— Là où la science rencontre l’âme, et le cœur devient lumière —

Όταν η επιστήμη συναντά την ψυχή, το θαύμα της ζωής δεν είναι απλώς δυνατό — γίνεται αναπόφευκτο (Αυξέντιος Καλαγκός)

Le Professeur Auxentios Kalagkos

Συνέντευξη (6η) του Καθηγητή Καρδιοχειρουργικής Αυξέντιου Καλαγκού στη Ράνια ΓάτουΠοιήτρια, Δοκιμιογράφο & Ερευνήτρια, Εικαστικό

Ο Καθηγητής Δρ. Αυξέντιος Καλαγκός
Καρδιοχειρουργός | Καθηγητής Παιδιατρικής Καρδιαγγειακής Χειρουργικής, μιλάει στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ

Αυξέντιος Καλαγκός
Καρδιοχειρουργός | Καθηγητής Παιδιατρικής Καρδιαγγειακής Χειρουργικής

Σε κάθε χτύπο καρδιάς που αποκαθιστά, αντηχεί η ψαλμωδία μιας ανώτερης ανθρωπότητας, όπου η ιατρική μετατρέπεται σε œuvre sacrée — έργο ιερό — αφιερωμένο στην ψυχή και στην ιερή αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Κάθε παλμός γίνεται une mélodie divine, όπου η επιστήμη, η ευαισθησία και η ανθρωπιά ενώνονται σε μια θεία harmonie, μια συμφωνία φωτός και πνεύματος. Όπως ο μαέστρος καθοδηγεί την ορχήστρα του σε μια symphonie που αναζητά το βαθύτερο νόημα της ύπαρξης, έτσι και ο Καθηγητής Αυξέντιος Καλαγκός, μέσα από το έργο του, συνυφαίνει τη connaissance με την sagesse, την ακρίβεια με το καθαρτήριο συναίσθημα. Μας υπενθυμίζει ότι η αληθινή ιατρική είναι μια τέχνη γεμάτη με απαράμιλλη élégance και μια καθολική ψυχή, όπου κάθε πράξη γίνεται προσευχή και κάθε θεραπεία προσκύνημα στη ζωή.Σε κάθε του χειρονομία αντηχεί une tradition ιερή, που τιμά την ανθρώπινη ύπαρξη ως το ύψιστο trésor του σύμπαντος, ενώ παράλληλα ανοίγει δρόμους avant-garde γεμάτους ελπίδα και φως. Όπως ένα immortelle chanson — ένα αθάνατο τραγούδι — που τραγουδά την αγάπη και την αλληλεγγύη, διαπερνώντας τον χρόνο και τον χώρο, αγγίζοντας τις καρδιές σε κάθε γωνιά του κόσμου.

Στην εποχή μας, όπου η επιστήμη συχνά παγιδεύεται στα δεσμά του αυστηρού ορθολογισμού, η μορφή του Καθηγητή Αυξεντίου Καλαγκού ανατέλλει σαν μια σπάνια συμφωνία — μια mélodie όπου η γνώση γίνεται φως και η πράξη γίνεται όνειρο. Στη σκηνή της διεθνούς καρδιοχειρουργικής, δεν απλώνεται μόνο η αφήγηση ενός ιατρού που κατακτά το αδύνατο, αλλά η ιστορία ενός ανθρώπου που υφαίνει γέφυρες ανάμεσα στην ψυχή και την τεχνολογία, στο υλικό και το πνευματικό, στο savoir και το être.Ο Καθηγητής Αυξέντιος Καλαγκός δεν είναι απλώς χειρουργός της καρδιάς· είναι maître d’art, ένας αρχιτέκτονας γεφυρών που συνδέει την επιστήμη με την πίστη, την ακρίβεια που συναντά το μυστήριο, το προσωπικό που αγκαλιάζει το καθολικό. Στο πρόσωπό του καθρεφτίζεται η παντοτινή αλήθεια πως η ιατρική είναι μια profonde philosophie — μια βαθιά φιλοσοφία όπου κάθε ασθενής δεν είναι μόνο σώμα, αλλά ψυχή σε αναζήτηση, μια φλόγα που ζητά να ξαναβρεί το φως της. Μας καλεί να αναστοχαστούμε πάνω στην έννοια της προόδου: Peut-on parler de progrès véritable sans lumière morale? Μπορεί η επιστήμη να λάμψει αληθινά αν δεν καθοδηγείται από το φως της ηθικής; Μπορεί η ιατρική να αγγίξει την τελειότητα αν δεν αγκαλιάσει το άυλο, το αόρατο, το sacré που ζει μέσα στον άνθρωπο;

