-Η Καταλονία δεν ειναι η μοναδική περιοχή στην Ευρώπη, που διεκδικεί την αυτονομία της!
-Υποβόσκουν τάσεις απόσχισης σε διάφορες περιοχές, που προκαλούν έντονο προβληματισμό στις Βρυξέλλες και στις ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις!
Μπορεί η ανοιχτή σύγκρουση μεταξύ της αυτονομιστικής Κυβέρνησης της Καταλονίας και της ισπανικής Κυβέρνησης να βρίσκεται ψηλά στην επικαιρότητα κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα, ωστόσο δεν πρόκειται για μια μεμονωμένη περίπτωση στην Ευρώπη!
Και αυτό, επειδή υπάρχουν πολλές άλλες περιοχές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που προβάλλουν, σε διαφορετικές διαβαθμίσεις, αυτονομιστικές διεκδικήσεις, προκαλώντας έντονο προβληματισμό στις Βρυξέλλες και στις ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις. Στην συνέχεια παρουσιάζουμε επιγραμματικά ορισμένες από τις περιοχές, όπου εμφανίζονται αποσχιστικές τάσεις από τα κράτη, στα οποία ανήκουν, χωρίς οι περισσοτερες από αυτές να είναι ιδιαίτερα γνωστές στην ευρύτερη ελληνική κοινή γνώμη.
Κορσική
Η Κορσική είναι η μοναδική γαλλική κοινότητα, εκτός των υπερπόντιων κτήσεων και εδαφών, που απολαμβάνει ειδικού καθεστώτος. Επειτα από δεκαετίες ένοπλης
δράσης, το Μέτωπο Εθνικής Απελευθέρωσης της Κορσικής (FLNC) ανακοίνωσε το 2014, ότι καταθέτει τα όπλα. Χάρη σε μία συμμαχία αυτονομιστών- μετριοπαθών, οι εθνικιστές έχουν την πλειοψηφία στο τοπικό Κοινοβούλιο από το 2015. Τον Ιούνιο, η Κορσική εξέλεξε τρεις εθνικιστές βουλευτές στην Γαλλική Εθνοσυνέλευση.
Το Κοινοβούλιο της Κορσικής έχει ζητήσει σειρά μεταρρυθμίσεων, όπως η αναγνώριση της κορσικανικής ως επίσημης γλώσσας, μαζί με την γαλλική και η θέσπιση ειδικού φορολογικού καθεστώτος.
Ομως, μόνον η μετατροπή της από την 1η Ιανουαρίου 2018 σε ενιαία εδαφική κοινότητα, που θα διαθέτει τοπικό Κοινοβούλιο και εκτελεστικό συμβούλιο έγινε δεκτή από το Παρίσι. Στις 22 Σεπτεμβρίου, σε μιά κίνηση συμπαράστασης στους Καταλανούς, που αγωνίζονται για την αυτονομία τους, το Κοινοβούλιο της Κορσικής αναγνώρισε την «αναμφισβήτητη νομιμότητα της Κυβέρνησης της Καταλονίας».
