-Θα εξακολουθεί να τηρεί τις συμφωνίες της με την Ρωσία και την τακτική καθησυχασμού των ανατολικών χωρών της Ευρώπης, που εχθρεύονται την Ρωσία, ή θα οδηγήσει τελικά την Ευρώπη σε οριστική ρήξη με την Μόσχα;
Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.
Με το σημαντικό ζήτημα της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης από την Ρωσία ασχολούνται ειδικοί διεθνείς αναλυτές, προσπαθώντας να προβλέψουν τις εξελίξεις και την στάση των ΗΠΑ, της Γερμανίας και των άλλων χωρών της Ευρώπης σχετικά με το θέμα αυτό.
Σύμφωνα με τους αναλυτές αυτούς, οι ΗΠΑ αντιπολιτεύονται έντονα την κατασκευή του αγωγού Nord Stream-2 από την Ρωσία στην Ευρώπη, καθώς το τεράστιο αυτό έργο ενισχύει τους δεσμούς μεταξύ ΕΕ και Μόσχας. Η Γερμανία, ωστόσο, τουλάχιστον έως τώρα, ενδιαφερόταν για το εγχείρημα, καθώς αυτό θα μετριάσει την πτώση της ευρωπαϊκής παραγωγής. Γι’ αυτό έσπευδε να καθησυχάζει τους Γερμανούς Ευρωπαίους πολίτες, ότι δεν θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα, σε περίπτωση διακοπής της παροχής μέσω της Ουκρανίας.
“Ο Nord Stream-2 μπορεί να αποτελέσει απειλή για την Ευρωπαϊκή Ένωση”
Να σημειωθεί, ότι στην Ανατολική Ευρώπη η ρωσική Gazprom καλύπτει κατά 100% τις ενεργειακές ανάγκες ορισμένων χωρών.
Όπως αναφέρουν οι αναλυτές, ενώ μέχρι πρόσφατα η Γερμανία δεν λάμβανε θέση στους αμερικανοκίνητους ισχυρισμούς, ότι ο Nord Stream-2 θα αποτελούσε απειλή για την Ευρωπαϊκή Ένωση, άλλαξε τώρα την στάση της. Στις 18. Ιανουαρίου ο Πολωνός Πρόεδρος, Andrzej Duda, δήλωσε, ότι ο εν λόγω αγωγός θα υπονομεύσει την πολιτική αλληλεγγύη της Ένωσης.
Βάσει της δήλωσης αυτής, η Γερμανία, αλλάζοντας στάση, όπως αναφέρει η ρωσική ενημερωτική ιστοσελίδα “Sputnik”, δείχνει επιφυλακτική απέναντι στον σχεδιαζόμενο ρωσικό αγωγό και προτρέπει τώρα την ΕΕ να λάβει σοβαρά υπ’ όψη της τις ανησυχίες της Πολωνίας.
Το δίλημμα της Γερμανίας είναι, αν θα εξακολουθεί την τακτική καθησυχασμού των ανατολικών χωρών της Ευρώπης, που εχθρεύονται την Ρωσία ή θα οδηγήσει την Ευρώπη σε οριστική ρήξη με την Μόσχα
Κατά τις επισημάνσεις των ίδιων αναλυτών, το σχέδιο κατασκευής του αγωγού αυτού σαμποτάρεται έντονα από τις Η.Π.Α., καθώς, αφ’ ενός μεν, αυτός θα τερματίσει την εξάρτηση της Ρωσίας από την Ουκρανία, σε σχέση με την διοχέτευση φυσικού αερίου προς την Ευρώπη και αφ’ ετέρου θα ενδυναμωθούν οι πολιτικο-οικονομικές σχέσεις της Μόσχας με την Ευρώπη, την οποία ο Λευκός Οίκος θέλει να σύρει στο δικό του άρμα.
Το ερώτημα, που θέτουν τώρα οι αναλυτές, είναι, τι πρόκειται να πράξει τελικά το Βερολίνο, δεδομένου ότι διατηρεί υψίστης γεωοικονομικής σημασίας συμφωνίες με την Ρωσία; Απλά θα εξακολουθεί την τακτική καθησυχασμού των ανατολικών χωρών της Ευρώπης, που εχθρεύονται την Ρωσία υπό την επιρροή του ΝΑΤΟ ή θα οδηγήσει την Ευρώπη σε οριστική ρήξη με την Μόσχα, ικανοποιώντας, ετσι, την επιθυμία των Αμερικανών;