Ράνια Γάτου
Ερώτηση 

  1. Κύριε Καθηγητά, είστε ο φωτεινός φάρος της καρδιοχειρουργικής και της ανθρωπιάς, Πώς μπορείτε να συνδυάσετε την αυστηρή ακρίβεια της επιστήμης με το αόρατο μυστήριο της ανθρώπινης ψυχής;
    Monsieur le Professeur, vous êtes le phare lumineux de la chirurgie cardiaque et de l’humanité. Comment parvenez-vous à allier la rigueur absolue de la science à l’invisible mystère de l’âme humaine

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Καθηγητής Αυξέντιος Καλαγκός Σας ευχαριστώ Κυρία Ράνια Γάτου, θερμά για τα λόγια σας που αγγίζουν την ουσία της προσπάθειάς μου. Πιστεύω ακράδαντα πως η επιστήμη, όσο αυστηρή και αν είναι, δεν μπορεί να σταθεί χωρίς το φως της ανθρωπιάς και την κατανόηση της ψυχής. Η καρδιοχειρουργική δεν είναι μόνο μια τεχνική επίτευξη, αλλά μια διαρκής επικοινωνία με το ανθρώπινο πνεύμα που κρύβεται πίσω από κάθε καρδιά.Η ακρίβεια των αριθμών και των μετρήσεων μας προσφέρει τη βάση για να θεραπεύσουμε το σώμα, αλλά το μυστήριο της ανθρώπινης ψυχής — το αόρατο, το ανεξήγητο — είναι αυτό που δίνει νόημα στην ίδια τη θεραπεία. Είναι σαν να κατευθύνεις μια ορχήστρα: η επιστήμη είναι η παρτιτούρα, αλλά η ψυχή είναι η μουσική που ζωντανεύει την κάθε νότα.Η μεγαλύτερη πρόκληση και η βαθύτερη χαρά μου είναι να γεφυρώνω αυτές τις δύο πραγματικότητες: το υλικό και το πνευματικό, το ορατό και το άυλο. Κι εκεί, μέσα σε αυτή τη σύνθεση, ανακαλύπτω τη γνήσια ουσία της ιατρικής — ως μια τέχνη που θεραπεύει ολόκληρο τον άνθρωπο, σώμα και ψυχή. Οι πρόσφατες μελέτες στη νευροκαρδιολογία και τη ψυχοσωματική ιατρική αναδεικνύουν τη βαθιά αλληλεπίδραση μεταξύ της καρδιάς και της ψυχής, επιβεβαιώνοντας ότι η θεραπεία απαιτεί την κατανόηση του ανθρώπου ως ολότητα.

Je vous remercie Madame Rania Gatou sincèrement pour vos paroles qui touchent l’essence même de mon engagement. Je crois fermement que la science, aussi rigoureuse soit-elle, ne peut exister sans la lumière de l’humanité et la compréhension de l’âme. La chirurgie cardiaque n’est pas seulement une prouesse technique, mais une communication constante avec l’esprit humain qui se cache derrière chaque cœur. La précision des chiffres et des mesures nous offre la base pour soigner le corps, mais le mystère de l’âme humaine — l’invisible, l’inexpliqué — est ce qui donne tout son sens au traitement. C’est comme diriger un orchestre : la science est la partition, mais l’âme est la musique qui donne vie à chaque note.Le plus grand défi et la plus profonde joie pour moi est de faire le pont entre ces deux réalités : le matériel et le spirituel, le visible et l’invisible. Et c’est dans cette synthèse que je découvre la véritable essence de la médecine — un art qui soigne l’homme dans sa totalité, corps et âme. Les études récentes en neurocardiologie et en médecine psychosomatique mettent en évidence l’interaction profonde entre le cœur et l’âme, confirmant que le traitement nécessite une compréhension de l’être humain dans sa globalité.