Βόρεια Ιρλανδία
Η Βόρεια Ιρλανδία αποτέλεσε για δεκαετίες τον μεγαλύτερη απειλή για την συνοχή του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά και πεδίο αιματηρών συγκρούσεων. Τα βασικά διακυβεύματα ήταν το συνταγματικό καθεστώς της Βόρειας Ιρλανδίας και η σχέση μεταξύ των δύο κύριων κοινοτήτων. Οι ενωτικοί και νομιμόφρονες, οι οποίοι είναι ως επί το πλείστον Προτεστάντες του Όλστερ, σε γενικές γραμμές θέλουν την Βόρεια Ιρλανδία να παραμείνει στο Ηνωμένο Βασίλειο. Από την άλλη, οι Ιρλανδοί εθνικιστές και ρεπουμπλικανοί, οι οποίοι είναι ως επί το πλείστον Καθολικοί, γενικά θέλουν να εγκαταλείψουν το Ηνωμένο Βασίλειο και να ενταχθούν σε μια ενωμένη Ιρλανδία. Οι πρώτοι θεωρούν τους εαυτούς τους Βρετανούς και οι τελευταίοι συνήθως βλέπουν τους εαυτούς τους ως Ιρλανδούς. Οι κύριοι συντελεστές των ταραχών, που διήρκεσαν πολλα χρόνια, ήταν ρεπουμπλικανικές παραστρατιωτικές οργανώσεις (όπως ο Προσωρινός IRA), νομιμόφρονες παραστρατιωτικοί (όπως η UVF και η UDA), οι βρετανικές δυνάμεις κρατικής ασφάλειας (ο βρετανικός στρατός και η RUC, Αστυνομία της Βόρειας Ιρλανδίας), πολιτικοί ακτιβιστές και πολίτες. Οι δυνάμεις ασφαλείας της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας έπαιξαν μικρότερο ρόλο. Οι ταραχές άρχισαν στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και θεωρείται από πολλούς, ότι έχουν τελειώσει με την Συμφωνία της «Μεγάλης Παρασκευής» του Μπέλφαστ, το 1998, αλλά η σποραδική βία συνεχίζεται από τότε. Σε διεθνές επίπεδο, οι ταραχές αυτές είναι επίσης γνωστές ως η Σύγκρουση στη Βόρεια Ιρλανδία και έχει περιγραφεί συχνά ως πόλεμος. Υπολογίζεται, ότι περισσότεροι από 3.500 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 48.000 τραυματίστηκαν στις διάφορες φασεις της σύγκρουσης, ενώ συνεχίζεται και η προσπάθεια των εθνικιστών για την απόσχιση της Βόρειας Ιρλανδίας από το Ηνωμένο Βασίλειο.
Σκωτία
Ημιαυτόνομη περιοχή του Ηνωμένου Βασιλείου από το 1998, η Σκωτία είπε «όχι» στην ανεξαρτησία με 55% των ψήφων κατά το δημοψήφισμα του 2014. Ομως το Brexit έφερε και πάλι στο προσκήνιο το πρόγραμμα των εθνικιστών. Οι βαριές απώλειες, που κατέγραψε το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας (SNP) στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου ανάγκασαν, ωστόσο, την Σκωτσέζα Πρωθυπουργό, Νίκολα Στέρτζον να αναβάλει την απόφαση για την εκ νέου διενέργεια δημοψηφίσματος το φθινόπωρο 2018.
Μετά το δημοψήφισμα στην Καταλονία, η Νίκολα Στέρτζον κάλεσε την Ισπανία «να αλλάξει προσανατολισμό» και καταδίκασε την επέμβαση της Αστυνομίας.
Φλάνδρα
Η Φλάνδρα, ολλανδόφωνη περιοχή του βορείου Βελγίου, έχει αναλάβει κατά τις τελευταίες δεκαετίες σειρά εξουσιών και κυριαρχεί στην πολιτική και οικονομική σκηνή.
Η Νέα Φλαμανδική Συμμαχία (N-VA) ενσάρκωση του φλαμανδικού εθνικισμού, ενίσχυσε τη θέση της ως πρώτου κόμματος της χώρας κατά τις βουλευτικές εκλογές το 2014 και έγινε κύριος εταίρος της ομοσπονδιακής Κυβέρνησης του βαλόνου Σαρλ Μισέλ.
Υποστηρικτής της ίδρυσης μίας φλαμανδικής δημοκρατίας, η N-VA θα επανεκκινήσει την πορεία προς την αυτονομία το 2019.
Ο Γκεερτ Μπουρζουά, ο αυτονομιστής Πρόεδρος της Φλάνδρας, ζήτησε την Κυριακή από τη Μαδρίτη να σταματήσει την βία και να προσέλθει σε διάλογο με «τους νόμιμους ηγέτες ενός ειρηνικού λαού».
