Η 17χρονη μαθήτρια της Γερμανικής Σχολής Θεσσαλονίκης Μαριάμ Μιχαλέου

Η 17χρονη μαθήτρια της Γερμανικής Σχολής Θεσσαλονίκης Μαριάμ Μιχαλέου επέλεξε να κάνει πρακτική εξάσκηση στον κλάδο της αρχιτεκτονικής στην Γερμανία ώστε να γνωρίσει και να ζήσει από κοντά πώς λειτουργεί ένα αρχιτεκτονικό γραφείο στο εξωτερικό και πώς είναι οι συνθήκες στην αγορά εργασίας της Γερμανίας.

Ήλθε λοιπόν σε επαφή με τον Γερμανο-Ελληνικό Επιχειρηματικό Σύνδεσμο DHW όπου η υπεύθυνη του Κεντρικού Γραφείου Χριστίνα Αλεξόγλου-Πατέλκου μετά από μελέτη του βιογραφικού της Μαριάμ και συζήτηση μαζί της για το τί ακριβώς θέλει να κάνει μπόρεσε με την συμβολή και αρωγή του Περιφερειακού Προέδρου του Συνδέσμου στο Βερολίνο δικηγόρου Ιωάννη Λάζου να της βρουν κατάλληλη θέση στο παράρτημα Βερολίνου του διεθνούς φήμης αρχιτεκτονικού γραφείουDavidChipperfieldArchitects. Οι εντυπώσεις και εμπειρίες που απέκτησε ήταν πολλές, πολύτιμες και γεμάτες αισιοδοξία. Σε αυτό συνέφεραν η άριστη εκπαίδευσή της, ο χαρακτήρας της και η κοινωνικότητά της εφόσον πρόκειται για παιδί με κοινωνικές ευαισθησίες (εθελόντρια σε κατασκηνώσεις της ΧΑΝ) και πάμπολλα ταλέντα (μουσική, βιολί, κολύμπι, κλπ.).

ToDavidChipperfieldArchitects ιδρύθηκε το 1985 από τον βρετανό αρχιτέκτονα DavidChipperfield στο Λονδίνο. Ακολούθησαν τα γραφεία του Βερολίνου (1998), Σαγκάης (2005) και Μιλάνου (2006). Ο διακεκριμένος αρχιτέκτονας με παγκόσμια δραστηριότητα φτιάχνει σχέδια για πολιτιστικά, οικιστικά και βιομηχανικά κτίρια. Για την προσφορά του στην αρχιτεκτονική έχει διακριθεί μεταξύ άλλων από αμερικανικές, βρετανικές, γερμανικές και ιαπωνικές εταιρείες, έχει παρασημοφορηθεί από την Μεγ. Βρετανία και την Γερμανία και λάβει τον τίτλο ευγενείας του «σερ» από την Βασίλισσα της Αγγλίας και είναι κάτοχος του Βραβείου MiesvanderRohe της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την σύγχρονη αρχιτεκτονική.

Διαβάστε παρακάτω τις εντυπώσεις της Μαριάμ από την πρακτική της εξάσκηση στο Βερολίνο:

Bερολινο- Η πρώτη «αρχιτεκτονική» μου γνωριμία

Η φοίτηση μου στη Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης μου δινει μεταξύ άλλων την δυνατότητα πρακτικής εξάσκησης στη Γερμανία. Πέρυσι βρέθηκα στη Βόννη και συγκεκριμένα στον εργασιακό χώρο τηςDeutsche Welle. Ήταν πραγματικά μια ξεχωριστή εμπειρία με το δικό της ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Συμμετείχα στην δημοσιογραφική διαδικασία μετατροπής ενός γεγονότος ή ενός συμβάντος σε έντυπη, ηλεκτρονική, ραδιοφωνική ή και τηλεοπτική είδηση εμπλουτίζοντας έτσι την ενημέρωση κάθε πολίτη.

Φέτος η επιλογή μου ήταν καλύτερα προγραμματισμένη και περισσότερο στοχευμένη, κύρια σε συνδυασμό με την επιθυμία μου να γνωρίσω από πρώτο χέρι την ασκούμενη αρχιτεκτονική που εδώ και πολύ καιρό τώρα βρίσκεται στην κορυφή της προτίμησης μου ανάμεσα στις ειδικότητες με τις οποίες θα ήθελα να ασχοληθώ επαγγελματικά και κάνω σταδιοδρομία.

Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν με την βοήθεια και την υποστήριξη του Γερμανο-Ελληνικού Επιχειρηματικού Συνδέσμου DHW κατόρθωσα να βρω θέση πρακτικής εξάσκησης στην παγκόσμιας εμβέλειας αρχιτεκτονική εταιρία, DavidChipperfieldArchitects. Μου δόθηκε δηλαδή η ευκαιρία να βρεθώ στο εργασιακό περιβάλλον που αναζητούσα από την αρχή, και να γνωρίσω και να δω από κοντά την πρακτική ενασχόληση και την καθημερινή λειτουργία ειδικών της αρχιτεκτονικής επιστήμης σε αυτό το υψηλό επίπεδο. Μια πραγματικά ενδιαφέρουσα και πολύ δημιουργική εμπειρία.

Στην εταιρία οι άνθρωποί της με δέχτηκαν πολύ θερμά, παρ’όλο το φόρτο εργασίας τους και με καθοδήγησαν ακριβώς σε αυτό που έπρεπε να κάνω.

Την πρώτη μέρα, κιόλας  γνώρισα κάποια άτομα, με τα οποία, όπως φάνηκε στη συνέχεια θα συνεργαζόμουν στενότερα. Μου έδειξαν λοιπόν το γραφείο μου που ήταν ένα μεγάλο τραπέζι με υπολογιστή και αρκετό χώρο για σχεδίαση. Βρισκόμουν ανάμεσα στους υπόλοιπους αρχιτέκτονες και έτσι μπορούσα να βλέπω καθημερινά τον τρόπο που δούλευαν και συνεργαζόντουσαν. Κάποια στιγμή με κάλεσαν στην αίθουσα συνεδριάσεων, όπου ο κύριος Freytag, που ήταν υπεύθυνος για μένα μου ανέθεσε την ακόλουθη εργασία: Είχα στη διάθεση μου έναν υποτιθέμενο κύβο τον οποίο είχα την δυνατότητα να αξιοποιήσω όπως εγώ ήθελα. Σε όλη τη διάρκεια της διαμονής μου έπρεπε να       κάνω το σχέδιο, να φτιάξω μια μακέτα και να το μεταφέρω σε ψηφιακή μορφή στον υπολογιστή. Η όλη διαδικασία μου φάνηκε παρά πολύ ενδιαφέρουσα. Προσπάθησα πολύ για να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό και νομίζω πως τελικά τα κατάφερα, φυσικά πάντα με την καθοδήγηση του κυρίου Freytag και των υπόλοιπων υπευθύνων. Επίσης, κατέληξα με σιγουριά στην απόφαση μου πως θέλω οπωσδήποτε να γίνω αρχιτέκτονας.

Το Βερολίνο, σαν πόλη μου άρεσε πάρα πολύ. Παρ΄όλο που δεν έμενα κοντά στο κέντρο αλλά ούτε σε κοντινή απόσταση απο τη δουλειά, η μετακίνηση ήταν πάρα πολύ εύκολη και οι συγκοινωνίες πολλές, συχνές και γρήγορες. Η πόλη είναι γεμάτη ζωή, με ανθρώπους όλων των ηλικιών. Ο καιρός, εκτός από κάποιες μέρες, ήταν σχετικά καλός και δεν εμπόδιζε το καθημερινό μου πρόγραμμα. Το Βερολίνο είναι τόσο μεγάλη και γεμάτη πόλη που δύο εβδομάδες δεν ήταν αρκετές για να την εξερευνήσω ολόκληρη, ούτε καν για να μάθω μερικά τουλάχιστον από τα πολλά μυστικά της. Ο κόσμος ήταν πάντα ευγενικός και εξυπηρετικός και δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να χαθώ. Η πόλη αυτή ξεχειλίζει από φοιτητές όλων των εθνικοτήτων, που σου δίνουν μια αίσθηση ελευθερίας και ανεξαρτησίας με τα χαρακτηριστικά μιας γενικά ανοικτής κοινωνίας.

Το μόνο πράγμα που δεν μου άρεσε στο Βερολίνο ήταν ο αριθμός των αστέγων κάτι για το οποίο φυσικά θα πρέπει να υπάρξει σχετική μέριμνα.

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