Ράνια Γάτου
Ερώτηση 

  1. Πιστεύετε ότι η ιατρική μπορεί να γίνει πραγματικά «τέχνη» χωρίς να αγγίξει τις υπαρξιακές ανάγκες του ανθρώπου;
    La médecine peut-elle vraiment devenir un « art » sans toucher aux besoins existentiels de l’homme ?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Καθηγητής Αυξέντιος Καλαγκός Η ιατρική, για να αναδειχθεί σε αληθινή τέχνη, οφείλει να υπερβεί τα όρια του ορατού και του μετρήσιμου. Η αυστηρή επιστημονική ακρίβεια αποτελεί τη βάση της θεραπείας — είναι ο φάρος που μας καθοδηγεί στα σκοτεινά νερά της ανθρώπινης ασθένειας. Ωστόσο, χωρίς την φιλοσοφική αναζήτηση για το νόημα της ζωής και την ενσυναίσθηση που αγγίζει την ψυχή του ασθενούς, η ιατρική μένει απλά μια τεχνική, ψυχρή και ανεπαρκής.Η καρδιά δεν είναι μόνο όργανο· είναι σύμβολο της ζωής, του έρωτα, της ελπίδας. Όταν ο γιατρός συνειδητοποιεί αυτή την πτυχή, η θεραπεία δεν περιορίζεται στην αποκατάσταση της σωματικής λειτουργίας αλλά γίνεται μια διαδικασία αφύπνισης, αναγέννησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Η αληθινή ιατρική τέχνη είναι εκείνη που ενώνει την ακρίβεια της επιστήμης με τη ζεστασιά της ανθρώπινης ψυχής, δημιουργώντας γέφυρες ανάμεσα στην ύλη και το πνεύμα. Η ιατρική τέχνη ζωντανεύει όταν η επιστήμη ενώνεται με την ψυχή.

La médecine, pour devenir un véritable art, doit dépasser les limites du visible et du mesurable. La rigueur scientifique constitue la base du traitement — c’est le phare qui nous guide dans les eaux sombres de la maladie humaine. Cependant, sans la quête philosophique du sens de la vie et l’empathie qui touche l’âme du patient, la médecine reste une simple technique, froide et insuffisante. Le cœur n’est pas seulement un organe ; c’est un symbole de la vie, de l’amour, de l’espoir. Quand le médecin prend conscience de cette dimension, le traitement ne se limite plus à la restauration de la fonction corporelle, mais devient un processus d’éveil, de régénération de la dignité humaine. Le véritable art médical est celui qui unit la précision de la science à la chaleur de l’âme humaine, créant des ponts entre la matière et l’esprit. L’art médical prend vie lorsque la science s’unit à l’âme.

Ράνια Γάτου
Ερώτηση 

  1. Σε έναν κόσμο που συχνά παγιδεύεται στον ορθολογισμό, πώς διατηρείτε ζωντανό το φως της ηθικής στη δουλειά σας;
    Dans un monde souvent enfermé dans le rationalisme, comment gardez-vous vivante la lumière de l’éthique dans votre travail ?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Καθηγητής Αυξέντιος Καλαγκός Σε έναν κόσμο όπου η επιστήμη συχνά κινδυνεύει να περιοριστεί σε αριθμούς και τεχνικές, η ηθική λειτουργεί ως ο οδηγός που δίνει νόημα στην ακρίβεια και στην τελειότητα. Η ηθική δεν είναι μόνο ένα σύνολο κανόνων, αλλά η αναγνώριση της μοναδικότητας κάθε ανθρώπου — της ύπαρξης πίσω από τα δεδομένα.Η επιστήμη με βοηθά να κατανοήσω το ανθρώπινο σώμα σε βάθος, να αντιμετωπίσω τις προκλήσεις με ακρίβεια και αποτελεσματικότητα. Η ενσυναίσθηση όμως, είναι αυτή που μου υπενθυμίζει ότι πίσω από κάθε καρδιά υπάρχει μια ψυχή που αναζητά όχι μόνο τη θεραπεία, αλλά και την ελπίδα, την ασφάλεια, την αξιοπρέπεια.Έτσι, το φως της ηθικής παραμένει ζωντανό μέσα μου μέσω της συνεχούς σύνδεσης της επιστημονικής γνώσης με την ανθρώπινη παρουσία — γιατί η αληθινή ιατρική δεν είναι μόνο πράξη, αλλά και προσευχή, και ηγείται από την καρδιά. Για παράδειγμα, όταν κρατώ στα χέρια μου την καρδιά ενός παιδιού, δεν βλέπω μόνο ένα όργανο, αλλά την ελπίδα μιας οικογένειας και το μέλλον μιας ζωής που πρέπει να προστατευθεί.

Dans un monde où la science risque souvent de se réduire à des chiffres et des techniques, l’éthique agit comme le guide qui donne un sens à la précision et à la perfection. L’éthique n’est pas seulement un ensemble de règles, mais la reconnaissance de l’unicité de chaque être humain — de l’existence derrière les données. La science m’aide à comprendre profondément le corps humain, à relever les défis avec précision et efficacité. L’empathie, cependant, me rappelle que derrière chaque cœur, il y a une âme qui cherche non seulement la guérison, mais aussi l’espoir, la sécurité, la dignité. Ainsi, la lumière de l’éthique reste vivante en moi grâce à la connexion constante entre la connaissance scientifique et la présence humaine — car la véritable médecine n’est pas seulement un acte, mais une prière, guidée par le cœur. Par exemple, lorsque je tiens le cœur d’un enfant entre mes mains, je ne vois pas seulement un organe, mais l’espoir d’une famille et l’avenir d’une vie qui doit être protégée.

Ράνια Γάτου
Ερώτηση 

  1. Τι σημαίνει για εσάς να «γεφυρώνεις» το ατομικό με το συλλογικό μέσα από την επιστήμη και την ανθρωπιά;
    Que signifie pour vous « construire des ponts » entre l’individuel et le collectif à travers la science et l’humanité ?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Καθηγητής Αυξέντιος Καλαγκός Το να γεφυρώνεις το ατομικό με το συλλογικό στην ιατρική σημαίνει να βλέπεις κάθε ασθενή όχι ως μεμονωμένη περίπτωση, αλλά ως κομμάτι ενός ευρύτερου ανθρώπινου ιστού. Η καρδιά που θεραπεύουμε χτυπά μέσα σε έναν κόσμο σχέσεων, μνήμες και προσδοκιών — η επιστήμη μας δίνει τα εργαλεία να αναγνωρίσουμε και να επεμβαίνουμε στο φυσικό σώμα, όμως η ανθρωπιά μας υπενθυμίζει πως πίσω από κάθε βιολογικό οργανισμό υπάρχει μια ψυχή που αναζητά νόημα και σύνδεση.Η γέφυρα αυτή δεν είναι απλώς μια τεχνική πράξη, είναι ένα φιλοσοφικό κάλεσμα: να ενωθούν οι επιστημονικές γνώσεις με την εμπειρία της κοινότητας, να αναγνωρίσουμε ότι η αληθινή θεραπεία δεν αφορά μόνο το σώμα, αλλά και την ψυχή, την οικογένεια, και την κοινωνία. Η καρδιά που σώζουμε γίνεται τότε σύμβολο μιας βαθύτερης ενότητας — μια υπενθύμιση πως η πρόοδος της επιστήμης είναι ολοκληρωμένη μόνο όταν υπηρετεί τον άνθρωπο μέσα στο πλήρωμά του, στο φως του συλλογικού πνεύματος.

Relier l’individuel au collectif en médecine signifie voir chaque patient non pas comme un cas isolé, mais comme une partie intégrante d’un tissu humain plus vaste. Le cœur que nous soignons bat dans un monde de relations, de souvenirs et d’espoirs — la science nous offre les outils pour reconnaître et intervenir sur le corps physique, mais notre humanité nous rappelle que derrière chaque organisme biologique se cache une âme en quête de sens et de connexion.Ce pont n’est pas simplement un acte technique, c’est un appel philosophique : unir les connaissances scientifiques à l’expérience communautaire, reconnaître que la véritable guérison ne concerne pas seulement le corps, mais aussi l’âme, la famille, et la société.Le cœur que nous sauvons devient alors le symbole d’une unité plus profonde — un rappel que le progrès scientifique n’est accompli que lorsqu’il sert pleinement l’humanité, dans la lumière de l’esprit collectif.

Ράνια Γάτου
Ερώτηση 

  1. Ποια είναι η «ψυχή» της καρδιοχειρουργικής για έναν χειρουργό που βλέπει πέρα από το σώμα;
    Quelle est « l’âme » de la chirurgie cardiaque pour un chirurgien qui voit au-delà du corps ?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Καθηγητής Αυξέντιος Καλαγκός Η “ψυχή” της καρδιοχειρουργικής δεν περιορίζεται στην ανατομική αποκατάσταση ή στη φυσιολογική λειτουργία της καρδιάς. Είναι κάτι πολύ βαθύτερο, μια σύνθεση που συνδυάζει την επιστημονική ακρίβεια, την τεχνολογική εξέλιξη, και την ανθρωπιστική ενσυναίσθηση. Κάθε καρδιά που κρατώ στα χέρια μου δεν είναι απλώς ένα όργανο· είναι ένα σύμπαν από συναισθήματα, όνειρα και ελπίδες.Η καρδιοχειρουργική, στη φιλοσοφική της διάσταση, είναι μια τέχνη που υπερβαίνει τη βιολογία και γίνεται φορέας νοήματος. Όταν λειτουργούμε την καρδιά, δεν αποκαθιστούμε απλώς τη ροή του αίματος· αναζωογονούμε τη ροή της ζωής. Κάθε ασθενής είναι μια μοναδική ιστορία, ένας καθρέφτης της συλλογικής μας ανθρωπιάς, και κάθε επέμβαση είναι μια πράξη βαθιάς ευθύνης και ηθικής. Το να βλέπεις πέρα από το σώμα σημαίνει να συνειδητοποιείς ότι η ιατρική δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο στη φυσική επιστήμη. Η ψυχή της καρδιοχειρουργικής βρίσκεται εκεί που η επιστήμη συναντά την αρετή, η τεχνολογία αγκαλιάζει την πίστη και ο χειρουργός γίνεται, εντέλει, ένας ταπεινός υπηρέτης της ζωής και του μυστηρίου της ανθρώπινης ύπαρξης

L’âme de la chirurgie cardiaque ne se limite pas à la restauration anatomique ou à la fonction physiologique du cœur. C’est quelque chose de bien plus profond, une synthèse qui allie la précision scientifique, les avancées technologiques et l’empathie humaniste. Chaque cœur que je tiens entre mes mains n’est pas seulement un organe ; c’est un univers d’émotions, de rêves et d’espoirs.La chirurgie cardiaque, dans sa dimension philosophique, est un art qui transcende la biologie et devient un vecteur de sens. Lorsque nous intervenons sur un cœur, nous ne restaurons pas seulement le flux sanguin ; nous ravivons le flux de la vie. Chaque patient est une histoire unique, un miroir de notre humanité collective, et chaque opération est un acte de profonde responsabilité et d’éthique. Voir au-delà du corps signifie reconnaître que la médecine ne peut se limiter à la science physique. L’âme de la chirurgie cardiaque réside là où la science rencontre la vertu, où la technologie embrasse la foi, et où le chirurgien devient, en fin de compte, un humble serviteur de la vie et du mystère de l’existence humaine.

