Δύο νέες εκδόσεις από τις Εκδόσεις Κουίντα κυκλοφόρησαν μέσα στον Μάρτιο. Η ρεμπέτικη ραψωδία ένα μουσικό ιπποτικό μυθιστόρημα του Δημήτρη Γκουζιώτη και το Ένα αστέρι στη γη από την σειρά Θέατρο της Μαρίας Λιτσοπούλου . Στο έργο του Γκουζιώτη συναντούμε μια παρέα από αυθεντικούς ρεμπέτες και τους ακολουθούμε σε μια περιπέτεια ζωής. Περιγράφεται μέσα από τις σελίδες του βιβλίου μια ολόκληρη εποχή γεμάτη ένταση και ιδιαίτερους ανθρώπους. To εξώφυλλο φιλοτέχνησε ο διεθνής εικαστικός Falah Ghati .Το ρεμπέτικο τραγούδι είναι το ελληνικό αστικό τραγούδι που αναπτύχθηκε στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα στα μεγάλα εμπορικά και κοινωνικά κέντρα, εκφράζοντας τους καημούς, τους πόθους και τις αντιλήψεις των περιθωριακών ατόμων, τα οποία είχαν αποκληθεί ή αυτοαποκληθεί, ρεμπέτες. H ίδια η λέξη ρεμπέτης έχει κατά καιρούς επιδεχθεί ποικίλες ερμηνείες. Άλλοι χαρακτηρίζουν με αυτήν τον απείθαρχο, άλλοι τον παράνομο (ιδιότητα που περιλαμβάνει τον αλήτη, τον μάγκα, τον νταή, τον κουτσαβάκη)κι άλλοι τον γλεντζέ, τον ξενύχτη.H λέξη ρεμπέτης και ρεμπέτικο προέρχονται πιθανότατα από την τουρκική γλώσσα (ρεμπέτ = ανυπότακτος) ή από τη σερβική (ρεμπέτ = με την έννοια του αντάρτη) ή ίσως από τη βενετική rebelo (αντάρτης) και την ισπανική rebelde (αντάρτης, επαναστάτης).

Απόσπασμα από το Βιβλίο ρεμπέτικη ραψωδία ένα μουσικό ιπποτικό μυθιστόρημα:

Υπήρχε μια παρέα από μάγκες μεγάλου βεληνεκούς. Ο Κυριάκος τους συνάντησε ένα βράδυ σε ένα κεντράκι. Έπαιζε μια ωραία ορχήστρα, διάφορα βαριά αλλά και πιο χαρούμενα, ερωτικά τραγούδια και σατιρικά. Στη μεγάλη, σοβαρή παρέα, που είχε πιάσει δυο μεγάλα τραπέζια σε μια γωνία, ήταν και ο Σωτηράκης, ξάδερφος του Κυριάκου. Του είπαν να κάτσει μαζί τους να πιει ένα ποτήρι.

Το έργο «Ένα αστέρι στη γη», της Μαρίας Λιτσοπούλου είναι εμπνευσμένο από ένα ταξίδι στην Ιταλία, και γράφτηκε το 1990. Έχει ανέβει το 1999 στο Θέατρο Τζένη Καρέζη, σε σκηνοθεσία Μαρίας Λιτσοπούλου, ενώ παιζόταν, για μια σεζόν, στα πλαίσια της εκπομπής της ΕΡΤ1 «Οι παπαγάλοι μας»

Απόσπασμα από το Βιβλίο Ένα αστέρι στη γη»,

Είναι νύχτα, μια νύχτα γεμάτη άστρα. Ένα αηδόνι που ήταν κρυμμένο στα κλαδιά ενός δένδρου αρχίζει να κελαηδεί. Η γλυκιά μελωδική φωνή του γεμίζει τον αέρα του δάσους.exofyllo maria litsopoulou

Ένας μαύρος γρύλος βγαίνει από τη φωλιά του, μαγεμένος από τη γλυκιά μελωδία αρχίζει να χορεύει. Ο χορός του είναι τόσο εντυπωσιακός, που τα λουλούδια που κοιμούνται αρχίζουν να ξυπνούν, σηκώνουν τα κεφάλια τους, ανοίγουν τα μάτια τους και αρχίζουν να τον κοιτούν. Τι μαγευτική βραδιά είναι αυτή! Ξαφνικά στον ουρανό βγαίνει το φεγγάρι και ρίχνει το χρυσαφένιο του φως σ’ αυτά τα πλασματάκια της γης.

Κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Κουίντα

www.kouinta.com

Ο Δημήτρης Γκουζιώτης γεννήθηκε το 1964 στα Τρίκαλα όπου και έζησε μέχρι τα εννιά χρόνια του. Σπούδασε ραδιοτηλεγραφητής του Εμπορικού Ναυτικού και σκηνοθέτης κινηματογράφου στη Σχολή Σταυράκου. Από την εφηβεία του άρχισε να εργάζεται, μεταξύ άλλων, σε βιβλιοπωλεία, εκδοτικούς οίκους, εφημερίδες και περιοδικά. Δημοσιογράφος και παραγωγός ραδιοφώνου σε εκπομπές για παιδιά. Από τα μέσα της δεκαετίας του ‘80 εργάζεται στην κινηματογραφική και τηλεοπτική παραγωγή. Ταυτόχρονα πειραματίζεται αισθητικά και τεχνολογικά δημιουργώντας τα δικά του έργα: Το Κύπελλο, Έξοδος, Κοζάνη, Λεπτομέρειες, Ενδοχώρα, Αιανή, Σχέδιο Αρχιτεκτονικής Φαντασίας, Η Παναγία στην Τήνο, Το σόλο του Γιάννη Σκαρίμπα, Από Πηλό. Συμμετείχε επίσης στα τηλεοπτικά προγράμματα: Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει, Millenniumad, Βιβλία στο Κουτί, Παρασκήνιο, Οι Μεγάλοι Έλληνες, Εξιστορείν και Ιστορείν, Πρωτοσέλιδα Ιστορίας. Το 2005 εκδίδονται από τον Αιγόκερω τα βιβλία του Ντοκιμαντέρ και Ψηφιακό Μοντάζ.

Η Μαρία Λιτσοπούλου γεννήθηκε στα Γιάννενα και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Ζωγραφική και Σκηνογραφία στην Ιταλία στην Accademia di Belle Arti ” Pietro Vannucci” στην Περούτζια και Σκηνογραφία ενδυματολογία στην σχολή καλών τεχνών της Ρώμης. Έχει πραγματοποιήσει δέκα ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες ομαδικές. Έχει εργαστεί ως σκηνογράφος σε πολλές θεατρικές παραστάσεις μεταξύ των οποίων: Εκκλησιάζουσες, σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη (Επίδαυρος), Έξι μέρες δημιουργίας και μια ονείρου, σκηνοθεσία Κώστα Καστανά (Κως), Ψυρρή Μπερζέ, σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη, (Θέατρο Πολιτεία), Ο επιθεωρητής έρχεται του John Prisley, (Θέατρο Ιωαννίνων), Οι άλλες μου ζωές, σκηνοθεσία Κώστα Καστανά, Θέατρο Μιχάλης Κακογιάννης, Η πιο δυνατή του Στρίμπεργκ και Χωρίς Σκια του Γ. Δουατζή σε σκηνοθεσία Εύας Στυλάντερ, (Θέατρο ρουφ). Έχει εργαστεί σαν σκηνογράφος και σε πολλές παιδικές παραστάσεις. Έχει διδάξει ζωγραφική και ιστορία τέχνης στο Εικαστικό Εργαστήρι Ιωαννίνων και στο Εικαστικό Εργαστήρι Κόνιτσας, ενδυματολογία και σκηνογραφία στο Εικαστικό Εργαστήρι Νίκαιας του Πειραιά, θεωρία και πρακτική της Μάσκας καθώς και Μπουρατίνι στο Θέατρο Πολιτεία.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