Φερόες Νήσοι
Οι Νήσοι Φερόες, στο αρχιπέλαγος της Δανίας, στον Βόρειο Ατλαντικό, θα οργανώσουν τον Απρίλιο 2018 δημοψήφισμα για νέο Σύνταγμα, που θα τους δίνει δικαίωμα αυτοδιάθεσης.
Οι Φερόες απέκτησαν καθεστώς αυτονομίας το 1948 διαθέτουν Κοινοβούλιο και χωρικά ύδατα. Ομως, η εξωτερική και η αμυντική πολιτική αποτελούν αρμοδιότητα της Δανίας.
Χώρα των Βάσκων
Η αυτονομιστική ένταση αμβλύνθηκε στην Χώρα των Βάσκων, που μοιράζεται ανάμεσα στην Γαλλία και την Ισπανία, από τότε που το κίνημα Batasuna, πολιτική πτέρυγα της οργάνωσης ETA, ανακοίνωσε την διάλυσή του τον Ιανουάριο 2013.
Η αυτονομιστική οργάνωση, που θεωρείται υπεύθυνση για τον θάνατο 829 ανθρώπων κατά την διάρκεια ένοπλης βίας 40 ετών, είχε ανακοινώσει τον Οκτώβριο 2011 τον τερματισμό της ένοπλης δράσης.
Ομως το αυτονομιστικό κίνημα δεν έχει εκλείψει. Η αριστερή, αυτονομιστική συμμαχία EH Bildu είναι η δεύτερη σε μέγεθος τοπική πολιτική δύναμη.
Η Χώρα των Βάσκων απολαμβάνει προνομιακού φορολογικού καθεστώτος, ανάλογο αυτού που διεκδικούν οι Καταλανοί.
Την Κυριακή, 40.000 άνθρωποι διαδήλωσαν στο Μπιλμπάο, σε υποστήριξη του καταλανικού δημοψηφίσματος. Ο τοπικός Πρόεδρος Ινίγκο Ουρκουλού (εθνικιστής και συντηρητικός) ζήτησε στις 24 Σεπτεμβρίου την αναγνώριση του καταλανικού και
του βασκικού έθνους.
Νέα Καληδονία
Η Νέα Καληδονία, στο γαλλικό αρχιπέλαγος του νότιου Ειρηνικού, θα οργανώσει το αργότερο τον Νοέμβριο 2018 δημοψήφισμα για αυτοδιάθεση, 20 χρόνια μετά τις συμφωνίες της Νουμεά, οι οποίες έθεσαν σε εφαρμογή μία διαδικασία σταδιακής αποαποικιοποίησης.
Δεδομένου του εκλογικού χάρτη, νικητές της ψηφοφορίας αναμένεται να είναι οι αντιαυτονομιστές.
Λομβαρδία-Βένετο
Δημοψήφισμα για την διεκδίκηση μεγαλύτερου βαθμού αυτονομίας για τις ιταλικές περιφέρειες της Λομβαρδίας και του Βένετο θα διεξαχθεί στις 22 Οκτωβρίου. Όμως η ψηφοφορία δεν είναι αντίστοιχη με το καταλανικό δημοψήφισμα. Ο πρόεδρος της Λομβαρδίας, Ρομπέρτο Μαρόνι, μέλος της “Λέγκας του Βορρά”, τόνισε, ότι η ψηφοφορία θα διεξαχθεί «στο πλαίσιο που τίθεται από την εθνική ενότητα» και ότι δεν τίθεται θέμα ανεξαρτησίας.
Η “Λέγκα του Βορρά”, η οποία αρχικά προέβαλλε ως διεκδίκηση την ανεξαρτησία της «Παδανίας», έχει πλέον επικεντρωθεί σε μία ρητορική κατά του ευρώ και των μεταναστών.