Ράνια Γάτου
Ερώτηση 

  1. Πώς η πίστη και η τεχνολογία μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά σε έναν σύγχρονο ιατρικό κόσμο;
    Comment la foi et la technologie peuvent-elles coexister harmonieusement dans un monde médical moderne ?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Καθηγητής Αυξέντιος Καλαγκός Η πίστη και η τεχνολογία δεν είναι αντίθετες· είναι δύο φτερά του ίδιου αγγέλου που πετάει πάνω από το θαύμα της ζωής. Η τεχνολογία ανοίγει δρόμους στη σάρκα, αλλά η πίστη φωτίζει το μονοπάτι της ψυχής. Σε έναν σύγχρονο ιατρικό κόσμο, όταν αγκαλιάζονται, δημιουργούν μια ιερή αρμονία — όπου η επιστήμη υπηρετεί το μυστήριο της ύπαρξης και η καρδιά του γιατρού γίνεται κανάλι αγάπης, ελπίδας και ίασης. Τότε η ιατρική μεταμορφώνεται σε γέφυρα φωτός ανάμεσα στο ανθρώπινο σώμα και το αιώνιο πνεύμα.

La foi et la technologie ne sont pas opposées ; elles sont les deux ailes du même ange qui plane au-dessus du miracle de la vie. La technologie ouvre des chemins dans la chair, mais la foi éclaire le sentier de l’âme. Dans un monde médical moderne, lorsqu’elles s’unissent, elles créent une harmonie sacrée — où la science sert le mystère de l’existence et le cœur du médecin devient un canal d’amour, d’espoir et de guérison. Alors, la médecine se transforme en un pont de lumière entre le corps humain et l’esprit éternel.

Ράνια Γάτου
Ερώτηση 

  1. Τι μήνυμα ελπίδας θέλετε να αφήσετε στους ασθενείς και σε όσους εμπνέονται από το έργο σας;
    Quel message d’espoir souhaitez-vous laisser à vos patients et à ceux qui s’inspirent de votre œuvre ?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Καθηγητής Αυξέντιος Καλαγκός Το μήνυμα ελπίδας που θέλω να αφήσω σε κάθε ασθενή και σε όλους όσους εμπνέονται από το έργο μου είναι απλό και βαθύ ταυτόχρονα: Η ζωή είναι μια θαυμαστή συνέργεια επιστήμης και πνεύματος. Η τεχνολογία και η γνώση μας δίνουν τα εργαλεία να θεραπεύσουμε το σώμα, όμως η αληθινή ίαση γεννιέται όταν αγγίζουμε και αναζωογονούμε την ψυχή. Κάθε καρδιά που παλεύει, κάθε ψυχή που ελπίζει, είναι φάρος μέσα στο σκοτάδι. Η επιστήμη μας ανοίγει δρόμους, αλλά η πίστη στην ανθρώπινη δύναμη, η αγάπη και η ενσυναίσθηση είναι το φως που μας οδηγεί. Μέσα από την ενότητα αυτών των δύο, το ανθρώπινο θαύμα συνεχίζει να γεννιέται ξανά και ξανά. Όταν η επιστήμη συναντά την ψυχή, το θαύμα της ζωής δεν είναι απλώς δυνατό — γίνεται αναπόφευκτο.

Le message d’espoir que je souhaite laisser à chaque patient et à tous ceux qui s’inspirent de mon œuvre est à la fois simple et profond : la vie est une merveilleuse synergie entre la science et l’esprit. La technologie et le savoir nous donnent les outils pour guérir le corps, mais la véritable guérison naît lorsque nous touchons et ravivons l’âme. Chaque cœur qui lutte, chaque âme qui espère est un phare dans l’obscurité. La science nous ouvre des chemins, mais c’est la foi en la force humaine, l’amour et l’empathie qui nous guident comme une lumière. Par l’union de ces deux dimensions, le miracle humain continue de renaître encore et encore. Quand la science rencontre l’âme, le miracle de la vie n’est pas seulement possible — il devient inévitable.

