφευχθεί μια επόμενη οικονομική καταστροφή.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