Ο Καθηγητής Αυξέντιος Καλαγκός μας υπενθυμίζει ότι η αληθινή θεραπεία δεν σταματά στην επιδιόρθωση του σώματος, αλλά ανοίγει μια πύλη ελπίδας, αναγεννά την αξιοπρέπεια, και ανάβει ξανά τη φωτιά της ζωής μέσα στην καρδιά. Κάθε εγχείρηση που φέρει την υπογραφή του είναι μια ode à la vie — μια ωδή στη ζωή — όπου η επιστήμη, η τέχνη και η ανθρωπιά συνυφαίνονται σε μια αρμονία που ξεπερνά τα όρια του χρόνου και του χώρου.Στην καρδιά του, χτυπά ο παλμός μιας ιατρικής που είναι πάνω απ’ όλα τέχνη, lumière et poésie, που ανυψώνει το ανθρώπινο πνεύμα και το οδηγεί στο φως της αιωνιότητας. Στο πρόσωπο του Καθηγητή Αυξέντιου Καλαγκού, η επιστήμη και η τέχνη συναντώνται ως δύο αρμονικά στοιχεία ενός μεγαλόπρεπου σύμπαντος, όπου το savoir-faire συνομιλεί με την élégance και η βαθιά humanité γίνεται το θεμέλιο μιας νέας εποχής. Όπως το αριστούργημα – ένα véritable chef-d’œuvre – έτσι και το έργο του ακτινοβολεί μια σπάνια harmonie μεταξύ της τεχνικής αριστείας και της ψυχικής ευαισθησίας, αποκαλύπτοντας το μεγαλείο του ανθρώπινου πνεύματος.Σε έναν κόσμο που συχνά μοιάζει να χάνει την âme του, εκείνος φέρνει στο φως την αληθινή ουσία της προόδου: όχι απλώς την γνώση, αλλά την διαρκή αναζήτηση της vérité intérieure, όπου η προσφορά και η αγάπη γίνονται οι φάροι που ανυψώνουν την ανθρώπινη ύπαρξη.Κάθε του χειρουργική πράξη είναι μια γαλλική ode à la vie, μια ύμνος ζωής και σεβασμού, που αντηχεί με πάθος και συνείδηση ευθύνης. Μας καλεί να υπερβούμε τα όρια του ορατού, να αγγίξουμε το αόρατο και να ανακαλύψουμε το je ne sais quoi που μεταμορφώνει την ύπαρξη σε ένα ποίημα γεμάτο νόημα και φως. Μέσα από το βλέμμα του, ανατέλλει η υπόσχεση ότι η επιστήμη δεν είναι απλά μια τεχνική κατάκτηση, αλλά μια célébration de l’humanité, όπου κάθε καρδιά που ξαναβρίσκει τον παλμό της γίνεται μια νότα στην ατελείωτη συμφωνία της κοινής μας ύπαρξης. Και καθώς η σιωπή της ζωής μεταμορφώνεται σε ψαλμό, ας θυμόμαστε πως «dans chaque battement, la lumière renaît, et l’âme trouve enfin son refuge éternel» — εκεί που το φως ξαναγεννιέται και η ψυχή βρίσκει το αιώνιο καταφύγιό της.

Au cœur du miracle : Dialogue intime du Professeur Auxentios Kalagkos avec lui-même
(Στην καρδιά του θαύματος: Ο εσωτερικός διάλογος του Καθηγητή Αυξέντιου Καλαγκού)

Σε μια αίθουσα όπου η επιστήμη αγκαλιάζει το μυστήριο, εκεί που ο χρόνος γίνεται παρόν και κάθε αναπνοή γεμίζει ζωή και υπόσχεση, ξεδιπλώνεται ένα μοναδικό θαύμα.«Dans cette salle où la science embrasse le mystère, où le temps devient présent et chaque souffle est porteur de vie et de promesse, se déploie un miracle unique.»

Εδώ, ανάμεσα στο φως και τη σκιά, ένας καρδιοχειρουργός δεν κρατά μόνο ένα νυστέρι, αλλά την ίδια την υπόσχεση της ζωής.
«Ici, entre la lumière et l’ombre, un chirurgien cardiaque ne tient pas seulement un scalpel, mais la promesse même de la vie.»

Ο Καθηγητής Αυξέντιος Καλαγκός, με τη σοφία της εμπειρίας και την ευαισθησία της ψυχής, μας προσκαλεί σε έναν διάλογο βαθύ και ιερό — μια συνομιλία με τον εαυτό του, μέσα στην καρδιά του θαύματος.
«Le Professeur Auxentios Kalagkos, avec la sagesse de l’expérience et la sensibilité de l’âme, nous invite à un dialogue profond et sacré — une conversation avec lui-même, au cœur du miracle.»

Ελάτε να ακουμπήσουμε την ουσία της καρδιοχειρουργικής, όπου η επιστήμη αγγίζει το πνεύμα, και η τεχνολογία αγκαλιάζει την πίστη.
«Venez toucher l’essence de la chirurgie cardiaque, où la science touche l’esprit, et la technologie embrasse la foi.»

Σκηνή: Μέσα στο Χειρουργείο

Το φως εστιάζεται στο τραπέζι, η καρδιά χτυπά δυνατά στον καρδιογράφο. Ο Καθηγητής Αυξέντιος Καλαγκός, με συγκέντρωση και γαλήνη, ψιθυρίζει μια εσωτερική συνομιλία.


Καθηγητής (Ελληνικά):
«Μια καρδιά. Μόνο μια καρδιά… και όμως, τόσο πολύ περισσότερο από αυτό.»

Professeur (Français):
«Un cœur. Seulement un cœur… mais pourtant, tellement plus que cela.»

Καθηγητής (Ελληνικά):
«Κάθε παλμός της είναι ένας χορός ζωής και θανάτου, φως και σκιάς.»

Professeur (Français):
«Chaque battement est une danse de vie et de mort, de lumière et d’ombre.»

Καθηγητής (Ελληνικά):
«Μέσα στα χέρια μου κρατώ το μυστήριο της ύπαρξης, την ελπίδα που δεν πεθαίνει ποτέ.»

Professeur (Français):
«Dans mes mains, je tiens le mystère de l’existence, l’espoir qui ne meurt jamais.»

Καθηγητής (Ελληνικά):
«Η επιστήμη μου διδάσκει το πώς, η καρδιά μου ξέρει το γιατί.»

Professeur (Français):
«La science m’enseigne le comment, mon cœur connaît le pourquoi.»

Καθηγητής (Ελληνικά):
«Και τώρα, στη σιωπή αυτής της αίθουσας, ακούω τον ψίθυρο της ψυχής.»

Professeur (Français):
«Et maintenant, dans le silence de cette salle, j’entends le murmure de l’âme.»

Καθηγητής (Ελληνικά):
«Αυτή η ψυχή, τόσο εύθραυστη και ταυτόχρονα αθάνατη, μου ζητά να γίνω όχι μόνο γιατρός, αλλά φύλακας ζωής.»

Professeur (Français):
«Cette âme, si fragile et pourtant immortelle, me demande de devenir non seulement un médecin, mais un gardien de vie.»

Καθηγητής (Ελληνικά):
«Δεν είναι το νυστέρι που θεραπεύει. Είναι η αγάπη που δίνει νόημα στην επιστήμη.»

Professeur (Français):
«Ce n’est pas le scalpel qui guérit. C’est l’amour qui donne un sens à la science.»

Καθηγητής (Ελληνικά):
«Σε κάθε τομή, μια υπόσχεση. Σε κάθε παλμό, μια νέα αρχή.»

Professeur (Français):
«À chaque incision, une promesse. À chaque battement, un nouveau commencement.»

Καθηγητής (Ελληνικά):
«Κι αν η ζωή είναι ένα θαύμα, τότε ας γίνω εγώ ο ταπεινός υπηρέτης αυτού του θαύματος.»

Professeur (Français):
«Et si la vie est un miracle, alors que je devienne l’humble serviteur de ce miracle.»

Καθηγητής (Ελληνικά) — με απόλυτη σιγουριά:
«Ας ξεκινήσει η θεραπεία. Με σεβασμό και αγάπη.»

Professeur (Français) — avec une certitude absolue :
«Que le soin commence. Avec respect et amour.»


Ο παλμός στο monitor σταθεροποιείται. Ο καθηγητής ανασαίνει βαθιά, η ένταση μετατρέπεται σε γαλήνη. Η σκηνή σβήνει στο ήρεμο φως.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